Οδηγούμε το Piaggio Beverly 400

Το μεγαλύτερο σε κυβισμό Beverly στην γκάμα της Piaggio
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

6/12/2021

Ο μεγάλος αδερφός

 

Στη δημοσιογραφική παρουσίαση της νέας Euro5 γενιάς των Beverly στο Livorno της Ιταλίας, είχαμε τη δυνατότητα να οδηγήσουμε την έκδοση των 300 κυβικών ταυτόχρονα με την έκδοση των 400 κυβικών, στους ίδιους ακριβώς δρόμους και υπό τις ίδιες συνθήκες, οπότε είναι πολύ εύκολο να καταλάβουμε τις διαφορές μεταξύ τους, έστω κι αν εμφανισιακά δεν ξεχωρίζουν τόσο εύκολα. Λίγους μήνες αργότερα, τα δύο νέα Beverly ήρθαν στα χέρια μας για πολυήμερη δοκιμή, μόνο που τώρα δεν τα είχαμε ταυτόχρονα, αλλά με διαφορά μερικών εβδομάδων. Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Διότι αν δεν τα οδηγήσεις ταυτόχρονα και στις ίδιες συνθήκες, θα είναι πολύ δύσκολο να πεις με σιγουριά ποιες είναι οι διαφορές τους. Όπως με την εξωτερική εμφάνιση, αρχικά το Beverly 300 και το Beverly 400 μοιάζουν σαν δύο σταγόνες νερό και στον τομέα της οδήγησης και της χρήσης. Όμως όσο περισσότερο εμβαθύνεις στις λεπτομέρειες, τόσο πιο πολύ αναδεικνύονται οι διαφορές, τις οποίες είχαμε επισημάνει και στην δημοσιογραφική παρουσίαση της Ιταλίας.

Οι αριθμοί που κάνουν τη διαφορά

Το Beverly 400 έχει 10 άλογα παραπάνω, 121 κυβικά παραπάνω και πιο φαρδιά ελαστικά, που του δίνουν σαφές πλεονέκτημα στις επιδόσεις και το κράτημα σε σχέση με το 300, μόνο που οι ηλεκτρονικές ζυγαριές μας έδειξαν πως έχει και 13,5 κιλά μεγαλύτερο πραγματικό βάρος (198,5kg έναντι 185kg του 300) και φυσικά με την προσφορά τιμής που έχει η Piaggio Hellas για το 300 στα 4.990€, το Beverly 400 είναι και 1300€ ακριβότερο. Δικαιολογούν οι καλύτερες επιδόσεις από μόνες τους αυτή τη διαφορά τιμής, αφού το επίπεδο εξοπλισμού είναι ουσιαστικά ίδιο; Στα χαρτιά ναι, όμως στην πράξη τα πράγματα δεν είναι τόσο ξεκάθαρα όπως θα δούμε παρακάτω.

Στους νέους διακόπτες προστέθηκε ξεχωριστό κουτί για τον χειρισμό του smartphone

 

Ο βασικός λόγος που η έκδοση των 400 κυβικών στοχεύει σε συγκεκριμένο κοινό, είναι φυσικά το γεγονός πως η έκδοση των 300 κυβικών καλύπτει με απόλυτη επιτυχία όλες τις απαιτήσεις που έχει κάποιος από ένα scooter, ακόμα και στον τομέα των επιδόσεων. Ως αποτέλεσμα, τα 121 κυβικά, τα 10 παραπάνω άλογα και τα πιο φαρδιά ελαστικά του Beverly 400 αποτελούν σοβαρά πλεονεκτήματα για όσους ήδη έχουν το προηγούμενο Beverly 300 ή το 350 και θέλουν να το αντικαταστήσουν με το καινούριο μοντέλο ή για όσους αναζητούν μια εναλλακτική πρόταση για το Honda SH 350. Ασχέτως αν το νέο Beverly 300 θα ικανοποιήσει απόλυτα τις ανάγκες τους, αυτό το κοινό είναι δύσκολο να αποφασίσει να πάρει ίδιου ή μικρότερου κυβισμού scooter από εκείνο που ήδη έχει ή από εκείνο που μπορεί να αγοράσει από τον ανταγωνισμό.

