DCR-017: Η παγκόσμια καριέρα της ελληνικής custom

Η φήμη της έχει ξεφύγει τον έλεγχο
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

11/5/2018

Οι εξελίξεις με την DCR-017 “The Brain Eraser” που τελευταία φορά το ελληνικό κοινό την είδε στην Έκθεση Μοτοσυκλέτας, στο περίπτερο του MOTO, έχουν ξεφύγει από τον έλεγχο της DNA High Performance Filters, που πλέον αναγκάζεται να αρνείται την παρουσία της σε Εκθέσεις και Σαλόνια γιατί δεν προλαβαίνει να ανταποκριθεί! Η DNA την κατασκεύασε για να τραβήξει τα βλέμματα του κόσμου στην EICMA και πιο συγκεκριμένα στο φίλτρο που κατασκευάζει, αλλά το αποτέλεσμα ήταν η DCR-017 να αποκτήσει την δική της οντότητα και να ξεφύγει από τα πλαίσια ενός εκθέματος!

Φυσικά αυτό δεν έγινε τυχαία, όπως έχουμε γράψει στο MOTO, καθώς ο Ντίνος και ο Μάριος Νικολαΐδης θέλησαν να μην είναι ένα στατικό έκθεμα, αλλά μία πλήρως λειτουργική μοτοσυκλέτα και μάλιστα με επιδόσεις αντίστοιχες με superbike δυναμομετρώντας την με περισσότερα από 186 άλογα στον τροχό, την στιγμή που μετά βίας ζυγίζει 162 κιλά! Στην EICMA η DCR ξεπέρασε τις προσδοκίες, κι εκτός από την μεγάλη προσέλευση του κόσμου ήταν τα στελέχη των εταιριών που δεν σταματούσαν να το επισκέπτονται για να το δουν από κοντά. Όλη αυτή η πορεία είναι λίγο – πολύ γνωστή βέβαια σε εσάς τους αναγνώστες του MOTO, δείχνει όμως πως δεν ήρθε ούτε τυχαία, ούτε ξαφνικά, το στάδιο που τώρα βρίσκεται η DCR…

Η πορεία της DCR-017 μετά την πρώτη της εμφάνιση στο MOTO

Ταξιδεύοντας τις επόμενες ημέρες για το “Bike Shed” την τόσο σημαντική έκθεση custom από όλο τον κόσμο που λειτουργεί σαν μία κανονική Art Gallery επιλέγοντας αυστηρά τις μοτοσυκλέτες που θα εκτεθούν, η DCR θα εμφανιστεί ξανά στην Αγγλία καθώς όχι μόνο απέκτησε μία τέτοια πρόσκληση, αλλά εμφανίζεται και στο promo video! Οι δημιουργοί μίας από τις πιο σημαντικές εκθέσεις δεν την επέλεξαν τυχαία, όπως φυσικά δεν είναι τυχαίο που έλαβε πρόσκληση από την διοργάνωση του Wheels & Waves! Στο βαρυφορτωμένο πρόγραμμα της DCR γυρνώντας από έκθεση σε έκθεση όλη την Ευρώπη, αρχίζουν να δημιουργούνται διπλοκρατήσεις:

Το Wheels & Waves ξεκίνησε ως μία συγκέντρωση στην παραλία του Biarritz, κι έχει γίνει το πιο σημαντικό γεγονός στην Ευρώπη για τις custom μοτοσυκλέτες. Συγκεντρώνει τόσο κόσμο που τα τελευταία χρόνια υποστηρίζεται επίσημα από τους μεγάλους κατασκευαστές, που επενδύουν με σημαντικό κόστος ενοικίου την παρουσία τους στις στρατιωτικές τέντες, με μόνη επιγραφή μία ξύλινη ταμπέλα. Κι όμως, η DNA High Performance Filters πήρε την πρόσκληση για να βρεθεί ανάμεσά τους με την DCR! Μία σημαντική πρόσκληση που θα πρέπει να αρνηθεί καθώς δεν φτάνουν οι μέρες…

