Joaquim Rodrigues - Βάζει τέλος στην 35χρονη αγωνιστική του καριέρα

Ένας από τους διασημότερους Πορτογάλους αγωνιζόμενους MX, Enduro και Rally αποσύρεται από το προσκήνιο

Από τον

Κώστα Γκαζή

26/3/2024

Το Σάββατο 23 Μαρτίου, ο Joaquim Rodrigues ανακοίνωσε την απόσυρσή του από τους αγώνες μοτοσυκλέτας, μετά από 35 χρόνια εμπλοκής στους χώρους Motocross, Supercross, Enduro και Rally.

O “JRod” αγωνίστηκε για 20+ χρόνια στο Motocross αλλά και στο Supercross στις Η.Π.Α., ενώ έκανε το ντεμπούτο του στους αγώνες Rally ως μέλος της εργοστασιακής ομάδας της Hero MotoSports το 2016. Με τη Hero κέρδισε τον αγώνα Baja India το 2017, τον Pan-Africa το 2019, ήταν 3ος στο Abu Dhabi Desert Challenge 2021, και 4ος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Rally του 2021. Στο Rally Dakar καλύτερο αποτέλεσμά του ήταν η 11η θέση τη γενικής το 2021, ενώ είχε νίκη ημέρας (stage) το 2022. Το 2024 εγκατέλειψε μετά από πτώση και τραυματισμό το θρυλικό ράλι, μόλις στην 1η ημέρα του αγώνα.

Ο Joaquim Rodrigues μπροστά στο άγαλμα του Paulo Goncalves

Ο θάνατος του κουνιάδου του, Paulo Goncalves (είχε παντρευτεί την αδελφή του JROD), στο Dakar 2020 στάθηκε μεγάλο πλήγμα για τον Rodrigues.

