Motul WSBK 2020 - Δοκιμές Aragon 1η μέρα: Μεγάλος ανταγωνισμός

Με μικτές συνθήκες οι δοκιμές
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

13/11/2019

Η σεζόν 2019 των Superbikes δεν έχει κλείσει μήνα από τότε που τελείωσε και οι αναβάτες μετά από ένα μικρό διάλειμμα και μια μικρή “περατζάδα” στην EICMA, ξαναβρέθηκαν στο “φυσικό” τους περιβάλλον για τις επίσημες δοκιμές στην Aragon της ερχόμενης σεζόν. Το κύμα κακοκαιρίας πάντως που έπληξε την Ισπανία με βροχοπτώσεις και θερμοκρασίες που δεν ξεπέρασαν τους 10ο C, δυσκόλεψαν αρκετά αναβάτες και μηχανικούς. Έτσι, παρότι οι δοκιμές ξεκίνησαν στις 10:00π.μ. τοπική ώρα κανένας αναβάτης δεν μπήκε στην πίστα μέχρι της 11:06 π.μ., όταν η Ana Carrasco (Kawasaki Provec WorldSSP300) σήμανε την εκκίνηση με το Ninja 400. Όμως, τόσο η ίδια όσο και ο Manuel Gonzalez (Kawasaki ParkinGO Team), έχασαν την ευκαιρία που είχαν να δοκιμάσουν για λίγο την ZX-10RR λόγω της κακοκαιρίας.

Ο πρώτος αναβάτης των Superbikes που μπήκε στην πίστα δεν ήταν άλλος απ’ τον εκκεντρικό Scott Redding (Arubat.it Racing – Ducati), που φέτος κάνει το ντεμπούτο του, έχοντας κατακτήσει τον τίτλο του BSB, με την Ducati και έκλεισε τη πεντάδα το πρωί. Άλλος ένας αναβάτης που κάνει το ντεμπούτο του φέτος με την V4R είναι ο Leon Camier (BARNI Racing Team) και μάλιστα ήταν και ο ταχύτερος στην πίστα, έως την ώρα που ο Michael van der Mark (Pata Yamaha WorldSBK Team) βρέθηκε και παρέμεινε στην κορυφή των χρονομετρήσεων, αφήνοντάς τον δεύτερο. Ωστόσο, οι χρόνοι όλων των αναβατών το πρωί δεν ήταν ιδιαίτερα χαμηλοί, αφενός μεν λόγω της κακοκαιρίας και αφετέρου επειδή εστίασαν περισσότερο στο να προσαρμόσουν τις μοτοσυκλέτες στα μέτρα τους.

Ο Toprak Razgatlioglu (Pata Yamaha WorldSBK Team) ήταν ο δεύτερος κατά σειρά αναβάτης που μπήκε στην πίστα και ήρθε τέταρτος, οδηγώντας μάλιστα την περσινή R1 αφού η Yamaha θα έχει την ανανεωμένη έκδοσή της στις επόμενες δοκιμές στην Jerez σε δύο εβδομάδες από τώρα. Έμεινε ευχαριστημένος από τη συμπεριφορά της R1 στο βρεγμένο, με τον πίσω τροχό να έχει φοβερή πρόσφυση. Αντίστοιχα ο Garrett Gerloff (GRT Yamaha WorldSBK Junior Team) –πρωτοεμφανιζόμενος και προερχόμενος από το MotoAmerica πρωτάθλημα- ανέβηκε στη σέλα της φετινής R1 και βρέθηκε μάλιστα στην τρίτη θέση του πίνακα των χρονομετρήσεων, ενώ και αυτός αντιμετώπισε δυσκολίες με τα ελαστικά. Από την άλλη η R1 ήταν ήδη στα μέτρα του, με τα κλιπ-ονς και τα μαρσπιέ να βρίσκονται ακριβώς εκεί που θέλει και η μόνη αλλαγή που έκανε ήταν στο να προσαρμόσει το quickshifter στις απαιτήσεις του.

Παρότι οι πρωινές δοκιμές είχαν μειωμένη δράση μέσα στη πίστα, όλες οι ομάδες δούλεψαν πυρετωδώς ώστε να προετοιμαστούν όσο το δυνατόν καλύτερα για το πρώτο αγώνα της ερχόμενης σεζόν. Μηχανικοί και αναβάτες εστίασαν στο να βρουν τη κατάλληλη εργονομία στις μοτοσυκλέτες τους –μην ξεχνάμε πως φέτος υπήρξαν πολλές μεταγραφές και οι περισσότεροι οδηγούν για πρώτη φορά τη νέα τους μοτοσυκλέτα- αλλά και το στήσιμο των αναρτήσεων.

