Kawasaki Z400: To 750 του σήμερα

Όταν η οικονομία αλλάζει τις κατηγορίες
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

31/5/2019

Μόλις επιστρέψαμε πίσω στην αντιπροσωπεία το καινούριο Z 400 μετά από την επταήμερη συμβίωση μαζί του. Φυσικά το μετρήσαμε και το δυναμομετρήσαμε και στο τεστ που θα δημοσιεύσουμε στο προσεχές τεύχος του ΜΟΤΟ θα αναλύσουμε λεπτομερώς κάθε πτυχή των δυνατοτήτων του.

Μέχρι τότε όμως μπορούμε να πούμε δύο λόγια για την συνολική εικόνα που αποκομίσαμε και κυρίως για την θέση που έχει πλέον αυτή η μοτοσυκλέτα μέσα στην νέα ελληνική πραγματικότητα. Το Z 400 είναι κάτι παραπάνω από μια γυμνή έκδοση του supersport Ninja 400, το οποίο θυμίζουμε πως κέρδισε στον πρώτο αγώνα που συμμετείχε στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας πέρσι, στα χέρια του νεαρού Παπανικολάου.  

Το Z 400 έχει πλέον αναλάβει το ρόλο που είχε το Z 750 τις “παλιές, καλές εποχές”. Όπως εκείνη η μοτοσυκλέτα της Kawasaki, έτσι και το νέο Z 400 απευθύνεται σε νέους αναβάτες που θέλουν να αποκτήσουν την πρώτη τους “μεγάλη” μοτοσυκλέτα. Αναλογικά κοστίζει τα ίδια λεφτά, αν λάβουμε υπόψη μας τις μειώσεις των μισθών μετά την οικονομική κρίση.

Οπότε το ερώτημα είναι αν μπορεί με τους μισούς κυλίνδρους και τα σχεδόν μισά κυβικά να προσφέρει στον αναβάτη του ό,τι προσέφερε το Z 750. Η απάντηση είναι ένα απόλυτο ΝΑΙ. Στο κοντέρ ξεπερνά εύκολα τα 170 km/h που για την κατηγορία των γυμνών μοτοσυκλετών είναι  συνήθως η μέγιστη ταχύτητα ταξιδιού που μπορεί να αντέξει ο σβέρκος σου. Το μέγεθός του είναι σαφώς πιο ογκώδες από εκείνο των 250-300 κυβικών και κάνει αισθητή την παρουσία του όταν το παρκάρεις μπροστά στην καφετέρια. Σίγουρα ο ήχος του δικύλινδρου κινητήρα δεν έχει την γοητεία του τετρακύλινδρου, αλλά έχουμε ακούσει αυτόν τον δικύλινδρο κινητήρα με ελεύθερη εξάτμιση και αποκτά μια ιδιαίτερα άγρια χροιά μετά τις 6000 στροφές. Οι “φουσκωμένες” εξωτερικές διαστάσεις προσφέρουν και περισσότερους χώρους για δύο άτομα. Προφανώς το Z 400 δεν είναι υπόδειγμα άνεσης για δύο άτομα λόγω της δίπατης σέλας, όμως για βόλτες μέσα στην πόλη και εντός νομού, δεν είναι ανυπόφορο για δύο άτομα. Άλλωστε το ίδιο ακριβώς επίπεδο άνεσης είχε και το Z 750, κάτι που καθόριζε συνολικά και το πεδίο δράσης και χρήσης του.

Μακάρι να πέσει η ανεργία στους νέους και οι τράπεζες να αρχίσουν να δίνουν πιο εύκολα δάνεια ώστε να αγοράζουμε Ζ 900, όμως όσο η κατάσταση παραμένει ως έχει, το Z 400 μπορεί να παίξει το ρόλο που είχε πριν μερικά χρόνια του Ζ 750.

Στρώσιμο R9T Racer

Τα 100 πρώτα είναι…τα ωραία
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

15/3/2017

Πολύ σπάνια συμβαίνει να μας δώσει μια αντιπροσωπεία μοτοσυκλέτα για τεστ που να έχει μόλις βγει από την κούτα. Ακόμα πιο σπάνιο είναι να μας δώσουν μοτοσυκλέτα για τεστ στην Ελλάδα και την ίδια στιγμή να γίνεται παρουσίαση για τους υπόλοιπους Ευρωπαίους δημοσιογράφους! Αυτό ακριβώς μας συνέβη με την R9T Racer που έχουμε στα χέρια μας αυτές τις μέρες για δοκιμή. Την παραλάβαμε με λιγότερα από 10 χιλιόμετρα στον ολικό χιλιομετρητή της και έπρεπε να την στρώσουμε ευλαβικά, ώστε οι μετρήσεις επιδόσεων και η δυναμομέτρηση να μας δώσουν αξιόπιστα αποτελέσματα.

Με αφορμή λοιπόν το στρώσιμο του R9T Racer, είπαμε να μοιραστούμε μαζί σας την εμπειρία της διαδικασίας. Πρώτα απ΄όλα, ακόμα κι αν η μοτοσυκλέτα δεν είναι δική σου, αυτά τα πρώτα 100 χιλιόμετρα με μια ολοκαίνουρια μοτοσυκλέτα είναι πάντα τα πιο ωραία μαζί της από συναισθηματική άποψη. Οι μυρωδιές των μετάλλων και των προστατευτικών κεριών που ζεσταίνονται πρώτη τους φορά σε υψηλές θερμοκρασίες είναι όλα τα λεφτά! Ειδικά σε αερόψυκτες μοτοσυκλέτες όπως το R9T, όπου οι διαστολές και οι συστολές των μετάλλων είναι μεγαλύτερης κλίμακας, οι μυρωδιές συνοδεύονται και από μοναδικής χροιάς ήχους.

Το χρυσό-μπλε χρώμα που αρχίζει σιγά-σιγά να εμφανίζεται στους λαιμούς των εξατμίσεων, είναι άλλη μια οπτική πινελιά που συμπληρώνει την αίσθηση ότι έχεις μπροστά σου το πρώτο σου παιδί που μαθαίνει να περπατάει. Όσοι βαριούνται ή ξενερώνουν με την διαδικασία του στρωσίματος, είναι καταναλωτές όχι μοτοσυκλετιστές!

 

 

 

Μην τρομάζετε με τους 103 βαθμούς κελσίου, δεν αφορά το ψυκτικό αλλά την θερμοκρασία λαδιού. Ακόμα κρύο είναι! Στα 6,8 λίτρα/100km η μέση κατανάλωση

Αυτό το χρυσό-μπλε χρώμα που αποκτούν σιγά-σιγά οι λαιμοί των εξατμίσεων είναι το φετίχ του στρωσίματος

 

Καμιά δεκαριά χιλιόμετρα μετά την Αγία Μαρίνα, ο ολικός χιλιομετρητής έδειξε τα πρώτα 100. Τα θερμαινόμενα ήταν ευχάριστη παρέα όταν έπεσε ο ήλιος

 

Μετά από 8 ώρες στο γραφείο να πρέπει να στρώνεις κιόλας μέχρι αργά το βράδυ. Απλά υπέροχο!

Από τα 80 χιλιόμετρα ήθελα απελπισμένα να κατουρίσω, αλλά η αγωνία μου να δω τον αριθμό 100 δεν με άφηνε να σταματήσω να οδηγάω... Στο τσακ δεν έβρεξα το παντελόνι μου!