Δοκιμή Long Term Suzuki Address 110

Άθραυστο και πολυχρηστικό

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

29/11/2017

Ξεκινώ ξεκαθαρίζοντας τα πράγματα από την αρχή. Με το Address δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός. Αυτό το μικρό scooter της Suzuki για κάποιο μυστήριο λόγο μου έχει γίνει εμμονή. Ίσως γιατί και τις δύο χρονιές στα Test Rides του ΜΟΤΟ ήταν το όχημά μου ως πλοηγός μέσα στην μικρή πίστα των καρτ, και κάθε φορά που το οδηγούσα είχε βαλθεί να μου αποδείξει ότι διεκδικεί τον τίτλο του superbike των μικρών scooters.

Η αλήθεια είναι ότι με κανένα άλλο από τα σχεδόν 20 διαθέσιμα μηχανάκια δεν το ευχαριστιόμουν τόσο πολύ. Η εξάτμιση, τα πλαστικά της ποδιάς και το σταντ που άλλαξαν σχήμα κι έχασαν βάρος, επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. Αντίστοιχα και τα σχόλια των συναδέλφων που το χρησιμοποίησαν, ήταν διθυραμβικά. Αυτός ο "Δαβίδ" των scooters, έκανε τους μεγαλύτερους "Γολιάθ" να παλεύουν για να το ακολουθήσουν. Η εκπληκτική ομοιογένειά του, το εξαιρετικό ζύγισμα και η ευελιξία του, είναι οι συνιστώσες που δίνουν τη δυνατότητα στο Address να προσφέρει περισσότερα απ' όσα τάζει.

Η εμμονή οδήγησε στη συμβίωση, καθώς για τους τελευταίους έξι μήνες σχεδόν, το Address ήταν το καθημερινό μου όχημα. Για πάνω από 180 ημέρες το Address κυκλοφορούσε σε όλο το λεκανοπέδιο σχεδόν, καθώς πέρα από το καθήκον της καθημερινής μεταφοράς, ήταν και η νούμερο ένα επιλογή για κάθε είδους δουλειά που προέκυπτε στο γραφείο. Η ατάκα "δωσ' μου το "αντρεσάκι" να πεταχτώ κάπου" πρέπει να είναι μακράν η πιο πολύ-ειπωμένη φράση στο χώρο της συντακτικής ομάδας, μετά το "βρείτε μου ένα τίτλο ρε…". Κι όχι άδικα καθώς στις αρετές του μικρού scooter συγκαταλέγονται η άνεση και οι χώροι! Παρά το μικρό του μέγεθος, η σχεδιαστική μελέτη έγινε πάνω σε σωστές βάσεις και το Address προσφέρει χώρους και δυνατότητα για να μεταφέρεις πράγματα, που θα έχανες στοίχημα ότι δεν μπορείς να κουβαλήσεις.

Οι δύο "τσέπες" στην ποδιά είναι μεν βολικές για μικροπράγματα, αλλά είναι ανοιχτές και εκτεθειμένες

Το φαρδύ και ίσιο πάτωμα, σε συνδυασμό με την απόσταση μεταξύ σέλα και ποδιάς, χωράει ένα παραφουσκωμένο σακίδιο και τρεις τσάντες super market κρεμασμένες στον γάντζο (τσεκαρισμένο), ο χώρος κάτω από τη σέλα μπορεί να φιλοξενήσει ένα full face κράνος, ενώ η ίδια η σέλα φιλοξενεί άνετα δύο ενήλικες που κάθονται με σωστέ γωνίες στα άκρα τους και χωρίς τα αναδιπλούμενα μαρσπιέ του συνεπιβάτη να εμποδίζουν τα πόδια του αναβάτη χάρη στην σωστή τοποθέτησή τους.

Κάτω από τη σέλα θα χωρέσουν άνετα ένα full face κράνος κι ένα ζευγάρι γάντια

Αυτή την ευρυχωρία και την άνεση την εκτιμάς όλο και περισσότερο όσο ζεις μαζί του. Όταν αρχίσουν οι πρώτες βροχές που τα αδιάβροχα γίνονται αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς σου, κι όταν η επιλογή του παίρνω το Address αντί του αυτοκινήτου, ή οποιασδήποτε άλλη μοτοσυκλέτας ήταν διαθέσιμη εκείνη την περίοδο, κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος για παντός είδους "επικίνδυνες αποστολές".

