MiniGP Cup 2018: 2ος γύρος, 23 Σεπτεμβρίου, Μέγαρα

Αγώνας γεμάτος θέαμα

Από τον

Μπάμπη Μέντη

5/10/2018

Mε τις καλύτερες συνθήκες έγινε ο 2^ος αγώνας της χρονιάς για το MiniGP Cup αφού, τόσο οι σημαντικά αυξημένες συμμετοχές ακόμα και από την μακρινή Ρόδο, όσο ο τέλειος καιρός και η πεντακάθαρη πίστα, φρόντισαν να ξεσηκώσουν του αθλητές οι οποίοι με την σειρά τους φρόντισαν να «ξεσηκώσουν» με την πανγρήγορη οδήγησή τους τους αρκετούς θεατές που συγκεντρώθηκαν στην πίστα καρτ του Αυτοκινητοδρομίου Μεγάρων. Αξίζει σημειωθεί το γεγονός ότι την προηγούμενη ημέρα του αγώνα υπήρξε προπόνηση αθλητών με κάρτ και έτσι η πίστα απέκτησε την μέγιστη πρόσφυση ενώ οι περισσότεροι αθλητές του MiniGP Cup μπόρεσαν και αυτοί να κάνουν ελεύθερες δοκιμές και να προετοιμαστούν καλύτερα για τον Κυριακάτικο αγώνα. Όπως ξεκίνησε η χρονιά, έτσι και στα Μέγαρα υπήρξαν 2 αγωνιστικά σκέλη σε κάθε κατηγορία με ξεχωριστή βαθμολογία το καθένα, στοιχείο που ήρθε για να μείνει αφού συμβάλει στην αύξηση του αγωνιστικού θεάματος και στην ανάπτυξη της εμπειρίας των αθλητών.

Με τα δεδομένα αυτά, ήδη από τις πρώτες πρωινές δοκιμές έγινε φανερή η ταχύτητα των αθλητών με τον 10χρονο Βασίλη Παντελεάκη

(ΑΡΗΣ, RMU) να αποδεικνύει έμπρακτα την στοχευμένη συνολική προετοιμασία του και, ξεκινώντας από την pole position με την καθαρόαιμη αγωνιστική μοτοσυκλέτα του, να φτάνει σε δύο αναμφισβήτητες νίκες στην κατηγορία MiniGP1 σημειώνοντας μάλιστα το απόλυτο ρεκόρ ταχ. Γύρου της πίστας καρτ των Μεγάρων όλων των κατηγοριών!! Ο μεγάλος του αντίπαλος, ο λίγο νεαρότερος πεισματάρης Δωδεκανήσιος (Κως) Σπύρος Φουρθιώτης (ΛΕΜΟΤ, Ohvale) έκανε ότι μπορούσε, βελτίωσε κατά πολύ το προσωπικό του ρεκόρ, αλλά περιορίστηκε σε 2 δεύτερες θέσεις με την μοτοσυκλέτα του να μην «βολεύεται» στις απαιτήσεις τις «ανοικτής» πίστας. Αρκετά πιο πίσω ο Κορίνθιος rookie Γιάννης Παλιογιάννης (ΜΟΛΠ, Kayo) τα πήγε περίφημα στον 2^ο του μόλις αγώνα. Μοναχικά ο, γνωστός και καταξιωμένος λάτρης του MiniGP Cup, Νίκος Ελευθεριάδης (Ο65, IMR) αφού ο προσωπικός του αντίπαλος Γιώργος Γερακιανάκης (ΑΡΗΣ) απουσίαζε πήρε 2 ακόμα νίκες στην κατηγορία MiniGP.

Βελτιώνοντας κατά 1,5 και πλέον δευτερόλεπτα το προσωπικό του ρεκόρ γύρου, ο Κωνσταντίνος Μαυρόπουλος (Ο65, IMR) έκανε το 4 στα 4 στις νίκες φέτος στην KidGP, με τον Γιώργο Μαυρόπουλο (Ο65, IMR) να βελτιώνει πάρα πολύ το ρεκόρ του (4+ δευτ) και να φτάνει άνετα στις δευτεριές χωρίς να απειληθεί από τον «όλο και μαθαίνω» Σπύρο Αντωνίου (ΦΙΑΜ, IMR) ενώ ο μικρότερος όλων Σαράντης Γεωργιάδης (ΟΔΜΑΑ, IMR) κατάφερε να περάσει τις δυσκολίες μιας πτώσης σε προπόνηση και να χαρεί την δεύτερη αγωνιστική συμμετοχή του.

