European Heritage Tour - Ο γύρος της Ευρώπης με BMW R18 Transcontinental, Ε’ μέρος

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

21/9/2023

Μετά την Εσθονία, ήρθε η σειρά της Λετονίας να παραλάβει την ταξιδιωτική “σκυτάλη” του EUROPEAN HERITAGE TOUR. Στους δρόμους της Εσθονίας, η μαύρη BMW R18 TRANSCONTINENTAL είχε «γράψει» μόλις 195 χλμ., ενώ οι αποστάσεις που κληθήκαμε να διανύσουμε κατόπιν στη Λετονία (190 χλμ.) και στη Λιθουανία (320 χλμ.) ήταν εξίσου μικρές.

Με πληθυσμό περίπου 780.000 κατοίκους, η πρωτεύουσα Ρίγα της Λετονίας αποτελεί τη μεγαλύτερη πόλη των χωρών της Βαλτικής. Με πλούσια ιστορικά και πολιτιστικά αξιοθέατα, η Ρίγα μάς κέρδισε απόλυτα. Στις art nouveau γειτονιές, στα δαιδαλώδη πλακόστρωτα σοκάκια της παλαιάς Πόλης, στα καλοδιατηρημένα πυργόσπιτα και στα ενδιαφέροντα μουσεία της, είδαμε αποτυπωμένη όλη την ιστορία μιας πόλης που θεωρείται ένα αυθεντικό έργο τέχνης της Βαλτικής.

European Heritage Tour - Ο γύρος της Ευρώπης με BMW R18 Transcontinental

Στην επίπεδη Λιθουανία, τη 16η κατά σειρά χώρα του EUROPEAN HERITAGE TOUR, γράφτηκε ο επίλογος της περιοδείας μας στις Βαλτικές χώρες. Δύο ήταν οι σημαντικότερες στάσεις μας στη Λιθουανία: ο περίφημος “Λόφος των Σταυρών” (με 100.000 σταυρούς αντιπροσωπεύει έναν ιερό τόπο προσκυνήματος των ντόπιων) και το μεσαιωνικό κάστρο της ατμοσφαιρικής πόλης Kaunas.

Και μετά τις Βαλτικές χώρες, για τα επόμενα 730 χλμ. αναπνέαμε… αέρα Πολωνίας! Ένας υποδειγματικός αυτοκινητόδρομος (δίχως ευτυχώς διόδια) φιλοξένησε τους τροχούς της ακούραστης BMW R18 TRANSCONTINENTAL, η οποία μάς οδήγησε αρχικά στη πρωτεύουσα Βαρσοβία και κατόπιν στη μνημειακή πόλη Κρακοβία. Οι δυο πόλεις της Πολωνίας, μέσα από τα εξαίσια γοτθικά-αναγεννησιακά αρχιτεκτονήματα, την αξιόλογη πολιτιστική κληρονομιά και τη δυνατή μεσαιωνική ταυτότητά τους μάς εξιστόρησαν την μακραίωνη ιστορική διαδρομής τους και μας χάρισαν ένα μοναδικό ταξίδι πίσω στον χρόνο.

Το ταξιδιωτικό κεφάλαιο “Πολωνία” έκλεισε μόλις 105 χλμ. νότια της Κρακοβίας, όταν διαβήκαμε τα σύνορα της Σλοβακίας. Όλη μας η πορεία στη Σλοβακία (210 χλμ.) ήταν μια δαντελωτή ορεινή διαδρομή μέσα στο καταπράσινο βασίλειο των ορέων Τάτρα, ενώ στη γειτονική Ουγγαρία, ο δρόμος απέκτησε απόλυτα ευθυτενή χαρακτήρα καθώς διέσχιζε τις επίπεδες εκτάσεις της χώρας.

Στη Σερβία επιλέξαμε την πόλη Novi Sad για τη μοναδική διανυκτέρευσή μας εντός της σερβικής επικράτειας. Παρεμπιπτόντως, προσεγγίζοντας την παραδουνάβια Novi Sad, το κοντέρ της BMW R18 TRANSCONTINENTAL κατέγραφε 13.630 χλμ. από την αρχή του πανευρωπαϊκού οδοιπορικού μας, ενώ για την ολοκλήρωσή του υπολείπονταν μόνο 1.200 χλμ. Ήμασταν κοντά στο τέλος!

