Δοκιμή Honda SH 150i Top Box: Επίκαιρο σημείο αναφοράς

Η τέχνη της ισορροπίας
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

22/2/2022

Πλήρως αναβαθμισμένο το 2020 και με αισθητικές επεμβάσεις για το 2022,  με νέα χρώματα Mat Pearl Cool White Sporty, Mat Rock Gray Sporty, Pearl Nightstar Black, Timeless Gray Metallic και Pearl Splendor Red το Honda SH 150i παραμένει για άλλη μια χρονιά το σημείο αναφοράς στην κατηγορία έχοντας ως βασικό του όπλο την “μαγική ισορροπία” της προσωπικότητάς του, όπως και το επίσης νέο μικρότερο μέλος SH 125i το οποίο μπορεί να οδηγηθεί με δίπλωμα αυτοκινήτου μετά την αλλαγή της σχετικής νομοθεσίας. Αυτή την “μαγεία” αποκρυπτογραφούμε στην δοκιμή του επί ελληνικού εδάφους στο τεύχος 610 του περιοδικού ΜΟΤΟ:

 

Καλύτερο παντού!

 

Το SH 150i είναι αναμφίβολα ένα σημείο αναφοράς για τη κατηγορία του, όπως συμβαίνει με κάθε μέλος της οικογένειας SH. Για το 2020 ο στόχος είναι να γίνει ακόμη πιο… απρόσιτο για τον ανταγωνισμό, ανεβάζοντας τον πήχυ σε δυσθεώρητα ύψη!

 

Το έχουμε πει, και θα το ξαναπούμε. Το να προσπαθήσεις να βελτιώσεις ή να εξελίξεις ένα "πακέτο" που θεωρείται σημείο αναφοράς, είναι και δύσκολο, αλλά και επικίνδυνο. Δεν θέλει πολύ για να χαλάσει η "συνταγή", όσο καλές κι αν είναι οι προθέσεις. Όταν όμως το όνομά σου είναι Honda, τότε κατέχεις και την τέχνη και τον τρόπο για να αποφύγεις τις κακοτοπιές και τις παγίδες. Έχεις αναγάγει σε επιστήμη το να κάνεις το καλό καλύτερο και η έκβαση του αποτελέσματος μοιάζει με το χρονικό μιας προαναγγελθείσας επιτυχίας.

 

Δυναμική πολυτέλεια

Για να γίνει κάτι τέτοιο, προϋποθέτει πρώτα απ' όλα να έχεις ξεκάθαρο στο μυαλό το στόχο σου, εκεί που θέλεις να φτάσεις. Οι μηχανολόγοι και οι σχεδιαστές της Honda είχαν ήδη χαράξει τη ρότα τους για το νέο SH 150i: Περισσότερη δύναμη, περισσότερη ροπή, και καλύτερη κατανάλωση για τον κινητήρα. Αυξημένη πρακτικότητα, μεγαλύτερη άνεση σε ό,τι αφορά τον σχεδιασμένο, αλλά κι ένα επιπλέον ηλεκτρονικό βοήθημα, θα ήταν το μπόνους για τη νέα γενιά. Ψιλοπράγματα δηλαδή…

Ξεκινώντας από τον σχεδιασμό, οι δύο άξονες που βασίστηκαν οι σχεδιαστές του, ήταν απαλές γραμμές και η στιβαρή εμφάνιση. Τα νέα πλαστικά κρατούν την οικογενειακή ταυτότητα αλλά δίνουν μια πιο δυναμική και σύγχρονη όψη, με τα LED φώτα ενσωματωμένα στην ποδιά που δημιουργούν νοητά το γράμμα "Η". Φυσικά το επίπεδο πάτωμα –εκ των ουκ άνευ για την οικογένεια των SH- έχει διατηρηθεί, καθώς αποτελεί ένα από τα πιο χρηστικά χαρακτηριστικά στοιχεία του, αλλά αυτό που δεν γίνεται αντιληπτό οπτικά από την πρώτη ματιά, είναι ο αυξημένος κατά 10 λίτρα αποθηκευτικός χώρος κάτω από τη σέλα, ο οποίος φτάνει πλέον συνολικά τα 18 λίτρα. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να φιλοξενήσει ένα full face κράνος, ενώ διαθέτει και θύρα USB για φόρτιση του κινητού τηλεφώνου του αναβάτη.

Η θέση οδήγησης παραμένει ως μία από τις καλύτερες και πιο άνετες θέσεις στην κατηγορία των scooter και παρά την αλλαγή στον σχεδιασμό των πλαστικών, αλλά και του πλαισίου όπως θα δούμε παρακάτω, οι άνθρωποι της Honda κατάφεραν να διατηρήσουν τα εργονομικά χαρακτηριστικά της. Αντίστοιχα επίπεδα άνεσης και χώρου αντιστοιχούν και για τον συνεπιβάτη, με την σωστή απόσταση μεταξύ σέλας και των αναδιπλούμενων μαρσπιέ να του παρέχει ικανοποιητική στήριξη.

Το πίσω φωτιστικό σώμα είναι κι αυτό με τεχνολογία LED, ενώ διαφορετική –σε σχέση με την προηγούμενη γενιά- είναι και η LCD οθόνη που παρέχει όλες τις πληροφορίες που χρειάζεται ο αναβάτης. Μάλιστα η πλοήγηση και η εναλλαγή στις ενδείξεις, γίνεται πλέον πανεύκολα μέσω ενός διακόπτη στα αριστερά χειριστήρια. Όπως το προηγούμενο SH έτσι και το μοντέλο του 2020 διαθέτει keyless τεχνολογία, με την λειτουργία "answer back" να μεταφέρεται επίσης αυτούσια, σε περίπτωση που δεν μπορείτε να ξεχωρίσετε ποιο απ' όλα τα παρκαρισμένα SH είναι το δικό σας και θέλετε να σας κάνει… νόημα με τα φλας για να πάτε κοντά του. Η φιλοσοφία του περιστροφικού κεντρικού διακόπτη δεν έχει αλλάξει, κάνοντας εξαιρετικά απλό τον χειρισμό του.