Στην ανακοίνωση για το τέλος της αγωνιστικής του καριέρας, ο JRod αναφέρει μεταξύ άλλων: “Για 35 χρόνια αφιέρωσα τον εαυτό μου ολόψυχα στο Motocross, το Supercross, το Enduro και, πιο πρόσφατα, στα ράλι. Πάντα το έκανα με ένταση και πάθος. Δεν θα είχε νόημα με άλλον τρόπο.
Η αφοσίωση που με οδήγησε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Motocross και στη συνέχεια στο πολυαγαπημένο AMA Supercross στις Ηνωμένες Πολιτείες με συνόδευσε σε όλη μου την καριέρα. Η ίδια αφοσίωση και ο ίδιος ενθουσιασμός με τον οποίο αφιέρωσα τον εαυτό μου στους αγώνες ράλι. Δεν ήταν εύκολο, δεν είναι ποτέ εύκολο. Το να φύγεις από το σπίτι σου ως παιδί για να ενταχθείς σε μια επίσημη ομάδα του παγκόσμιου Motocross δίπλα στον δύο φορές παγκόσμιο πρωταθλητή είναι ένα όνειρο για κάθε νεαρό αναβάτη, να ετοιμάζεις τις βαλίτσες σου και να πηγαίνεις στις Ηνωμένες Πολιτείες μόνος σου, χωρίς να ξέρεις τι να περιμένεις από το πιο άγριο πρωτάθλημα supercross στον κόσμο. Ήρθε ένα σημείο όπου, περισσότερο από την έλλειψη κινήτρων, ένιωσα ότι ήταν καιρός να σταματήσω, να αλλάξω πορεία. Ο ενθουσιασμός δεν υπήρχε και πάντα σεβόμουν τις ομάδες, τους χορηγούς και όλους γύρω μου. Αυτό συνέβη και με τα Rally-Raids, μέσω των οποίων ερωτεύτηκα την έρημο. Ξεκινήσαμε τις περιπέτειές μας στο Ντακάρ με επιτυχίες, ήττες, χαρές, καλές και όχι και τόσο καλές μέρες, αλλά ποτέ δεν εγκατέλειψα αυτό που είχα βάλει σκοπό να κάνω, γιατί δεν είναι μέσα μου να τα παρατάω. Αλλά ήταν ο πόνος που ένιωσα με το ατύχημα του Πάολο εκείνη την καταραμένη 12η Ιανουαρίου 2020 που μου κόστισε περισσότερο και άλλαξε τα πάντα. Υπέφερα πολύ, αλλά, επίσης εξαιτίας του, επέστρεψα στο Ντακάρ. Ξεπέρασα τους φόβους και τις φοβίες μου και καταφέραμε να κερδίσουμε ένα στάδιο το 2022. Ξέρω ότι δεν ένιωσα ποτέ ξανά ο ίδιος οδηγός. Όχι επειδή φοβάμαι τα ατυχήματα, αλλά μια τόσο τεράστια απώλεια σε κάνει να βάζεις όλα τα υπόλοιπα σε μια άλλη προοπτική και να βλέπεις τη ζωή διαφορετικά. Δεν εγκατέλειψα ποτέ την προπόνηση, δούλεψα σκληρά και αφοσιώθηκα ώστε, μαζί με την ομάδα, να πετύχω τους στόχους που είχαμε θέσει. Όσο περνάει όμως ο καιρός, αρχίζουν να μπαίνουν αμφιβολίες για το αν αυτό είναι πραγματικά το σημείο που θέλουμε να είμαστε, και πρόσφατα αυτές οι αμφιβολίες εντάθηκαν. Πριν λίγο καιρό, παρακολούθησα τον αγώνα του Αμπού Ντάμπι από το περιθώριο και, για πρώτη φορά στην καριέρα μου, ένιωσα καλά που ήμουν εκεί χωρίς να συμμετέχω, χωρίς να θέλω να βάλω πρώτη ταχύτητα και να ξεκινήσω όταν είδα τους συναδέλφους μου στην πίστα. Ένιωσα ότι βρισκόμουν στο σωστό μέρος. Επιστρέψαμε στο σπίτι και μίλησα ανοιχτά με την ομάδα, η οποία αμέσως κατανόησε και αποδέχθηκε την επιθυμία μου να αποχωρήσω από τους αγώνες. Ένιωσα ότι ήταν καιρός να φύγω και ότι έπρεπε να το κάνω με τον ίδιο ειλικρινή τρόπο που πάντα διαχειριζόμουν την καριέρα μου. Δεν ήταν σωστό να είμαι εκεί έξω και να εξαπατώ τους χορηγούς και όσους πάντα με υποστήριζαν, κάνοντας τον εαυτό μου ρεζίλι, όταν το μυαλό μου μου έλεγε ότι ήταν καιρός να σταματήσω. Έτσι αποφάσισα να φύγω τη σωστή ώρα. Ελπίζω όλοι να κατανοήσουν την απόφασή μου. Όλοι πρέπει να ξέρουμε πότε πρέπει να σταματήσουμε και να σεβόμαστε αυτούς που θέλουν να σταματήσουν. Μια στάση δεν είναι αποχαιρετισμός. Ευτυχώς, η Hero έδειξε για άλλη μια φορά ότι είναι κάτι περισσότερο από μια απλή ομάδα, είναι μια πραγματική οικογένεια, και με κάλεσε να παραμείνω στην ομάδα, την οποία ελπίζω να βοηθήσω, σε άλλο ρόλο πλέον, και να συμβάλω στις μελλοντικές επιτυχίες της.”

Αναμένουμε να δούμε αν ο JRod αποδεχτεί την πρόσκληση της Hero και συνεχίσει την εμπλοκή του με τα ράλι, σε διαφορετικό ρόλο.