Διοργανώσεις όπως το «Sultans of Sprint» ή το «WILDAYS» έχουν ζητήσει επίσης από το DCR να συμμετάσχει, φτάνοντας στο σημείο να αναδιαμορφώσουν τις κατηγορίες τους, ώστε να ταιριάζουν οι προδιαγραφές. Η DNA βλέποντας την δυναμική του DCR αλλά και τις προοπτικές που ανοίγονται, συνεχίζει να κάνει μικρά και επιλεκτικά βήματα μην αφήνοντας τις εξελίξεις να λειτουργήσουν ως χιονοστιβάδα. Κι αυτό γιατί η δουλειά τους είναι να κατασκευάζουν τα καλύτερα φίλτρα του κόσμου κι όχι να καστομάρουν μοτοσυκλέτες, οπότε η περιοδεία του DCR θα πρέπει να μπει στον πάγο μετά και την συμμετοχή στο “Bike Shed” ώστε να προχωρήσουν για το επόμενο βήμα και την EICMA που έρχεται, στον ελάχιστο χρόνο που διαθέτουν.

το "wildays" είναι ταυτόχρονα αγώνας - έκθεση και σόου custom μοτοσυκλετών...

 

Στην Ελλάδα η DCR-017, όπως είδαμε και στην Έκθεση Μοτοσυκλέτας, χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης, αν και μερικά δημοσιεύματα στον γενικό τύπο έχουν μπερδέψει τον κόσμο. Βλέπετε στην υπόλοιπη Ευρώπη το πολιτικό ρεπορτάζ –για παράδειγμα- το αναλαμβάνουν άνθρωποι που γνωρίζουν από πολιτικές επιστήμες, και για μοτοσυκλέτες γράφουν όσοι έχουν αρκετή εμπειρία από μοτοσυκλέτες. Στην χώρα μας όλοι είναι ειδικοί σε όλα, κι αυτό συμβαίνει γιατί ο κόσμος ενημερώνεται από επικεφαλίδες, δεν μπαίνει στον κόπο να διαβάσει εκατό λέξεις παραπάνω, κι έτσι οι ειδικοί δεν ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους. Ένα δημοσίευμα λοιπόν σε site γενικού ενδιαφέροντος έκανε λόγο για την «πρώτη ελληνική μοτοσυκλέτα» με πολλούς χρήστες του διαδικτύου να εστιάζουν ακριβώς εκεί: «Γιατί λέτε ότι είναι ελληνική μοτοσυκλέτα, αν έχετε φτιάξει απλά ένα ρεζερβουάρ» θα πει ο αδαής και με τα social media να υπερτονίζουν την μειοψηφία, ο λόγος του - δυστυχώς - ακούγεται. Καταρχήν η DNA δεν λέει τίποτα, ιδιαίτερα στην Ελλάδα και τους Έλληνες που αγαπά ιδιαίτερα - για αυτό και παραμένει εδώ - αλλά οι συζητήσεις και οι αποδείξεις εξαντλούν τον ελάχιστο χρόνο τους. Στον υπόλοιπο κόσμο η αποδοχή των φίλτρων της εταιρίας είναι καθολική, δεν χρειάζεται να εξηγήσει το παραμικρό, όπως αντίστοιχα έγινε και με το DCR, που επίσης δεν χρειάστηκε να μπει σε εξηγήσεις παρά μονάχα να το εμφανίσει. Διότι είναι ηλίου φαεινότερον πόσο δουλειά και κατασκευαστική δεινότητα, συγκεντρώνει επάνω του. Ο αδαής θα σταματήσει στον τίτλο ενός δημοσιεύματος και μάλιστα αντί να στραφεί εναντίον εκείνου που έγραψε το δημοσίευμα, θα σχολιάσει το ίδιο το DCR… Αυτή είναι η κατάσταση βέβαια στην χώρα μας, δημοσιογραφία τίτλων για ανθρώπους που μένουν στους τίτλους: Φτάνοντας ως εδώ ανήκετε σε μία μειοψηφία, στην μειοψηφία που επιλέγει να ενημερώνεται σωστά, πράγμα που με την σειρά του κάνει υπερήφανους εμάς που είσαστε μαζί μας!

