SYM SIBERIA - Ταξιδιωτικό στη Σιβηρία με SYM NH-T 300 - Α' ανταπόκριση

Ελλάδα-Τουρκία-Γεωργία και μετά από τέσσερις ώρες στον έλεγχο συνόρων, είσοδος στη Ρωσία

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

19/6/2023

Ήταν μεγάλη η πρόκληση να επιχειρήσω ένα διηπειρωτικό ταξίδι με μια adventure μοτοσυκλέτα 300 κυβικών. Κι επειδή έχω μάθει να μην λέω «όχι» στις ταξιδιωτικές προκλήσεις της δίτροχης ζωής μου, αποφάσισα να οδηγήσω μια μοτοσυκλέτα SYM ΝΗ-Τ 300 (ευγενική χορηγία της ΓΚΟΡΓΚΟΛΗΣ Α.Ε.) πάνω στην τροχιά του Υπερσιβηρικού δρόμου και να προσεγγίσω τις ακτές του Ειρηνικού Ωκεανού (και συγκεκριμένα στην πόλη–λιμάνι Magadan της Βορειοανατολικής Σιβηρίας), εκεί όπου θα ολοκληρωνόταν μετά από 14.500 χλμ. το οδοιπορικό SYM SIBERIA.

Μόλις 3 χώρες θα άνοιγαν τα σύνορά τους για να με υποδεχτούν (Τουρκία, Γεωργία και Ρωσία/Σιβηρία), ενώ ο χρονικός ορίζοντας του ταξιδιού υπολογιζόταν –χωρίς απρόοπτα– στις 35 ημέρες. Από την Ανατολική Σιβηρία, η λευκή μοτοσυκλέτα θα επέστρεφε κατόπιν με τραίνο στη Μόσχα και εν συνεχεία θα την οδηγούσα πίσω στην Ελλάδα.

Η SYM ΝΗ-Τ 300 του σιβηρικού ταξιδιού ήταν καινούρια και χρειάστηκε να την στρώσω. Ακολούθησε το απαραίτητο service των πρώτων 1000 χλμ. στις εγκαταστάσεις της SYM, ενώ κρίθηκαν απαραίτητες κάποιες μικρο–επεμβάσεις για να γίνει πιο «ετοιμοπόλεμη»: α) ο Δημήτρης Λυγνός (κατάστημα Wheelcity) μού τοποθέτησε ένα ζευγάρι ελαστικών DUNLOP TRAILMAX, ιδανικά για τους κακοτράχαλους δρόμους της Σιβηρίας, β) ο γνωστός Παύλος Κασίμης προσάρμοσε δυο βάσεις για την στήριξη των σαμαριών και γ) το κατάστημα MOTOMARKET μερίμνησε για την τοποθέτηση μιας πίσω βαλίτσας (με την βάση της), ενός tank bag και μιας βάσης GPS. Ready to travel…

Το ακτοπλοϊκό δρομολόγιο Πειραιάς–Χίος–Τσεσμέ αποτέλεσε τον “Δούρειο Ίππο” για την είσοδό μου στην Τουρκία. Η τουρκική αποστολή της λευκής SYM ΝΗ-Τ 300 ήταν 1.600 χλμ., με την διαδρομή του SYM SIBERIA να περνά από τις πόλεις Cesme–Afyon–Ankara–Samsun–Giresun–Trabzon–Hope και να τερματίζει στα σύνορα της Γεωργίας.

Μόλις δυόμιση μέρες ταξίδεψα στην Τουρκία, από σύνορα σε σύνορα! Δεν αναλώθηκα σε περιττές παρακάμψεις ή εξερευνήσεις, είχα βάλει το κεφάλι κάτω κι οδηγούσα, για τουλάχιστον 12 ώρες την ημέρα. Ήθελα να ξεμπερδεύω γρήγορα με την Τουρκία – όπως και τελικά έγινε.