Οι πέντε ταχύτεροι του πρωινού session

  1. Michael van der Mark (Pata Yamaha WorldSBK Team) 2’04.321
  2. Leon Camier (BARNI Racing Team) 2’04.690
  3. Garrett Gerloff (GRT Yamaha WorldSBK Junior Team) 2'04.818
  4. Toprak Razgatlioglu (Pata Yamaha WorldSBK Team) 2’06.268
  5. Scott Redding (Aruba.it Racing Team WorldSBK) 2’06.315

Όσο η μέρα κυλούσε, οι καιρικές συνθήκες καλυτέρευαν με την πίστα να στεγνώνει σιγά-σιγά και τους χρόνους να πέφτουν κάτω απ’ τα δύο λεπτά. O Redding θέλοντας να κάνει αισθητή την παρουσία του, μιας και ήδη ξέρει την V4R την σαν τη παλάμη του απ’ το BSB, ανέβασε το ρυθμό του και βρέθηκε να ηγείται τον χρονομετρήσεων, ενώ έκλεισε τη πρώτη μέρα ολοκληρώνοντας 51 γύρους και τελικά ήρθε δεύτερος στον πίνακα των χρόνων. Στις 14:00 ο πεντάστερος Rea μπήκε στην πίστα και έθεσε τον ταχύτερο χρόνο για την πρώτη μέρα των δοκιμών, ενώ εστίασε μαζί με τον αρχηγό της ομάδας Pere Riba στη ρύθμιση της γεωμετρίας ώστε η ZX-10RR να στρίβει πιο εύκολα αλλά να μην χάνει τη σταθερότητά της. Ο φετινός πρωταθλητής είχε μια πτώση, όμως δεν τραυματίστηκε.

Για τον Chaz Davies (Aruba.it Racing Ducati) ήταν η πρώτη φορά που θα οδηγούσε την V4R στην Aragon σε επίσημες δοκιμές στο 100% της φυσικής του κατάστασης, αφού πέρσι τέτοια εποχή ήταν σε αναμονή για να χειρουργήσει την κλείδα του. Εστίασε κυρίως στη ρύθμιση του πλαισίου και στα ηλεκτρονικά της μοτοσυκλέτας του, ενώ ολοκλήρωσε τη πρώτη μέρα στην τέταρτη θέση. Ο Alex Lowes (Kawasaki Racing Team WorldSBK) βρέθηκε για πρώτη φορά στη σέλα της ZX-10RR και με μια νέα ομάδα. Ολοκλήρωσε τις δοκιμές με 37 γύρους, έχοντας περίπου 1” διαφορά απ’ τον Rea και ήρθε έκτος.

Μεγάλος ανταγωνισμός υπήρχε και στην Pata Yamaha με τον Michael van der Mark να είναι ο ταχύτερος με R1, καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση, ενώ ο Razgatliolgu έκλεισε την πεντάδα δουλεύοντας κυρίως στο τρίγωνο της εργονομίας. Επίσης είπε, πως στο στεγνό η R1 του φάνηκε πραγματικά εκπληκτική και πως δεν περίμενε να πέσει στο 1:51, όμως χρειάζεται περισσότερο χρόνο εξοικείωσης. Σχετικά με το νέο περιβάλλον που βρίσκεται, αισθάνεται μια μικρή πίεση απ’ τον ομόσταβλό του van der Mark, αλλά του αρέσει πολύ η ομάδα και η συνεργασία τους.

Στην GRT Yamaha WorldSBK Junior Team, ο Gerloff έκλεισε την μέρα του με 52 γύρους και ήρθε έβδομος με τον χρόνο του να βελτιώνεται αισθητά στο στεγνό. Προσπάθησε να μπει στο ρυθμό της πίστας, διότι είναι η πρώτη φορά που βρίσκεται στην Aragon, ενώ με τα ελαστικά να είναι διαφορετικά από αυτά που χρησιμοποιούν στο MotoAmerica ήθελε περισσότερο χρόνο εξοικείωσης. Η αίσθηση που του έδινε η R1, ήταν πολύ θετική και ο στόχος τους για φέτος είναι να είναι αρκετά ανταγωνιστικός απέναντι στον ομόσταβλό του Caricasulo, που ήρθε ένατος στον πίνακα των χρονομετρήσεων, αλλά και απέναντι στους αναβάτες της Pata Yamaha.

