"2 Generations' Ride" - Επιστρέφοντας από Αφρική!

Σε δύο ηπείρους

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

26/4/2018

Πατέρας Μητσάκης και υιός Μητσάκης διεύρυναν το ταξίδι τους, περνώντας και στην "Μαύρη Ήπειρο" μετά την Ευρώπη, με τον μικρό Γιώργο να παίρνει το βάπτισμα του πυρός στην έρημο:
"Μόλις αποβιβαστήκαμε στην Τύνιδα, η λευκή Honda Africa Twin 1000 ξεκίνησε δίχως καθυστέρηση την πορεία της με κατεύθυνση τον μακρινό νότο της χώρας. Εκεί μας περίμενε η αληθινή Τυνησία, πρόθυμη να μας αποπλανήσει με τις μαγευτικές οάσεις της, την απέραντη χρυσοκίτρινη αμμοθάλασσα της Σαχάρας, τα λυγερόκορμα φοινικόδεντρα, τους παραδοσιακούς βερβέρικους οικισμούς και τους φιλόξενους νομάδες της.

Στην αγκαλιά της γαλήνιας Σαχάρας, ο μικρός Γιώργος βίωσε ενθουσιασμένος την πρωτόγνωρη εμπειρία της ερήμου. Εδώ η ματιά του ταξίδευε ανεμπόδιστα μέσα στο απόλυτο κενό του επίπεδου ορίζοντα, ένοιωσε έντονα το αίσθημα της ανυπαρξίας και της μοναξιάς που πρεσβεύει μια έρημος, ενώ δεν χόρταινε να χαϊδεύει το αμμώδες κορμί της Σαχάρας, ανακατεύοντας συνεχώς με τα χέρια του τους χρυσοκίτρινους κόκκους της άμμου και κουτρουβαλώντας στους τεράστιους αμμόλοφους.
Οι μικρές πόλεις-οάσεις Gabes, Matmata, Douz και Tozeur φιλοξένησαν την δίτροχη παρουσία μας στα νότια της χώρας. Στις πέντε μέρες που βρεθήκαμε εδώ, το πρόγραμμα ήταν γεμάτο: βόλτα με καμήλες, επίσκεψη σε τρωγλοδυτικές κατοικίες και στην τοποθεσία όπου έγιναν γυρίσματα της επικής κινηματογραφικής ταινίας “Star Wars 1”, διάσχιση της αλμυρής λίμνης Chot el Jerid, γνωριμία με την τοπική αρχιτεκτονική της περιοχής…

Εκτός όμως από τις όμορφες "ανάσες" γεωγραφίας, στην Τυνησία πήραμε και κάποια σημαντικά μαθήματα Ιστορίας, καθώς επισκεφθήκαμε το ρωμαϊκό αμφιθέατρο El Jen, τον αρχαιολογικό χώρο της ρωμαϊκής πόλης Sbeitla, την ιερή πόλη Kaiouran και το παραθαλάσσιο προάστιο Sidi Bou Said της Τύνιδας.
Ατμοπλοϊκή επιστροφή στην Ιταλία (στο λιμάνι Civitavecchia) και πορεία αμέσως προς τον βορρά της χώρας. Το "2 Generations' ride – 2 Continents" είχε μπει πλέον στην τελική του ευθεία. Στις επόμενες τέσσερις μέρες, μέχρι την άφιξή μας στην Βενετία, πατέρας και γιος περπατήσαμε στους δρόμους του κρατιδίου San Marino και σκαρφαλώσαμε στην καλοδιατηρημένη καστροπολιτεία του. Θαυμάσαμε επίσης τα βυζαντινά ψηφιδωτά στις εκκλησίες της πόλης Ravenna και νιώσαμε στην κεντρική πλατεία του Αγίου Μάρκου την μαγεία της ερωτεύσιμης Βενετίας.

Από το λιμάνι της Βενετίας, το πλοίο “Έλυρος”, η ναυαρχίδα της "ΑΝΕΚ LINES", ανέλαβε κατόπιν την ατμοπλοϊκή μετάβασή μας στην Ελλάδα, και συγκεκριμένα στην Ηγουμενίτσα. Μετά από 20 μέρες on the road, ταξιδεύοντας 5.200 χλμ. σε δύο ηπείρους με συνοδοιπόρο τον 11χρονο γιό μου, επιστρέφαμε και πάλι στη βάση μας.
Πρέπει να ομολογήσω πως ήταν δύσκολος ο ρόλος του μηχανόβιου-πατέρα. Αυτό το ταξίδι αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς μπαμπάδες, που θέλουν να προσφέρουν στο παιδί τους ένα τεράστιο δώρο ζωής! Πιστεύω ότι το "2 Generations' ride – 2 Continents" ήταν ο πιο άμεσος τρόπος να δείξω στον Γιώργο τις ομορφιές και τις αξίες της ζωής και να νοιώσουμε παράλληλα την δυνατή σχέση πατέρα και γιου. Αυτή η δίτροχη βόλτα σε Ευρώπη και Αφρική ήταν και για τους δυο μας ένα μεγάλο σχολείο…"

