Joaquim Rodrigues - Βάζει τέλος στην 35χρονη αγωνιστική του καριέρα

Ένας από τους διασημότερους Πορτογάλους αγωνιζόμενους MX, Enduro και Rally αποσύρεται από το προσκήνιο

Από τον

Κώστα Γκαζή

26/3/2024

Το Σάββατο 23 Μαρτίου, ο Joaquim Rodrigues ανακοίνωσε την απόσυρσή του από τους αγώνες μοτοσυκλέτας, μετά από 35 χρόνια εμπλοκής στους χώρους Motocross, Supercross, Enduro και Rally.

O “JRod” αγωνίστηκε για 20+ χρόνια στο Motocross αλλά και στο Supercross στις Η.Π.Α., ενώ έκανε το ντεμπούτο του στους αγώνες Rally ως μέλος της εργοστασιακής ομάδας της Hero MotoSports το 2016. Με τη Hero κέρδισε τον αγώνα Baja India το 2017, τον Pan-Africa το 2019, ήταν 3ος στο Abu Dhabi Desert Challenge 2021, και 4ος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Rally του 2021. Στο Rally Dakar καλύτερο αποτέλεσμά του ήταν η 11η θέση τη γενικής το 2021, ενώ είχε νίκη ημέρας (stage) το 2022. Το 2024 εγκατέλειψε μετά από πτώση και τραυματισμό το θρυλικό ράλι, μόλις στην 1η ημέρα του αγώνα.

Ο Joaquim Rodrigues μπροστά στο άγαλμα του Paulo Goncalves

Ο θάνατος του κουνιάδου του, Paulo Goncalves (είχε παντρευτεί την αδελφή του JROD), στο Dakar 2020 στάθηκε μεγάλο πλήγμα για τον Rodrigues.

Στην ανακοίνωση για το τέλος της αγωνιστικής του καριέρας, ο JRod αναφέρει μεταξύ άλλων: “Για 35 χρόνια αφιέρωσα τον εαυτό μου ολόψυχα στο Motocross, το Supercross, το Enduro και, πιο πρόσφατα, στα ράλι. Πάντα το έκανα με ένταση και πάθος. Δεν θα είχε νόημα με άλλον τρόπο.
Η αφοσίωση που με οδήγησε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Motocross και στη συνέχεια στο πολυαγαπημένο AMA Supercross στις Ηνωμένες Πολιτείες με συνόδευσε σε όλη μου την καριέρα. Η ίδια αφοσίωση και ο ίδιος ενθουσιασμός με τον οποίο αφιέρωσα τον εαυτό μου στους αγώνες ράλι. Δεν ήταν εύκολο, δεν είναι ποτέ εύκολο. Το να φύγεις από το σπίτι σου ως παιδί για να ενταχθείς σε μια επίσημη ομάδα του παγκόσμιου Motocross δίπλα στον δύο φορές παγκόσμιο πρωταθλητή είναι ένα όνειρο για κάθε νεαρό αναβάτη, να ετοιμάζεις τις βαλίτσες σου και να πηγαίνεις στις Ηνωμένες Πολιτείες μόνος σου, χωρίς να ξέρεις τι να περιμένεις από το πιο άγριο πρωτάθλημα supercross στον κόσμο. Ήρθε ένα σημείο όπου, περισσότερο από την έλλειψη κινήτρων, ένιωσα ότι ήταν καιρός να σταματήσω, να αλλάξω πορεία. Ο ενθουσιασμός δεν υπήρχε και πάντα σεβόμουν τις ομάδες, τους χορηγούς και όλους γύρω μου. Αυτό συνέβη και με τα Rally-Raids, μέσω των οποίων ερωτεύτηκα την έρημο. Ξεκινήσαμε τις περιπέτειές μας στο Ντακάρ με επιτυχίες, ήττες, χαρές, καλές και όχι και τόσο καλές μέρες, αλλά ποτέ δεν εγκατέλειψα αυτό που είχα βάλει σκοπό να κάνω, γιατί δεν είναι μέσα μου να τα παρατάω. Αλλά ήταν ο πόνος που ένιωσα με το ατύχημα του Πάολο εκείνη την καταραμένη 12η Ιανουαρίου 2020 που μου κόστισε περισσότερο και άλλαξε τα πάντα. Υπέφερα πολύ, αλλά, επίσης εξαιτίας του, επέστρεψα στο Ντακάρ. Ξεπέρασα τους φόβους και τις φοβίες μου και καταφέραμε να κερδίσουμε ένα στάδιο το 2022. Ξέρω ότι δεν ένιωσα ποτέ ξανά ο ίδιος οδηγός. Όχι επειδή φοβάμαι τα ατυχήματα, αλλά μια τόσο τεράστια απώλεια σε κάνει να βάζεις όλα τα υπόλοιπα σε μια άλλη προοπτική και να βλέπεις τη ζωή διαφορετικά. Δεν εγκατέλειψα ποτέ την προπόνηση, δούλεψα σκληρά και αφοσιώθηκα ώστε, μαζί με την ομάδα, να πετύχω τους στόχους που είχαμε θέσει. Όσο περνάει όμως ο καιρός, αρχίζουν να μπαίνουν αμφιβολίες για το αν αυτό είναι πραγματικά το σημείο που θέλουμε να είμαστε, και πρόσφατα αυτές οι αμφιβολίες εντάθηκαν. Πριν λίγο καιρό, παρακολούθησα τον αγώνα του Αμπού Ντάμπι από το περιθώριο και, για πρώτη φορά στην καριέρα μου, ένιωσα καλά που ήμουν εκεί χωρίς να συμμετέχω, χωρίς να θέλω να βάλω πρώτη ταχύτητα και να ξεκινήσω όταν είδα τους συναδέλφους μου στην πίστα. Ένιωσα ότι βρισκόμουν στο σωστό μέρος. Επιστρέψαμε στο σπίτι και μίλησα ανοιχτά με την ομάδα, η οποία αμέσως κατανόησε και αποδέχθηκε την επιθυμία μου να αποχωρήσω από τους αγώνες. Ένιωσα ότι ήταν καιρός να φύγω και ότι έπρεπε να το κάνω με τον ίδιο ειλικρινή τρόπο που πάντα διαχειριζόμουν την καριέρα μου. Δεν ήταν σωστό να είμαι εκεί έξω και να εξαπατώ τους χορηγούς και όσους πάντα με υποστήριζαν, κάνοντας τον εαυτό μου ρεζίλι, όταν το μυαλό μου μου έλεγε ότι ήταν καιρός να σταματήσω. Έτσι αποφάσισα να φύγω τη σωστή ώρα. Ελπίζω όλοι να κατανοήσουν την απόφασή μου. Όλοι πρέπει να ξέρουμε πότε πρέπει να σταματήσουμε και να σεβόμαστε αυτούς που θέλουν να σταματήσουν. Μια στάση δεν είναι αποχαιρετισμός. Ευτυχώς, η Hero έδειξε για άλλη μια φορά ότι είναι κάτι περισσότερο από μια απλή ομάδα, είναι μια πραγματική οικογένεια, και με κάλεσε να παραμείνω στην ομάδα, την οποία ελπίζω να βοηθήσω, σε άλλο ρόλο πλέον, και να συμβάλω στις μελλοντικές επιτυχίες της.”