Στη δοκιμή του μικρού scooter της Suzuki γράφαμε για την ευελιξία στην συμπεριφορά του και το πόσο "ζωηρός" είναι ο μονοκύλινδρος αερόψυκτος κινητήρας. Μετά από όλο αυτό τον καιρό που ζήσαμε μαζί του, θα προσθέταμε και την παρατήρηση ότι όσο περισσότερο εξοικειώνεσαι μαζί του, αντιλαμβάνεσαι ότι το Address είναι πράγματι το superbike της μικρής κατηγορίας των scooter. Οι τροχοί των 14'' σε συνδυασμό με την ομοιογένεια και την συνεργασία του πλαισίου με τις αναρτήσεις, του προσδίδουν μια υψηλού επιπέδου σταθερότητα που σου εμπνέει την εμπιστοσύνη να κάνεις πράγματα που δύσκολα θα έκανες με ένα οποιοδήποτε άλλο scooter.

Παρά το μέγεθός του, το Address διαθέτει μια άνετη και φαρδιά σέλα

Ο κινητήρας του από την άλλη εκμεταλλεύεται κάθε ρανίδα της ιπποδύναμης, ώστε να μη πάει κανένα ποσοστό ανεκμετάλλευτο. Πολύ σωστά έχει ρυθμίσει η Suzuki το φυγοκεντρικό ώστε να "αρπάζει" άμεσα και χωρίς πολύ πατινάρισμα, καθώς σε αυτά τα επίπεδα ισχύος, ακόμη και μισός ίππος χαμένος αντανακλά ένα σημαντικό ποσοστό της συνολικής απόδοσης των 9,1 ίππων.

Το Address είναι πράγματι το superbike της μικρής κατηγορίας των scooter

Μια από τις σημαντικότερες διαπιστώσεις μετά από τόσους μήνες καθημερινής, σκληρής και χωρίς οίκτο χρήσης, είναι πως τα ποιοτικά στάνταρ του Address παρέμειναν στο ίδιο επίπεδο. Η συναρμογή των πλαστικών δεν απέκτησε χάσματα και τριξίματα, οι αναρτήσεις διατήρησαν την εξαιρετική λειτουργία τους που ισορροπεί άριστα ανάμεσα στην άνεση και την συμπεριφορά και η μοναδική μεταβολή προς το χειρότερο ήταν η απόδοση του εμπρός δισκόφρενου που έχει χάσει λίγη από την αρχική του δύναμη. Το ταμπούρο χρειάστηκε δύο φορές σφίξιμο, ενώ η κατανάλωση παρέμεινε σταθερή χωρίς μεγάλες διακυμάνσεις κοντά στα 2,8 lt/100km που είχαμε μετρήσει κατά τη διάρκεια της δοκιμής του.
Ο αποχωρισμός ήταν δύσκολος και οδυνηρός, καθώς δύσκολα μπορεί να ξαναβρεθούν τόσο μικρά μεγέθη να προσφέρουν τόσο μεγάλες δυνατότητες… Εις το επανειδείν!

https://bit.ly/MOTO_670

Αξεσουάρ Αναβάτη

Δοκιμές ΜΟΤΟ

KLIM Aggressor Cool: Το δοκιμάσαμε Βοσνία-Ελλάδα Αυθημερόν!

Μία μπλούζα – 4 χώρες - 1.200 χιλιόμετρα επαρχιακών σε μία μέρα (-3Κ +35Κ)

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

18/7/2019

Ο εξοπλισμός αναβάτη κάνει την διαφορά στο ταξίδι και όχι η μοτοσυκλέτα. Το λέμε χρόνια πως το κράνος, το μπουφάν που δεν σε μαστιγώνει στον αέρα και σου επιτρέπει να αναπνέεις, το παντελόνι, οι μπότες και τα γάντια, είναι εκείνα που θα σου εξασφαλίσουν πως θα φορτώσεις χιλιόμετρα στην μοτοσυκλέτα σου και το βράδυ θα εξερευνήσεις και το μέρος που έφτασες μετά από 15 και βάλε ώρες συνεχούς οδήγησης. Εννοείται πως μπορείς να κάνεις τον γύρο του κόσμου με παπί και ελαφριά περιβολή, δεν θέλουμε να τονίσουμε ως αναγκαίο το παραμικρό. Το μόνο απαραίτητο είναι η θέληση για ταξίδι και περιπέτεια.

