DCR-017: Η παγκόσμια καριέρα της ελληνικής custom

Αφιερώματα

Επικαιρότητα

DCR-017: Η παγκόσμια καριέρα της ελληνικής custom

Η φήμη της έχει ξεφύγει τον έλεγχο

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

11/5/2018

Οι εξελίξεις με την DCR-017 “The Brain Eraser” που τελευταία φορά το ελληνικό κοινό την είδε στην Έκθεση Μοτοσυκλέτας, στο περίπτερο του MOTO, έχουν ξεφύγει από τον έλεγχο της DNA High Performance Filters, που πλέον αναγκάζεται να αρνείται την παρουσία της σε Εκθέσεις και Σαλόνια γιατί δεν προλαβαίνει να ανταποκριθεί! Η DNA την κατασκεύασε για να τραβήξει τα βλέμματα του κόσμου στην EICMA και πιο συγκεκριμένα στο φίλτρο που κατασκευάζει, αλλά το αποτέλεσμα ήταν η DCR-017 να αποκτήσει την δική της οντότητα και να ξεφύγει από τα πλαίσια ενός εκθέματος!

Φυσικά αυτό δεν έγινε τυχαία, όπως έχουμε γράψει στο MOTO, καθώς ο Ντίνος και ο Μάριος Νικολαΐδης θέλησαν να μην είναι ένα στατικό έκθεμα, αλλά μία πλήρως λειτουργική μοτοσυκλέτα και μάλιστα με επιδόσεις αντίστοιχες με superbike δυναμομετρώντας την με περισσότερα από 186 άλογα στον τροχό, την στιγμή που μετά βίας ζυγίζει 162 κιλά! Στην EICMA η DCR ξεπέρασε τις προσδοκίες, κι εκτός από την μεγάλη προσέλευση του κόσμου ήταν τα στελέχη των εταιριών που δεν σταματούσαν να το επισκέπτονται για να το δουν από κοντά. Όλη αυτή η πορεία είναι λίγο – πολύ γνωστή βέβαια σε εσάς τους αναγνώστες του MOTO, δείχνει όμως πως δεν ήρθε ούτε τυχαία, ούτε ξαφνικά, το στάδιο που τώρα βρίσκεται η DCR…

Η πορεία της DCR-017 μετά την πρώτη της εμφάνιση στο MOTO

Ταξιδεύοντας τις επόμενες ημέρες για το “Bike Shed” την τόσο σημαντική έκθεση custom από όλο τον κόσμο που λειτουργεί σαν μία κανονική Art Gallery επιλέγοντας αυστηρά τις μοτοσυκλέτες που θα εκτεθούν, η DCR θα εμφανιστεί ξανά στην Αγγλία καθώς όχι μόνο απέκτησε μία τέτοια πρόσκληση, αλλά εμφανίζεται και στο promo video! Οι δημιουργοί μίας από τις πιο σημαντικές εκθέσεις δεν την επέλεξαν τυχαία, όπως φυσικά δεν είναι τυχαίο που έλαβε πρόσκληση από την διοργάνωση του Wheels & Waves! Στο βαρυφορτωμένο πρόγραμμα της DCR γυρνώντας από έκθεση σε έκθεση όλη την Ευρώπη, αρχίζουν να δημιουργούνται διπλοκρατήσεις:

Το Wheels & Waves ξεκίνησε ως μία συγκέντρωση στην παραλία του Biarritz, κι έχει γίνει το πιο σημαντικό γεγονός στην Ευρώπη για τις custom μοτοσυκλέτες. Συγκεντρώνει τόσο κόσμο που τα τελευταία χρόνια υποστηρίζεται επίσημα από τους μεγάλους κατασκευαστές, που επενδύουν με σημαντικό κόστος ενοικίου την παρουσία τους στις στρατιωτικές τέντες, με μόνη επιγραφή μία ξύλινη ταμπέλα. Κι όμως, η DNA High Performance Filters πήρε την πρόσκληση για να βρεθεί ανάμεσά τους με την DCR! Μία σημαντική πρόσκληση που θα πρέπει να αρνηθεί καθώς δεν φτάνουν οι μέρες…

Διοργανώσεις όπως το «Sultans of Sprint» ή το «WILDAYS» έχουν ζητήσει επίσης από το DCR να συμμετάσχει, φτάνοντας στο σημείο να αναδιαμορφώσουν τις κατηγορίες τους, ώστε να ταιριάζουν οι προδιαγραφές. Η DNA βλέποντας την δυναμική του DCR αλλά και τις προοπτικές που ανοίγονται, συνεχίζει να κάνει μικρά και επιλεκτικά βήματα μην αφήνοντας τις εξελίξεις να λειτουργήσουν ως χιονοστιβάδα. Κι αυτό γιατί η δουλειά τους είναι να κατασκευάζουν τα καλύτερα φίλτρα του κόσμου κι όχι να καστομάρουν μοτοσυκλέτες, οπότε η περιοδεία του DCR θα πρέπει να μπει στον πάγο μετά και την συμμετοχή στο “Bike Shed” ώστε να προχωρήσουν για το επόμενο βήμα και την EICMA που έρχεται, στον ελάχιστο χρόνο που διαθέτουν.