Αναμένουμε να δούμε αν ο JRod αποδεχτεί την πρόσκληση της Hero και συνεχίσει την εμπλοκή του με τα ράλι, σε διαφορετικό ρόλο.

Ετικέτες

hero

https://bit.ly/MOTO_669

Υπόλοιπα πρωταθλήματα

Το Isle Of Man Tourist Trophy 2025 ξεκίνησε! – Ολοκληρώθηκαν τα δοκιμαστικά sessions

Ολοκληρώθηκαν τα ελεύθερα δοκιμαστικά για τις κατηγορίες Sidecar, Supersport, Supertwin, Superbike και Supertwin

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

28/5/2025

Τα ελεύθερα δοκιμαστικά του Isle of Man TT 2025 ξεκίνησαν τελικά το απόγευμα της Τρίτης, με μη χρονομετρημένα sessions για όλες τις κατηγορίες. Η έντονη βροχόπτωση κατά τη διάρκεια της προηγούμενης νύχτας και του πρωινού έδωσε τη θέση της σε διαστήματα με ήλιο, επιτρέποντας το πρόγραμμα να κυλίσει χωρίς απρόοπτα στη ορεινή διαδρομή

Παρά τις καλές συνθήκες, αρκετά σημεία της διαδρομής παρέμειναν νωπά, όπως τα Braddan, Laurel Bank, Glen Helen, το 11th Milestone, Glentramman και Keppel Gate, με τα Sidecars να είναι τα πρώτα που βγήκαν στην διαδρομή, ξεκινώντας με ελαφρά καθυστέρηση από το προγραμματισμένο, στις 6:35μμ.

Sidecar

Πρώτοι στην πίστα ήταν οι περσινοί διπλοί νικητές Ryan και Callum Crowe, το ντουέτο από το Isle of Man που θεωρείται φαβορί φέτος, οδηγώντας το Opul/Kelproperties LCR Honda. Ακολούθησε το δίδυμο Pete Founds/Jevan Walmsley (AWB Engineering DDM Honda) και οι Ben Birchall/Patrick Rosney (Hager/Wyckham Blackwell LCR Honda).

Άλλοι “υποψήφιοι” για το βάθρο ήταν οι Lee Crawford/Scott Hardie (Team ARC/SJH Bodyworks LCR Kawasaki), ο Lewis Blackstock και ο νέος συνεπιβάτης Oscar Lawrence (Dave Holden Racing LCR Yamaha), καθώς και οι Παγκόσμιοι Πρωταθλητές 2022–23 Todd Ellis/Emmanuelle Clement (Brookland Sand & Aggregates CES Yamaha).

