Παγκόσμιο Endurance - Sepang: Μια ομάδα μόνος του ο Canepa !

Ένας επεισοδιακός αγώνας

Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

16/12/2019

Ο πρώτος αγώνας αντοχής που πραγματοποιήθηκε στην πίστα της Sepang φέτος, εξελίχθηκε σε έναν άκρως θεαματικό και επεισοδιακό αγώνα. Το κλίμα της χώρας έκανε τα πράγματα πολύ δύσκολα, με την έναρξη να καθυστερεί για πάνω από δύο ώρες λόγω της τροπικής καταιγίδας. Aκόμη και όταν ο αγώνας ξεκίνησε, οι συνθήκες ήταν εξίσου δύσκολες και μετά από εννέα γύρους πίσω απ’ το αυτοκίνητο ασφαλείας, ο αγώνας διακόπηκε για άλλη μια φορά, με τις κόκκινες σημαίες να υψώνονται.

Η YART Yamaha EWC Official Team κατάφερε να επικρατήσει στον αγώνα μετά από πολλές δυσκολίες και να σημειώσει την πρώτη της νίκη μετά από την ατυχία που είχε στον πρώτο αγώνα του πρωταθλήματος.

Στο πρώτο μέρος του αγώνα, o Michael van der Mark (Yamaha Sepang Racing) ήταν στην κορυφή, με τον Mike Di Meglio (F.C.C. TSR Honda France) να βρίσκεται στην ουρά της μοτοσυκλέτας του. Όμως στην τελευταία στροφή της πίστας ο Γάλλος αναβάτης γλίστρησε με αποτέλεσμα να πέσει και συγκρουστεί μαζί με τον van der Mark, εξαλείφοντας κάθε πιθανότητα του Ολλανδού να πάρει τη νίκη. Η μοτοσυκλέτα του Di Meglio δεν έπαθε μεγάλη ζημιά και κατάφερε να συνεχίσει τον αγώνα, σε αντίθεση με τον αναβάτη της Yamaha που χρειάστηκε να επιστρέψει στo box της ομάδας του για επισκευές. Μπορεί η ομάδα να επισκεύασε την R1 μέσα σε μόλις 10 λεπτά, όμως μέχρι την ώρα που ο van der Mark επέστρεψε στον αγώνα, είχε πέσει ήδη στη 40η θέση και έπρεπε να σηκώσει το "φορτίο" της ομάδας και να αναρριχηθεί απ' τις τελευταίες θέσεις.

Από την άλλη, ο Niccolò Canepa (YART Yamaha EWC Official Team) μαχόταν στις πίσω θέσεις, καθώς η R1 του είχε παρουσιάσει μια βλάβη και την οδηγούσε χωρίς ηλεκτρονικά βοηθήματα, με αποτέλεσμα να είναι 26^ος απ’ την αρχή. Παρά τις δύσκολες καιρικές συνθήκες, η εμπειρία του Canepa ήταν αρκετή, όχι μόνο για να αντιμετωπίσει τους αντιπάλους του στα ίσα αλλά και να κερδίσει πολλές θέσεις. Ήταν πρώτος την ώρα που πραγματοποίησε την πρώτη του στάση στα pits, ενώ η ομάδα του, βλέποντας τις δυνατότητές του, τον πίεσε να συνεχίσει τον αγώνα και να μην δώσει τη θέση του σε έναν απ' τους teammates του.

Μόλις ξαναμπήκε στην πίστα, τα ηλεκτρονικά βοηθήματα της R1 επανήλθαν και ξεκίνησε να καταδιώκει τον Di Meglio που είχε περάσει μπροστά. Ωστόσο, ο Γάλλος είχε άλλη μια πτώση αργότερα, αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο για τον Canepa, που ήταν δεύτερος και είχε αρκετή απόσταση απ’ τον τρίτο. Αργότερα, ο ίδιος δήλωσε πως ήταν αρκετά τυχερός απ' την πτώση του Di Meglio, η οποία του χάρισε τη νίκη.