Τα κορυφαία υλικά και η άψογη σχεδίαση έχουν ως αποτέλεσμα την πιο άνετη σέλα που θα βρεις σε scooter αυτή τη στιγμή

 

Εδώ έρχεται το Beverly 400 με τα επιπλέον κυβικά του να δώσει το prestige που αναζητούν. Στην πράξη, το βασικό πλεονέκτημα των επιπλέον κυβικών έναντι του 300, φαίνεται στους ανοιχτούς δρόμους, όπου το 400 συνεχίζει να επιταχύνει σβέλτα μετά τα 120km/h και διατηρεί χωρίς πρόβλημα τα 130-135km/h σε οποιεσδήποτε συνθήκες με την τελική στο κοντέρ να ξεπερνά τα 145 km/h. To 300 είναι το ίδιο γρήγορο στις επιταχύνσεις έως τα 110km/h, αλλά μετά τα 130km/h αρχίζει να δυσκολεύεται να διατηρήσει για ώρα υψηλές ταχύτητες. Αντιθέτως το 400 έχει εύκολα τα 130-135km/h ως σταθερή ταχύτητα “ταξιδιού” και γι' αυτό τον λόγο είναι καλύτερη επιλογή για όποιον κάνει καθημερινά μεγάλες αποστάσεις σε ανοιχτούς δρόμους, καθώς ο κινητήρας και η τελική μετάδοση του 400 δουλεύουν πιο ξεκούραστα σε αυτές τις συνθήκες. Επίσης αν ρίξεις την ταχύτητα “ταξιδιού” στα 120km/h, το 400 καίει και λιγότερη βενζίνη, αφού ο κινητήρας του έχει λιγότερες στροφές.

Αν και μονόχρωμα, τα ψηφιακά όργανα είναι μεγάλα και ευανάγνωστα σε όλες τις συνθήκες φωτισμού

 

Η Piaggio, βασιζόμενη στην επιπλέον ροπή του μεγαλύτερου κινητήρα, έχει ρυθμίσει στο 400 το CVT να “απλώνει” αρκετά πιο ομαλά και προοδευτικά τη σχέση της τελικής μετάδοσης. Έτσι οι επιταχύνσεις από στάση, ακόμα και με δύο άτομα στη σέλα δεν έχουν χαοτική διαφορά από το 300. Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε και το επιπλέον βάρος των 13,5 κιλών, όπου μαζί με τα πιο φαρδιά ελαστικά, δίνουν στο Beverly 400 μια αίσθηση μεγάλου scooter, όχι όμως σε σημείο που να είναι ενοχλητικό ή κουραστικό μέσα στην πόλη. Το Beverly 400 έχει από τις πιο ισορροπημένες κατανομές βάρους στην κατηγορία του (42,6% εμπρός και 57,4% πίσω χωρίς τον αναβάτη στη σέλα) οπότε οι χειρισμοί εν κινήσει δεν απαιτούν ιδιαίτερη σωματική προσπάθεια, ακόμα κι αν μιλάμε για ελιγμούς ανάμεσα στα ακινητοποιημένα αυτοκίνητα και με δεύτερο άτομο στη σέλα.

Γνήσιο Piaggio

Η Piaggio είναι μετρ στο σχεδιασμό των scooter και αυτή η εμπειρία δεκαετιών φαίνεται σε κάθε σημείο του Beverly 400, αλλά και κάθε στιγμή που το οδηγείς. Στους τομείς της πρακτικότητας και της άνεσης οι Ιταλοί έχουν πλέον διδακτορικό και ο τρόπος που τους συνδυάζει η νέα γενιά των Beverly είναι μοναδικός. Θα βρεις στον ανταγωνισμό scooter που είναι πιο άνετα ή scooter που είναι πιο γρήγορα, αλλά να είναι άνετα, γρήγορα και πρακτικά ταυτόχρονα όπως το νέο Beverly 400, θα δυσκολευτείς πάρα πολύ.