Σίγουυρα η έκπληξη του αγώνα ακούει στο όνομα Αλέξανδρος Αρναουτάκης (Ικαρος, IMR) ο οποίος, στην πρώτη του συμμετοχή στο MiniGP Cup και στην κατηγορία Open PitBikes, τα «πήρε όλα και έφυγε» (και στο όλα συμπεριλαμβάνεται και ένα σασμάν που παρέδωσε πνεύμα ανάμεσα στα σκέλη αλλά η ομάδα του το άλλαξε τάχιστα) αποδεικνύοντας ότι στην Ρόδο το «μικρόβιο» του MiniGP έχει «πιάσει» για τα καλά και ήδη εδραιώνεται «σχολή-παραγωγή» αθλητών εκεί.

Ο γνωστός Σωτήρης Στυλιάδης (ΑΡΗΣ, IMR) έκανε ότι μπορούσε για να αντιμετωπίσει τον Αρναουτάκη αλλά, έχοντας τον νου του και στην βαθμολογία όπου προηγείται με άνεση πλέον, αρκέστηκε σε 2 δεύτερες θέσεις. Εκμεταλλευόμενος την ταχύτατη μοτοσυκλέτα του, ο «παλιός» Νίκος Λιόλιος (Ο65, IMR) πήρε τις 2 τρίτες θέσεις. Λίγο πιο πίσω, στο α’ σκέλος, ο Νίκος Γεωργόπουλος (Ο65, Kayo) επανέκαμψε ανανεωμένος μετά τον τραυματισμό του σε οδικό ατύχημα και επικράτησε του καταξιωμένου Αντώνη Καλέμη (Ο65, IMR) ο οποίος δεν απειλήθηκε από τον Χρήστο Φωτιάδη. Στο β’ σκέλος ήταν ο Ηλίας Δίπλας (Αρτεμις, IMR) αυτός που τα ‘βαλε με τον Α. Καλέμη σε μια μονομαχία που παρακολούθησε από κοντά ο πρώην κυπελλούχος MiniGP Δημήτρης Καρακώστας (ΑΡΗΣ, Honda – έπεσε στο α’σκέλος) ο οποίος συμμετείχε με μια υποτονική μοτοσυκλέτα για να στηρίξει τον θεσμό αλλά και να κάνει μια καλή προπόνηση εν όψει του τελευταίοθ αγώνα για το ΠΠΤαχύτητας

Αυξημένες συμμετοχές και στο «ξανανανεωμένο» IMR Cup όπου ο Μανώλης Τανής (Ο65) και πολυνίκης Γιάννης Λογοθέτης (Ο65) μοιράστηκαν τις νίκες αλλά και από μία πτώση (ο Λογοθέτης συνέχισε και τερμάτισε 4^ος) και ήταν ο Γιώργος Μπερτσάτος (Ο65) αυτός που με 2 δευτεριές πήρε την νίκη, συνολικά, της ημέρας, σταθερός ο Γιώργος Φράγκος (Ο65) αλλά και ο Καλαματιανός (!) Βασίλης Κουδούνης (ΛΕΜΟΚΑ), δεν μπόρεσε να αποφύγει το λάθος ο Κώστας Τσικρικάς (ΦΙΑΜ).

Λόγω των σχολικών υποχρεώσεων για τις παρελάσεις, ο επόμενος και τελευταίος αγώνας μεταφέρεται από την 28η για την 14η Οκτωβρίου.

Ευχαριστούμε τον Θ.Ερμήλιο για τις φωτό.

https://bit.ly/MOTO_669

ΑΓΩΝΕΣ

Υπόλοιπα πρωταθλήματα

Επικαιρότητα

Isle of Man TT 2024, Supersport 2 & Supertwin 2 – Δύο νίκες σε μία ημέρα για τον Michael Dunlop που έφτασε τις 29 συνολικά!

Επιβεβαιώνει θρύλο του, ανεβάζοντας ακόμα ψηλότερα τον πήχη

Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

9/6/2024

Παρά τις καθυστερήσεις, λόγω των καιρικών συνθηκών, ο Michael Dunlop δεν φάνηκε να επηρεάζεται, παίρνοντας αρχικά τη νίκη στον δεύτερο αγώνα των Supersport, ενώ στη συνέχεια κατέκτησε και τα Supertwin κάνοντας και εκεί το δύο στα δύο, για να ανεβάσει τον συνολικό αριθμό των νικών του στις 29 εδραιώνοντας τη θέση του στην κορυφή και ανεβάζοντας ακόμα ψηλότερα τον πήχη.

