Συγκριτικό: Aprilia RSV4 1100 Factory vs Ducati Panigale V4 στις Σέρρες με Σάκη Συνιώρη [VIDEO]

Τιτανομαχία για τον τίτλο της καλύτερης Hyperbike
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

20/9/2020

Κάθε χρονιά επιστρέφουμε από τις διεθνείς εκθέσεις και αμέσως το μυαλό μας ετοιμάζει τα μεγάλα συγκριτικά την χρονιάς. Στις συζητήσεις κυριαρχούν τα δύο παραδοσιακά συγκριτικά τεστ του περιοδικού σε χώμα και άσφαλτο και με μεγάλη ευχαρίστηση ονειρευόμαστε και "τσακωνόμαστε", ανταλλάσσοντας απόψεις για το πού θα πάμε για το MEGA TEST των νέων on-off και πότε θα πάμε στις Σέρρες για το συγκριτικό των superbikes. Ειδικά για φέτος είχαμε ετοιμάσει χολιγουντιανές παραγωγές! Πράγματι καταφέραμε να κάνουμε δύο μοναδικά MEGA TEST με on-off μοτοσυκλέτες, κόντρα σε κάθε εμπόδιο που μας έβαλαν τα περιοριστικά μέτρα για τον COVID-19 και οι επιπτώσεις τους στην οικονομία.

Με τα superbikes τα πράγματα είναι πάντα πιο δύσκολα τα τελευταία χρόνια, διότι η εμπορική τους δυναμική στην Ελλάδα έχει περιοριστεί, ασχέτως αν αποτελούν τους τεχνολογικούς σημαιοφόρους κάθε εταιρείας. Δεν θέλει πολύ μυαλό για να καταλάβεις πως αυτού του είδους οι μοτοσυκλέτες διαφημίζουν τις εταιρείες που τις κατασκευάζουν, προσδίδοντας κύρος σε όλα τα υπόλοιπα μοντέλα τους. Επίσης δεν θέλει πολύ μυαλό για να καταλάβεις πως αν πουλήσεις 10 superbike των 20.000€ βγάζεις περισσότερα λεφτά από το να πουλήσεις 80 παπιά των 2.000€. Πέρα όμως από το εμπορικό ενδιαφέρον, τα superbikes είναι η βιτρίνα της εφαρμοσμένης τεχνολογίας στις μοτοσυκλέτες και γι' αυτό πάντα θα τραβούν το ενδιαφέρον μας, ακόμα κι αν κανείς δεν σκοπεύει ποτέ να αγοράσει μια τόσο εξειδικευμένη και ακριβή μοτοσυκλέτα.

Μετά απ’ όσα είπαμε, νομίζουμε πως γίνεται αντιληπτό γιατί πήγαμε φέτος δύο φορές στις Σέρρες και μία στα Μέγαρα για να δοκιμάζουμε τα νέα superbikes του 2020. Προφανώς και το αρχικό πλάνο ήταν να τα έχουμε όλα μαζί στις Σέρρες. Θα ήταν πολύ φτηνότερο και πολύ πιο ξεκούραστο για εμάς. Όμως το Honda CBR1000RR-R καθυστέρησε υπερβολικά να έρθει λόγω ανάκλησης και αντίστοιχα μεγάλη καθυστέρηση για τον ίδιo ακριβώς λόγο είχε το BMW S1000RR. Τα ανανεωμένα Yamaha R1 και R1-M ήταν στην ώρα τους, αλλά το επίσης ανανεωμένο Ducati Panigale V4 ήταν sold out λόγω περιορισμένης παραγωγής από το παρατεταμένο lockdown στην Ιταλία και το Aprilia RSV4 1100 Factory είχε ασφυκτικό πρόγραμμα και δεν μπορούσαμε να το έχουμε όποτε θέλαμε εμείς. Σχεδόν ευθυγραμμίσαμε τους πλανήτες για να γίνουν αυτά τα δύο συγκριτικά τεστ στις Σέρρες (R1-M vs S1000RR και RSV4 1100 Factory vs Ducati Panigale V4) και με την ενεργή συμμετοχή του Σάκη Συνιώρη, του Λευτέρη Πίππου και της Dunlop, νοιώθουμε πως δημιουργήσαμε δίκαιες συνθήκες για να κρίνουμε τις γρηγορότερες μοτοσυκλέτες παραγωγής του κόσμου.