Οι αδερφοί Crowe ήταν οι πρώτοι που ολοκλήρωσαν έναν γύρο, αλλά επέλεξαν να σταματήσουν μετά τον πρώτο, παρότι το session των 35 λεπτών επέτρεπε και δεύτερο. Ένα πλήρωμα που δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί πλήρως την διαδρομή ήταν οι Ellis/Clement, που σταμάτησαν στο Kerromoar.

Οι Crawford/Hardie συνέχισαν για δεύτερο γύρο και τέθηκαν επικεφαλής στην διαδρομή, όπως και οι Birchall/Rosney με ελαφρώς πιο αργό ρυθμό. Ο νεοεισερχόμενος και δις Βρετανός Πρωταθλητής Stephen Kershaw, με τον Rhys Gibbons στη θέση του συνεπιβάτη, ολοκλήρωσαν επίσης δύο γύρους μετά από ρυθμίσεις.

Supersport / Supertwin

Στις 7:20μμ ξεκίνησε η συνεδρία των Supersport και Supertwin στη διαδρομή. Οι περισσότεροι κορυφαίοι οδηγοί ξεκίνησαν με τις Supersport μοτοσυκλέτες τους, ανάμεσά τους οι Dean Harrison (Honda Racing), Davey Todd (Milenco by Padgett’s Motorcycles Honda), James Hillier (Bournemouth Kawasaki), Josh Brookes (Jackson Racing powered by Prosper2 Honda) και Ian Hutchinson (MLav Racing Yamaha).

Δύο αξιοσημείωτες απουσίες από τους “Big Four” ήταν οι Michael Dunlop και Peter Hickman, οι οποίοι ακολούθησαν διαφορετική στρατηγική. Ο Dunlop ξεκίνησε πρώτος το session με την MD Racing Paton, πλαισιωμένος από τον Mike Browne (Boyce Precision Engineering by Russell Racing Yamaha), που πήρε γρήγορα το προβάδισμα.

Ο Browne ηγήθηκε του γύρου, με τον Dunlop να ακολουθεί από κοντά και να περνά για πρώτη φορά από τη στροφή που πλέον φέρει το όνομά του ‘MD’s’ σε κλειστή διαδρομή. O Dunlop πέρασε από τη στροφή “του” λίγο πριν το 27ο μίλι, οδηγώντας την Paton με την οποία κατέκτησε την 27η του νίκη στο TT και κατά διαβολική σύμπτωση στις 27 Μαΐου.

Πίσω τους ακολουθούσε ένα γκρουπ που περιλάμβανε Harrison, Todd, Hillier, Hutchinson, Brookes, Conor Cummins (Burrows Engineering by RK Racing Ducati) και James Hind (North Lincs Components Suzuki). Στο Mountain Course επέστρεψε για πρώτη φορά από το 2022 και ο δις νικητής Gary Johnson (Team Schleizer Dreieck Suzuki).

Μια ηχηρή εγκατάλειψη στον πρώτο γύρο ήταν αυτή του Paul Jordan, συναθλητή του Brookes. Ο Browne, ωστόσο, συνέχισε για δεύτερο γύρο, όπως και οι Harrison, Todd, Hutchinson και Cummins. Ο Dunlop μπήκε στα pits πριν επιστρέψει με τη Milwaukee Ducati του, ενώ ο Hickman βγήκε με τη Trooper Triumph από την PHR Performance στην κατηγορία Supersport.

Μετά τους δύο γύρους στη Yamaha 600cc, ο Browne πρόλαβε και έναν γύρο με την KMR Kawasaki που θα χρησιμοποιήσει στους αγώνες Supertwin. Το ίδιο έκανε και ο Todd με την ολοκαίνουργια Milenco by Padgett’s Paton, αλλά εγκατέλειψε στο Ginger Hall, χάνοντας πολύτιμο χρόνο πίστας με την μεγάλη μοτοσυκλέτα.

Superbike / Superstock

To απόγευμα ολοκληρώθηκε στις 8:15μμ με session 35 λεπτών για τις κατηγορίες Superbike και Superstock, δίνοντας στους οδηγούς την ευκαιρία για άλλους δύο γύρους στην ορεινή διαδρομή. Μπροστά βρέθηκαν οι Brookes και Hind, ακολουθούμενοι από τους David Johnson (Platinum Club Racing Kawasaki), Jordan, Hillier (Muc-Off Racing Honda) και Phil Crowe (Crowe Performance BMW). Ο Dunlop συμμετείχε με την MD Racing BMW Superbike, ενώ ο Hickman ξεκίνησε με την Monster Energy by 8TEN Racing Superstock BMW.

Οι Brookes, Hind, Johnson και Jordan ολοκλήρωσαν τον γύρο μαζί, με τον Dean Harrison να τους πλησιάζει σταδιακά. Όλοι πλην του Brookes συνέχισαν κατευθείαν για δεύτερο γύρο, ενώ ο Αυστραλός επέστρεψε με την Superstock Honda του. Οι Nathan Harrison (H&H Motorcycles Honda) και John McGuinness MBE (Honda Racing) ολοκλήρωσαν επίσης επιπλέον γύρους πριν κλείσει το session.