Από εκεί και πέρα όταν δοκιμάζουμε εξοπλισμό αναβάτη που πραγματικά δουλεύει πάνω από αυτό που θα περίμενες, τότε υπάρχει είδηση. Ξέρετε ήδη ως αναγνώστες μας, για το ταξίδι αστραπή στην Βοσνία με σκοπό να πάρουμε μέρος στο KTM Adventure Rally, οι λεπτομέρειες του οποίου, όπως και η μεγάλη δοκιμή σε συνεργασία με τον Chris Birch(!) υπάρχουν στο τρέχον τεύχος. Αφανής ήρωας πίσω από όλα αυτά τα χιλιόμετρα, ταξιδιωτικά, χωματερά κτλ, ήταν ο εξοπλισμός αναβάτη της KLIM για τον οποίο θα ακολουθήσει το μεγάλο τεστ των πρώτων 10.000 χιλιομέτρων καβάλα σε μία σειρά από όλα τα νέα Adventure. Μία λεπτομέρεια που δεν θα φανεί στις φωτογραφίες καθώς είναι το πρώτο επίπεδο ρουχισμού, μία σημαντική λεπτομέρεια που συνήθως παραβλέπεται, είναι το μπλουζάκι που φοράμε για ένα τέτοιο ταξίδι.

Ας θέσουμε λίγο τις παραμέτρους του ταξιδιού για να καταλάβουμε τι έπρεπε να αντιμετωπιστεί. Πρώτη ημέρα Αθήνα – Βελιγράδι αυθημερόν από εθνική οδό, κάνοντας 1.200 χιλιόμετρα με τον υδράργυρο στους 41 βαθμούς. Μετάβαση στην Βοσνία την επόμενη μέρα και για τρεις ημέρες συμμετοχή στο KTM Advcenture Rally. Την πέμπτη ημέρα αναχώρηση στις 3:50 τα ξημερώματα από το χιονοδρομικό κέντρο πάνω από το Σαράγιεβο για άφιξη στο κέντρο της Αθήνας το ίδιο απόγευμα. Η μπλούζα KLIM AGGRESSOR COOL -1.0 πλένεται και στεγνώνει πολύ γρήγορα, όπως εξίσου γρήγορα αποβάλλει τον ιδρώτα μόλις ο αέρας περάσει από τους αεραγωγούς του μπουφάν.

Στην MAKAN TRT η επίδειξη ήταν εντυπωσιακή. Το έβρεχαν και στέγνωνε σε μερικά δευτερόλεπτα απλά με ένα τίναγμα. Αυτό φανταστείτε το να συμβαίνει ενώ το φοράτε. Αντίστοιχα στην MAKAN είχαν όλο το σετ, και το αντίστοιχο με μακρύ μανίκι όμως για αρχή πρέπει κανείς να ταξιδέψει έστω και με την μπλούζα. Να οδηγείς στον καύσωνα χωρίς να είσαι ιδρωμένος, όχι γιατί δεν ιδρώνεις, αλλά γιατί αποβάλλεται άμεσα, είναι μία αίσθηση πρωτόγνωρη.

Ο αθλητισμός έχει να επιδείξει πολλές αντίστοιχες μπλούζες, αυτό που έκανε ξεχωριστό για εμάς το Aggressor Cool είναι πως αφαίρεσε από ένα τέτοιο ταξίδι πολλούς πόντους ταλαιπωρίας και το έκανε λίγο πιο ευχάριστο! Στην εθνική οδό με θερμοκρασία οδοστρώματος πολύ παραπάνω από τους 41^ο που είχε ο αέρας, κάθε στάση ακόμη και για τα διόδια, ήταν αποπνικτική σε δευτερόλεπτα. Μόλις ξεκινούσες όμως, ένα πραγματικό “aircondition” φρόντιζε να αναλάβει να σε φορτώσει με ενέργεια και να σε κρατήσει έτσι για όσο η μοτοσυκλέτα κινείται! Είναι απίστευτη η διαφορά σε πραγματική κούραση που μπορεί να αφαιρέσει μία μπλούζα όταν οδηγείς στον καύσωνα! Πριν κουμπώσεις δευτέρα το Aggressor Cool σε έχει κιόλας δροσίσει και φροντίζει να αποβάλει τον ιδρώτα. Θα έπρεπε να μην χρειάζεται να εξηγήσει κανείς το αυτονόητο, αλλά το σωστό ταξίδι στον καύσωνα όπως εξηγούμε κι εδώ, γίνεται όταν είσαι καλυμμένος και προστατεύεσαι από τον ήλιο. Αν τώρα το πρώτο επίπεδο ρουχισμού, είναι μία ειδική μπλούζα που μπορεί να πολλαπλασιάσει την διαπνοή του σώματος, τότε τα πράγματα γίνονται αυτομάτως πολύ πιο εύκολα στην πολύωρη οδήγηση.