Τετραβάλβιδη… εποχή σε νέο πλαίσιο!

Ο μονοκύλινδρος υγρόψυκτος κινητήρας είναι σχεδιασμένος από την αρχή και δεν μια απλή εξέλιξη του προηγούμενου και είναι ο τετραβάλβιδος eSP+ που πέρα όλων των άλλων, κάνει συμβατό το SH 150i με τις Euro5 προδιαγραφές. Σε σύγκριση με τον διβάλβιδο κινητήρα που αντικαθιστά, ο νέος κινητήρας προσφέρει πιο ζωηρή επιτάχυνση και υψηλότερη τελική, ενώ βελτιώνει παράλληλα και τα επίπεδα της κατανάλωσης. Οι σαφώς πιο υπερτετράγωνες διαστάσεις του χαρίζουν μεγαλύτερη ευστροφία και η μέγιστη ιπποδύναμη των 16,6 ίππων (από 15 του προηγούμενου μοντέλου) αποδίδεται 250 στροφές πιο ψηλά (στις 8.500), ενώ η ροπή των 1,5 χιλιογραμμόμετρων (από 1,4kgm) κορυφώνεται 500 στροφές νωρίτερα. Παράλληλα, με τις πιο υπερτετράγωνες διαστάσεις που προτιμήθηκαν για να δημιουργηθεί και χώρος για τις τέσσερις βαλβίδες, έχει αυξηθεί και ο λόγος συμπίεσης, με τον συγκεκριμένο κινητήρα να αποτελεί υπόδειγμα συγκέντρωσης των μαζών. Το ψυγείο δεν είναι τοποθετημένο μπροστά από τον κινητήρα, αλλά είναι ουσιαστικά ενσωματωμένο πάνω του, δημιουργώντας έτσι ένα απλό και με μικρές διαστάσεις σύνολο.

Μία από τις σημαντικές προσθήκες είναι το HSTC (το traction control της Honda, που πλέον αναβαθμίζει σημαντικά τον ηλεκτρονικό του εξοπλισμό. Προφανώς δεν έχει προστεθεί για να τιθασεύσει την κτηνώδη ροπή του SH, αλλά αυξάνει δραματικά τα επίπεδα ασφάλειας κατά την οδήγηση στο βρεγμένο, ειδικά αν προσθέσετε στην εξίσωση και την ποιότητα της ελληνικής ασφάλτου μέσα στις μεγαλουπόλεις. Το Idling Stop έχει διατηρηθεί και στη νέα γενιά του SH 150i, με ακριβώς την ίδια φιλοσοφία κατασκευής του προηγούμενου μοντέλου, με την μίζα να παίζει και το ρόλο του βολάν.

Σε ό,τι αφορά το πλαίσιο, ο κύριος παράγοντας που επηρέασε τον επανασχεδιασμό του ήταν η αύξηση του αποθηκευτικού χώρου και του επιπέδου της άνεσης. Στο νέο SH150i το ρεζερβουάρ των 7 λίτρων είναι πλέον τοποθετημένο κάτω από το πάτωμα κι όχι κάτω από τη σέλα που βρισκόταν μέχρι τώρα, με αποτέλεσμα να αυξηθεί γενναία ο αποθηκευτικός χώρος. Το νέο πλαίσιο δίνει και μεγαλύτερο μεταξόνιο κατά 10mm, επηρεάζοντας θετικά την σταθερότητα του SH, ενώ η σέλα παρέμεινε στο εύκολα προσβάσιμο ύψος των 799 χιλιοστών.

Αλλαγή έγινε όμως τόσο στο μοχλικό του κινητήρα με το πλαίσιο όσο και στην γωνία τοποθέτησης των δύο αμορτισέρ, με αποτέλεσμα να γίνεται πολύ καλύτερο φιλτράρισμα των ανωμαλιών και των δυνάμεων στρέψης που ασκούνται στην πίσω ανάρτηση, παρά την μικρή σχετικά διαδρομή των 83 χιλιοστών.

Πολυτελής χρηστικότητα

Το πρώτο πράγμα που πραγματικά κλέβει τις εντυπώσεις όταν αντικρύζεις για πρώτη φόρα το SH 150i, είναι η ποιότητα κατασκευής. Όσο κι αν η Honda μας έχει συνηθίσει σε ένα υψηλό ποιοτικό επίπεδο, δεν μπορείς να μην εντυπωσιαστείς από την κατασκευή του μικρού SH. Τα πλαστικά, η συναρμογή τους, η πέρλα στην βαθιά βαφή το κάνουν να ξεχωρίζει από οποιοδήποτε άλλο σκούτερ της κατηγορίας. Από την στιγμή που θα κάτσεις στη σέλα του, νιώθεις αυτό το overdose ποιότητας να καλύπτει κάθε τετραγωνικό εκατοστό του κορμιού σου. Η θέση οδήγησης κινείται κι αυτή στα γνωστά υψηλά επίπεδα των προηγούμενων μοντέλων, με την εργονομία να παίζει βασικό ρόλο. Σωστές γωνίες, άνετη στάση σώματος και τα χειριστήρια με τους διακόπτες να βρίσκονται εκεί ακριβώς που πρέπει. Το επίπεδο πάτωμα –σήμα κατατεθέν των SH- μαζί με τον γάντζο στο πίσω μέρος της ποδιάς, είναι η "χρηστική σημαία" του μονοκύλινδρου σκούτερ. Ο χώρος κάτω από τη σέλα έχει μεν μεγαλώσει δραστικά, αλλά χωρά ένα full face κράνος, ενώ έχει δημιουργηθεί χώρος για ένα μικρό τσαντάκι ή τα αδιάβροχα του αναβάτη που σε συνδυασμό με το Top Case της συγκεκριμένης έκδοσης, αυξάνει ακόμη περισσότερο τις δυνατότητες φόρτωσης. Το SH 150i είναι από τα πιο ακριβά σκούτερ στην κατηγορία, αλλά και μόνο από την πολυτέλεια που ξεχειλίζει δικαιολογεί το μεγαλύτερο μέρος της διαφοράς του. Το μικρό ποσοστό που απομένει, αναλαμβάνει να το δικαιολογήσει η συμπεριφορά και η απόδοσή του.