Κι από την Σερβία, πέρασμα κατόπιν στη Βόρεια Μακεδονία! Η πρωτεύουσα Σκόπια μάς ξενάγησε στην κεντρική πλατεία με τα πομπώδη αγάλματα και τις κακόγουστες αρχιτεκτονικές κατασκευές, καθώς και στο ανατολίτικο παζάρι της μουσουλμανικής συνοικίας. Τίποτα το συγκλονιστικό, τίποτα το ενδιαφέρον…

Ο χρόνος σημάδευε την 40η ημέρα του EUROPEAN HERITAGE TOUR όταν φωτογραφιζόμασταν δίπλα στην πινακίδα “WELCOME TO HELLAS”. Με την άφιξή μας στη συνοριακή είσοδος των Ευζώνων, η επιστροφή στα πάτρια εδάφη ήταν πλέον γεγονός. Έχοντας μοιραστεί τη σέλα της εμβληματικής cruiser BMW R18 TRANSCONTINENTAL, πατέρας και γιος πρωταγωνιστήσαμε σε μια ακόμα ανατρεπτική ταινία δρόμου, γεμίσαμε το μυαλό μας με εικόνες μοναδικές και “κτίσαμε” κοινές εμπειρίες ζωής που θα τις θυμόμαστε για πάντα…

ΣΤΗ ΣΕΛΑ ΤΗΣ BMW R18 TRANSCONTINENTAL

Σχεδιασμένη αποκλειστικά για ταξίδια με πολυτέλεια και απολαυστικό cruising, η BMW R18 TRANSCONTINENTAL αποδείχτηκε μια σχετικά ευκολοδήγητη μοτοσυκλέτα, παρά τον μεγάλο όγκο και τα κιλά της (τα οποία είναι κατανεμημένα όπως πρέπει). Για 40 ημέρες η BMW R18 TRANSCONTINENTAL μάς ταξίδεψε με άνεση και ασφάλεια, καταγράφοντας συνολικά 14.826 χλμ. Στους ευρωπαϊκούς αυτοκινητοδρόμους ήταν μια δίτροχη “λιμουζίνα”, ενώ στους επαρχιακούς δρόμους έστριβε με απρόσμενη ευκολία.

Ο “Big Boxer” κινητήρας διέθετε κτηνώδη ροπή (τραβούσε δυνατά από τις 1.500 στροφές) και το σύστημα φρένων της Brembo ανταποκρινόταν άψογα στην ακινητοποίηση της μοτοσυκλέτας. Ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσε η κατανάλωση καυσίμων, αφού με ταχύτητες ταξιδιού 110–120 km/h κυμαινόταν γύρω στα 5,3 lt/100km.

Πλήρως λειτουργικός αποδείχθηκε ο εξοπλισμός της μοτοσυκλέτας, που περιλάμβανε φαίρινγκ με ψηλή ζελατίνα και αεροδυναμικό σχεδιασμό (απόλυτη ήταν η προστασία από βροχή και αέρα), τέσσερα αναλογικά όργανα μαζί με μια TFT οθόνη 10,25'', δύο επιπλέον στρογγυλούς προβολείς, ηχοσύστημα Marshall, προστατευτικά κάγκελα για τον κινητήρα και 3 βαλίτσες (δύο πλαϊνές και top case).

Όσον αφορά τον Γιώργο, στο τέλος της κάθε ημέρας -ακόμα και μετά από 12 ώρες ταξιδιού- κατέβαινε ξεκούραστος και ευδιάθετος από την άνετη σέλα της BMW R18 TRANSCONTINENTAL, σαν να ταξίδευε με αυτοκίνητο. Χάρη στην εργονομική σχεδίαση της θέσης του συνοδηγού, ο Γιώργος απολάμβανε κάθε μέρα το EUROPEAN HERITAGE TOUR, μέχρι την ολοκλήρωση του.

ΧΟΡΗΓΟΙ & ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ

Θερμές ευχαριστίες στους χορηγούς και υποστηρικτές που συμμετείχαν στο ταξιδιωτικό εγχείρημα EUROPEAN HERITAGE TOUR:

1) BMW MOTORRAD HELLAS (παραχώρηση BMW R18
TRANSCONTINENTAL)
2) MOTOREX (Λιπαντικά μοτοσυκλετών)
3) MOTO MARKET (Στον συνοδηγό χορηγήθηκαν ένδυση NORDCΟDE, μπότες
REVIT, κράνος CABERG, γάντια & αδιάβροχα NORDCΟDE).
4) GIVI (Dry bag)
5) HELMET HOME (Καθαρισμός–πώληση κρανών & μοτοσυκλετιστικής ένδυσης)
6) Περιοδικό μοτοσυκλέτας ΜΟΤΟ & www.motomag.gr
7) Καθημερινό περιοδικό μοτοσυκλέτας www.bikeit.gr
8) PHOTOAGORA. GR (Κατάστημα φωτογραφικών ειδών)
9) CANON (εταιρία φωτογραφικών ειδών)

Ετικέτες

ταξίδι

ταξιδιωτικό

μητσάκης

european heritage tour

https://bit.ly/MOTO_668

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

13/7/2022

Εντάξει λοιπόν, ευτύχησα να τερματίσω στο Dakar! Τώρα όμως είχα την επιστροφή για Ελλάδα. Το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν φυσικά τα πρώτα 1100 χλμ., ως τα σύνορα του Μαρόκου. Τα μπρος πίσω και πάμε!