Οι ψιχάλες που ήρθαν το πρωί του Σαββάτου στο Νησί του Μαν, ανάγκασαν σε απανωτές αναβολές τον δεύτερο αγώνα των Supersport, καθώς αρκετά σημεία της πίστας ήταν βρεγμένα. Τελικώς, ο καιρός μας έκανε την χάρη και στη 1:00 το μεσημέρι (τοπική ώρα) τα σύννεφα άρχισαν να διαλύονται, δίνοντας την θέση τους στον ήλιο, ωστόσο ο αγώνας Supersport TT είχε μειωθεί κατά ένα γύρο, από τους 3 στους 2. Ο Michael Dunlop ήταν έτοιμος για μία ακόμα σπουδαία εμφάνιση, καβάλα στο Yamaha YZF-R6 του, παίρνοντας τελικώς την έκτη συνεχόμενη νίκη του στα Supersport τη 13η του συνολικά στην κατηγορία.

Isle of Man TT 2024, Supersport 2 & Supertwin 2 – Δύο νίκες σε μία ημέρα για τον Michael Dunlop που έφτασε τις 29 συνολικά!

Περνώντας για πρώτη φορά από το Glen Helen, ο MD μετρούσε 0,558 δευτερόλεπτα από τον Davey Todd στην δεύτερη θέση. Ακολουθούσε με μόλις 0,136 ο James Hillier (Bournemouth Kawasaki) στην τρίτη, ενώ 0,3 δέκατα πιο πίσω ερχόταν ο Dean Harrison (Honda Racing UK). Μόλις 1 δευτερόλεπτο χώριζε τους πρώτους τέσσερις, με τους Peter Hickman (Trooper Triumph by PHR Performance) και Jamie Coward (KTS Racing Powered by Steadplan Triumph) στην 5η και 6η θέση, αντίστοιχα, με μισό δευτερόλεπτο μεταξύ τους. Λίγο πιο κάτω, στο Kerromoar, ο Dominic Herbertson της Burrows Engineering/RK Racing Yamaha αποσύρθηκε από την 10η θέση.

Περνώντας από την φουρκέτα Ramsey, ο Dunlop είδε να διπλασιάζει το προβάδισμά του απέναντι στον Todd, με τον Harrison να ακολουθεί σε αντίστοιχη απόσταση πιο πίσω, τρίτος. Ταχύτερος στον πρώτο γύρο ήταν ο Dunlop, με μέση ωριαία 127,389 μ.α.ω. (205,012 χ.α.ω.), ωστόσο η απόσταση από τον Harrison που πλέον είχε περάσει δεύτερος με 127,281 μ.α.ω. (204,838 χ.α.ω.), είχε μειωθεί σε μόλις 0,9 δέκατα. Ο Todd με 127,119 μ.α.ω. (204,578 χ.α.ω.) είχε περάσει στην τρίτη θέση, 1,3 δευτερόλεπτα πίσω από τον Harrison. Hickman, Coward και Hillier ακολουθούσαν.

Στο δεύτερο και τελευταίο πέρασμα από το Glen Helen, ο Dunlop είχε μεγαλώσει την διαφορά στα 1,79 δευτερόλεπτα από τον Todd, που κρατούσε ακόμα επαφές. Ίδια σχεδόν η απόσταση και από την τρίτη θέση. Μάχη είχαμε στην τέταρτη θέση, με τον Hickman λιγότερο από μισό δευτερόλεπτο μπροστά από τον Coward.

Μεταξύ Glen Helen και Ballaugh ο Dunlop είχε ξαναδιπλασιάσει το προβάδισμά του, στα 3,2 δευτερόλεπτα, με τον Todd να παίρνει ακόμη μισό δευτερόλεπτο ανάσας από τον Harrison. Η καλή εμφάνιση του Hind ήρθε σε απότομο τέλος, όταν σταμάτησε στο Ballacraine.

Μέχρι και το Ramsey, o Dunlop είχε επιπλέον 1,5 δευτερόλεπτα απόστασης και όλα έδειχναν ότι κανείς δεν μπορεί να του αρνηθεί μία ακόμα νίκη, την 28η στην καριέρα του και την έκτη συνεχόμενη στα Supersport. Ολοκλήρωσε τον δεύτερο γύρο με μέση ωριαία 129,071 μ.α.ω. (207,719 χ.α.ω.), 3,889 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Harrison που είχε τελικώς είχε καταφέρει να αφήσει τρίτο τον Todd, 2,34 δευτερόλεπτα πιο πίσω.

Δύο γύρους ήταν και ο δεύτερος αγώνας Supertwin TT, που ακολούθησε τα Supersport στις 3:45 μ.μ. (τοπική ώρα). Για ακόμη μία φορά ο Dunlop πήρε από νωρίς τον έλεγχο, αφήνοντας 3,5 δευτερόλεπτα πίσω τον Peter Hickman (Swan Racing Yamaha). Ακόμη 1,2 δευτερόλεπτα πιο πίσω ήταν ο Jamie Coward (KTS racing powered by Steadplan Kawasaki). Εξαιρετικά κοντά ήταν οι επόμενοι τρεις, με τον Mike Browne (Scott Racing Aprilia) να ακολουθεί μόλις τέσσερα δέκατα πιο πίσω, ενώ ένιωθε την ανάσα του Dominic Herbertson (Burrows Engineering/RK Racing Paton) στα 0,005 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Ο Barry Furber (DC Autos Newtown Yamaha) είχε πλασαριστεί στην έκτη θέση.