Το πάτημα της μίζας σηματοδοτεί μία από τις ποιοτικότερες λειτουργίες σε κινητήρα σκούτερ, με ένα διακριτικό ήχο να απελευθερώνεται από το τελικό της εξάτμισης. Αυτό το χαρακτηριστικό και η παντελής απουσίας οποιασδήποτε υποψίας κραδασμού, άνετα θα μπορούσαν να πείσουν κάποιον ότι το SH 150i είναι… ηλεκτρικό! Ακόμη κι όταν περιστρέψεις το γκάζι, η εντύπωση αυτή παραμένει, χάρη στην εξαιρετικά γραμμική λειτουργία του eSP+ κινητήρα. Ο τετραβάλβιδος κινητήρας έχει προσθέσει μια μεστή ζωντάνια στις επιταχύνσεις και το πάντρεμα με την προοδευτικότητα στην απόδοση σε βάζει σε μια διαδικασία νιρβάνας. Δεν είναι τόσο η αύξηση σε απόλυτα νούμερα της δύναμης που κάνει εντύπωση, όσο το ότι το "χτίσιμο" της δύναμης στη χαμηλή και μεσαία μπάντα των στροφών, είναι όσο και όπως πρέπει. Το SH σου δίνει ό,τι ακριβώς χρειάζεσαι για να κινηθείς σβέλτα μέσα στο αστικό χάος, πολλά περισσότερα απ' όσα θα περίμενες από έναν κινητήρα σχεδόν 157 κυβικών μόνο. Ακόμη κι όταν βρεθείς σε κάποια ανοιχτή λεωφόρο η δύναμη ψηλά είναι αρκετή για να γράψει το ψηφιακό κοντέρ ταχύτητες πάνω από 120Km/h. Από πλευράς επιδόσεων, το SΗ 150i διαθέτει την ικανότητα να σου καθιστά περιττή την επιλογή μεγαλύτερων κυβισμών. Η λειτουργία idle stop παραμένει υποδειγματική με το συγκεκριμένο σύστημα της Honda να αποτελεί case study για τον ανταγωνισμό. Χωρίς καμία υστέρηση, χωρίς καμία απότομη αντίδραση, μόλις περιστρέψεις το γκάζι από σταματημένος και με τον κινητήρα σβηστό, ξεκινά κι επιταχύνει σαν να μην είχε σταματήσει να λειτουργεί ποτέ!

Κι αν ο κινητήρας είναι αυτός που "κλέβει" τα εύσημα, το πακέτο των αναρτήσεων και του πλαισίου είναι ο κρυφός άσος του SH. Η σφιχτή, αλλά ταυτόχρονα ποιοτική λειτουργία του πιρουνιού και των δύο αμορτισέρ, συνεργάζεται άριστα με το πλαίσιο για να σου μεταφέρουν μια συμπαγή και ενιαία αίσθηση, ανεξάρτητα από την ποιότητα της ασφάλτου που πατούν οι ρόδες του SH150i. Αυτό βέβαια ανέκαθεν αποτελούσε χαρακτηριστικό ολόκληρης της οικογένειας των SH, αλλά κάθε φορά που το βιώνουμε σε δοκιμή, αντιλαμβανόμαστε με τον καλύτερο τρόπο την σημαντική διαφορά μεταξύ μιας απλώς σφιχτής λειτουργίας των αναρτήσεων και των σωστά μελετημένων αποσβέσεων που εμπνέουν την εμπιστοσύνη που χρειάζεσαι. Μπορεί να αφαιρεί μερικούς πόντους από την άνεση, αλλά σε καμία περίπτωση δεν φτάνει στο σημείο να ταλαιπωρεί την σπονδυλική σου στήλη. Και επειδή για την Honda το "πολύ" δεν είναι ποτέ αρκετό, για να φτάσει το επίπεδο της ασφάλειας σε δυσθεώρητα ύψη για την κατηγορία, έχει προσθέσει και traction control στον ηλεκτρονικό εξοπλισμό, πέρα από το ABS. Θα μπει σπάνια σε λειτουργία και σε περιπτώσεις που θα το παρακάνει ο αναβάτης σε πολύ γλιστερό ή βρεγμένο δρόμο, αλλά ακόμη και τότε, θα επέμβει διακριτικά στο σωστό timing.

Με το SH 150i η Honda προτάσσει για άλλη μια φορά, μια άσκηση σχεδιαστική, κατασκευαστικής και ποιοτικής υπεροχής. Επιβεβαιώνει και πάλι ότι ανεξαρτήτως κατηγορίας, οι εκπτώσεις στην ποιότητα, στην φιλικότητα και στην λειτουργικότητα, είναι κάτι που δεν αφορούν την φιλοσοφία της Big-H…

 

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ Honda SH 150i Top Box

Αντιπρόσωπος:

Αδελφοί Σαρακάκη Α.Ε.Β.Μ.Ε.