 

Δεν είναι superbike

Μετά την ολοκλήρωση αυτού του συγκριτικού, είναι πραγματικά δύσκολο να πούμε με σιγουριά αν το ζευγάρι των R1-M και S1000RR μπορεί να συγκριθεί άμεσα με το ζευγάρι των RSV4 1100 Factory και Panigale V4. Οι δύο ιταλικές υπερμοτοσυκλέτες έχουν σχεδιαστεί με την φιλοσοφία του πρώτου CBR900RR, όταν η Honda έγραψε στα παλιά της τα παπούτσια τους κανονισμούς του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Superbikes και σπάζοντας το φράγμα των 750 κυβικών, έφτιαξε ένα παντοδύναμο θηρίο για τους λάτρεις της ταχύτητας σε δρόμους με στροφές και σε πίστες. Το Yamaha και το BMW από την άλλη, έχουν πάνω από το κεφάλι τους το μαχαίρι των κανονισμών του WSBK, που βάζει όριο τα 1000 κυβικά, αλλά και ζητάει από τις μοτοσυκλέτες παραγωγής να έχουν εξεζητημένες τεχνολογίες αν θέλουν να βγάλουν άλογα όταν μπει το αγωνιστικό κιτ. Έτσι ο διαχωρισμός που κάναμε στα ζευγάρια εξ ανάγκης των συνθηκών και όχι από πρόθεση, τελικά αποδείχτηκε πολύ λογικός.

 

Το Aprilia RSV4 1100 Factory και το Panigale V4 δεν είναι πλέον superbikes, αλλά έχουν δημιουργήσει μια νέα κατηγορία, ένα σκαλί πιο πάνω. Αυτές οι μοτοσυκλέτες είναι ξεκάθαρα Hyperbikes

 

Για το 2020 οι Ιταλοί έκαναν σημαντικές αλλαγές στις κορυφαίες μοτοσυκλέτες τους. Σε αριθμό αλλαγών η Ducati έβαλε το νυστέρι πιο βαθιά, καθώς έχουμε εντελώς καινούριο πλαίσιο (το εμπρός τμήμα άλλαξαν, αλλά σε αυτή τη μοτοσυκλέτα αυτό το κομμάτι είναι ουσιαστικά ολόκληρο το πλαίσιο), νέο μοχλικό στην πίσω ανάρτηση, καινούριο φαίρινγκ με σαφώς βελτιωμένη αεροδυναμική (αυτούσιο το φαίρινγκ της έκδοσης R) και νέο λογισμικό για το traction control και τον ψεκασμό ride by wire. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ducati, οι αλλαγές αυτές θα κάνουν έναν έμπειρο αναβάτη να είναι 1,3 δευτερόλεπτα πιο γρήγορος στην πίστα της Vellelunga, έναν πολύ γρήγορο αναβάτη να είναι 0,8 του δευτερολέπτου ταχύτερος, ενώ ο Michele Pirro (δοκιμαστής της Ducati στα MotoGP) ήταν 0,4 του δευτερολέπτου ταχύτερος σε σχέση με το χρόνο που έκανε με το προηγούμενο μοντέλο! Από τα παραπάνω φαίνεται πως οι πιο κερδισμένοι από τις αλλαγές είμαστε εμείς οι ιδιώτες και λιγότερο οι επαγγελματίες αγωνιζόμενοι, αν και σε συνθήκες αγώνα τα 0,4” είναι χαοτικά μεγάλη. Αυτό σημαίνει ταυτόχρονα πως η νέα Panigale V4 είναι πιο φιλική μοτοσυκλέτα και προσφέρει απλόχερα σε όλους τις υπερεπιδόσεις της. Βέβαια δεν λένε αν οι βελτιωμένοι χρόνοι έγιναν με την βασική έκδοση ή την έκδοση S που έχει τις ημι-ενεργητικές αναρτήσεις.

Η προηγούμενη Panigale V4 που είχαμε οδηγήσεις εμείς στα Μέγαρα και τις Σέρρες ήταν η έκδοση S με τις ημί-ενεργητικές αναρτήσεις και όπως θα θυμούνται οι αναγνώστες του ΜΟΤΟ, η συμπεριφορά τους στα Μέγαρα δεν μας είχε αφήσει τις καλύτερες των εντυπώσεων, ενώ στις Σέρρες τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα.

Δείτε το Teaser VIDEO από το συγκριτικό στις Σέρρες!

