Επιβιώνοντας στα βαλκάνια - Επικό ταξιδιωτικό βίντεο του Adam Riemann

Πέντε βαλκανικές χώρες, 3.000 χλμ., δύο KTM Adventure μοτοσυκλέτες
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

9/9/2022
Ο Adam Riemann συνεχίζει να κάνει τέχνη, που ευτυχώς για εμάς έχει ως επίκεντρο το ταξίδι με μοτοσυκλέτα, χαρίζοντας μας μαγικές εικόνες, περιπέτεια αλλά και στοχασμό, αυτή τη φορά στα Βαλκάνια, με δυο KTM Adventure μοτοσυκλέτες, και με τον φίλο του τον Ευθύμη.
 
Πολλές φορές οι δυο αναβάτες χάνονται στα βουνά, όπου η χαρτογράφηση είναι ατελής, με αποκορύφωμα ένα βράδυ στην Αλβανία, όπου οι δυο τους έχουν την επιλογή είτε να μείνουν σε ένα καλυβάκι με πέντε βοσκούς που δείχνουν να κρύβουν κάτι, ή να συνεχίσουν το βράδυ μόνοι στο χώμα, αψηφώντας λύκους και αρκούδες κι αναζητώντας την ασφάλεια σε κάποιο χωριό που βρίσκεται πολύ-πολύ μακριά.
 
Απολαύστε εκπληκτικά πλάνα, ακούγοντας την υπνωτική φωνή του Adam Riemann, και χαθείτε σε μια υπέροχη μοτό-περιπέτεια που ελάχιστοι μπορούν να μεταδώσουν τόσο πετυχημένα -και ίσως κανείς με αυτό τον οπτικό τρόπο και με τον ανάλογο φιλοσοφημένο λόγο. 

"Δρόμος ειρήνης 2018": Σιβηρία

Η μοναξιά των χιλιομέτρων
6/7/2018

Την Σιβηρία την είχα ξαναπερπατήσει άλλες δυο φορές στο παρελθόν (1996, 2007) – όλη, ως το Βλαδιβοστόκ. Είναι ένα ιδιαίτερο και απαιτητικό ταξίδι, καθώς πρέπει να σου αρέσει η αφόρητη μοναξιά των χιλιομέτρων, η ανεμπόδιστη ελευθερία του ορίζοντα και η τρομακτική απεραντοσύνη του χώρου. Στην Σιβηρία πρέπει να είσαι προετοιμασμένος να συνομιλείς καθημερινά με τον εαυτό σου και την φύση γύρω σου και λιγότερο με τους ανθρώπους.
Αφήνοντας πίσω μου τα Ουράλια Όρη, η Σιβηρία είχε επιτέλους ανοίξει την αγκαλιά της και υποδεχόταν την μαύρη Honda CRF 250 Rally. Η Ευρωπαϊκή Ρωσία ήταν πλέον πίσω μου, ενώ με τα μάτια της φαντασίας, στο βάθος του ταξιδιωτικού μου ορίζοντα, άρχιζα πλέον να βλέπω μόνο Βλαδιβοστόκ...

Καταπίνοντας αχόρταγα τα καθημερινά χιλιόμετρα, η μικρή μοτοσυκλέτα είχε ήδη αγγίξει τα πρώτα 6.000 χλμ. του ταξιδιού όταν προσέγγισε την πόλη Omsk, το πρώτο μεγάλο αστικό κέντρο της Σιβηρίας, που απλώνεται δίπλα στις όχθες του ποταμού Ίρτις. Οι προτεραιότητές μου εδώ ήταν η γνωριμία με τα αξιοθέατα της πόλης και μια πρώτη αλλαγή λαδιών στην αειθαλή μοτοσυκλέτα.
Στο Νοβοσιμπίρσκ, που εκτελεί χρέη άτυπης διοικητικής πρωτεύουσας της Σιβηρίας και δημιουργήθηκε το 1893 δίπλα στις όχθες του ποταμού Ob, ούτε καν σταμάτησα -την προσπέρασα τάχιστα. Με τίποτα δεν ήθελα να περιηγηθώ στα εκτεταμένα αστικά της όρια.


Απλά, γιατί προτιμώ τις μικρότερες και πιο βολικές πόλεις, όπως την κοντινή Kemerovo. Εκεί ωστόσο διανυκτέρευσα και για έναν επιπλέον λόγο: ήθελα να επισκεφθώ στα προάστια της πόλης το σιντριβάνι “Greek Fountain”, που ήταν αφιερωμένο στην Ελλάδα! Τελικά το βρήκα, το θαύμασα, το φωτογράφισα – Ελλάδα, είσαι παντού…
Στην διαδρομή Kemerovo – Krasnoyarsk – Irkutsk, την παράσταση έκλεcε η φύση, καθώς το επίπεδο τοπίο των προηγούμενων σιβηρικών χιλιομέτρων παραχώρησε σταδιακά την θέση ένα χαμηλό δασωμένο ανάγλυφο. Μέχρι που φτάσαμε στην πόλη Irkutsk, μοτοσυκλέτα και αναβάτης βρεθήκαμε να κολυμπάμε για τουλάχιστον τρεις μέρες μέσα σε μια απέραντη καταπράσινο θάλασσα. Μιχαήλ Στρογγόφ, φτάσαμε κι εμείς επιτέλους στην πόλη σου…
Κωνσταντίνος Μητσάκης

Ετικέτες