 

ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

Μήκος (mm):

2.090

Ύψος (mm):

1.130

Μεταξόνιο (mm):

1.350

Απόσταση από το έδαφος (mm):

145

Ύψος σέλας (mm):

799

Ίχνος (mm):

85,2

Γωνία κάστερ (˚):

26

Απόσταση σέλας - τιμονιού (mm):

600

Απόσταση σέλας - μαρσπιέ (mm):

600

Απόσταση μαρσπιέ - τιμονιού (mm):

770

Απόσταση πίσω σέλας - πίσω μαρσπιέ (mm):

650

 

ΜΕΤΡΗΣΗ ΒΑΡΟΥΣ

143

(χωρίς καύσιμο: 137,75)

Πίσω

61,9%

Εμπρός

38,1%

Σφάλμα στοιχείων κατασκευαστή:

6,6%

 

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος:

Ατσάλινο σωληνωτό

Πλάτος (mm):

730

Βάρος κατασκευαστή, γεμάτη (kg):

134,1

 

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος:

Τετράχρονος, μονοκύλινδρος, υγρόψυκτος με 1ΕΕΚ και 4 βαλβίδες

Διάμετρος επί διαδρομή (mm):

60 x 55,5

Χωρητικότητα (cc):

156,9

Σχέση συμπίεσης:

12,0:1

Ισχύς (ΗΡ/rpm):

16,6 / 8.500

Ροπή (kg.m/rpm):

1,5 / 6.500

Ειδική ισχύς (ΗΡ/l):

105,8

Τροφοδοσία:

Ψεκασμός

Σύστημα εξαγωγής:

1 σε 1

Σύστημα λίπανσης:

Υγρό κάρτερ

Σύστημα εκκίνησης:

Μίζα

 

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Συμπλέκτης:

Αυτόματος φυγοκεντρικός

 

ΚΙΛΑ ΑΝΑ ΙΠΠΟ

 

Κενή

Γεμάτη

Θεωρητικά

-

8,07

Πραγματικά

 

 

 

ΠΙΣΩ

ΑΝΑΡΤΗΣΗ

Δύο αμορτισέρ

Διαδρομή (mm):

83

Ρυθμίσεις:

Προφόρτιση ελατηρίων

ΤΡΟΧΟΣ

Ζάντα:

16M/C x MT2.75

Ελαστικό:

120/80-16

ΦΡΕΝΟ

Δισκόφρενο με δικάναλο ABS

 

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

 

 

ΕΜΠΡΟΣ

ΑΝΑΡΤΗΣΗ

Τηλεσκοπικό πιρούνι

Διαδρομή/Διάμετρος (mm):

89 / 33

Ρυθμίσεις:

Καμία

ΤΡΟΧΟΣ

Ζάντα:

16M/C x MT2.50

Ελαστικό:

100/80-16

ΦΡΕΝΟ

Δισκόφρενο με δικάναλο ABS

 

 

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ

Μέση

 

Αυτονομία (km):

 

Ρεζερβουάρ / ρεζέρβα (l):

7 / -

     

 


 

MOTO GUZZI V7 CLASSIC 2008-2012: Πάντα επίκαιρη

Η επιστροφή ενός θρυλικού ονόματος στη σύγχρονη εποχή
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

4/3/2022

Το 2008 η Moto Guzzi αποφάσισε να ξαναφέρει στη ζωή μας το θρυλικό όνομα V7, με μια μοτοσυκλέτα που όχι απλώς έμοιαζε σε εμφάνιση με τις κλασσικές ιταλικές V2 της δεκαετίας του ’70, αλλά είχε το αυθεντικό “άρωμα” και την αυθεντική “αίσθηση”. Από τότε έως σήμερα τα σύγχρονα V7 έχουν δεχτεί πάρα πολλές αναβαθμίσεις στα μηχανικά τους μέρη, ενώ το 2021 έγινε ολικός επανασχεδιασμός με εντελώς νέο κινητήρα 850cc  και εντελώς νέο πλαίσιο. Εδώ όμως αναδημοσιεύουμε την πλήρη δοκιμή του πρώτου “νέου” Moto Guzzi V7 του 2008 από το τεύχος 425 του περιοδικού ΜΟΤΟ:

 

Σαρκαστική

 

Υπάρχουν μοτοσυκλέτες που παίρνουν τις δυσκολίες της καθημερινότητας στα σοβαρά. Άλλες που τις αντιμετωπίζουν με άγχος και μερικές που αδιαφορούν πλήρως. Η Moto Guzzi V7 Classic, κάνει κάτι εντελώς πρωτότυπο. Τις σαρκάζει!

 

Αυτή την παράγραφο, την πληκτρολογώ μόλις τρία λεπτά από την ώρα που πάρκαρα τη V7 κάτω από το περιοδικό. Έχω κάνει πέντε χιλιόμετρα από τη στιγμή που την πήρα και ένιωσα την απόλυτη ανάγκη να εκφράσω τα συναισθήματα που βίωσα! Πρώτη φορά μου συμβαίνει να εισχωρεί μια μοτοσυκλέτα τόσο γρήγορα, κατευθείαν στην καρδιά μου. Έχω λατρέψει μοτοσυκλέτες. Έχω ερωτευτεί μοτοσυκλέτες και έχω ονειρευτεί μοτοσυκλέτες, όμως όλες τους χρειάστηκαν χρόνο για να με μαγέψουν, και τις κατάλληλες συνθήκες μέσα στις οποίες έδειξαν τον χαρακτήρα τους.

Θυμάμαι τη Ducati 916 SPS στις Σέρρες, τη Yamaha R1 στο Nurburgring, τη Suzuki Hayabusa στην εθνική οδό Αθηνών-Τριπόλεως , την MV Agusta F4 στην Επίδαυρο και πρόσφατα τη Ducati Desmosedici RR στο Mugello. Όλες τους μαγικές, μοναδικές, εξωπραγματικά τέλειες -όμως αυτή η Moto Guzzi μου σκάλισε ένα χαμόγελο στο πρόσωπο, ίδιο με αυτό που είχα όταν φόραγα κοντά παντελονάκια και καβάλησα το πρώτο μου τρίκυκλο ποδηλατάκι.

Το κατάφερε μέσα σε δύο λεπτά. Το κατάφερε μέσα στο κέντρο της Αθήνας. Το κατάφερε μέσα σε μια μέρα που όλα μου πήγαιναν στραβά και φτάνοντας στην αντιπροσωπεία για να την παραλάβω, τα νεύρα μου έμοιαζαν με σπασμένες χορδές κιθάρας. Τώρα είναι μαλακά σαν λουκουμάς με μέλι και μπορώ να δω πόσο όμορφη είναι η λιακάδα έξω. Πριν την καβαλήσω, ήταν μια αγχώδης Δευτέρα, με τις υπόλοιπες μέρες τις εβδομάδας να ακολουθούν γεμάτες υποχρεώσεις και αγγαρείες. Τώρα, είναι η πρώτη μέρα μιας εβδομάδας γεμάτη δράση. Είναι η κλασική ιστορία με το μισοάδειο και το μισογεμάτο ποτήρι: Η V7 το κάνει να φαίνεται μισογεμάτο!