Νέος σχεδιασμός για τα πίσω LED φώτα των Beverly και η βάση της πινακίδας μετακόμισε χαμηλά στον πίσω τροχό

 

Η σέλα έχει εξαιρετική σχεδίαση και κορυφαίας ποιότητας υλικά. Ως αποτέλεσμα δεν ενοχλεί του κοντούς αναβάτες να κατεβάσουν με ευκολία τα δύο πόδια τους στο έδαφος και την ίδια στιγμή προσφέρει κορυφαία άνεση και μεγάλη απόσταση από το δάπεδο, ώστε οι ψηλοί αναβάτες να νοιώθουν ευρύχωρα πάνω του.

 

Ο χώρος κάτω από τη σέλα βολεύει άνετα ένα μεγάλο full-face κράνος και μαζί ένα μικρό jet, ενώ λόγω σχήματος είναι από τους πρακτικότερους στην κατηγορία αν θες να κουβαλήσεις τα ψώνια του Σαββατοκύριακου από supermarket. Το ντουλαπάκι στην ποδιά είναι εξίσου ευρύχωρο, έχει τσέπες για να μην πέφτουν στο έδαφος τα αντικείμενα όταν το ανοίγεις και κλειδώνει ταυτόχρονα με την κεντρική κλειδαριά.

Άψογο σε λειτουργία το ABS και πολύ καλή άνεση από το πιρούνι χωρίς να είναι υπερβολικά μαλακό

 

Φυσικά η μόδα την θέλει να είναι keyless και όλες οι κλειδαριές για το άνοιγμα της σέλας και την τάπα του ρεζερβουάρ είναι ηλεκτρομαγνητικές. “With the touch of the button” που λένε και στο χωριό μου. Ο νέος ψηφιακός πίνακας οργάνων έχει μεγάλο μέγεθος και όλες τις χρήσιμες πληροφορίες που χρειάζεσαι στην καθημερινότητά σου και στους νέους διακόπτες υπάρχει επιπλέον κουμπί για απευθείας χειρισμό του smartphone μέσω του App MIA.

Το ντουλαπάκι κλειδώνει ταυτόχρονα με την κεντρική κλειδαριά και έχει τσέπες που συγκρατούν στη θέση του ό,τι βάλεις μέσα

 

Η διάφανη ζελατίνα που είχε το Beverly 400 της δοκιμής μας, κάνει πολύ καλή δουλειά στην προστασία του πάνω μέρους του σώματος του αναβάτη από το κρύο και την πίεση του αέρα, χωρίς να δημιουργεί παράξενους στροβιλισμούς ή να ενοχλεί μέσα στην πόλη με το μέγεθός του.

Η μεγαλύτερη εξάτμιση με τις δύο απολήξεις είναι το μόνο σημείο που ξεχωρίζει εμφανισιακά το 400 από το 300

 

Αν κάτι σου λείπει από το Beverly 400, είναι κάποιου είδους χειρόφρενο όταν παρκάρεις σε ανηφόρες ή κατηφόρες (όπως το βλέπει κανείς…) καθώς η χρήση του διπλού σταντ σε ένα τόσο μεγάλο και βαρύ scooter δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση. Στον τομέα της οδικής συμπεριφοράς δεν υπάρχουν δυσάρεστες εκπλήξεις και η καλοζυγισμένη συμπεριφορά που έχει στις χαμηλές ταχύτητες παραμένει και στις γρήγορες στροφές.

Ο LED προβολέας έχει πολύ καλή απόδοση και κάνει ευχάριστη και ασφαλή την νυχτερινή οδήγηση. Αποτελεσματική σε προστασία η ζελατίνα και δεν ενοχλεί μέσα στην πόλη

 

Η ασφάλεια και οι προβλέψιμες αντιδράσεις ήταν ξεκάθαρα ο βασικός στόχος των σχεδιαστών του πλαισίου, με τη σπορ συμπεριφορά να έπεται. Το traction control και το ABS λειτουργούν θαυμάσια στους γλιστερούς ελληνικούς δρόμους, επεμβαίνοντας μόνο όταν είναι πραγματικά απαραίτητο.