Στο δεύτερο και τελευταίο pit stop με 30 λεπτά να έχουν απομείνει μέχρι τη λήξη του αγώνα, η ομάδα κράτησε την ίδια στάση απένατι στον Canepa με τη διαφορά πως τώρα ούτε ο ίδιος είχε ενδοιασμούς στο αν θα έπρεπε να παραχωρήσει τη θέση του σε κάποιον άλλο αναβάτη ή όχι. Παρέμεινε πάνω στη σέλα της R1 αφού πλέον είχε πολύ καλή αίσθηση της πρόσφυσης, παρότι οι συνθήκες άλλαζαν με την άσφαλτο να στεγνώνει. Όπως αποδείχτηκε η απόφαση ήταν σωστή, καθώς ο Canepa είδε πολλούς από τους αντιπάλους του να πέφτουν σχεδόν άμεσα υπερβαίνοντας το όριο, πριν αξιολογήσουν επαρκώς τις συνθήκες.

Μετά από τρεις ώρες ενός εξαιρετικά δύσκολου αγώνα ο Canepa πέρασε πρώτος τη γραμμή τερματισμού, δίνοντας στην YART Yamaha EWC Official Team την πρώτη της νίκη, η οποία πλέον βρίσκεται στη τέταρτη θέση της βαθμολογίας με 36 βαθμούς να την χωρίζουν απ’ τον πρώτο. Για την ακρίβεια ο αναβάτης της Yamaha ουσιαστικά κέρδισε τον αγώνα μόνος του, καθώς και στις τρεις στάσεις η ομάδα δεν ήθελε να τον αντικαταστήσει με κάποιον απ' τους teammate του. Στη δεύτερη θέση ήρθε η Honda Asia-Dream Racing with Showa, ενώ η τελευταία θέση του βάθρου έκλεισε από την BMW MOTORRAD WORLD ENDURANCE TEAM.

Μέχρι το τελευταίο στάδιο του αγώνα, ο Michael van der Mark έδινε τη δική του μάχη και κατάφερε να κερδίσει πολλές θέσεις. Ο “Ιπτάμενος” Ολλανδός, παρέδωσε την R1 στον Franco Morbidelli όντας 15^ος. Από εκεί και έπειτα, ο δορυφορικός αναβάτης της Yamaha στα MotoGP έδωσε ρεσιτάλ και κατάφερε να τερματίσει έβδομος. Σειρά έχει ο 24ωρος αγώνας του Le Mans, ο οποίος θα πραγματοποιηθεί στις από τις 18 έως τις 19 Απριλίου του 2020.

Αποτελέσματα Sepang
Ομάδα	Εταιρεία	Γύροι	Χρόνος	Χρονομετρική διαφορά
1.YART – YAMAHA	Yamaha	80	05:50’03.837	-
2.Honda Asia-Dream Racing with SHOWA	Honda	80	05:51’53.459	1’49.622
3.BMW MOTORRAD WORLD ENDURANCE TEAM	BMW	79	05:50’35.678	1 γύρος
4.Suzuki Endurance Racing Team	Suzuki	79	05:52’06.904	1 γύρος
5.WEBIKE SRC KAWASAKI FRANCE	Kawasaki	78	05:50’43.776	2 γύροι
6.Yamaha Racing Sepang	Yamaha	78	05:51’11.394	2 γύροι
7.BMW Racing Sepang	BMW	78	05:51’23.846	2 γύροι
8. 3ART-MOTO TEAM 95	Yamaha	78	05:51’35.699	2 γύροι
9.Team ERC Endurance	Ducati	78	05:51’36.192	2 γύροι
10.TEAM PLUSONE	BMW	78	05:51’37.102	2 γύροι

Βαθμολογία ομάδων
Suzuki Endurance Racing Team	79
BMW MOTORRAD WORLD ENDURANCE TEAM	64
Wójcik Racing Team	48
YART – YAMAHA	43
3ART – MOTO TEAM 95	33

