Ταξίδι "Volga Route": Οι πηγές του ποταμού (Δ' Ανταπόκριση)

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

12/9/2022

Η Καζάν ήταν η πέμπτη από τις επτά πόλεις του Βόλγα που είχα να επισκεφθώ στα πλαίσια του“VOLGA ROUTE” -υπολείπονταν άλλες δυο πόλεις, η Νίζνι Νοβογκορόντ και η Γιάροσλαβλ. Παράλληλα, έχοντας διατρέξει με την BMW F 850 GS περισσότερα από τα 2/3 των 3.530 υδάτινων χιλιόμέτρων του Βόλγα, ήταν πλέον θέμα λίγων ημερών να προσεγγίσω τις πηγές του μεγαλύτερου ποταμού της Ευρώπης και να πανηγυρίσω την πραγμάτωση του ταξιδιωτικού μου στόχου.

Γενέτειρα του διάσημου συγγραφέα Μαξίμ Γκόρκι και του νομπελίστα πυρηνικού επιστήμονα Αντρέι Ζαχάρωφ, η Νίζνι Νοβογκορόντ χαρακτηρίζεται ως η “τρίτη πρωτεύουσα της Ρωσίας” και δικαίως καμαρώνει για τα -περισσότερα από 600- ιστορικά και αρχιτεκτονικά μνημεία της. Φυσικά και δεν μπόρεσα να τα δω όλα αυτά, αλλά σίγουρα πήρα μια αντιπροσωπευτική εικόνα αυτής της εξέχουσας μητρόπολης του ρώσικου πολιτισμού. Η γνωριμία μου με τη Νίζνι Νοβογκορόντ επικεντρώθηκε κυρίως στον εκτεταμένο χώρο του Nizhny Novgorod Kremlin, στον σκηνογραφικό πεζόδρομο Bolshaya Pokrovskaya και στις κλίμακες-σκάλες Chkalov Stairs, οι οποίες μού πρόσφεραν ένα αποκαλυπτικό πανόραμα του εθνικού ποταμού της Ρωσίας.

Δίχως ιδιαίτερη κίνηση καθοδόν, μετά από 370 χλμ. αντάμωσα στο δίτροχο διάβα μου την Γιάροσλαβλ, την τελευταία μούσα του Βόλγα. Σημείο αναφοράς της χιλιόχρονης Γιάροσλαβλ (ιδρύθηκε το 1010) ήταν το ιστορικό της κέντρο που αποτελεί Μνήμειο Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, καθώς και οι πάμπολλες εκκλησίες της.

Αποχαιρετώντας την Γιάροσλαβλ μέσα από τους καθρέπτες της μοτοσυκλέτας, οι πηγές του Βόλγα αποτελούσαν τον επόμενο -και τελικό πια- στόχο μου. Εκείνη την ημέρα υπολείπονταν μόλις 587 χλμ. για να προσεγγίσω την περιοχή Valdai Hills, εκεί όπου «γεννιέται» ο μεγάλος ποταμός της χώρας. Το δίτροχο οδοιπορικό “VOLGA ROUTE” πλησίαζε πανηγυρικά στο τέλος του.

Με σύμμαχο έναν ζεστό καλοκαιρινό ήλιο, τα τελευταία 20 χωμάτινα χιλιόμετρα της διαδρομής με οδήγησαν στον μικρό οικισμό Volgoverkhovye. Εκεί άφησα παράμερα την πράσινη μοτοσυκλέτα και περιηγήθηκα στον χώρο των πηγών του Βόλγα. Στο σημείο που ανέβλυζε ο Βόλγας ορθωνόταν ένα μικρό ξύλινο παρεκκλήσι, ενώ λίγα μέτρα πιο μακριά είχε ήδη σχηματιστεί μια μικρη κοίτη.

Από εδώ λοιπόν ξεκινούσε ο Βόλγας το μεγάλο του ταξίδι προς την Κασπία Θάλασσα ακολουθώντας μια υδάτινη διαδρομή 3.530 χλμ., δίπλα στην οποία είχα οδηγήσει όλες τις προηγούμενες μέρες τη μοτοσυκλέτα μου -σε αντίστροφη κατεύθυνση. Παρεμπιμπτόντως, με την άφιξή μου στις πηγές του Βόλγα, το κοντέρ της πράσινης BMW F 850 GS σταμάτησε (προσωρινά) στα 6.300 χλμ. από την αρχή του ταξιδιού.

Και τώρα τι γίνεται; Μπορεί το “VOLGA ROUTE” να είχε τυπικά ολοκληρωθεί, αλλά ο χρόνος και ο δρόμος με «έπρωχναν» να συνεχίσω το ταξίδι μου μέσα στην επικράτεια της Ρωσίας. Αποφάσισα έτσι να βάλω στο GPS τις συντεταγμένες της Μόσχας και να ξεκινήσω με κατεύθυνση την ρωσική μητρόπολη, που με καρτερουσε 225 χλμ. νοτιοανατολικά των πηγών του Βόλγα. Πάμε λοιπόν για άλλα…

https://bit.ly/MOTO_668

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

11/7/2023

Η άφιξή μου στην πόλη Khabarovsk της Ανατολικής Σιβηρίας (Far East) έγινε κάτω από ηλιόλουστες συνθήκες, πράγμα που με χαροποίησε ιδιαίτερα -μετά από ένα βροχερό τετραήμερο ήταν καιρός να βγάλω τα αδιάβροχα!

Στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου στην παρόχθια πόλη του ποταμού Amur (ο ποταμός αποτελεί εδώ τη συνοριακή γραμμή με την Κίνα) είχα πολλά να κάνω.

Πρώτη μου ενέργεια ήταν η αλλαγή λαδιών στην μικρή μοτοσυκλέτα μου -επρόκειτο για τη δεύτερη αλλαγή λαδιών που θα έκανα στη λευκή SYM NH-T 300. Αυτή έγινε στο συνεργείο αυτοκινήτων του νεαρού μηχανικού Σεργκέι, ο οποίος δέχτηκε να μου παραχωρήσει τον χώρο.

Κάτοχος μιας HONDA CBR 600, ο Σεργκέι ενθουσιάστηκε με την δίτροχη παρουσία μου στην πόλη του και μερίμνησε ο ίδιος για την αλλαγή των λαδιών. Μοτοσυκλετιστική αλληλεγγύη!

Στη γνωριμία μου κατόπιν με την Khabarovsk, αντίκρισα μια κομψότατη πόλη «προικισμένη» με εμβληματικά κτίσματα του 19ου αιώνα, βαθύσκιωτους χώρους πρασίνου, καλοσυνάτους κατοίκους και μια παραποτάμια πεζοδρομημένη ζώνη που έσφυζε από ζωή.

Θεμελιωμένη από τον Κοζάκο εξερευνητή Yerofey Khabarov (1651) αρχικά ως ένα προκεχωρημένο ρωσικό στρατιωτικό φυλάκιο, η ατμοσφαιρική Khabarovsk φιλοξενεί σήμερα περίπου 630.000 κατοίκους.

Μόλις 776 χλμ. νότια της Khabarovsk με καρτερούσε η πόλη–λιμάνι του Vladivostok, ο απώτατος προορισμός του SYM SIBERIA. Δεν το είχα καλά-καλά συνειδητοποιήσει, αλλά απείχα μόλις “ένα τσιγάρο δρόμο” από το πολυπόθητο φινάλε του σιβηρικού οδοιπορικού. Και πριν ο ήλιος με καλημερίσει, έκλεινα την ζελατίνα του κράνους και ξεκινούσα για το παραθαλάσσιο Vladivostok.

Αργά το ίδιο απόγευμα, μετά από 32 ημέρες on the road και καταγεγραμμένα 14.100 χλμ. στο κοντέρ της απροβλημάτιστης SYM NH-T 300, “άλωσα” το θρυλικό Vladivostok και πανηγύριζα έξαλλα στις ακτές του Ειρηνικού Ωκεανού την ολοκλήρωση του ταξιδιωτικού άθλου SYM SIBERIA. Ήταν μια πραγματικά αλησμόνητη μέρα, που ταυτίστηκε στα κύτταρα της μνήμης μου με τον τερματισμό στο τελευταίο ετάπ του ράλι Dakar -με έπαθλο φυσικά το Vladivostok.

Ο “Άρχοντας της Ανατολής”, όπως ερμηνεύεται ετυμολογικά το Vladivostok, εμφανίστηκε στον χάρτη της περιοχής Far East μόλις το 1860. Ο κυβερνήτης της Ανατολικής Σιβηρίας Nikolay Muravyov–Amursky ίδρυσε τότε στη νότια άκρη της ομώνυμης χερσονήσου μια στρατιωτική βάση, ικανοποιώντας την επιθυμία της Ρωσίας για έξοδο στον Ειρηνικό Ωκεανό -μόλις είχε τεθεί η θεμέλιος λίθος του Vladivostok!

Ζώντας στη δική του διάσταση του χρόνου, το Vladivostok δεν έμοιαζε με καμία άλλη πόλη της Ρωσίας -εδώ γνώρισα ένα κοσμοπολίτικο, σύγχρονο και δυναμικό αστικό κέντρο. Η τεράστια γεωγραφική απόσταση από τη μητροπολιτική Μόσχα, η γειτνίαση με την Κίνα και την Ιαπωνία και ο ανοιχτός ορίζοντας του ωκεανού ευνόησαν την δημιουργία μιας χαλαρότερης αστικής νοοτροπίας, σε σχέση πάντα με τις υπόλοιπες ρωσικές πόλεις της ενδοχώρας.

Σημείο αναφοράς της γενέτειρας του αείμνηστου ηθοποιού Yul Brynner αποτελούσε το γεγονός πως στον σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης τραβά χειρόφρενο (μετά από 9.288 χλμ.) ο Υπερσιβηρικός σιδηρόδρομος, γράφοντας τον επίλογο του μεγαλύτερου ταξιδιού πάνω σε ράγες παγκοσμίως (Moscow–Vladivostok).

Καλά έφτασα ως το Vladivostok, τώρα όμως πρέπει να γυρίσω σπίτι μου! Με ποιο τρόπο θα γίνει αυτό; Η λευκή SYM NH-T 300 με τρένο (κι εγώ αεροπορικώς) μέχρι τη Μόσχα, και κατόπιν οδικώς (3.500 χλμ.) ως την Ελλάδα. Καλή επιστροφή.