Κλασσική επιλογή

Όλα αυτά μαζί, συνθέτουν μια ώριμη και ολοκληρωμένη προσωπικότητα ενός πολυτάλαντου scooter, που δείχνει σε κάθε σημείο του την πολυετή εμπειρία της Piaggio. Το νέο Beverly 400 εξακολουθεί να είναι μια από τις κλασσικές επιλογές που έχει το κοινό αυτής της κατηγορίας, στοχεύοντας με έμφαση σε όσους έχουν ήδη ένα από τα προηγούμενα Beverly 300 ή 350, αλλά και αποτελεί την απάντηση της ιταλικής εταιρείας στη διαρκή πίεση από τον ανταγωνισμό για όλο και περισσότερα κυβικά στα scooter της μεσαίας κατηγορίας.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ            PIAGGIO BEVERLY 400 S

Αντιπρόσωπος:

Piaggio Hellas

Τιμή:

6.290€

 

ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

Μήκος (mm):

2.155

Ύψος (mm):

-

Μεταξόνιο (mm):

1.550

Ύψος σέλας (mm):

821

Ίχνος (mm):

-

Γωνία κάστερ (˚):

-

Απόσταση σέλας-μαρσπιέ (mm):

600

Απόσταση τιμόνι-μαρσπιέ (mm):

650

Απόσταση τιμόνι-σέλα (mm):

520

Απόσταση σέλας-μαρσπιέ συνεπιβάτη (mm):

600

 

 

 

ΠΛΑΙΣΙΟ

Τύπος:

Ατσάλινο σωληνωτό

Πλάτος (mm):

800

Βάρος κατασκευαστή, κενή / γεμάτη (kg):

-/185 (-/195) (με 90% καύσιμο)

Μέτρηση βάρους (kg)

198,5kg (χωρίς καύσιμο: 191,5kg)

 

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ

Τύπος:

Μονοκύλινδρος, υγρόψυκτος, 1ΕΕΚ, 4 Β/Κ

Διάμετρος επί διαδρομή (mm):

84 x 72

Χωρητικότητα (cc):

399

Σχέση συμπίεσης:

-

Ισχύς (ΗΡ/rpm):

35,4/7.500

Ροπή (kg.m/rpm):

3,8/5.500

Ειδική ισχύς (ΗΡ/l):

88,7

Τροφοδοσία:

Ψεκασμός

Σύστημα εξαγωγής:

1 σε 1

Σύστημα λίπανσης:

Υγρό κάρτερ

Σύστημα εκκίνησης:

Μίζα

 

ΜΕΤΑΔΟΣΗ

Συμπλέκτης:

Αυτόματος φυγοκεντρικός

Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση:

Ιμάντας/μεταβλητή

Τελική μετάδοση / σχέση:

Ιμάντας/μεταβλητή

 

 

ΠΙΣΩ

ΑΝΑΡΤΗΣΗ

Δύο αμορτισέρ

Διαδρομή (mm):

95

Ρυθμίσεις:

Προφόρτιση ελατηρίου σε 5 θέσεις

ΤΡΟΧΟΣ

Ζάντα:

4 x 14

Ελαστικό:

100/70-14

ΦΡΕΝΟ

Δίσκος 240mm με δαγκάνα δύο εμβόλων και δικάναλο ABS

 

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Οθόνη έγχρωμη LCD συμβατή με ΜΙΑ ABS, φώτα LED cornering Lights, traction control, trip master

 

ΕΜΠΡΟΣ

ΑΝΑΡΤΗΣΗ

Τηλεσκοπικό πιρούνι

Διαδρομή/Διάμετρος (mm):

100/35

Ρυθμίσεις:

Καμία

ΤΡΟΧΟΣ

Ζάντα:

3 x 16

Ελαστικό:

120/70-16

ΦΡΕΝΟ

Δίσκος 300mm με δαγκάνα δύο εμβόλων και δικάναλο ABS

Ρεζερβουάρ / ρεζέρβα (l):

9/-

 

Honda GTR 150: Δυναμομέτρηση και οδήγηση στην… πίστα!

Προπόνηση με παπί όπως ο Marquez
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

4/3/2019

Το Supra GTR 150 είναι χωρίς αμφιβολία το “Superbike” των παπιών στη γκάμα της Honda στην Ελλάδα. Έχοντας έναν υγρόψυκτο κινητήρα 150 κυβικών με δύο εκκεντροφόρους επικεφαλείς και κανονικό κιβώτιο έξι ταχυτήτων με συμπλέκτη, το GTR 150 είναι μια κανονικότατη μικρή μοτοσυκλέτα σε σχήμα παπιού. Προφανώς δεν πρόκειται για ένα φτηνό παπί για να κάνεις delivery – όχι ότι απαγορεύεται βέβαια… άσε δε που θα είσαι πιθανότατα και ο γρηγορότερος ντελιβεράς της περιοχής σου! Όμως για φτηνή αγορά και οικονομική μετακίνηση η Honda έχει το Astrea Grand στα 2.250€ και όποιος θέλει περισσότερη πολυτέλεια και αποθηκευτικούς χώρους υπάρχει το Supra-X Helmin με 2.780€.