Βαθμολογία Κατασκευαστών
Yamaha	102
BMW	80
Suzuki	78
Kawasaki	55
Honda	54

Ετικέτες

Yamaha

Honda

BMW

kawasaki

Ducati

https://bit.ly/MOTO_669

Υπόλοιπα πρωταθλήματα

Το Isle Of Man Tourist Trophy 2025 ξεκίνησε! – Ολοκληρώθηκαν τα δοκιμαστικά sessions

Ολοκληρώθηκαν τα ελεύθερα δοκιμαστικά για τις κατηγορίες Sidecar, Supersport, Supertwin, Superbike και Supertwin

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

28/5/2025

Τα ελεύθερα δοκιμαστικά του Isle of Man TT 2025 ξεκίνησαν τελικά το απόγευμα της Τρίτης, με μη χρονομετρημένα sessions για όλες τις κατηγορίες. Η έντονη βροχόπτωση κατά τη διάρκεια της προηγούμενης νύχτας και του πρωινού έδωσε τη θέση της σε διαστήματα με ήλιο, επιτρέποντας το πρόγραμμα να κυλίσει χωρίς απρόοπτα στη ορεινή διαδρομή

Παρά τις καλές συνθήκες, αρκετά σημεία της διαδρομής παρέμειναν νωπά, όπως τα Braddan, Laurel Bank, Glen Helen, το 11th Milestone, Glentramman και Keppel Gate, με τα Sidecars να είναι τα πρώτα που βγήκαν στην διαδρομή, ξεκινώντας με ελαφρά καθυστέρηση από το προγραμματισμένο, στις 6:35μμ.

Sidecar

Πρώτοι στην πίστα ήταν οι περσινοί διπλοί νικητές Ryan και Callum Crowe, το ντουέτο από το Isle of Man που θεωρείται φαβορί φέτος, οδηγώντας το Opul/Kelproperties LCR Honda. Ακολούθησε το δίδυμο Pete Founds/Jevan Walmsley (AWB Engineering DDM Honda) και οι Ben Birchall/Patrick Rosney (Hager/Wyckham Blackwell LCR Honda).

Άλλοι “υποψήφιοι” για το βάθρο ήταν οι Lee Crawford/Scott Hardie (Team ARC/SJH Bodyworks LCR Kawasaki), ο Lewis Blackstock και ο νέος συνεπιβάτης Oscar Lawrence (Dave Holden Racing LCR Yamaha), καθώς και οι Παγκόσμιοι Πρωταθλητές 2022–23 Todd Ellis/Emmanuelle Clement (Brookland Sand & Aggregates CES Yamaha).

Οι αδερφοί Crowe ήταν οι πρώτοι που ολοκλήρωσαν έναν γύρο, αλλά επέλεξαν να σταματήσουν μετά τον πρώτο, παρότι το session των 35 λεπτών επέτρεπε και δεύτερο. Ένα πλήρωμα που δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί πλήρως την διαδρομή ήταν οι Ellis/Clement, που σταμάτησαν στο Kerromoar.

Οι Crawford/Hardie συνέχισαν για δεύτερο γύρο και τέθηκαν επικεφαλής στην διαδρομή, όπως και οι Birchall/Rosney με ελαφρώς πιο αργό ρυθμό. Ο νεοεισερχόμενος και δις Βρετανός Πρωταθλητής Stephen Kershaw, με τον Rhys Gibbons στη θέση του συνεπιβάτη, ολοκλήρωσαν επίσης δύο γύρους μετά από ρυθμίσεις.

Supersport / Supertwin

Στις 7:20μμ ξεκίνησε η συνεδρία των Supersport και Supertwin στη διαδρομή. Οι περισσότεροι κορυφαίοι οδηγοί ξεκίνησαν με τις Supersport μοτοσυκλέτες τους, ανάμεσά τους οι Dean Harrison (Honda Racing), Davey Todd (Milenco by Padgett’s Motorcycles Honda), James Hillier (Bournemouth Kawasaki), Josh Brookes (Jackson Racing powered by Prosper2 Honda) και Ian Hutchinson (MLav Racing Yamaha).