Και μετά Γεωργία, που φιλοξένησε τους τροχούς της SYM ΝΗ-Τ 300 για 580 χλμ. Η πανέμορφη χώρα του Καυκάσου, μού σύστησε την παραθαλάσσια πόλη Batumi (η αρχαία Κολχίδα της Μήδειας και των Αργοναυτών) και την Mtskheta, μια από τις αρχαιότερες πόλεις της Γεωργίας (θεωρείται το σημαντικότερο θρησκευτικό κέντρο της χώρας). Όμως, το κερασάκι στην (γεωργιανή) τούρτα ήταν η υπέροχη διαδρομή του «Στρατιωτικού Δρόμου» («Military Road»), που σκαρφάλωνε στην ορεινή κορμοστασιά του Καυκάσου. Ήταν μια διαδρομή–αποκάλυψη, η οποία κορυφώθηκε στο πέρασμα Kazbegi (2.395 m) και με οδήγησε κατόπιν στα σύνορα της Ρωσίας.

Εκεί, χρειάστηκα περίπου 4 ώρες για να ξεμπερδέψω με τις συνοριακές διαδικασίες και να εισέλθω στη Ρωσία! Η διαδρομή των πρώτων 1400 ρωσικών χιλιομέτρων (ένωνε τις πόλεις Grozny–Astrakhan–Volgograd–Saratov) θα βάδιζε πάνω στην πορεία του περσινού ταξιδιού “VOLGA ROUTE” – η γνώση της διαδρομής και των ιδιαιτεροτήτων της αποδείχθηκε μεγάλο πλεονέκτημα!

Η πρώτη διανυκτέρευσή μου στη Ρωσία πραγματοποιήθηκε στη πρωτεύουσα της Τσετσενίας Grozny. Την επομένη ταξίδεψα ως την πόλη Astrakhan, που απλώνεται στις εκβολές του Βόλγα, στη Κασπία Θάλασσα, ενώ στο μαρτυρικό Volgograd (πρώην Στάλινγκραντ) των 1.000.000 νεκρών υπερασπιστών, έφτασα με καταγεγραμμένα 3.400 χλμ. από την αρχή του ταξιδιού. Εδώ, στην Πόλη των ηρώων, αντίκρισα το τεραστίων διαστάσεων άγαλμα “The Motherland Calls” και συλλογίστηκα με οδύνη τον παραλογισμό του πολέμου

Ετικέτες

μητσάκης

ταξιδιωτικό

ταξίδι

γκοργκόλης

https://bit.ly/MOTO_670

Ταξιδιωτικά άρθρα

RIDE THE CLASSIC WAY, μέρος Β - Λίχτενστάιν, Γερμανία

Ταξίδι στην Κέντρική Ευρώπη με BMW R 18 CLASSIC FIRST EDITION

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

12/10/2022

Κάτω από ένα βαρύ, συννεφιασμένο ουρανό που με απειλούσε με βροχή, προσέγγισα τα ελβετικά σύνορα, που απέιχαν μόλις 21 χλμ. από τις όχθες της Como –

Goodbye Italy, Welcome to Switzerland! Mε την απαραίτητη βινιέτα κολλημένη στον ανεμοθώρακα της BMW R 18 Classic, ξεκίνησα αμέσως μετά την διάσχιση της Ελβετίας με προορισμό το λιλιπούτειο πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν.

Ακολουθώντας την διαδρομή Lugano, Bellinzona, San Bernardino, Splugen, Bad Ragaz, Vaduz (190 χλμ.), βρέθηκα να ταξιδεύω μέσα στον καταπράσινο κόσμο των Άλπεων, με σημείο αναφοράς το ορεινό πέρασμα San Bernardino (2.066 μ.). Παρατεταμένες ανηφόρες, κατηφόρες, κλειστές και ανοικτές στροφές, αυστηρά όρια ταχύτητας, η BMW R 18 Classic ανταποκρίθηκε επάξια στις ποικίλλες προκλήσεις της διαδρομής και μου χάρισε μια ανεπανάληπτη εμπειρία οδηγικής απόλαυσης.