 

Μία εβδομάδα μετά...

Για να μετρήσω την οδηγική ευχαρίστηση μιας μοτοσυκλέτας, έχω εφεύρει ένα αλάνθαστο - μέχρι στιγμής τουλάχιστον - σύστημα. Μετράω τα περιττά χιλιόμετρα. Κάθε χιλιόμετρο που διανύει η μοτοσυκλέτα, το οποίο θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αν σκοπός ήταν μόνο η μετακίνηση, το μετράω ως περιττό. Να σας δώσω ένα παράδειγμα: Θέλεις να πας από το σπίτι στη δουλειά. Η διαδρομή που ακολουθείς, είναι είτε αυτή με τη μικρότερη απόσταση, είτε αυτή με τον ευκολότερο δρόμο. Σκοπός είναι να φτάσεις στον προορισμό σου το γρηγορότερο δυνατό, χωρίς να σου σπάσουν τα νεύρα. Αυτά είναι αναγκαία χιλιόμετρα. Αν όμως βρεθείς να περιπλανιέσαι σε άλλους δρόμους και άλλες γειτονιές, αν ξυπνάς πιο νωρίς το πρωί για να κάνεις μια βολτίτσα πριν πας στη δουλειά, αλλά παρ’ όλα αυτά φτάνεις εκεί αργοπορημένος γιατί η βολτίτσα έγινε στην πορεία ταξιδάκι, τότε στο βιβλίο συμβάντων, αυτά τα χιλιόμετρα εγγράφονται ως "περιττά".

Το V7 γέμισε πολλές σελίδες με δαύτα. Στο περίπτερο της πλατείας για τσιγάρα να πεταγόμουνα, έκανα στην επιστροφή ολόκληρο τον κύκλο από τον παραλιακό δρόμο. Βασικά, έχω ψιλικατζίδικο κάτω από το σπίτι μου και δεν θα έπρεπε καν να πάρω τη μοτοσυκλέτα για να πάω για τσιγάρα. Όμως με τη V7 εφευρίσκεις αφορμές για να την καβαλήσεις και να κάψεις βενζίνη. Οι οικολόγοι, που θέλουν να μας γυρίσουν στην εποχή του γαϊδάρου, θα πρέπει να είναι εξοργισμένοι τώρα! Μόνο τις δύο πρώτες μέρες είχε γράψει διακόσια περιττά χιλιόμετρα, χωρίς να φύγω από το λεκανοπέδιο της Αττικής.

Ακούω ήδη μερικούς από εσάς που μουρμουράτε μεταξύ σας, ότι μια μοτοσυκλέτα που δεν κάνει σούζες ούτε με τη βοήθεια γερανού, είναι αδύνατον να προσφέρει οδηγική ευχαρίστηση. Σας καταλαβαίνω απόλυτα. Όταν επί χρόνια στα περιοδικά του ειδικού Τύπου έχει σχεδόν ταυτιστεί η οδηγική απόλαυση μόνο με τις σούζες, τα burn out, τα παντιλίκια και τις "διαστημικές" επιδόσεις, είναι φυσικό αποτέλεσμα να έχει περάσει αυτή η νοοτροπία και στους μοτοσυκλετιστές.

Προσωπικά, έχω οδηγήσει αρκετές μοτοσυκλέτες που κάνουν απίστευτα "ινδιανιλίκια" στον δρόμο, αλλά δεν μου έχουν προσφέρει καμιά απολύτως οδηγική ευχαρίστηση. Και από τη στιγμή που είμαστε υποκείμενα και όχι αντικείμενα, τα υποκειμενικά κριτήρια έχουν την ίδια βαρύτητα. Κοιτάξτε γύρω σας. Πόσοι αγοράζουν τη μοτοσυκλέτα που καλύπτει τις ανάγκες μετακίνησής τους και πόσοι τη μοτοσυκλέτα που γουστάρουν; Οι δεύτεροι είναι πολλοί περισσότεροι -και αυτό εξηγεί γιατί δεν κυκλοφορούμε όλοι με ένα μονοκύλινδρο τετράχρονο on-off 250 κυβικών.

 

Πεζή πραγματικότητα

Είμαι τόσο ενθουσιασμένος με τη V7, γιατί χλευάζει τις δυσκολίες της ζωής. Όχι μόνο ζυγίζει λιγότερο από 200 κιλά γεμάτη (όσο δηλαδή ένα υπερσύγχρονο αλουμινένιο Hornet 600), όχι μόνο είναι το ίδιο ευέλικτη, όχι μόνο έχει πλούσιους χώρους για δύο άτομα, όχι μόνο καίει ελάχιστη βενζίνη, αλλά τα κάνει όλα αυτά με μία σατιρική διάθεση.

Εμπαίζει τα σκούτερ μέσα στην πυκνή κυκλοφορία της πόλης, χάρη στο μικρό της πλάτος και το ψηλό τιμόνι που περνά πάνω από τους καθρέφτες. Βγάζει τη γλώσσα στα παπιά με τα μόλις 4,5 λίτρα βενζίνης που καταναλώνει για κάθε εκατό χιλιόμετρα. Κακαρίζει από τα γέλια όταν βλέπει τα μεγάλα on-off να ξύνουν την κοιλιά τους στο πεζοδρόμιο που αυτή κατέβηκε άνετα, χάρη στα 18 εκατοστά απόστασης από το έδαφος. Σταματάει δίπλα στους ιδιοκτήτες κλασικών μοτοσυκλετών και χαχανίζει, την ώρα που αυτοί προσπαθούν να βρουν τον σωστό συνδυασμό αβάνς, άνω νεκρού σημείου και... υπερχείλισης των Amal, για να τα βάλουν μπροστά και να πάνε από το ένα συνεργείο στο άλλο.

