Κωνσταντίνος Μητσάκης, KOVE 800X Pro, Silk Road - Ο απολογισμός

Η άποψη του γνωστού ταξιδιώτη για τη νέα Adventure μοτοσυκλέτα της KOVE μετά από 9.139 χιλιομέτρα στο Δρόμο του Μεταξιού
Κωνσταντίνος Μητσάκης και Kove 800X Pro
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

23/5/2024

Μετά από ένα ταξίδι 18 ημερών και 9.000+ χιλιομέτρων στη σέλα της KOVE 800X PRO, μιας πολυαναμενόμενης μοτοσυκλέτας που έκανε τις πρώτες της ταξινομήσεις στην Ελλάδα τον Απρίλιο το 2024, ο Κωνσταντίνος Μητσάκης κάνει τον απολογισμό του ταξιδιού όσον αφορά στη συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας που τον συνόδευσε στον "δρόμο του μεταξιού".

Αμέσως μετά το Πάσχα, η μαύρη KOVE 800X PRO ξεκίνησε από την Ελλάδα για ένα ταξίδι πάνω στους Δρόμους του Μεταξιού, συνολικής διάρκειας 18 ημερών, όπου θα έπρεπε να καλύψει περισσότερα από 9.000 χιλιόμετρα. Έχοντας ήδη κάνει τα πρώτα 1000 χιλιόμετρα στα πάτρια εδάφη και μάλιστα τα περισσότερα από αυτά στη διάρκεια των Test Rides της Έκθεσης Μοτοσυκλέτας, ο Κωνσταντήνος Μητσάκης με την KOVE 800X PRO βρέθηκαν στη βορειοδυτική Τουρκία και από εκεί πήραν το δρόμο προς την Άπω Ανατολή. Στο επικών διαστάσεων ταξίδι τους, πέρασαν από χιονισμένα βουνά και ατελείωτους μοναχικούς δρόμους μέσα στην αφιλόξενη έρημο. Ταυτόχρονα όμως αποτύπωσαν μοναδικές εικόνες και μας υπενθύμισαν την ιστορία χιλιάδων ετών και χαμένων αυτοκρατοριών. Χρειάστηκε να καλύπτει έως και 800 χιλιόμετρα την ημέρα σε αυτούς τους δύσκολους δρόμους, που ελάχιστα έχουν αλλάξει από τα χρόνια της αρχαιότητας και ο κινητήρας της KOVE να δουλεύει ασταμάτητα μέχρι και δέκα ώρες κάθε ημέρα, χωρίς καμία φροντίδα, καθώς ο “σύγχρονος πολιτισμός” ήταν πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά της. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, η μαύρη KOVE 800X PRO είχε πλέον ξεπεράσει κατά πολύ τα 10.000 χιλιόμετρα στον ολικό χιλιομετρητή της, παραμένοντας όμως απροβλημάτιστη μέχρι τέλους. Ήρθε λοιπόν η ώρα του απολογισμού και ο πιο κατάλληλος άνθρωπος να τον κάνει είναι φυσικά εκείνος που ήταν πάνω στη σέλα της σε αυτό το μακρινό ταξίδι:

Kove 800x pro

“KOVE 800X PRO - ΜΙΑ ΑΝΕΤΗ & ΑΞΙΟΠΙΣΤΗ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΑ…
Έχοντας αποβιβαστεί στη Χίο, ξεκίνησα να καταγράψω εντυπώσεις και συμπεράσματα από την ταξιδιωτική συμβίωση μου με την πρωτοεμφανιζόμενη KOVE 800X PRO. Πίνοντας χαλαρά ένα φραπέ γλυκό με γάλα, τα πλήκτρα του laptop πήραν φωτιά, προκειμένου να απαντήσω στις εύλογες απορίες και στα επίμονα ερωτήματα που λάμβανα καθοδόν όλες τις προηγούμενες μέρες… 