διαρκείς συνωστισμός γύρω από το DCR-017 στο περίπτερο του MOTO

 

Θυμηθείτε: DNA DCR-017: Ο γενετικός κώδικας της τέχνης

Η DCR είναι μία ξεχωριστή ελληνική custom, που διαπρέπει στο εξωτερικό εξαιτίας της μοναδικής κατασκευής της και των λύσεων που ενσωματώνει, τοποθετώντας την χώρα μας σε ένα χάρτη που έχει ελάχιστες κουκκίδες - πράγμα που έχει τεράστια αξία για όλους όσους κατασκευάζουν custom μοτοσυκλέτες στην Ελλάδα, κι όχι μόνο για την DNA High Performance Filters!

Με βάση αυτή την συνεισφορά, οι διοργανωτές του TEDxLesvos  προσκάλεσαν τόσο τον Μάριο Νικολαΐδη όσο και τον Ντίνο Νικολαΐδη για να μιλήσουν στο μεγάλο συνέδριο για την δημιουργία της DCR-017 και τον τρόπο που επηρέασε τα πράγματα. Η ομιλία τους θα έχει τίτλο: "Daring" - "Τολμώντας" σε μία σπάνια στιγμή που οι ομιλητές θα είναι δύο, σπάζοντας άλλο ένα στερεότυπο...

Το νέο επίτευγμα της DCR, η εμφάνιση στο γεμάτο αποκλειστικότητες “Bike Shed” στο Λονδίνο είναι λοιπόν η κορυφή του παγόβουνου. Αμέσως μετά θα επιστρέψει στην Ελλάδα, σταματώντας τις περιοδείες, παρά την ζήτηση που έχει: Η DNA χρειάζεται να επικεντρώσει τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο, στο επόμενο μεγάλο project…

Στιγμές από την "γέννησή" της: Ελληνική custom “EXOTICA” μοτοσυκλέτα - by DNA! Η φωτεινή πλευρά της χώρας…

 

Η DCR-017 έχει custom Akrapovic προσφορά από τον ίδιο τον κ.Akrapovic - που όταν ανέβηκε η φωτογραφία στον επίσημο λογαριασμό της Akrapovic ο κόσμος την αντάμειψε με τεράστια αλληλεπίδραση...

 

Just like the rest of the bike, #Akrapovic for DCR-017 had to be bold, unique and utterly breathtaking! _ _ _ _ Emission notice: http://emission.akrapovic.com

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Akrapovič Exhaust System (@akrapovic) στις

 

H DCR-017 και οι άνθρωποι της DNA High Performance Filters στην EICMA, τον Νοέμβριο του '17 όπου αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά στο κοινό:  

 

Η Γαλλία εγκαινιάζει την νομιμότητα της διήθησης - υπό όρους

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

2/2/2016

Για τέσσερα χρόνια θα παρακολουθείται η συμπεριφορά των μοτοσυκλετιστών κατά την διήθηση, και το 2020 θα αποφασίσουν αν θα επιτραπεί σε όλη την Γαλλία!

Από εχθές, 1η Φεβρουαρίου, η διήθηση των μοτοσυκλετών ανάμεσα στα αυτοκίνητα επιτρέπεται σε ορισμένες περιοχές και δρόμους της Γαλλίας υπό πολλές προϋποθέσεις και κανόνες. Ουσιαστικά αυτό που αλλάζει είναι μία προσπάθεια των αρχών να υπάρχει νομικό πλαίσιο για μία συνήθη πρακτική των Γάλλων μοτοσυκλετιστών, ώστε να μπορούν να αποδοθούν ευθύνες σε περίπτωση ατυχήματος. Παράλληλα επιδιώκουν να ελέγξουν το φαινόμενο πριν τα πράγματα γίνουν ανεξέλεγκτα, όπως για παράδειγμα είναι στην Ελλάδα αλλά και στην Ιταλία.