Έτσι το GTR 150 των 3.460€ στην έκδοση Sporty και των 3.590€ στην έκδοση Exclusive δεν απευθύνεται στον κλασικό πελάτη των παπιών. Ούτε έχει σχεδιαστεί για τον κλασικό πελάτη των παπιών. Με το παπί αυτό (και αντίστοιχα των υπόλοιπων εταιρειών) γίνεται το πρωτάθλημα ταχύτητας στην Ινδονησία και ο συνολικός σχεδιασμός του αποσκοπεί ξεκάθαρα στη σπορ χρήση. Έτσι δεν είναι καθόλου τυχαίο που σε όλες τις παρουσιάσεις της ομάδας της Honda (…και της Yamaha) των MotoGP στις χώρες της Ασίας, ο Marc Marquez (… και ο Rossi) οδηγούν στην πίστα ένα από αυτά τα super-παπιά με τους υγρόψυκτους κινητήρες και τον κανονικό συμπλέκτη.

Έχοντας στα χέρια μας το GTR 150, μας μπήκε η ιδέα να δούμε πως είναι να οδηγάς εξατάχυτο παπί στην πίστα. Βέβαια πριν πάμε στην πάντα φιλόξενη πίστα καρτ Speed Force στο Κορωπί, που είναι μία από τις ελάχιστες πίστες καρτ στην Ελλάδα που έχει άσφαλτο με υψηλό κράτημα, περάσαμε μια βόλτα από το δυναμόμετρο για να ξέρουμε… με πόσα άλογα θα παλέψουμε!

Η δυναμομέτρηση μας πήρε τον διπλάσιο χρόνο απ’ ότι συνήθως χρειάζεται ένα συμβατικό παπί. Μια αιτία ήταν φυσικά ο περίπλοκος σχεδιασμός της ποδιάς, με τα πάρα πολλά ξεχωριστά κομμάτια πλαστικών που έπρεπε να αφαιρεθούν για να βρούμε την ηλεκτρονική και να πάρουμε με ακρίβεια τις στροφές του κινητήρα. Η άλλη αιτία ήταν ότι κάναμε τρεις διαφορετικές δυναμομετρήσεις. Μία κανονική, μία χωρίς το χάρτινο φίλτρο αέρα και μία με το φίλτρο αέρα στη θέση του, αλλά χωρίς το καπάκι που έχει το φιλτροκούτι με την μικρή εισαγωγή αέρα. Οι διαφορές είναι ασήμαντες ως προς την μέγιστη τιμή της ιπποδύναμης, αλλά αρκετά ευδιάκριτες για να καταλάβουμε πως αν είχε μεγαλύτερου όγκου φιλτροκούτι θα κέρδιζε μερικά αλογάκια παραπάνω. Σημασία έχει πως είδαμε 14,09 αληθινούς ίππους στον πίσω τροχό στις 7.500 στροφές. *Ο κινητήρας έχει μεγάλη διάρκεια και συνεχίζει ως τον κόφτη. Στο τεύχος θα έχουμε όλη την ιστορία της δυναμομέτρησης, όπως και στο video που ετοιμάζουμε. Η Honda ανακοινώνει 15,1 ίππους στις 9.000 στροφές που είναι πολύ κοντά στην πραγματική απόδοση του κινητήρα.

*Αρχική δυναμομέτρηση... κι έπεται συνέχεια...

Με το εργοστασιακό βάρος να είναι μόλις 119 κιλά, οι επιταχύνσεις του GTR 150 είναι πραγματικά ζωηρές. Γενικά η Honda βάζει αρκετά μακριές σχέσεις στο κιβώτιο ταχυτήτων της και σπάνια οι μοτοσυκλέτες της πιάνουν κόφτη με 6η σε επίπεδη ευθεία. Το GTR 150 όμως είναι η εξαίρεση του κανόνα και μόνο στις ανηφόρες ή με κόντρα αέρα δυσκολεύεται να τερματίσει το κοντέρ του.