Δύο αξιοσημείωτες απουσίες από τους “Big Four” ήταν οι Michael Dunlop και Peter Hickman, οι οποίοι ακολούθησαν διαφορετική στρατηγική. Ο Dunlop ξεκίνησε πρώτος το session με την MD Racing Paton, πλαισιωμένος από τον Mike Browne (Boyce Precision Engineering by Russell Racing Yamaha), που πήρε γρήγορα το προβάδισμα.

Ο Browne ηγήθηκε του γύρου, με τον Dunlop να ακολουθεί από κοντά και να περνά για πρώτη φορά από τη στροφή που πλέον φέρει το όνομά του ‘MD’s’ σε κλειστή διαδρομή. O Dunlop πέρασε από τη στροφή “του” λίγο πριν το 27ο μίλι, οδηγώντας την Paton με την οποία κατέκτησε την 27η του νίκη στο TT και κατά διαβολική σύμπτωση στις 27 Μαΐου.

Πίσω τους ακολουθούσε ένα γκρουπ που περιλάμβανε Harrison, Todd, Hillier, Hutchinson, Brookes, Conor Cummins (Burrows Engineering by RK Racing Ducati) και James Hind (North Lincs Components Suzuki). Στο Mountain Course επέστρεψε για πρώτη φορά από το 2022 και ο δις νικητής Gary Johnson (Team Schleizer Dreieck Suzuki).

Μια ηχηρή εγκατάλειψη στον πρώτο γύρο ήταν αυτή του Paul Jordan, συναθλητή του Brookes. Ο Browne, ωστόσο, συνέχισε για δεύτερο γύρο, όπως και οι Harrison, Todd, Hutchinson και Cummins. Ο Dunlop μπήκε στα pits πριν επιστρέψει με τη Milwaukee Ducati του, ενώ ο Hickman βγήκε με τη Trooper Triumph από την PHR Performance στην κατηγορία Supersport.

Μετά τους δύο γύρους στη Yamaha 600cc, ο Browne πρόλαβε και έναν γύρο με την KMR Kawasaki που θα χρησιμοποιήσει στους αγώνες Supertwin. Το ίδιο έκανε και ο Todd με την ολοκαίνουργια Milenco by Padgett’s Paton, αλλά εγκατέλειψε στο Ginger Hall, χάνοντας πολύτιμο χρόνο πίστας με την μεγάλη μοτοσυκλέτα.

Superbike / Superstock

To απόγευμα ολοκληρώθηκε στις 8:15μμ με session 35 λεπτών για τις κατηγορίες Superbike και Superstock, δίνοντας στους οδηγούς την ευκαιρία για άλλους δύο γύρους στην ορεινή διαδρομή. Μπροστά βρέθηκαν οι Brookes και Hind, ακολουθούμενοι από τους David Johnson (Platinum Club Racing Kawasaki), Jordan, Hillier (Muc-Off Racing Honda) και Phil Crowe (Crowe Performance BMW). Ο Dunlop συμμετείχε με την MD Racing BMW Superbike, ενώ ο Hickman ξεκίνησε με την Monster Energy by 8TEN Racing Superstock BMW.

Οι Brookes, Hind, Johnson και Jordan ολοκλήρωσαν τον γύρο μαζί, με τον Dean Harrison να τους πλησιάζει σταδιακά. Όλοι πλην του Brookes συνέχισαν κατευθείαν για δεύτερο γύρο, ενώ ο Αυστραλός επέστρεψε με την Superstock Honda του. Οι Nathan Harrison (H&H Motorcycles Honda) και John McGuinness MBE (Honda Racing) ολοκλήρωσαν επίσης επιπλέον γύρους πριν κλείσει το session.