Όσο για τους ιδιοκτήτες supersport, που ανακαλύπτουν σε κάθε φανάρι ότι έπρεπε να "συμπλεκτάρουν" το τετρακύλινδρο καμάρι τους μέχρι τις 8.000 στροφές για να την περάσουν, η καζούρα συνεχίζεται και στις στροφές. Το αστείο της υπόθεσης είναι, ότι το V7 στρίβει θαυμάσια χρησιμοποιώντας τεχνολογία με ρίζες στη δεκαετία του '70. Το πλαίσιο όπως και ο κινητήρας προέρχονται από το Nevada 750, μια φτηνή μοτοσυκλέτα cruiser της Moto Guzzi. Κι όμως, η V7 στρίβει καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη Moto Guzzi έχω οδηγήσει. Αυτό σημαίνει ότι στρίβει γρήγορα και με ασφάλεια.

Βέβαια, σπορ δεν είναι σε καμιά περίπτωση και η στενή μηχανολογική συγγένεια με την Nevada 750, της έχει κληρονομήσει μερικά κουσούρια. Ένα από αυτά είναι η μεγάλη γωνία κάστερ των 27,5 μοιρών. Εδώ υπάρχει ένας μύθος, που λέει ότι όσο μεγαλύτερη είναι η γωνία κάστερ, τόσο πιο σταθερή είναι μια μοτοσυκλέτα. Στην πραγματικότητα, η γωνία κάστερ από μόνη της δεν έχει καμία σχέση με τη σταθερότητα. Το μόνο που κάνει, είναι να φορτίζει υπερβολικά την άρθρωση του λαιμού, με αποτέλεσμα το τιμόνι να γίνεται πολύ βαρύ στο κέντρο. Κουνήστε το τιμόνι από άκρη σε άκρη και θα δείτε ότι στο κέντρο η μοτοσυκλέτα σας σηκώνεται. Όσο μεγαλύτερη είναι η γωνία κάστερ και όσο βαρύτερη είναι η μοτοσυκλέτα, τόσο μεγαλύτερη δύναμη απαιτείται για να κουνήσεις το τιμόνι από την άκρη στο κέντρο.

Για τον ίδιο λόγο, το τιμόνι έχει την τάση να γυρίζει μόνο του προς τα μέσα μόλις το στρίψεις ελαφρά. Πριν από... δύο εκατομμύρια χρόνια, που οι μοτοσυκλέτες είχαν αναρτήσεις από τραμπολίνα και πλαίσια από μαστίχα Χίου (υπάρχουν ιστορικές μαρτυρίες που αναφέρουν ότι με ένα ιαπωνικό τετρακύλινδρο του 1970, μπορούσες να τρακάρεις πίσω από φορτηγό και το πλαίσιο θα ερχόταν στο αρχικό του σχήμα... μόνο του!), το φαινόμενο αυτό που "βάραινε" την αίσθηση του τιμονιού, ήταν καλοδεχούμενο για την ψυχική ηρεμία του αναβάτη, όταν τολμούσε να ξεπεράσει τα 100 χιλιόμετρα την ώρα. Σήμερα, που τα πλαίσια διατηρούν σταθερή την απόσταση των τροχών όταν οδηγείς τη μοτοσυκλέτα και οι αναρτήσεις, τους κρατάνε στο έδαφος, η σταθερότητα μιας μοτοσυκλέτας εξαρτάται από πολύ πιο περίπλοκα πράγματα, όπως το γυροσκοπικό φαινόμενο, τη θέση του στροφάλου στο πλαίσιο, μέχρι και τη στάση του σώματος του αναβάτη.

Γιατί σας τα λέω όλα αυτά; Μα γιατί η V7 χρειάζεται ένα ή δυο μέτρα για να ισορροπήσει, όταν ξεκινά αργά από το φανάρι (όπως όλα τα cruiser με τόσο μεγάλη κάστερ) και στις στροφές έχεις μόνο μία γραμμή -δηλαδή αυτή που διάλεξες στην είσοδο. Μπαίνει με φόρα και διαγράφει την καμπή ακλόνητη, σαν να πρόκειται για μια γεροδεμένη αγωνιστική κατασκευή, πάνω στο τέλειο οδόστρωμα μιας πίστας. Όμως είναι τόσο έντονο το πείσμα της να μείνει σταθερή στη γραμμή της, που αν ξαφνικά ανακαλύψεις ότι η επιλογή του σημείου εισόδου που έκανες δεν ήταν τόσο έξυπνη, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να φρενάρεις απαλά και να επαναπροσδιορίσεις με προσοχή τη νέα πορεία. Απότομα πλαγιάσματα και βίαιες αλλαγές πορείας στη μέση της στροφής, είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσουν σε απώλεια πρόσφυσης του εμπρός τροχού.

Η μεγάλη κάστερ προκαλεί και κάτι ακόμα: Όταν ο εμπρός τροχός βρει ένα εξόγκωμα στον δρόμο με τη μοτοσυκλέτα πλαγιασμένη, τότε πάλλεται αρχικά το τιμόνι και μετά η μοτοσυκλέτα. Βρίσκει αμέσως την ηρεμία της, γιατί το πλαίσιο είναι γρανίτης και οι αναρτήσεις σφιχτές, αλλά στις σύγχρονες σπορ μοτοσυκλέτες με τις μικρές κάστερ, η αντίδραση είναι μονοκόμματη και η χρονική διάρκεια του φαινομένου ελάχιστη. Από την άλλη, ένας έμπειρος αναβάτης με όρεξη να οδηγήσει γρήγορα, θα βρει αμέσως τα κόλπα της. Ο άπειρος αποκλείεται να δυσκολευτεί, διότι πρέπει να τη ζορίσεις πολύ για να εκδηλώσει τις αντιρρήσεις της -ένα σημείο που θα αργήσει πολύ να φτάσει ή να ξεπεράσει ένας άπειρος αναβάτης.