Μέσα στην πίστα της Speed Park στο Κορωπί, το GTR 150 σου δίνει αμέσως να καταλάβεις γιατί οι αγώνες ταχύτητας με τέτοια παπιά στην Ινδονησία έχουν πραγματικά νόημα.

Με όπλο τα φαρδιά ελαστικά που είναι 90/80-17 εμπρός και 120/70-17, αλλά και το μικρό μεταξόνιο, το GTR 150 βρίσκει όσο χώρο χρειάζεται μέσα στην κλειστή πίστα και έχει πολύ κράτημα για να πάρεις όση φόρα χρειάζεσαι. Τα δισκόφρενα είναι πολύ δυνατά και χάρη στο μικρό βάρος, μπορείς να οδηγάς μέσα στην πίστα με μόλις ένα δάκτυλο στη μανέτα. Φυσικά έχει ABS, αλλά επεμβαίνει μόνο αν υπερβάλεις και γραπώσεις τη μανέτα τελευταία στιγμή. Ο ψεκασμός είναι κάπως απότομος όταν ανοίγεις το γκάζι από τέρμα κλειστό και ο κινητήρας φρενάρει έντονα όταν κλείνεις απότομα το γκάζι. Οπότε είναι καλύτερα να διατηρείς την φόρα σου μέσα στη στροφή και έχοντας μια ταχύτητα πάνω να ανοίγεις το γκάζι νωρίτερα, παρά να κατεβάζεις πολλές ταχύτητες και να έχεις στις στροφές του κινητήρα κοντά στο κόκκινο.

Με αυτόν τον τρόπο οδήγησης, το GTR 150 πάει διαολεμένα γρήγορα μέσα στην πίστα και ο μόνος περιοριστικός παράγοντας είναι τα σταθερά μαρσπιέ. Αν είχε αναδιπλώμενα μαρσπιέ, όπως αυτά που βάζουν οι Ινδονήσιοι στα αγωνιστικά παπιά του πρωταθλήματός τους, τότε το GTR 150 θα ήταν ένα φανταστικό pit-bike για προπονήσεις σε πίστες καρτ.

Τα σταθερά μαρσπιέ είναι ο μόνος περιοριστικός παράγοντας του GTR 150 στην πίστα. Οι αναρτήσεις και τα φρένα κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους και δεν χρειάζονται καμία επέμβαση, αν σκοπός είναι η διασκέδαση. Τώρα αν μπούμε στην λογική του αγώνα, τότε σίγουρα εκτός των μαρσπιέ, θα χρειαστεί να σηκωθεί η εξάτμιση, να απενεργοποιηθεί το ABS και να μπει ένα ρυθμιζόμενο αμορτισέρ πίσω. Όλα αυτά βέβαια κοστίζουν κάποια επιπλέον χρήματα που έρχονται να προστεθούν στα 3.460€ της αρχική τιμής του GTR 150. Όμως αν πρόκειται να δούμε ένα πρωταθληματάκι με παπιά στην Ελλάδα, που θα διεξάγεται σε πίστες καρτ (υπάρχουν σχεδόν σε κάθε νομό της χώρας μας), τότε θα πρόκειται για την πιο προσιτή οικονομικά μορφή μηχανοκίνητου αθλητισμού.

Τα παπιά δεν χάνουν ποτέ την μεταπωλητική αξία τους (ειδικά αν είναι Honda) και είναι γεμάτη ολόκληρη η Ελλάδα με αυτά. Επίσης μπορείς να τα συντηρείς εύκολα και οικονομικά σε οποιοδήποτε επαρχιακό συνεργείο. Ανάμεσα στους 6.000 Έλληνες που αγοράζουν καινούριο παπί κάθε χρόνο, μάλλον θα υπάρχουν 20-30 άτομα που θα γούσταραν να τρέξουν έναν αγώνα…   

 

Ευχαριστούμε θερμά την πίστα Speed Force στο Κορωπί για την φιλοξενία της