Άλλα 3 δευτερόλεπτα ήρθε να προσθέσει ο Dunlop, απέναντι στο Hickman, στο πέρασμα από την γέφυρα Ballaugh. O Coward, όμως, είχε ψαλιδίσει την διαφορά από τον Hickman σε λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο. Στην μάχη για το βάθρο είχε μπει και ο Herbertson, ακολουθώντας στα 0,3 δέκατα τον Browne.

Από το Ballaugh μέχρι και την φουρκέτα Ramsey, ο Dunlop έγραψε νέο καλύτερο ρεκόρ, ανεβάζοντας την διαφορά στα 8,9 δευτερόλεπτα, ενώ και ο Hickman είχε καταφέρει να ξεφύγει λίγο από τον Coward. Σύντομα, όμως, ο τελευταίος άρχισε να κόβει ταχύτητα στην διαδρομή του Βουνού, ενώ φτάνοντας στο Creg Ny Baa αποσύρθηκε.

Ακόμη ένα ρεκόρ για τον Dunlop από Bungalow μέχρι και Cronk ny Mona, για να ολοκληρώσει τον πρώτο γύρο με 122,451 μ.α.ω. (197,065 χ.α.ω.). Με την σειρά του και ο Hickman ανέβασε ρυθμό, όμως, ρίχνοντας την διαφορά στα 6,4 δευτερόλεπτα, λίγο πριν την αρχή του δεύτερου γύρου των 37,73 μιλίων (60,72 χιλιόμετρα). O Browne είχε περάσει τρίτος, μπροστά από τους Herbertson, Jordan και Todd. Εντυπωσιακός ήταν ο Rob Hodson, ο οποίος αν και ξεκίνησε τελευταίος λόγω τεχνικών δυσκολιών στην SMT Racing Paton του, αρνήθηκε να τα παρατήσει, φτάνοντας στην έκτη θέση, περνώντας από το Ramsey.

Με καθαρό δρόμο μπροστά του, ο Dunlop πρόσθεσε 3 ακόμη δευτερόλεπτα στο προβάδισμά του από τον Hickman, στο δεύτερο και τελευταίο πέρασμα από το Glen Helen. Αν και ο Browne ήταν 10 δευτερόλεπτα πιο πίσω, κρατούσε ένα προβάδισμα 1,7 δευτερολέπτων από τον Herbertson στην μάχη για την τρίτη θέση του βάθρου.

Από εκεί και πέρα, ο Dunlop αύξανε σε κάθε σημείο ελέγχου το προβάδισμά του, προσθέτοντας 4 δευτερόλεπτα στο γρήγορο κομμάτι μέχρι την γέφυρα Ballaugh. Εκεί, στο διάσημο αυτό σημείο, είδαμε να αλλάζει χέρια η τρίτη θέση, με τον Herbertson να έχει πάρει το προβάδισμα, 0,4 δέκατα μπροστά από τον Browne.

Περισσότερα από 7 δευτερόλεπτα είχε κόψει ο Dunlop μέχρι το Ramsey, σε σύγκριση με το ρεκόρ του το 2018 και ετοιμαζόταν για νέο καλύτερο γύρο, έχοντας ήδη θέσει το καλύτερο πέρασμα σε τρία από τα έξι σημεία ελέγχου. Κατεβαίνοντας, όμως, από το Βουνό για τελευταία φορά, ο δεύτερος αγώνας Supertwin TT διακόπηκε από κόκκινη σημαία. Έτσι, όλα κρίθηκαν από τον ένα και μοναδικό γύρο που κατάφεραν να ολοκληρώσουν οι αναβάτες, με τον Dunlop να παίρνει την νίκη, μπροστά από τους Hickman και Browne. Δυστυχώς, ο Herbertson ήταν άτυχος, μένοντας στην δεύτερη θέση. Την δεκάδα συμπλήρωσαν οι Jordan, Hodson, Todd, Brookes, McClean και Furber.

Απίστευτη επίδοση από τον Michael Dunlop που όχι μόνο κατάφερε επιτέλους να ξεπεράσει τον θείο του, αλλά και να ανεβάσει τον πήχη στέλνοντάς τον στις 29 νίκες. Το βαρύ όνομα της δυναστείας των Dunlop θα συνεχίσει να κοσμεί τους πίνακες του TT, με την πρώτη και δεύτερη θέση να ανήκουν στην οικογένεια που έχει γράψει τις δικές της χρυσές σελίδες στους αγώνες δρόμου.