Kove 800x pro

Ταξιδεύοντας απροβλημάτιστα στη σέλα της KOVE 800X PRO για 9.139 χλμ. -και μάλιστα σε μόλις 18 ημέρες- διαπίστωσα πως η σωματική κόπωση στα πολύωρα ταξίδια πάνω σε απαιτητικές διαδρομές είναι μικρότερη αν έχεις μια μοτοσυκλέτα που είναι εύκολη και άνετη στην οδήγηση -άνετη μοτοσυκλέτα δεν είναι μόνο εκείνη που έχει μεγάλη, αφράτη σέλα και τεράστιο φαίρινγκ. Χάρη στο πολύ μικρότερο βάρος της (σε σχέση με κάθε άλλη μοτοσυκλέτα στην κατηγορία της), η KOVE 800X PRO, αν και φορτωμένη με όλα όσα χρειάζονταν για ένα τέτοιο ταξίδι, δεν ζύγιζε περισσότερο από μια On-Off αντίστοιχου κυβισμού που είναι εντελώς άδεια από καύσιμο και χωρίς μπαγκάζια! Μιλάμε για ένα μεγάλο πλεονέκτημα, που σε συνδυασμό με το λογικό ύψος της σέλας, με βοηθούσε να πατώ με σιγουριά στο έδαφος, ειδικά στις χωμάτινες περιηγήσεις...

Kove 800x pro

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, ο δικύλινδρος κινητήρας της μοτοσυκλέτας με ενθουσίασε με την άφθονη δύναμη και ροπή του. Αλλαγή λαδιών δεν έγινε (και δεν συμπλήρωσα σταγόνα λάδι), ενώ και μετά από 10-12 ώρες συνεχούς οδήγησης (800–850 χλμ. ημερησίως) ο κινητήρας έδειχνε πάντα ξεκούραστος και πρόθυμος να ανταποκριθεί στα όποια “βίτσια” μου… 

Kove 800x pro

Στα θετικά οι ρυθμιζόμενες αναρτήσεις, τα δυνατά φρένα και η λογική κατανάλωση (5,5lt–6,0lt /100 km, με ταχύτητες 110–130 km/h), ενώ η οθόνη TFT που δεν έχει αντανακλάσεις και διάβαζα τις ενδείξεις της σε όλες τις συνθήκες. Εν κατακλείδι, η KOVE 800X PRO ανταποκρίθηκε απόλυτα στις τρεις βασικές απαιτήσεις που έχω από μια μοτοσυκλέτα: αξιοπιστία, άνεση, λειτουργικότητα…”

Ετικέτες

Ταξίδι "Volga Route": Από τη Μόσχα στο Nordkapp (Ε' Ανταπόκριση)

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

13/9/2022

Δυο μέρες έμεινα στη Μόσχα. Τι πρόλαβα να δω στο μητροπολιτικό κέντρο της Ρωσίας μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα; Καταρχήν έσπευσα στο Κρεμλίνο, που αποτελεί το επίκεντρο όχι μόνο της Μόσχας, αλλά ολόκληρης της Ρωσίας και αντιπροσωπεύει ένα από τα μεγαλύτερα αρχιτεκτονικά συμπλέγματα στον κόσμο.

Χάρη σε μια ριζική αναγέννηση, η Μόσχα των Ρομανόφ, του Τολστόι και των μπαλέτων Μπολσόι έχει μεταμορφωθεί σε μια από τις πιο πολύμορφες και δυναμικές πρωτεύουσες του κόσμου. Αστραφτεροί ουρανοξύστες και κτίρια υψηλής αισθητικής αρχιτεκτονικής, ορθόδοξες εκκλησίες, εντυπωσιακά εμπορικά κέντρα, επώνυμοι οίκοι μόδας και κοσμοπολίτικα εστιατόρια συνυπήρχαν πλέον με τα κλασικά-διαχρονικά αξιοθέατα της ρωσικής πρωτεύουσας.