το "wildays" είναι ταυτόχρονα αγώνας - έκθεση και σόου custom μοτοσυκλετών...

Στην Ελλάδα η DCR-017, όπως είδαμε και στην Έκθεση Μοτοσυκλέτας, χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης, αν και μερικά δημοσιεύματα στον γενικό τύπο έχουν μπερδέψει τον κόσμο. Βλέπετε στην υπόλοιπη Ευρώπη το πολιτικό ρεπορτάζ –για παράδειγμα- το αναλαμβάνουν άνθρωποι που γνωρίζουν από πολιτικές επιστήμες, και για μοτοσυκλέτες γράφουν όσοι έχουν αρκετή εμπειρία από μοτοσυκλέτες. Στην χώρα μας όλοι είναι ειδικοί σε όλα, κι αυτό συμβαίνει γιατί ο κόσμος ενημερώνεται από επικεφαλίδες, δεν μπαίνει στον κόπο να διαβάσει εκατό λέξεις παραπάνω, κι έτσι οι ειδικοί δεν ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους. Ένα δημοσίευμα λοιπόν σε site γενικού ενδιαφέροντος έκανε λόγο για την «πρώτη ελληνική μοτοσυκλέτα» με πολλούς χρήστες του διαδικτύου να εστιάζουν ακριβώς εκεί: «Γιατί λέτε ότι είναι ελληνική μοτοσυκλέτα, αν έχετε φτιάξει απλά ένα ρεζερβουάρ» θα πει ο αδαής και με τα social media να υπερτονίζουν την μειοψηφία, ο λόγος του - δυστυχώς - ακούγεται. Καταρχήν η DNA δεν λέει τίποτα, ιδιαίτερα στην Ελλάδα και τους Έλληνες που αγαπά ιδιαίτερα - για αυτό και παραμένει εδώ - αλλά οι συζητήσεις και οι αποδείξεις εξαντλούν τον ελάχιστο χρόνο τους. Στον υπόλοιπο κόσμο η αποδοχή των φίλτρων της εταιρίας είναι καθολική, δεν χρειάζεται να εξηγήσει το παραμικρό, όπως αντίστοιχα έγινε και με το DCR, που επίσης δεν χρειάστηκε να μπει σε εξηγήσεις παρά μονάχα να το εμφανίσει. Διότι είναι ηλίου φαεινότερον πόσο δουλειά και κατασκευαστική δεινότητα, συγκεντρώνει επάνω του. Ο αδαής θα σταματήσει στον τίτλο ενός δημοσιεύματος και μάλιστα αντί να στραφεί εναντίον εκείνου που έγραψε το δημοσίευμα, θα σχολιάσει το ίδιο το DCR… Αυτή είναι η κατάσταση βέβαια στην χώρα μας, δημοσιογραφία τίτλων για ανθρώπους που μένουν στους τίτλους: Φτάνοντας ως εδώ ανήκετε σε μία μειοψηφία, στην μειοψηφία που επιλέγει να ενημερώνεται σωστά, πράγμα που με την σειρά του κάνει υπερήφανους εμάς που είσαστε μαζί μας!

διαρκείς συνωστισμός γύρω από το DCR-017 στο περίπτερο του MOTO

Θυμηθείτε: DNA DCR-017: Ο γενετικός κώδικας της τέχνης

Η DCR είναι μία ξεχωριστή ελληνική custom, που διαπρέπει στο εξωτερικό εξαιτίας της μοναδικής κατασκευής της και των λύσεων που ενσωματώνει, τοποθετώντας την χώρα μας σε ένα χάρτη που έχει ελάχιστες κουκκίδες - πράγμα που έχει τεράστια αξία για όλους όσους κατασκευάζουν custom μοτοσυκλέτες στην Ελλάδα, κι όχι μόνο για την DNA High Performance Filters!

Με βάση αυτή την συνεισφορά, οι διοργανωτές του TEDxLesvos προσκάλεσαν τόσο τον Μάριο Νικολαΐδη όσο και τον Ντίνο Νικολαΐδη για να μιλήσουν στο μεγάλο συνέδριο για την δημιουργία της DCR-017 και τον τρόπο που επηρέασε τα πράγματα. Η ομιλία τους θα έχει τίτλο: "Daring" - "Τολμώντας" σε μία σπάνια στιγμή που οι ομιλητές θα είναι δύο, σπάζοντας άλλο ένα στερεότυπο...