Στην Ευρώπη η διήθηση των μοτοσυκλετών στις λωρίδες που κινούνται αυτοκίνητα, δεν έχει ενιαία αντιμετώπιση αλλά ούτε και πρακτική. Αυτό είναι απευθείας συνδεδεμένο με τον τελείως διαφορετικό τρόπο που χρησιμοποιούνται οι μοτοσυκλέτες σε κάθε χώρα, την διαφορετική μοτοσυκλετιστική κουλτούρα και την συνολική παιδεία και εκπαίδευση. Είναι επίσης αλληλένδετο με την πολεοδομική αναρχία, την ρυμοτομία κι ένα σωρό άλλους λόγους, για τους οποίους οι Γερμανοί, για παράδειγμα, σταματούν πίσω από τα αυτοκίνητα στο φανάρι, και οι Ιταλοί καβαλούν πεζοδρόμια ή μπαίνουν αντίθετα σε μονόδρομους. Γαλλία και Ισπανία είχαν μέχρι στιγμής παρόμοια συμπεριφορά, όπου σε περιπτώσεις πυκνής κίνησης οι μοτοσυκλετιστές κινούνταν ανάμεσα στα αυτοκίνητα με μικρή διαφορά ταχύτητας, την στιγμή που άλλες μοτοσυκλέτες περίμεναν υπομονετικά στη σειρά. Δεν υπήρχε ενιαία εικόνα, όπως ας πούμε στην Ελλάδα, που οι μόνες μοτοσυκλέτες που βλέπεις να κινούνται πίσω από αυτοκίνητα είναι εκείνες των συνοδών προσωπικής ασφάλειας...

Κατανοώντας τα οφέλη από την διήθηση των μοτοσυκλετών, οι Γάλλοι θέλουν να δουν αν γίνεται να τοποθετηθούν πλαίσια και έτσι θέσπισαν μία σειρά από κανόνες που πειραματικά ισχύουν πλέον σε έντεκα διαφορετικές περιοχές. Το ότι ο νόμος ορίζει την διήθηση, σημαίνει αυτόματα ότι καλύπτεται ο μοτοσυκλετιστής από την ασφάλεια σε περίπτωση ατυχήματος κι εφόσον αποδειχτεί ότι δεν είχε παραβεί τον –τόσο συγκεκριμένο- νόμο. Αυτό είναι ίσως και το μεγάλο όφελος από την κίνηση αυτή των Γάλλων. Το άλλο μεγάλο όφελος, είναι η πρώτη επίσημη καταγραφή της συμπεριφοράς των μοτοσυκλετιστών, έστω και για τα τόσο διαφορετικά δεδομένα της Γαλλίας. Σε εννιά περιοχές και για τρεις ώρες την ημέρα σε κάθε διαφορετική εποχή (άνοιξη-χειμώνα-καλοκαίρι) οι κινήσεις των μοτοσυκλετιστών θα καταγράφονται με κάμερες, ώστε στο τέλος να αποδοθεί η επιτυχία του μέτρου, από μία ανεξάρτητη αρχή. Ας δούμε όμως αναλυτικά τι νέο ισχύει:

Η διήθηση επιτράπηκε σε αυτοκινητόδρομους που τα ρεύματα κυκλοφορίας χωρίζονται με διαχωριστικό στηθαίο και το όριο κυκλοφορίας είναι 70 με 130 χιλιόμετρα ανά ώρα. Κι εκεί η διήθηση επιτρέπεται μονάχα μέχρι 50 χιλιόμετρα, ουσιαστικά δηλαδή όταν υπάρχει κίνηση στους δρόμους, διαφορετικά οι μοτοσυκλέτες θα πρέπει να προσπερνούν με τον τρόπο που ισχύει και στα αυτοκίνητα.

Η διήθηση απαγορεύεται σε οδούς χωρίς διαχωριστικό στηθαίο και που το κατώτερο όριο είναι κάτω από τα πενήντα χιλιόμετρα, οπότε αυτό αφήνει τα κέντρα των πόλεων εκτός, εκεί δηλαδή που θα περίμενε κανείς να επιτρέπεται. Το ενδιαφέρον είναι ότι από το μέτρο μαζί με τα quad και τις μοτοσυκλέτες με side car, αποκλείονται και τα τρίτροχα σκούτερ με μεγαλύτερο μετατρόχιο. Δηλαδή αυτό αφορά τις συγκεκριμένες εκδόσεις των τρίτροχων σκούτερ, που έχουν μεγαλύτερο μετατρόχιο των εμπρός τροχών και οδηγούνται με δίπλωμα αυτοκινήτου.