 

Το μεροκάματο

Εκμεταλλεύομαι την υπομονή σας και συνεχίζω λίγο ακόμα με ταπεινά θέματα, όπως οι αναρτήσεις και τα φρένα. Τα φρένα είναι μια χαρά. Η ελαφριά μοτοσυκλέτα επιβραδύνει με ένα δάχτυλο στη μανέτα, φρενάρει με δύο και σταματάει με τρία. Η αίσθηση είναι πολύ καλή από την τετραέμβολη δαγκάνα του 320 χιλιοστών δίσκου, με το μεταλλικό σωληνάκι υψηλής πίεσης -όμως η τρόμπα κρίνεται απλώς επαρκής. Αν θέλετε περισσότερη δύναμη (προσωπικά το βρίσκω άσκοπο) τότε μόνο η αντικατάσταση της τρόμπας θα φέρει αποτέλεσμα. Οι αναρτήσεις από τη μεριά τους ήταν ένα από τα δύο σημεία για τα οποία θα έβαζα χέρι πάνω στην V7 -το άλλο, είναι η σέλα.

Το πιρούνι της Marzzochi ίσως να ήταν τέλειο για μια σπορ μοτοσυκλέτα, αλλά πάνω στη V7 θα το ήθελα πιο ενδοτικό. Για την ακρίβεια, θα ήθελα να έχει ρυθμίσεις. Το ίδιο ακριβώς θα ήθελα και για τα αμορτισέρ της Sachs. Έχουν ποιοτική λειτουργία δεδομένης της απουσίας μοχλικού, όμως οι ισχυρές αποσβέσεις τους αποκτούν νόημα, μόνο όταν προφορτίσεις τα ελατήρια και βάλεις δεύτερο άτομο πίσω. Ο Μάλαμας που είναι μεγάλος -όχι μόνο στην ηλικία αλλά και στη σωματοδομή, τα βρήκε μια χαρά. Τα δικά μου 75 κιλά, αποδείχτηκαν λίγα. Για τα €8.200 που ζητάει η Moto Guzzi για τη V7, θα ήθελα να έχω πλήρως ρυθμιζόμενες αναρτήσεις.

Εξίσου σκληρή είναι η σέλα. Αρχικά, νόμιζα ότι θα ήταν αδύνατον να κάτσω πάνω της για αρκετή ώρα, μα στην πράξη δεν είναι τόσο άσχημα τα πράγματα. Μπορείς να κάψεις ένα ολόκληρο ρεζερβουάρ, χωρίς να νιώσεις την ανάγκη να σταματήσεις για ξεκούραση. Αυτό, μας φέρνει κατευθείαν σε ένα ακόμα πλεονέκτημα της V7, τη μεγάλη αυτονομία. Σιχαίνομαι να πηγαίνω κάθε δύο μέρες στο βενζινάδικο και με εκνευρίζουν αφάνταστα οι μοτοσυκλέτες, που όταν ξεκινάς μαζί τους ένα ταξίδι σε άγνωστες διαδρομές, έχεις διαρκώς το άγχος να μη "μείνεις" από βενζίνη. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να ανάψει το λαμπάκι της ρεζέρβας, πριν διανύσεις 180 χιλιόμετρα. Συνήθως ανάβει μετά τα 210 χιλιόμετρα οδηγώντας όπως γουστάρεις, και αγγίζει τα 300 με λίγη εγκράτεια.

 

Θέλεις, αλλά δεν το ξέρεις

Οι γνήσιες κλασικές μοτοσυκλέτες, θέλουν έντονη συναισθηματικό δέσιμο για να μπορέσεις να ζήσεις μαζί τους. Σχεδόν βασανίζεις ψυχικά, σωματικά και οικονομικά τον εαυτό σου, μόνο για λίγες στιγμές χαράς στη βόλτα της Κυριακής. Υπάρχουν λεβιέ στις μπουκαπόρτες των αρματαγωγών που θέλουν λιγότερη δύναμη από τον συμπλέκτη μιας παλιάς 900SS και είναι φτηνότερο να επισκευάσεις έναν κατασκοπευτικό δορυφόρο της NASA, παρά να συντηρείς ένα Zundapp.

Από την άλλη, οι σύγχρονες ρετρό μοτοσυκλέτες, όπως η Triumph Bonneville, η Ducati SportClassic και η Kawasaki W 650, περιορίζονται στην κλασική εικόνα -και αυτό το νιώθεις όταν τις οδηγείς. Η V7 από την άλλη, είναι η πιο επιτυχημένη αναβίωση κλασικής μοτοσυκλέτας. Μπορεί να έχει ψεκασμό, μπορεί να έχει τον πιο μαλακό συμπλέκτη και το πιο απαλό κιβώτιο ταχυτήτων σε μοτοσυκλέτα (ναι, είναι βούτυρο!) και μπορεί να είναι απροβλημάτιστη στην καθημερινή χρήση, όμως ταυτόχρονα είναι γεμάτη συναισθηματική φόρτιση και είναι πανέμορφη. Οι επιδόσεις της είναι ουσιαστικά ίδιες με ενός μονοκύλινδρου αερόψυκτου 500, όμως σου προσφέρει τέτοια οδηγική ευχαρίστηση που κάνει τα τέρατα των 200 ίππων να μοιάζουν ανούσια.