Ετικέτες

hero

https://bit.ly/MOTO_669

Υπόλοιπα πρωταθλήματα

Isle Of Man TT - Γύρο "φωτιά" έκανε ο Dean Harrison στα προκριματικά

Ρεκόρ προκριματικών από τον αναβάτη της Honda Racing - Στα 214,153 χλμ./ώρα η μέση ωριαία

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

29/5/2025

Υπό ιδανικές συνθήκες ξεκίνησαν οι πρώτες προκριματικές δοκιμές για τους Αγώνες TT του Isle of Man 2025, με τον Dean Harrison της Honda Racing να κάνει μια δυναμική εμφάνιση, σημειώνοντας τον ταχύτερο γύρο στην κατηγορία Superbike με ταχύτητα 133.069 μιλίων/ώρα (214,153 χλμ./ώρα), η υψηλότερη που έχει καταγραφεί κατά την διάρκεια εναρκτήριων προκριματικών.

Στην κατηγορία Superstock, ο Davey Todd ήταν ταχύτερος με τη BMW της Monster Energy 8TEN Racing, πετυχαίνοντας γύρο 131.231 μιλίων/ώρα, ενώ ο Michael Dunlop (127.181 μίλια/ώρα) και ο Rob Hodson (119.521 μίλια/ώρα) ηγήθηκαν των κατηγοριών Supersport και Supertwin αντίστοιχα, με τις Milwaukee Ducati και SMT Racing Paton. Τα αδέρφια Crowe (118.797 μίλια/ώρα) ήταν ταχύτερα στην κατηγορία Sidecar, όπου το κατατακτήριο session περιορίστηκε σε έναν μόνο γύρο λόγω νέφωσης και χαμηλής ορατότητας στο ορεινό τμήμα της διαδρομής.

Superbike / Superstock: Tα πρώτα ρεκόρ

Η περίοδος ξεκίνησε στις 18:30 με ίση κατανομή μεταξύ των μοτοσικλετών Superbike και Superstock. Πρώτοι στην πίστα με Superbike βγήκαν οι Peter Hickman, John McGuinness MBE, David Johnson, Dean Harrison, Conor Cummins και Rob Hodson, ενώ οι Michael Dunlop, Davey Todd, James Hillier, Josh Brookes, Ian Hutchinson και Mike Browne ηγήθηκαν της Superstock.

Ο Harrison ήταν πρώτος από τη γραμμή εκκίνησης, ακολουθούμενος από τους Hillier και Johnson. Ο 29 φορές νικητής του TT, Dunlop, προσπέρασε γρήγορα τον Hodson μέχρι το Glen Helen, δείχνοντας τις προθέσεις του. Ο Harrison ηγήθηκε στον δρόμο και πέτυχε εντυπωσιακό γύρο με 130.897 μίλια/ώρα, συνεχίζοντας για δεύτερο γύρο.

Ταυτόχρονα, ο Todd σημείωσε ταχύτερο χρόνο στην Superstock με 130.667 μίλια/ώρα, μπροστά από τον Dunlop με 130.387 μίλια/ώρα, ο οποίος στη συνέχεια μετέβη στην Superbike του. Ο Hickman (129.663 μίλια/ώρα) και ο Nathan Harrison (127.950 μίλια/ώρα) κατείχαν τη 2η και 3η θέση αντίστοιχα στην κατηγορία Superbike, ενώ ο Dominic Herbertson (128.226 μίλια/ώρα) μπήκε 2ος στη Superstock μπροστά από τον Browne (127.778 μίλια/ώρα).

Στους νέους, οι Mitch Rees (119.775 μίλια/ώρα) και Barry Burrell (114.359 μίλια/ώρα) εντυπωσίασαν με σταθερούς πρώτους γύρους.

Στον δεύτερό του γύρο, ο Harrison ανέβασε τον ρυθμό του στα εντυπωσιακά 133.069 μίλια/ώρα, σημειώνοντας τον ταχύτερο γύρο που έχει ποτέ καταγραφεί στην πρώτη βραδιά προκριματικών του TT. Τον ακολούθησαν οι Hickman (131.076 μίλια/ώρα), Dunlop (129.975), Nathan Harrison (128.825), Shaun Anderson (128.140), McGuinness (128.031), Hodson (127.491) και Johnson (127.238).

