Adam Riemann - Επικό βίντεο στον Αρκτικό Κύκλο με Honda Africa Twin 750

Από τον

Κώστα Γκαζή

7/10/2022

Σε ένα ακόμη μαγικό βίντεο από αυτά που μας έχει συνηθίσει, ο Adam Riemann που βρίσκεται πίσω από τον φακό της Motology Films, αγοράζει ένα μεταχειρισμένο Honda Africa Twin 750 και ξεκινά για τον Αρκτικό Κύκλο.

Μπορεί να έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τον Riemann να γυρίζει βίντεο που πολλές φορές είναι promo κατασκευαστών, όμως το αποτέλεσμα είναι πάντα ξεχωριστό. Η ήρεμη φωνή του, ο στοχασμός κι οι σκέψεις που μοιράζεται μαζί μας, καθώς και οι κορυφαίες αξίες παραγωγής της κάθε ταινίας του, κάνουν τη Motology Films να ξεχωρίζει από οποιαδήποτε άλλη "φωνή" σε βίντεο περιπέτειας με μοτοσυκλέτα σήμερα.

Η διαφορά αυτή τη φορά είναι πως ο Riemann δεν οδηγεί κάποια κορυφαία, νέα Adventure μοτοσυκλέτα για λογαριασμό κάποιου εργοστασίου, αλλά αγοράζει μια μεταχειρισμένη Africa Twin 750 και επιστρέφει στις αξίες που τον ανέδειξαν, στο ταξίδι για το ταξίδι. Για την περιπέτεια, τη φύση, την ταλαιπωρία, και για την επιθυμία να μοιραστεί μαζί μας τις αξίες για τις οποίες ζει.

Η μοτοσυκλέτα είναι μόνο το όχημα, ενώ στόχος του Adam είναι να χαθεί για μια ακόμη φορά στη φύση, καταφέρνοντας να απαθανατίσει μοναδικά στιγμιότυπα, δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα που δεν πιστεύεις πως μπορεί να είναι μια απολύτως ΑΤΟΜΙΚΗ προσπάθεια. Χειριζόμενος με μαεστρία κάμερες και drone που τον ακολουθούν ακόμα και στη βροχή, και ολοκληρώνοντας το πακέτο με αριστοτεχνικό μοντάζ και επική μουσική, δίνει την εντύπωση πως πίσω από το βίντεο που βλέπουμε κρύβεται στρατός ολόκληρος από συνεργάτες, που παραμένουν κρυμμένοι από τα μάτια μας. Όμως δεν υπάρχει συνεργείο, δεν υπάρχει βοηθός, δεν υπάρχει στούντιο υπεύθυνο για τον συντονισμό εικόνας, ήχου και σεναρίου. Μόνο ο Adam και το "πολεμικό του άτι". Και το drone να πετά υπό βροχή και να τον απαθανατίζει να χαιρετά άλκες που διασχίζουν τρέχοντας τον δρόμο μπροστά του!

Κι ο Adam καταφέρνει όχι μόνο να τα βγάλει πέρα και στις πιο δύσκολες και απαιτητικές συνθήκες, απέναντι σε κρύο, βροχή, βλάβες και στα λασπωμένα δύσβατα μονοπάτια του Trans Euro Trail, αλλά την ίδια ώρα να τραβήξει αριστοτεχνικά πλάνα από το ταξίδι αυτό.

Τρεις χώρες, 6.000 χλμ., 12 μέρες ταξιδιού, μαγικές εικόνες και η υπνωτική φωνή του Riemann, σε ένα τριαντάλεπτο βίντεο που συγκλονίζει και εμπνέει. What's not to like που λένε κι οι Άγγλοι.