 

 

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ                                 MOTO GUZZI V7 CLASSIC

Αντιπρόσωπος:

Piaggio Hellas

 

ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

Μήκος (mm):

2.185

Ύψος (mm):

1.115

Μεταξόνιο (mm):

1.449

Απόσταση από το έδαφος (mm):

182

Ύψος σέλας (mm):

805

Ίχνος (mm):

109

Γωνία κάστερ (˚):

27,5

Απόσταση σέλας - τιμονιού (mm):

570

Απόσταση σέλας - μαρσπιέ (mm):

500

Απόσταση μαρσπιέ - τιμονιού (mm):

790

Απόσταση πίσω σέλας - πίσω μαρσπιέ (mm):

420

 

ΜΕΤΡΗΣΗ ΒΑΡΟΥΣ

 

199,5kg (χωρίς καύσιμο: 186,7kg)

Πίσω

49%

Εμπρός

51%

Σφάλμα στοιχείων κατασκευαστή:

+0,75%

 

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος:

Ατσάλινο, διαιρούμενο, περιμετρικό

Πλάτος (mm):

800

Βάρος κατασκευαστή, κενή / γεμάτη (kg):

182/198

 

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος:

Διαμήκης V2, 90°, αερόψυκτος με 2B/K

Διάμετρος επί διαδρομή (mm):

80x74

Χωρητικότητα (cc):

744

Σχέση συμπίεσης:

9,6:1

Ισχύς (ΗΡ/rpm):

48 / 6.800

Ροπή (kg.m/rpm):

5,4 / 3.600

Ειδική ισχύς (ΗΡ/l):

64,5

Τροφοδοσία:

Ψεκασμός

Σύστημα εξαγωγής:

2 σε 2

Σύστημα λίπανσης:

Υγρό κάρτερ

Σύστημα εκκίνησης:

Μίζα

 

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Συμπλέκτης:

Ξηρός, μονόδισκος

Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση:

Γρανάζια / 1,312

Τελική μετάδοση / σχέση:

Άξονας / 4,825

 

Σχέσεις / km/h ανά 1.000 rpm

1η

2,363/8

2α

1,642/12

3η

1,277/15

4η

1,055/18

5η

0,900/21

6η

-

 

ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ

Ρύθμιση βαλβίδων (km):

Στα πρώτα 1.500 και κάθε 7.500

Αλλαγή λαδιού (km):

Στα πρώτα 1.500 και κάθε 7.500

Ποσότητα λαδιού με/χωρίς φίλτρο (l):

ΔΑ / ΔΑ

Φίλτρο λαδιού / αλλαγή (km):

Στα πρώτα 1.500 και κάθε 7.500

 

ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ ΑΠΟ ΣΤΑΣΗ

Km/h

Sec

Μέτρα

0-50

2,18

14,51

0-100

5,93

96,17

0-150

17,24

513,15

0-200

-

-

 

ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΣΤΑΣΗ

Μέτρα

Sec

Km/h

0-400

14,48

145,06

0-1.000

28,35

161,94

 

ΕΙΚΟΝΙΚΟ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΜΑ

Km/h

Sec

Μέτρα

80-140

8,39

270,51

 

ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ ΕΝ ΚΙΝΗΣΕΙ (sec/μέτρα)

Km/h

3η

4η

5η

40-80

4,13/69,94

5,43/89,55

-

80-120

5,68/161,61

7,15/200,76

7,81/220,51

120-160

 

 

17,3/687,92

160-200

-

-

-

 

ΦΡΕΝΑΡΙΣΜΑ

Km/h

Sec

Μέτρα

120-40

3,00

68,81

 

ΚΙΛΑ ΑΝΑ ΙΠΠΟ

 

Κενή

Γεμάτη

Θεωρητικά

3,79

4,1

Πραγματικά

4,76

5

 

ΠΙΣΩ

ΑΝΑΡΤΗΣΗ

Διπλά αμορτισέρ της Sachs

Διαδρομή (mm):

118

Ρυθμίσεις:

Προφόρτιση ελατηρίου

ΤΡΟΧΟΣ

Ζάντα:

3,50x17''

Ελαστικό:

130/80-17

Πίεση:

-

ΦΡΕΝΟ

Δίσκος 260mm με δαγκάνα ενός εμβόλου και γλίστρα της Brembo

 

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Ταχύμετρο / στροφόμετρο με αναλογικές ενδείξεις και ψηφιακές ενδείξεις για ολικό / μερικό χιλιομετρητή / ρεζέρβα / θερμοκρασία περιβάλλοντος

 

ΕΜΠΡΟΣ

ΑΝΑΡΤΗΣΗ

Τηλεσκοπικό πιρούνι της Marzzochi

Διαδρομή/Διάμετρος (mm):

40

Ρυθμίσεις:

Καμία

ΤΡΟΧΟΣ

Ζάντα:

2,50x18''

Ελαστικό:

100/90-18

Πίεση:

-

ΦΡΕΝΟ

Μονός δίσκος 320mm με δαγκάνα τεσσάρων εμβόλων της Brembo

 

ΔΥΝΑΜΟΜΕΤΡΗΣΗ

Ισχύς (ΗΡ/rpm):

39,2 / 6.200

Ροπή (kg.m/rpm):

5,1 / 2.700

 

 

Αν είχε χίλια κυβικά θα έβγαζε το πολύ 64,5 ίππους. Φανταστείτε τώρα που είναι 744 κυβικά, πόσους βγάζει. Σωστά, μόλις 39,2 ίπποι φτάνουν στον πίσω τροχό.

Λόγω κυβικών όμως, η ροπή αγγίζει τα 5,1 χιλιογραμμόμετρα στις 2.700 στροφές, πράγμα που σημαίνει ότι όταν ανοίγεις το γκάζι, η απόκριση είναι άμεση από πολύ χαμηλά. Ας είμαστε όμως ειλικρινείς μεταξύ μας, δεν αγοράζεις αυτή τη μοτοσυκλέτα για να κάνεις κόντρες στα φανάρια. Στην πραγματική ζωή, είναι σβέλτη στην πόλη και ταξιδεύει υπέροχα με 110 στο κοντέρ.

 

 

 

ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΑΝΑ ΣΧΕΣΗ

Κόφτης:

7.800

Μέγιστη ισχύς:

6.200

 

 

1η

63

2α

90

3η

116

4η

141

5η

165

6η

-

 

 

ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ

Μέση

5,6

Ελάχιστη

4,5

Μέγιστη

7

Αυτονομία (km):

303,5

Αυτονομία ρεζέρβας (km):

44,6

Ρεζερβουάρ / ρεζέρβα (l):

17/2,5