Ο Todd βελτιώθηκε κι αυτός με γύρο στα 131.231 μίλια/ώρα στη Superstock BMW, μπροστά από τους Herbertson (129.257), Paul Jordan (128.055), Cummins (128.041), Browne (127.907) και James Hind (127.059). Ο Rees συνέχισε την καλή του εμφάνιση, καταγράφοντας 123.050 μίλια/ώρα στον τέταρτο γύρο του.

Με μια καθυστερημένη προσπάθεια, ο Harrison πέτυχε 131.098 μίλια/ώρα, περνώντας δεύτερος στη Superstock πίσω από τον Todd, ενώ ο γύρος Superbike του Todd στα 130.402 μίλια/ώρα τον έφερε στην τρίτη θέση πίσω από Harrison και Hickman.

Supersport / Supertwin: Διάκριση για Dunlop και Hodson

Στις 19:20, οι κατηγορίες Supersport και Supertwin πήραν τη σκυτάλη στην ορεινή διαδρομή. Ο Michael Rutter ξεκίνησε πρώτος με τη Bathams Ales Supertwin Yamaha, ακολουθούμενος από τους Hind (North Lincs Components Suzuki), Jordan (Jackson Racing powered by Propser2 Honda) και Johnson (CD Racing by MSS Performance Kawasaki). Ο Dunlop ακολούθησε γρήγορα με τη Milwaukee Ducati του.

Ο Dunlop ηγήθηκε της Supersport με αρχικό γύρο 125.742 μίλια/ώρα, μπροστά από τους Jordan (123.742), Browne (122.915), Hind (122.584), Michael Evans (122.184), Anderson (120.836) και τον επιστρέφοντα Gary Johnson (120.795). Ωστόσο, όλοι προσωρινά υποχώρησαν όταν ο Harrison πέτυχε 125.650 μίλια/ώρα.

Ο Dunlop απάντησε με γύρο 127.181 μίλια/ώρα για να επανακτήσει την κορυφή, ακολουθούμενος από τους Harrison (126.436) και Todd (124.238). Οι Hickman (124.085), Browne (123.998) και Hillier (123.858) έκλεισαν την πρώτη εξάδα.

Στην κατηγορία Supertwin, ο Barry Furber ξεκίνησε δυνατά με 116.050 μίλια/ώρα, αλλά γρήγορα ξεπεράστηκε από τον Ιταλό Stefano Bonetti (116.579). Ο Hodson ήταν ακόμη ταχύτερος με 118.832 μίλια/ώρα, ενώ και ο Evans (118.646) έδειξε δυνατό ρυθμό.

Ο Hodson βελτιώθηκε περαιτέρω σε 119.521 μίλια/ώρα στον δεύτερο γύρο του και, παρότι οι Hickman, Dunlop και Todd άλλαξαν σε Supertwin μηχανές λίγο πριν το τέλος, δεν κατάφεραν να τον ξεπεράσουν. Ο Dunlop ανέβηκε στη δεύτερη θέση (119.068), ο Todd στην πέμπτη (117.634) και ο Hickman στην έκτη (116.718) — με τον Browne (118.579) ενδιάμεσα στην τέταρτη θέση.

Sidecars: Tαχύτεροι οι αδερφοί Crowe - Μειωμένο session λόγω ομίχλης

Τα Sidecars ξεκίνησαν στις 20:10 με επικεφαλής τους Ryan και Callum Crowe, ακολουθούμενους από τους Birchall/Rosney, Crawford/Hardie, Blackstock/Lawrence, Ellis/Clement και τους Steve και Matty Ramsden.

Οι Crowe πέτυχαν τον ταχύτερο γύρο με 118.797 μίλια/ώρα, μπροστά από τους Founds/Walmsley (115.370), Crawford/Hardie (113.742), Blackstock/Lawrence (112.975), Birchall/Rosney (112.821) και Ellis/Clement (108.932). Ωστόσο, οι καιρικές συνθήκες επιδεινώθηκαν στο βουνό και η περίοδος διακόπηκε πρόωρα μετά από έναν γύρο.