Κωνσταντίνος Μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

Ταξιδιωτικά άρθρα

SYM SIBERIA - Ταξιδιωτικό στη Σιβηρία με SYM NH-T 300 - Δ' ανταπόκριση

Από την Irkutsk και τη λίμνη Βαϊκάλη, με προορισμό το Khabarovsk

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

6/7/2023

Irkutsk και λίμνη Βαϊκάλη είναι έννοιες συνώνυμες στο παγκόσμιο ταξιδιωτικό λεξικό! Αν κάποιος βρεθεί στην Irkutsk, είναι αδιανόητο να μην επισκεφθεί επίσης και την θρυλική λίμνη Βαϊκάλη, αφού οι όχθες της απέχουν μόλις 60 χλμ. νοτιοανατολικά της Irkutsk. Κράνος, φωτογραφική μηχανή και πορεία λοιπόν για τη Βαϊκάλη, προκειμένου να προσεγγίσω τη βαθύτερη (1.642 μέτρα) και αρχαιότερη λίμνη του κόσμου (η ηλικία της χρονολογείται στα 25.000.000 έτη), που συγκαταλέγεται από το 1996 στη λίστα της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

Μια ώρα αργότερα, έπινα χαλαρά τον καφέ μου στον παραλίμνιο οικισμό Listvjanka, με το βλέμμα μου να ταξιδεύει στο βάθος του υγρού ορίζοντα της Βαϊκάλης -όλα γύρω μου ήταν μια μαγεία, ένα οικολογικό «ποίημα»! Περίπου 336 ποτάμια εκβάλλουν στα 31.500 τετρ. χλμ. της Βαϊκάλης, εδώ όπου κολυμπά η nerpa, ένα είδος αρκτικής φώκιας. Αποτελεί μυστήριο για τους επιστήμονες το γεγονός ότι αρκτικές φώκιες που ζουν μόνο σε αλμυρό νερό, βρίσκονται στα γαλάζια νερά της Βαϊκάλης, 4.000 χλμ. νότια του Βορείου Παγωμένου Ωκεανού.

Οδηγώντας κατόπιν τη λευκή SYM NH-T 300 στη διαδρομή Irkutsk-Ulan Ude (445 χλμ.), η λίμνη Βαϊκάλη μαγνήτισε και πάλι τον αμφιβληστροειδή μου, αφού το μεγαλύτερο κομμάτι της διαδρομής διέτρεχε τις δυτικές και νότιες ακτές της σιβηρικής λίμνης. Ήταν η τελευταία ευκαιρία μου να απαθανατίσω το «Γαλάζιο μάτι της Σιβηρίας». Βαϊκάλη, σ’ ευχαριστώ!

Ulan Ude

Στην πόλη Ulan Ude, η λευκή μοτοσυκλέτα και ο αναβάτης ποζάραμε φιλάρεσκα μπροστά στη μεγαλύτερη προτομή του Λένιν παγκοσμίως! Η τεράστια γκριζωπή προτομή του Λένιν αποτελεί το αξιοθέατο της Ulan Ude, η οποία φιλοξενούσε περίπου 405.000 κατοίκους (στην συντριπτική πλειοψηφία τους ανήκαν στη μογγολική φυλή Baruit) και απείχε μόλις 200 χλμ. από τα σύνορα της Μογγολίας.

Η διαδρομή Ulan Ude–Chita–Mogocha–Khabarovsk (2.720 χλμ.) ήταν το οδικό πρόγραμμα των επόμενων 4 ημερών του SYM SIBERIA. Τα κύρια χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης διαδρομής, η οποία διέτρεχε τις πιο αραιοκατοικημένες περιοχές του Υπερσιβηρικού Δρόμου, ήταν οι καταρρακτώδεις βροχές, η μοναξιά του κράνους και η αβάστακτη σιωπή του τοπίου. Για τέσσερεις μέρες οδηγούσα κατά μέσο όρο 12–13 ώρες την ημέρα για να διανύσω 700-750 χλμ., με μόνιμη συντροφιά την καταπράσινη σιβηρική φύση.

Καθοδόν για την πόλη Khabarovsk, δυο γνωριμίες που έκανα στα μοτέλ της διαδρομής ήταν οι πιο δυνατές στιγμές των ημερών. Οι δυο Νοτιοκορεάτες σύντροχοι (με ΚΤΜ 790 & ΚΤΜ 890), που ταξίδευαν από τη χώρα τους προς την Ευρώπη με χρονικό ορίζοντα τους πέντε μήνες, ήταν η απρόσμενη μοτο-συνάντηση που με χαροποίησε πολύ.

Όμως, οι τρεις θεότρελες Ρωσίδες συνταξιούχες δασκάλες που ταξίδευαν με το αυτοκίνητό τους από το Vladivostok στη Μογγολία, ήταν «όλα τα λεφτά». Έχοντας βγει πριν από ένα χρόνο στη σύνταξη, οι τρεις κολλητές αποφάσισαν να κάνουν πραγματικότητα ένα τρελό όνειρο που είχαν και ξεκίνησαν για το ταξίδι της ζωής τους. Ειλικρινά υποκλίθηκα στο πάθος, την αποφασιστικότητα και την τρέλα τους!