Η διαδρομή μέσα στην Σενεγάλη κύλησε δίχως απρόοπτα ή προβλήματα. Σε αντίθεση με την Μαυριτανία που -από το πρώτο ως το τελευταίο χιλιόμετρο- έβριζα θεούς και δαιμόνους. Στα σύνορα ταλαιπωρήθηκα αφάνταστα από τους τελωνιακούς, οι οποίοι μου απόσπασαν εκβιαστικά 150 Ευρώ για να μου ολοκληρώσουν τις γραφειοκρατικές διατυπώσεις εισόδου.

Στην πρωτεύουσα Nouakchott, παραλίγο να παίξω ξύλο με τους ντόπιους στο μοναδικό πρατήριο της πρωτεύουσας που διέθετε βενζίνη -καμία διάθεση εξυπηρέτησης ή διευκόλυνσης απέναντι στον ξένο οδοιπόρο. Αναγκάστηκα τελικά να απευθυνθώ στη μαύρη αγορά, γεμίζοντας το ντεπόζιτο της μαύρης DAYTONA ROCKSTAR 500 σε διπλάσια τιμή (2,6 Ευρώ/λτ).

Τέλος, στα σύνορα Μαυριτανίας–Μαρόκου, ο φρουρός στην συνοριακή μπάρα μού πήρε το διαβατήριο και το έδωσε αυθαίρετα σ’ έναν δικό του διεκπεραιωτή. Άλλος μεγάλος καυγάς και εκνευρισμός για να πάρω πίσω το διαβατήριο και να κάνω μόνος μου τις γραφειοκρατικές διαδικασίες εξόδου από την χώρα. Αι σιχτίρ…

Και τώρα Μαρόκο, χαλαρά! Στα πρώτα 1.450 χλμ., από τα σύνορα ως την πόλη Agadir, η διαδρομή που ακολούθησα ήταν η ίδια που είχα κάνει (δίπλα στο απέραντο γαλάζιο του Ατλαντικού). Από την Agadir συνέχισα την παράκτια πορεία μου μέχρι την κοντινή πόλη Essaouira (169 χλμ.), ενώ στη συνέχεια στράφηκα νοτιοανατολικά, στην ενδοχώρα του Μαρόκου. Εδώ με καρτερούσε η έρημο Σαχάρα.

Η πρώτη στάση έγινε στη κοκκινωπή Marrakech, μια πόλη με πλούσια, μακραίωνη πολιτιστική παράδοση και ιστορία, που εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει μια μοναδική και απαράμιλλη εμπειρία ζωής για τον επισκέπτη που θα την τιμήσει με την παρουσία του. Η κεντρική πλατεία Djemma el Fna, το τζαμί Koutoubia, το παλάτια el–Badi και οι ανθοστόλιστοι κήποι Menara δέχτηκαν την επίσκεψή μου, ενώ στους παρακείμενους σκεπαστούς δρομίσκους βόρεια της Djemma el Fna, απλώνονταν τα δαιδαλώδη όρια της αραβικής αγοράς (σουκς), που συνιστούσε μια διαδρομή στο χρόνο και μια εικαστική αναζήτηση με χρώμα και όνειρο αφρο–αραβικό.

Για να ταξιδέψω κατόπιν στην τοποθεσία Ait Ben Haddou (190 χλμ. νότια της Marrakech), διέσχισα την οροσειρά του Άτλαντα. Μια υπέροχη ορεινή διαδρομή «ανέβασε» στα ύψη την αδρεναλίνη μου και την μαύρη μοτοσυκλέτα στο ορεινό πέρασμα Col du Tichka (2.260).

Ο λόγος που ήθελα να βρεθώ στην Ait Ben Haddou ήταν η επιθυμία μου να δω το ομώνυμο κασμπάχ (κάστρο), το πιο φημισμένο και αντιπροσωπευτικό του Μαρόκου. Και πραγματικά, η μετάβασή μου στα όρια του συγκεκριμένου κασμπάχ, μού αποκάλυψε έναν ιδιότυπο παραμυθένιο οικισμό της ερήμου που παρέπεμπε σε κάστρο βιβλικών χρόνων. Ήταν μια εντυπωσιακή αρχιτεκτονική μαρτυρία μέσα στην αγκαλιά της ερήμου, που έχει αποτελέσει το κινηματογραφικό σκηνικό για πολλές ταινίες.

Τον επίλογο της περιπλάνησης μου στην μαροκινό νότο «έγραψε» η φιδίσια διαδρομή του φαραγγιού Dades (150 χλμ. ανατολικά της πόλης Ouarzazate), που κατά γενική ομολογία είναι ένας από τους θεαματικούς δρόμους της χώρας.