https://bit.ly/MOTO_670

3/1/2022

Ακόμα δεν είχε κατακάτσει η σκόνη από τους χωματόδρομους του Αμαζονίου και οι χάρτες είχαν ήδη ξεδιπλωθεί και είχε αρχίσει ο σχεδιασμός του τέταρτου –και τελευταίου για το 2021– δίτροχου ταξιδιού. Η χρονική περίοδος των Χριστουγέννων ήταν η μικρή “χαραμάδα” διαφυγής που αναζητούσα, προκειμένου να οδοιπορήσω με μια μοτοσυκλέτα Daytona Maverick 500 (ευγενική χορηγία της ΓΚΟΡΓΚΟΛΗΣ Α.Ε.) στην Κεντρική Τουρκία και στην περιοχή της Μέσης Ανατολής (Λίβανος). Επρόκειτο για μια συγκινησιακή περιπλάνηση σε τόπους μυθικούς και ιστορικούς, που τους χαρακτηρίζει η μακραίωνη παρουσία του προγονικού μας πολιτισμού, ο οποίος άφησε ανεξίτηλη εδώ την πολιτισμική –και όχι μόνο– σφραγίδα του.

Με συνεπιβάτη το τσουχτερό κρύο του καταχείμωνου, ξεκίνησα αμέσως μετά τα Χριστούγεννα την υλοποίηση της ταξιδιωτικής απόδρασης “Daytona East”. Αφού κατάφερα να ξεπεράσω την θανάσιμη μονοτονία των 860 χλμ. που με χώριζαν από την συνοριακή έξοδο των Κήπων (Τουρκία), αποχαιρέτησα τα πάτρια εδάφη σφραγίζοντας το διαβατήριο και έβαλα ρόδα στην Τουρκία αργά το βράδυ. Εκείνη την δύσκολη μέρα, η μαύρη Daytona Maverick 500 μού είχε πρόσφερε μια ξεκούραστη, όσο και άνετη οδηγική εμπειρία.

Στους δρόμους της Τουρκίας είχα να διανύσω περίπου 1.200 χλμ., ακολουθώντας την διαδρομή Kesan-Gelibolu-Bursa-Afyon-Konya-Karaman-Tasucu. Φτάνοντας στο λιμάνι Tasucu (Νότια Τουρκία), ένα πλοίο θα με μετέφερε κατόπιν στην Τρίπολη του Λιβάνου. Κι όσον αφορά τα οικονομικά μεγέθη του τουρκικού σκέλους του “ Daytona East” (με την ισοτιμία Ευρώ-τουρκική Λίρα στο 1 προς 12 και την βενζίνη στα 0,80 Ευρώ/λίτρο), χρειάστηκε να δαπανήσω ένα σχετικά χαμηλό budget!

Μετά το ακτοπλοϊκό πέρασμα των Στενών των Δαρδανελλίων (Ελλήσποντος), βρέθηκα να διασχίζω την τιμημένη μικρασιατική γη. Όσο πιο ανατολικά πήγαινα τόσο δυνάμωνε το κρύο, ενώ τα πρώτα (αναμενόμενα) χιόνια με υποδέχτηκαν στη διαδρομή Kutahya-Afyon. Είχα μπει για τα καλά στα οροπέδια της Κεντρικής Τουρκίας.

Η Konya (Ικόνιο) με καλωσόρισε με χιονοθύελλα και -2 °C. Κάτω από αυτές τις καιρικές συνθήκες βρήκα ωστόσο το κουράγιο να επισκεφθώ στο κέντρο της πόλης το Μουσείο–Μαυσωλείο του φιλόσοφου-ποιητή Mevlana Rumi, τον ιδρυτή του περιστροφικού χορού των Δερβίσηδων.

Η λύτρωση από τον εφιάλτη του κρύου δεν άργησε πάντως να έρθει, αφού η διαδρομή Konya-Karaman-Tasucu (260 χλμ.) οδήγησε την μαύρη Daytona East 500 στις γαλάζιες ακτές της Ανατολικής Μεσογείου. Εκεί έβγαλα πια τα ισοθερμικά, μιας και ο υδράργυρος άγγιζε τους 17 C!

Με την ψυχή στο στόμα κατάφερα να βγάλω τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια και να κάνω το απαραίτητο PCR Test στο τοπικό νοσοκομείο. Και τελικά επιβιβάστηκα λίγο πριν σαλπάρει ο σκυλοπνίχτης για την Τρίπολη του Λιβάνου, μεταφέροντας στην σιδερένια "κοιλιά" του 65 νταλίκες και μια ελληνική μοτοσυκλέτα.