 

Απαγορεύονται επίσης οι προσπεράσεις, και η διήθηση γενικώς όταν γίνονται έργα, χιονίζει ή έχει πάγο. Οι μοτουκλετιστές επιβάλλεται να χρησιμοποιούν τα φλας και να παραχωρούν προτεραιότητα, για όλα τα παραπάνω έχουν θεσπιστεί πρόστιμα που ποικίλουν από 135 μέχρι 1.500 Ευρώ κι από έναν, έως έξι βαθμούς ποινής.

 

Ελπίζουμε τα επόμενα τέσσερα χρόνια, η διήθηση στην Γαλλία να έχει σωστά αποτελέσματα και να καθιερωθεί σε μεγαλύτερο εύρος περιπτώσεων, θεωρούμε όμως ότι το βασικότερο ρόλο τον έχει η εκπαίδευση των οδηγών αυτοκινήτων, κι όχι τόσο οι πολύ συγκεκριμένοι κανόνες για τις μοτοσυκλέτες. Είναι αλήθεια ότι το χάος στους ελληνικούς δρόμους, όπως το βλέπει κάποιος άλλος ευρωπαίος πολίτης, σώζεται από την προσοχή που δείχνουν οι Έλληνες οδηγοί αυτοκινήτου. Πριν αρχίσουμε να λέμε για τις πολλές περιπτώσεις ατυχημάτων που έγιναν γιατί κάποιος έστριψε χωρίς να προσέξει την μοτοσυκλέτα που ερχόταν, ας συνυπολογίσουμε ότι εδώ δεν κρατάμε όρια ταχύτητας, ότι αλλάζουμε λωρίδες αστραπιαία και οι οδηγοί των αυτοκινήτων, στην πλειοψηφίας τους, έχουν στο μυαλό τους τις μοτοσυκλέτες. Αντίστοιχες πρακτικές στο εξωτερικό, θα είχαν τελείως διαφορετική εξέλιξη.. κι αυτή είναι η αλήθεια.

Η εκπαίδευση των οδηγών αυτοκινήτων λοιπόν θα πρέπει να είναι το πρώτο μέλημα, κι είναι ένας από τους λόγους των τεσσάρων χρόνων πρόβας. Θυμίζουμε μία άλλη περίπτωση: Στην Καλιφόρνια που η διήθηση καθιερώθηκε με νόμο σχετικά πρόσφατα, εκνευρισμένοι οδηγοί αυτοκινήτων ανέκοπταν εσκεμμένα την πορεία των μοτοσυκλετών προκαλώντας ατύχημα, γιατί αγνοούσαν ότι ο νόμος άλλαξε. Πέρα από την απέχθεια σε κάποιον που παραβαίνει τον νόμο μπροστά τους, οι Αμερικανοί έχουν και πιο συγκεκριμένο θέμα με τον προσωπικό τους χώρο, που βέβαια δεν τους δίνει το δικαίωμα να συγκρούονται εσκεμμένα με κάποιον. Όσο κι αν η αυτοδικία, με αυτόν τον τρόπο μάλιστα, υπόκειται και σε άλλους νόμους του κράτους, που ιδιαίτερα στις ΗΠΑ είναι πολύ σκληροί, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ο όγκος της αλλαγής πέφτει στους οδηγούς αυτοκινήτων, όπως έγινε σε αυτή την διάσημη περίπτωση.

Από αυτή την άποψη στην Ελλάδα είμαστε τυχεροί. Οι οδηγοί αυτοκινήτων στη χώρα μας δίνουν πολύ περισσότερη προσοχή στις μοτοσυκλέτες, με βάση όσα γίνονται στην υπόλοιπη Ευρώπη. Αυτό που μας λείπει είναι ένα πιο σαφές νομικό πλαίσιο. Σε εμάς ο νόμος μας επιτρέπει να κινηθούμε ανάμεσα στα αυτοκίνητα για να φτάσουμε στο φανάρι, καθώς το να μένεις πίσω τους, αυξάνει τις πιθανότητες ατυχήματος. Αυτό ορίζει ο ΚΟΚ, κι πάνω σε αυτό το «παράθυρο» οι μοτοσυκλέτες δικαιολογούν την σημερινή εικόνα στους δρόμους…

 

πηγή: Le Figaro