Στην Μόσχα έπρεπε να αποφασίσω με ποιο τρόπο θα δραπέτευα από την Ρωσία. Λόγω του πολέμου, οι Βαλτικές χώρες είχαν κλείσει τα σύνορα τους με την Ρωσία, η  λύση της Λευκορωσίας ήταν ανέφικτη, ενώ με κανένα τρόπο δεν ήθελα να γυρίσω πίσω στην Γεωργία. Η συνοριακή διαφυγή μου από την Ρωσία ήταν τελικά εφικτή μόνο μέσω Φιλανδίας ή Νορβηγίας.

Πάντοτε ήθελα να βάλω ρόδα στην Murmansk, την πόλη-λιμάνι της ρώσικης Αρκτικής, που βρίσκεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και συνορεύει με την Φιλανδία και τη Νορβηγία. Μήπως είχε έρθει τελικά το πλήρωμα του χρόνου να εκπληρώσω αυτό τον πολυπόθητο ταξιδιωτικό μου στόχο; Η απόφαση, παραδόξως,  πάρθηκε αμέσως: Moscow–Murmansk (1.890 χλμ.) και μετά απόδραση στη Νορβηγία! Και το κερασάκι στην τούρτα; Πορεία μετά για το κοντινό Nordkapp! Σκέτη τρέλα το τελικό δρομολόγιο: Moscow–Murmansk–Nordkapp (2.645 χλμ.)! Πάμε λοιπόν στον ρώσικο βορρά…

Δυο μέρες αφότου αποχαιρέτισα την Μόσχα, αντίκριζα τα πρώτα σπίτια της Murmansk – καθοδόν είχα «πατήσει» και την νοητή γραμμή του Αρκτικού κύκλου.   Η Murmansk, που ιδρύθηκε το 1915 (στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου) είναι σήμερα ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια της Ρώσικης Αρκτικής. Σε καμία πάντως περίπτωση η πόλη-λιμάνι της Βόρειας Ρωσίας δεν μπορεί να συγκριθεί σε αστική ομορφιά και αξιοθέατα με τις υπόλοιπες ρώσικες πόλεις που είχα επισκεφθεί όλες τις προηγούμενες μέρες. Απλά, ξενέρωσα…

Τα σύνορα της Νορβηγίας (Kirkenes) με περίμεναν περίπου 225 χλμ. δυτικά της Murmansk. Αφού σφράγισα το διαβατήριο και αποχαιρέτησα την Ρωσία, πέρασα Νορβηγία και ξεκίνησα την τρελή επέλασή μου προς το Βόρειο Ακρωτήριο, που με καρτερούσε μόλις 530 χλμ. μακριά από την συνοριακή γραμμή. Τόσο απείχα από το όνειρο, από την εμβληματική υδρόγειο σφαίρα του Nordkapp.

Αργά το ίδιο απόγευμα, σαφώς κατάκοπος αλλά τρελά ευτυχισμένος, αντίκρισα το εμβληματικό μνημείο του Nordkapp. Ήταν η τρίτη φορά μέσα στα τελευταία 4 χρόνια που έφτανα εδώ στην βόρεια εσχατιά της Ευρώπης και «προσκυνούσα» στο Nordkapp: το 2018 είχα έρθει με τον γιό μου Γιώργο (στη σέλα μιας HONDA AFRICA TWIN CRF 1000) και το 2021 μ’ ένα scooter SYM HD 300!

Με αφετηρία την υδρόγειο σφαίρα του Nordkapp, μοτοσυκλέτα και αναβάτης ξεκινήσαμε κατόπιν την μεγάλη επιστροφή στην Ελλάδα. Ο Αρκτικός κύκλος της Φιλανδίας στην πόλη Rovaniemi (750 χλμ. νότια του Nordkapp) ήταν σειρά του -μετά τον Αρκτικό κύκλο της Ρωσίας- να πατηθεί από τους τροχούς της πράσινης BMW F 850 GS. Και η μεγάλη κατηφόρα συνεχίζεται…