Ανάμεσα στους αναβάτες της GRT βρέθηκε ο Leon Camier που εστίασε αποκλειστικά στο να εξοικειωθεί πρώτα με την V4R και να την μάθει καλύτερα, πριν προχωρήσει σε πιο ουσιαστικές ρυθμίσεις.

Τέλος, "ηχηρή" ήταν η...απουσία της Honda και των Bautista και Haslam που θα έχει φέτος για αναβάτες, αυξάνοντας έτσι το ενδιαφέρον για τις δυνατότητες της CBR1000RR-R απέναντι στον ανταγωνισμό, αλλά και της BMW με τους Sykes και Laverty.

Οι χρόνοι της πρώτης μέρας:

  1. Jonathan Rea (Kawasaki Racing Team WorldSBK) 1’50.416 – 27 γύροι
  2. Scott Redding (Aruba.it Racing – Ducati) 1’50.868 – 51 γύροι
  3. Michael van der Mark (Pata Yamaha WorldSBK Team) 1’50.941 – 39 γύροι
  4. Chaz Davies (Aruba.it Racing – Ducati) 1’51.176 – 37 γύροι
  5. Toprak Razgatlioglu (Pata Yamaha WorldSBK Team) 1’51.313 – 47 γύροι
  6. Alex Lowes (Kawasaki Racing Team WorldSBK) 1’51.567 – 37 γύροι
  7. Garrett Gerloff (GRT Yamaha WorldSBK Junior Team) 1’51.867 – 52 γύροι
  8. Leon Camier (BARNI Racing Team) 1’52.902 – 37 γύροι
  9. Federico Caricasulo (GRT Yamaha WorldSBK Junior Team) 1’53.514 – 57 γύροι
Ετικέτες

Jonathan Rea – Δεν μπορούμε να αφήσουμε μοτοσυκλέτες που κοστίζουν 50.000 να αγωνίζονται εναντίον αυτών που κοστίζουν 20.000 ευρώ

Φωτογραφίζει ξεκάθαρα την Ducati Panigale V4 R
motomag Jonathan Rea – Δεν μπορούμε να αφήσουμε μοτοσυκλέτες που κοστίζουν 50.000 να αγωνίζονται εναντίον αυτών που κοστίζουν 20.000 ευρώ
Από τον

Γιάννη Τσινάβο

23/11/2023

Ο Rea ο οποίος εδώ και μερικές εβδομάδες αποτελεί τον νέο αναβάτη της Pata Yamaha Prometeon WSBK, στην EICMA εξέφρασε τις ανησυχίες του για τον νέο κανονισμό του ελάχιστου συνολικού βάρους ενώ ταυτόχρονα ανέφερε πως η διαφορά κόστους που υπάρχει μεταξύ των μοτοσυκλετών παραγωγής που χρησιμοποιούνται ως βάση για τις αγωνιστικές μοτοσυκλέτες του θεσμού πρέπει να αντιμετωπιστεί με κάποιον τρόπο από την διοργανώτρια αρχή.

O Ιρλανδός πολυπρωταθλητής αναφερόμενος στον νέο κανονισμό του ελάχιστου συνολικού βάρους αναβάτη/μοτοσυκλέτας που κυρίως πλήττει τον Alvaro Bautista, με τον Ισπανό να πρέπει να προσθέσει 7 κιλά στην Panigale V4 R δήλωσε: “Ο Alvaro έχει πολύ καλή φυσική κατάσταση και με την Ducati θα βρουν μια λύση για να παραμείνουν μπροστά.” Όμως ο Rea έβαλε και ένα ακόμα ζήτημα στην έκθεση του Μιλάνου, εκφράζοντας τις ανησυχίες του σχετικά με τη διαφορά κόστους μεταξύ των μοτοσυκλετών παραγωγής οι οποίες χρησιμοποιούνται ως βάση για τις αγωνιστικές τους μοτοσυκλέτες. “Αποτελεί πρόβλημα που υπάρχουν μοτοσυκλέτες οι οποίες κοστίζουν 50.000 ευρώ και αγωνίζονται ενάντια σε άλλες που κοστίζουν 20.000. Η Dorna σε συνεργασία με την διοργανώτρια αρχή του WSBK πρέπει να βρει μία λύση σε αυτό το ζήτημα ώστε να μειωθεί η ψαλίδα.”