Με έκταση μόλις 160 τετρ. χλμ., το λιλιπούτειο πριγκηπάτο του Λιχτενστάιν είναι το τέταρτο μικρότερο ευρωπαϊκό κράτος (μετά το Βατικανό, το Μονακό και τον Άγιο Μαρίνο) και το έκτο μικρότερο στον κόσμο. Τόσο μικρό είναι το μέγεθος του Λιχτενστάιν, που οι 35.000 κάτοικοί του χαριτολογώντας αναφέρουν ότι «μέχρι να ανοιγοκλείσεις τα μάτια σου, το έχεις χάσεις»! Και δεν έχουν άδικο, αφού η απόσταση από την Ανατολή στη Δύση είναι κατά μέσο όρο 6,5 χλμ. και από τον Βορρά στο Νότο 25 χλμ.

Φυσικά, ανάλογη σε έκταση –αλλά και πληθυσμό– ήταν η πρωτεύουσα του πριγκιπάτου. Κτισμένη στο γεωγραφικό κέντρο της χώρας, κοντά στη δεξιά όχθη του Ρήνου, η μικρή Vaduz φιλοξενούσε μόλις 5.000 κατοίκους. Στη γνωριμία μου με την πρωτεύουσα του Λιχτενστάιν, μού δόθηκε η εντύπωση πως είχα προσεγγίσει μια τυπική ελβετική ή αυστριακή κωμόπολη.

Το μεσαιωνικό κάστρο, ο κεντρικός πεζόδρομος Stadtle, το Ταχυδρομικό Μουσείο Γραμματοσήμων, οι Αμπελώνες & τα Δοκιμαστήρια κρασιών «Hofkellerei des Fürsten von Liechtenstein», ο νέο-γοτθικού ρυθμού Καθεδρικός ναός (1873) και το Κυβερνητικό κτήριο (1905) υπήρξαν τα σημεία ενδιαφέροντος που τράβηξαν εδώ την προσοχή μου.

Και μετά το Λιχτενστάιν, σειρά είχε η Γερμανία να φιλοξενήσει την πορεία του “RIDE THE CLASSIC WAY” -η πόλη Fussen της Βαυαρίας ήταν ο επόμενος σταθμός μου. Ο φιδίσιος επαρχιακός οδικός άξονας που επέλεξα για να προσεγγίσω την Fussen (158 χλμ.) διέσχιζε χαμηλούς λόφους και κατάφυτες πεδιάδες, ενώ γραφικές κωμοπόλεις, χαριτωμένα χωριά με παραδοσιακά ξύλινα αγροτόσπιτα, μικρές εκκλησίες και περίτεχνα διακοσμημένα πανδοχεία -όλα εναρμονισμένα με το τοπικό οικοσύστημα της γερμανικής υπαίθρου- «παρέλασαν» μπροστά στα μάτια μου.

Ο λόγος που επέλεξα να διανυκτερεύσω στην κοσμοπολίτικη Fussen είχε σχέση με τα δυο διάσημα αξιοθέατά της. Σε απόσταση αναπνοής από το ιστορικό κέντρο της Fussen, τα βασιλικά κάστρα Neuschwanstein (κτίστηκε το 1886 από το βασιλιά Λουδοβίκο B΄) και Hohenschwangau (κτισμένο από το βασιλιά Μαξιμιλιανό Β΄ το 1832) ύψωναν τα αγέρωχα τείχη τους μέσα στην καταπράσινη αγκαλιά των Βαυαρικών Άλπεων. Κτισμένα σε κοντινή απόσταση από τα γερμανο-αυστριακά σύνορα, τα δύο επιβλητικά κάστρα της Βαυαρίας έμοιαζαν να ξεπηδούν μέσα από ένα γοητευτικό παραμύθι αλλοτινών εποχών και μού χάρισαν μια συναρπαστική περιπλάνηση στα μονοπάτια της γερμανικής ιστορίας.