Το νέο επίτευγμα της DCR, η εμφάνιση στο γεμάτο αποκλειστικότητες “Bike Shed” στο Λονδίνο είναι λοιπόν η κορυφή του παγόβουνου. Αμέσως μετά θα επιστρέψει στην Ελλάδα, σταματώντας τις περιοδείες, παρά την ζήτηση που έχει: Η DNA χρειάζεται να επικεντρώσει τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο, στο επόμενο μεγάλο project…

Στιγμές από την "γέννησή" της: Ελληνική custom “EXOTICA” μοτοσυκλέτα - by DNA! Η φωτεινή πλευρά της χώρας…

Η DCR-017 έχει custom Akrapovic προσφορά από τον ίδιο τον κ.Akrapovic - που όταν ανέβηκε η φωτογραφία στον επίσημο λογαριασμό της Akrapovic ο κόσμος την αντάμειψε με τεράστια αλληλεπίδραση...

Just like the rest of the bike, #Akrapovic for DCR-017 had to be bold, unique and utterly breathtaking! _ _ _ _ Emission notice: http://emission.akrapovic.com
Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Akrapovič Exhaust System (@akrapovic) στις
7 Μάι, 2018 στις 12:26 πμ PDT

H DCR-017 και οι άνθρωποι της DNA High Performance Filters στην EICMA, τον Νοέμβριο του '17 όπου αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά στο κοινό:

Ετικέτες

custom

customizing

Αποκλειστικό

https://bit.ly/MOTO_670

Αφιερώματα

Επικαιρότητα

Συνυπαιτιότητες μοτοσυκλετιστών σε τροχαίο: Υπήρχαν πάντα και είναι σημαντικές

Προσοχή σε δημοσιεύματα που κοινοποιείτε!

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

26/8/2019

Νέα «είδηση» διαμοιράζεται αυτές τις ημέρες αφήνοντας υπονοούμενο πως κάτι άλλαξε στην συνυπαιτιότητα ατυχήματος για τους αναβάτες μοτοσυκλετών. Πρόκειται για μία εκστρατεία των «κλικ» όπως πρόσφατα συνέβη και με την διήθηση, που στο ίδιο μοτίβο θορυβημένοι οι χρήστες του διαδικτύου νόμιζαν πως κάτι άλλαξε από δημοσίευμα που υπαινισσόταν ακριβώς αυτό. Αντίστοιχα τίποτα δεν έχει αλλάξει και τώρα για όποιον είναι θύμα τροχαίου, αλλά οδηγούσε χωρίς κράνος. Πάντοτε ο νόμος του αναγνώριζε συνυπαιτιότητα. Πάντα. Το πρόβλημα με τέτοιες ειδήσεις δεν είναι πως παρουσιάζουν σαν νέο κάτι παλιό, αλλά πως αυτό παίρνει διαστάσεις. Μεγαλώνει όταν μένοντας στον τίτλο, αρχίζει ο σχολιασμός και ο αφορισμός θεωρώντας πως οι μοτοσυκλετιστές δέχονται κάποιου είδους εκστρατεία κυνηγιού από τον νόμο. Δεν έχει αλλάξει κάτι, υπήρχε πάντα συνυπαιτιότητα του αναβάτη μοτοσυκλέτας σε τροχαίο όταν εκείνος δεν φορά κράνος. Κι αν αυτό σας φαίνεται περίεργο, υπάρχει συνυπαιτιότητα του τραυματισμένου αστυνομικού σε ληστεία τράπεζας, αν δεχτεί σφαίρα χωρίς να φορά αλεξίσφαιρο. Υπάρχει ευθύνη του ιδιοκτήτη καταστήματος, αν τραυματιστεί κάποιος προσπαθώντας να παραβιάσει το κατάστημά του και αποδειχτεί πως δεν είναι πολεοδομικά σύννομο. Ορίστε ορισμένα εξίσου περίεργα παράδοξα του νόμου, αλλά ισχύουν, ήταν πάντοτε έτσι.

Για να είμαστε ωστόσο βέβαιοι για το δικό μας ρεπορτάζ, κάναμε αυτό που δεν συνέβη στα μεγάλα ειδησεογραφικά site και τα τηλεοπτικά κανάλια, επικοινωνήσαμε με τον κ. Θεόδωρο Γαζούλη, δικηγόρο, ειδικό σε θέματα μοτοσυκλετιστών και τροχαία ατυχήματα, μιας και ο ίδιος είναι μοτοσυκλετιστής, ενεργό μέλος λεσχών και υπήρξε και συνεργάτης του περιοδικού ΜΟΤΟ. Αυτό που γνωρίζαμε λοιπόν, αυτό που λέμε και στους αναγνώστες μας και στον κόσμο όταν τους βλέπουμε δίχως κράνος, πως θα πληρώνουν κι από πάνω αν εμπλακούν σε ατύχημα, ίσχυε από πάντα. Για κάποιο λόγο τώρα, κάποιος σκέφτηκε πως μπορούσε να του αποφέρει κλικ αν την παρουσιάσει ως νέο, και το πέτυχε.