WSBK

Φυσικά οι δηλώσεις του Rea φωτογραφίζουν την Ducati Panigale V4 R (αλλά και την νέα BMW M1000RR που ξεπερνά τα 30.000€) καθώς αυτή είναι η μοτοσυκλέτα που όλοι θέλουν να κερδίσουν στο WSBK, ωστόσο όταν ρωτήθηκε γιατί η Yamaha δεν βγάζει και αυτή στην παραγωγή μία ανάλογη έκδοση δεν είχε να δώσει κάποια απάντηση... Πριν εφαρμοστεί στο WSBK ο κανονισμός για την τιμή λιανικής πώλησης, η Honda έτρεχε με τα RC-30/RC-45 που κόστιζαν όσο δύο Fireblabe, η Yamaha με τα OW-01 και R7 που επίσης είχαν αστρονομικές τιμές και η Kawasaki με τα περιορισμένης παραγωγής και εξίσου πανάκριβα ZXR750RR. Επίσης τότε οι κανονισμοί ήταν πολύ πιο χαλαροί ως προς τις μηχανολογικές επεμβάσεις, με αποτέλεσμα οι εργοστασιακές μοτοσυκλέτες να μην έχουν ούτε μια βίδα ίδια με τις μοτοσυκλέτες παραγωγής. Ο κανονισμός για την τιμή λιανικής πώλησης ήρθε από την κατηγορία Superstock 1000, σε μια εποχή όπου στα WSBK είχαν σοβαρές εργοστασιακές ομάδες μόνο η Aprilia και αργότερα η Kawasaki, με σαφή στόχο να κάνουν φτηνότερους τους αγώνες για τις εταιρείες που ξόδευαν ήδη τεράστια ποσά για τα MotoGP, όπως και έγινε. Μόνο που όταν ο ανταγωνισμός μεγαλώνει, αυτομάτως εκτοξεύεται και το κόστος, διότι στους αγώνες πάντα κερδίζει στο τέλος όποιος δίνει τα περισσότερα λεφτά για R&D, τα περισσότερα λεφτά για δοκιμές, τα περισσότερα λεφτά για καλούς μηχανικούς, τα περισσότερα λεφτά για καλούς αναβάτες... Κι όσο πιο αυστηροί γίνονται οι κανονισμοί, τόσο πιο ακριβή γίνεται στο τέλος μια κατηγορία, διότι όλοι ψάχνουν την διαφορά στις λεπτομέρειες. Αυτό έγινε και στα WSBK τώρα. Έφτιαξαν κανονισμούς που επιτρέπουν ελάχιστες αλλαγές στις μοτοσυκλέτες παραγωγής, οπότε και οι κατασκευαστές δημιούργησαν μοντέλα παραγωγής με αγωνιστική τεχνολογία, τα οποία είναι φυσικά πανάκριβα. Ο Rea λοιπόν, έρχεται και να πει αυτό που λένε όλοι όταν η αγαπημένη τους εταιρεία δυσκολεύεται στους αγώνες (επειδή δεν χώνει τα λεφτά που χώνουν οι πρώτοι...) και ήταν η αιτία που πήγε άπατη η κατηγορία Superstock 1000. Λέει λοιπόν να γίνουν οι μοτοσυκλέτες όσο πιο "normal" γίνεται για να αυξηθεί ο ανταγωνισμός μεταξύ των αναβατών. Μόνο που στην πραγματικότητα κανείς δεν θέλει να δει αγώνες με μοτοσυκλέτες που μπορεί να δει και στην καφετέρια της πόλης του. Θέλει να βλέπει εξωτικές μοτοσυκλέτες στους αγώνες! Θέλει δίχρονα V4 να εκτοξεύουν τους αναβάτες στο διάστημα, θέλει τετράχρονα να στροφάρουν στις 20.000 με φτερά και τουρμπίνες... Αν ήθελε normal μοτοσυκλέτες τότε τα Superstock 1000 θα ήταν τώρα ο βασιλιάς των αγώνων και όχι τα MotoGP... Έστω η Moto2 που έχουν όλοι τον ίδιο κινητήρα. Σε κάθε περίπτωση, μπορεί να απέχουμε αρκετούς μήνες από το ξεκίνημα της νέας σεζόν στο WSBK, ωστόσο τα παιχνίδια τακτικής και ψυχολογίας έχουν ξεκινήσει πολύ νωρίτερα.