Τώρα, η αντιπροσωπεία της Ducati στην Ελλάδα έβγαλε για δοκιμή τη βασική έκδοση με το “συμβατικό” upside-down πιρούνι BPF των 43mm της Showa εμπρός και ένα αμορτισέρ της Sachs πίσω. Η επιλογή αυτή αποδείχτηκε σοφή, όχι μόνο γιατί οι συμβατικές αναρτήσεις είναι ελαφρύτερες και έχουν πιο φυσική αίσθηση, αλλά και γιατί η τιμή των 26.800€ είναι πολύ κοντά στα 24.750€ της Aprilia 1100 Factory. Η έκδοση S της Panigale V4 εκτοξεύει την τιμή στα 32.800€ που είναι πέρα από κάθε σύγκριση με τις υπόλοιπες μοτοσυκλέτες της κατηγορίας. Όχι πως τα 24.000-26.000€ είναι λίγα λεφτά, αλλά τουλάχιστον δεν ακούγονται τόσο υπερβολικά σε σύγκριση με τα 18.000-22.000€ που κοστίζουν πλέον τα Mega οn-οff.

H Aprilia από τη μεριά της έκανε την μεγάλη έκπληξη πέρσι, παρουσιάζοντας την έκδοση των 1100 κυβικών της RSV4. Με αυτή την κίνηση κατάφερε να κάνει δύο πράγματα ταυτόχρονα. Κράτησε τη βασική έκδοση RR των 1000 κυβικών για όσους θέλουν να συμμετέχουν σε αγώνες και με την 1100 Factory πρόσφερε στον υπόλοιπο κόσμο την πρώτη RSV4 που είχε περισσότερη δύναμη από τους ανταγωνιστές της. Διότι αν υπήρχε κάτι που πάντα υστερούσε στα χαρτιά η RSV4 των 1000 κυβικών, ήταν εκείνα τα 5-10 άλογα που τις έλειπαν στις τελευταίες 1.000 στροφές πριν τον κόφτη. Σε όλα τα άλλα, η RSV4 ήταν επί έντενα χρόνια μια φανταστική superbike σε τιμή ευκαιρίας. (Μετρά 15 χρόνια ζωής, αν δεις πως πωλείται από το 2009, ξεκίνησε παραγωγή στα μέσα του 2008 και ετοιμάζεται για 4 χρόνια από την Aprilia). Φέτος αποφάσισαν να βάλουν ημί-ενεργητικές αναρτήσεις της Öhlins (πέρσι είχε “συμβατικές” Öhlins) αυξάνοντας την τιμή μόλις κατά 1.000€, κερδίζοντας άλλη μια μάχη στα χαρτιά. Οι ανταγωνιστές της με ημί-ενεργητικές Öhlins κοστίζουν ΠΟΛΥ παραπάνω (Yamaha R1-M 28.100€, Ducati V4S 32.800€ και κάπου εκεί θα είναι και η έκδοση SP της νέας CBR1000RR-R αν κρίνουμε από την τιμή των 28.000+ δολαρίων που ανακοινώθηκε στις ΗΠΑ και μάλιστα προ φόρων!).

Τη νέα RSV4 1100 Factory με τις ημί-ενεργητικές αναρτήσεις την έχουμε δοκιμάσει ήδη στην πίστα των Μεγάρων και το αναλυτικό τεστ της υπάρχει στο τεύχος του ΜΟΤΟ που κυκλοφορεί αυτό το μήνα στα περίπτερα. Οπότε δεν θα ξαναμπούμε σε λεπτομέρειες εδώ, αλλά μπορούμε να πούμε πως κράτησε τον τίτλο της καλύτερης αγοράς σε αυτή την κατηγορία.

Έτσι σε αυτό το συγκριτικό εναντίον την νέας Panigale V4, η απάντηση στο ερώτημα ποια από τις δύο είναι καλύτερη, είναι ταυτόχρονα και η απάντηση στο ερώτημα ποια είναι η καλύτερη Superbike ή μάλλον για να είμαστε πιο σωστοί Hyperbike που έχουμε οδηγήσει έως σήμερα! Βαρύς τίτλος, γι΄αυτό σκεφτήκαμε να έχουμε μαζί μας κάποιον που ξέρει από τίτλους. Ο Σάκης Συνιώρης έχει 11 πρωταθλήματα και μάλιστα έχει κερδίσει τον τίτλο του πρωταθλητή superbike τόσο με την Aprilia όσο και με την Ducati. Δεν υπάρχει πιο κατάλληλος αναβάτης για αυτή τη δουλειά, αφού αν τον ρωτήσεις ποια από τις δύο αγαπάει περισσότερο είναι σαν να ζητάς σε έναν γονιό να σου πει ποιο από τα δύο παιδιά του αγαπά περισσότερο.