Σύμφωνα με τον κ. Γαζούλη κάτι αλλάζει το τελευταίο διάστημα κι αυτό είναι η γενικευμένη πίεση των ασφαλιστικών εταιριών να αυξηθεί το όριο της συνυπαιτιότητας ώστε να πληρώνουν λιγότερες αποζημιώσεις. Η πρότασή τους είναι να το ανεβάσουν στο 50% πράγμα που ξεφεύγει από την λογική. Διότι ναι, όσο περίεργο κι αν ακούγεται, είναι σωστό πως αν υποστείς κακώσεις στο κεφάλι και αποδειχτεί πως δεν θα τις είχες αν φορούσες κράνος, τότε ναι, υπάρχει συνυπαιτιότητα. Μπορεί να εξοργίσουμε τον τυχαίο σχολιαστή, αν φτάσει τόσο κάτω στο άρθρο, αλλά δεν μας πειράζει, άλλωστε αυτός δεν ήξερε πως τόσο καιρό ισχύει αυτό από τον νόμο! Το 50% - αν συμβεί- τότε ναι, είναι μεγάλο πρόβλημα. Δείτε όμως και το άλλο: Σε όλες τις χώρες υπάρχει συνυπαιτιότητα αν τραυματιστείς σε τροχαίο για το οποίο δεν φέρεις ευθύνη, αλλά δεν φοράς κράνος. Απλούστατα εκεί το ποσοστό αναβατών που δεν φορά κράνος είναι πολύ μικρό, ακόμη και σε πολιτείες των ΗΠΑ (Μασαχουσέτη) που αντιμετωπίζουν το κράνος περίπου όπως κι εμείς: Απαγορεύεται να μην το φοράς, αλλά σε συγκεκριμένες – το τονίζουμε- πολύ λίγες περιοχές, οι σερίφηδες μπορεί να σου την χαρίσουν. Αν το θέμα τον ξεκράνωτων αναβατών ήταν τόσο μεγάλο κι εκεί, ή στην Αγγλία ας πούμε που τα ασφαλιστήρια είναι φωτιά, τότε ναι, μπορεί να συζητούσαν αύξηση ορίων κι εκεί.

Μη φορώντας κράνος επιβαρύνεις με νοσήλια τον υπαίτιο του ατυχήματος, επιβαρύνεις την κοινωνία με τις δαπάνες, ακόμη και με το γεγονός πως φεύγεις από την παραγωγική αλυσίδα για κάποιο διάστημα. Κι αυτό σημαίνει πως έχει ευθύνη, άρα είσαι συνυπεύθυνος... Προφανώς κανείς δεν θέλει να σκέφτεται την περίπτωση του δυστυχήματος…

Δεν αλλάζει κάτι λοιπόν. Δεν κυνηγά κανείς τους μοτοσυκλετιστές και σωστά ο νόμος αναγνωρίζει συνυπαιτιότητα. Καμία πρόσφατη απόφαση δεν αποτελεί δεδικασμένο και κρίμα σε όσους μοιράζουν τέτοιες «ειδήσεις» προκαλώντας λανθασμένες εντυπώσεις. Για εμάς το σημαντικό είναι να μην δώσουν το επάνω χέρι στις ασφαλιστικές εταιρίες και αυξήσουν το όριο στο μισό.

Να δώσουμε όμως και μία άλλη πάσα, σε όσους γράφουν τέτοια δημοσιεύματα και στα τηλεοπτικά κανάλια: Ο νόμος αναγνωρίζει συνυπαιτιότητα και στον μοτοσυκλετιστή που τον χτύπησε αυτοκίνητο σε διασταύρωση δίχως σήμανση διερχόμενο από τα αριστερά του, σε περίπτωση που εκείνος δεν μείωσε ταχύτητα! Θα μπορούσαμε να βγούμε με μεγάλα γράμματα να το παρουσιάσουμε σαν είδηση, και ελπίζουμε να μην το δούμε να γράφεται αργότερα ως τέτοια αλλά ναι ισχύει κι αυτό από παλιά: Αν δεν κόψεις σε διασταύρωση χωρίς σήμανση γιατί έχεις προτεραιότητα, τότε η ευθύνη σε περίπτωση ατυχήματος είναι 20% δική σου!