Κατά την επιστροφή, ξεκινώντας από την Βοσνιά πριν το ξημέρωμα, με στόχο το Μαυροβούνιο, την Αλβανία και την μισή ηπειρωτική Ελλάδα, το AGGRESSOR COOL -1.0 είχε την μεγαλύτερη δοκιμασία. Στις 04:00 το πρωί, οι συνθήκες στην Βοσνία θυμίζουν Φεβρουάριο στην Ελλάδα.

Τα πάντα τριγύρω καλύπτονται από πάχνη, έχει μία ομίχλη πυκνή σαν σεντόνι και η υγρασία είναι τόση που ποτίζει τα γάντια. Είναι λοιπόν ένας καιρός που κανονικά θα οδηγούσες με τις επενδύσεις σε μπουφάν και παντελόνι, και όχι απλά κλείνοντας τους αεραγωγούς.

Το Aggressor Cool δεν σε ζεσταίνει εκείνη την στιγμή, αν και πραγματικά θα το ήθελες, αλλά αναλαμβάνει να απομονώσει τον κορμό από το ψύχος και το κοκκαλωμένο μπουφάν. Βάζεις στο μυαλό σου πως σε λίγες ώρες θα παρακαλάς να σταματήσει να σε ψήνει ο ήλιος και με δεδομένο πως νιώθεις το κρύο αλλά αυτό τουλάχιστον δεν σε ξετρυπά, έχεις εκείνη την στιγμή το μοναδικό πράγμα που μπορεί να προσαρμοστεί σε ένα τέτοιο τελείως τρελό ταξίδι: Σκοτάδι στην Βοσνία και ήλιο στην Αθήνα, την ίδια ημέρα!

Κάνοντας τα τελευταία πραγματικά άθλια χιλιόμετρα που συνδέουν την Βοσνία με το Μαυροβούνιο, και μπαίνοντας στην ξεκάθαρα πιο «ευρωπαϊκή» χώρα ο καιρός εξακολουθεί να μην θυμίζει καλοκαίρι. Ο ήλιος δεν έχει ακόμη ξεπροβάλλει, αλλά ταυτόχρονα η υγρασία έχει μειωθεί και το ψύχος δεν σου επιτίθεται.

Εδώ υπάρχει ισορροπία πλέον ενώ λίγο αργότερα θα αρχίσει η επίθεση του καύσωνα αυτή την φορά. Στην Αλβανία και μέχρι την επιστροφή στην Αθήνα, το Aggressor Cool κάνει το θαύμα του αναλαμβάνοντας έναν πιο δύσκολο ρόλο από εκείνον που είχε μέρες πριν, κατά την άνοδο από την Αθήνα στην Βοσνία με ολονύκτια στάση στο Βελιγράδι. Εκεί οι δρόμοι ήταν σαν την δική μας εθνική διατηρώντας υψηλή ταχύτητα, τροφοδοτώντας μπόλικο αέρα στους αεραγωγούς. Επίσης η συνολική διάρκεια ταξιδιού ήταν πολύ μικρότερη.

Τώρα όμως οι δρόμοι είναι στενοί και επικίνδυνοι, η κίνηση είναι αυξημένη και η μέση ωριαία πολύ μικρότερη. Ο χρόνος ταξιδιού είναι πολύ μεγαλύτερος, σχεδόν στο διπλάσιο αγγίζοντας τις 15 ώρες συνολικά, και για τις πρώτες ώρες οι συνθήκες είναι ξεκάθαρα φθινοπωρινές πριν γίνουν απόλυτα καλοκαιρινές. Δεν φανταζόμουν πως μία μπλούζα μπορεί να κάνει την διαφορά απέναντι σε μία τέτοια δοκιμασία, ούτε φυσικά πως μπορείς άνετα, να ξετρυπήσεις τέσσερις χώρες οδηγώντας συνεχόμενα. Όπως λέμε και στο τεύχος το ταξίδι και όχι ο προορισμός είναι αυτό που μετρά και το ταξίδι πρέπει να το απολαμβάνεις. Υπάρχουν όμως και οι φορές που είναι αναγκαίο να φορτώσεις χιλιόμετρα σε μία ημέρα και να μην προλαβαίνεις να αφομοιώνεις τα μέρη που περνάς, όπως το ραντεβού στις Ημέρες Μοτοσυκλέτας και στο περίπτερο του ΜΟΤΟ που είχαμε εμείς, φτάνοντας απευθείας από την Βοσνία και το Rally. Μία ημέρα γεμάτη χιλιόμετρα που έγινε λίγο πιο ξεκούραστη με τον σωστό εξοπλισμό. Το KLIM AGGRESSOR COOL -1.0 ήταν ο αφανής ήρωας αυτού του ταξιδιού!