Η Dunlop για άλλη μια φορά μας πρόσφερε δύο ζευγάρια KR 106/KR108 και μάλιστα στη νέα διάσταση πίσω 200/70-17, ακριβώς την ίδια δηλαδή που χρησιμοποιήσαμε για τη χρονομέτρηση στο συγκριτικό τεστ των R1-M και S1000RR.

Πριν βάλουμε τα αγωνιστικά slick, τις δύο μοτοσυκλέτες τις είχαμε οδηγήσει με τα semi-slick ελαστικά Pirelli Supercorsa που φοράνε από το εργοστάσιο. Το υπογραμμίζουμε αυτό, διότι όπως θα διαβάσετε στο συγκριτικό που θα δημοσιεύσουμε στο προσεχές τεύχος του ΜΟΤΟ, υπάρχουν μεγάλες διαφορές στον τρόπο που λειτουργούν τα ηλεκτρονικά τους ανάλογα με τα λάστιχα που βάζεις πάνω τους, παρά το γεγονός πως βασίζονται στην τεχνολογία των IMU και μπορούν να αυτορυθμιστούν.

Οι εκπλήξεις και οι διαφορές συνεχίστηκαν σε όλους τους τομείς. Η νέα Panigale V4 είναι πολύ διαφορετική μοτοσυκλέτα από το προηγούμενο μοντέλο και ειδικά από την έκδοση S που είχαμε οδηγήσει. Το ίδιο ισχύει και για την Aprilia RSV4 1100 Factory του 2020 σε σχέση με το προηγούμενο μοντέλο, αλλά και το Factory των 1000 κυβικών που είχαμε κάνει συγκριτικό με το Panigale V4S το 2018 στα Μέγαρα και τις Σέρρες.

Όλες αυτές οι δεκάδες μικρές και μεγάλες αλλαγές στα μοντέλα του 2020, έκαναν πολύ ενδιαφέρουσα αυτή τη συγκριτική δοκιμή, ειδικά αν δεν σε ενδιαφέρει να μάθεις μόνο “Ποια είναι η καλύτερη” αλλά και “γιατί είναι η καλύτερη”.

Οι απαντήσεις έρχονται στο επόμενο τεύχος του ΜΟΤΟ

Ετικέτες

Yamaha Tmax 560 (2020-2022): Δήλωση υπεροχής

Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

23/11/2022

Το ΤΜΑΧ της Yamaha θεωρείται επισήμως πλέον ένα ορόσημο, όχι μόνο για το εργοστάσιο του Iwata, αλλά για σύσσωμο το μοτοσυκλετιστικό σύμπαν. Ο έβδομος απόγονος της δυναστείας των Tmax απέκτησε περισσότερα κυβικά και προσαρμόστηκε στις προδιαγραφές Euro 5 κρατώντας τη κυρίαρχη θέση του στις πωλήσεις της κατηγορίας

 

Το ΤΜΑΧ ήταν, είναι και όπως φαίνεται θα συνεχίσει να είναι, το σημείο αναφοράς της κατηγορίας, όποτε δεν υπάρχει λόγος να κάνουμε συστάσεις. Σε αυτή την έβδομη γενιά που αντικαταστάθηκε μόλις φέτος, ο βασικός στόχος της Yamaha ήταν η προσαρμογή του δικύλινδρου εν σειρά κινητήρα της στις αυστηρότερες προδιαγραφές ρύπων και θορύβου Euro 5, χωρίς όμως να χαθούν οι κορυφαίες επιδόσεις. Για να το πετύχουν αυτό αύξησαν τον κυβισμό στα 562cc από 530cc του προηγούμενου μοντέλου και αντικατέστησαν τον ιμάντα από Kevlar με έναν λεπτότερο, ελαφρύτερο και ανθεκτικότερο από carbon fiber, μειώνοντας τις απώλειες τριβής. Η εξάτμιση φυσικά επανασχεδιάστηκε για να χωρέσει ο νέος διπλός καταλύτης, ενώ αλλαγές έγιναν και στην σχέση του φυγοκεντρικό συστήματος μετάδοσης, όπου “μάκρυναν” την τελική μετάδοση και μείωσαν το πατινάρισμα, ομαλοποιώντας με αυτόν τον τρόπο τις επιταχύνσεις εν κινήσει, χωρίς επιπτώσεις στις επιταχύνσεις από στάση.  Η ECU και η ηλεκτρονική διαχείριση του γκαζιού προσφέρουν δύο power modes (T και S) με μοναδική διαφορά ανάμεσά τους την απόκριση, κυρίως στην χαμηλή και μεσαία μπάντα των στροφών. Το traction control δουλεύει υποδειγματικά, μόνο εκεί που πραγματικά θα χρειαστεί - και για όσο ακριβώς χρειαστεί.

Προικισμένο

Οι αισθητικές επεμβάσεις που έγιναν στην νέα γενιά, προσανατολίζονται αποκλειστικά στις σπορ καταβολές του γενάρχη της οικογένειας, προσαρμόζοντας παράλληλα και πιο εργονομικά δεδομένα. Για παράδειγμα, το κλασικό σχήμα "μπούμερανγκ" στα πλαστικά παρέμεινε, αλλά στο σημείο που ακουμπάνε τα πόδια του αναβάτη και του συνεπιβάτη, είναι λίγο πιο στενό. Παρόλα αυτά, τα πόδια εξακολουθούν να ανοίγουν αρκετά και οι αναβάτες με ύψος κάτω από 1,80 δεν πατάνε με ευκολία και τα δύο πόδια στο έδαφος.

Το υπόλοιπο σύνολο είναι πραγματικά ένας συνδυασμός εντυπωσιακών λεπτομερειών, όπως το πίσω LED φανάρι σε σχήμα "Τ", τα υπέροχα μακρόστενα και ενσωματωμένα (επίσης LED) φλασάκια στο φαίρινγκ, αλλά και η άκρως επιθετική σχεδίαση των πλαστικών, με περισσότερες αιχμές και γωνίες. Ποιοτικά, δεν υπάρχει κάποια έκπληξη από πλευράς Yamaha, με το ΤΜΑΧ να επιδεικνύει ένα υψηλό κατασκευαστικό επίπεδο, με μοναδική "παραφωνία" (αν καταχρηστικά μπορούμε να το πούμε έτσι) την ποιότητα από το δεξί ντουλαπάκι κάτω από το τιμόνι. Πταίσμα μεν, αλλά ευτυχώς που υπάρχει για να έχουμε να σχολιάσουμε και κάτι αρνητικό… Το επίπεδο της βαφής είναι εξαιρετικό, ενώ ο μεγάλος χώρος κάτω από τη σέλα παρέμεινε, δίχως όμως (λόγω χωροταξίας) να μπορούν να φιλοξενηθούν άνετα δύο full face κράνη.

Σε επίπεδο εξοπλισμού, η στάνταρ έκδοση έχει τα δύο power modes, το traction control, keyless τεχνολογία, αλουμινένια διακοσμητικά στο σημείο που πατούν τα πόδια πίσω από την ποδιά και κλείδωμα του κεντρικού σταντ. Η ζελατίνα δεν είναι ρυθμιζόμενη, αλλά στην πράξη δεν πρόκειται να προβληματίσει ιδιαίτερα ούτε τους ψηλότερους αναβάτες, με την κάλυψη που προσφέρει να είναι παραπάνω από αρκετή. Στην κορυφαία έκδοση TechMAX η Yamaha έδωσε τον καλύτερο εαυτό της, προσφέροντας ηλεκτρικά ρυθμιζόμενη σε ύψος ζελατίνα και θερμαινόμενα γκριπ, που ανεβάζουν κατακόρυφα το επίπεδο άνεσης και ενισχύουν ακόμα περισσότερο την hi-end προσωπικότητα του TMAX.

Κλασσική επιλογή

Όποια γενιά TMAX κι αν αγοράσεις ως μεταχειρισμένο, η κορυφαία οδική συμπεριφορά και οι άριστες επιδόσεις είναι δεδομένες. Εκείνο που αλλάζει στο πέρασμα των χρόνων είναι τομείς που αφορούν την άνεση, την ασφάλεια και τον εξοπλισμό. Με την άφιξη του ολοκαίνουριου TMAX το 2022, τα μοντέλα του 2020-2021 γίνονται μια πολύ καλή πρόταση αγοράς ως μεταχειρισμένα, κυρίως για όσους θέλουν τις σύγχρονες ανέσεις και την σύγχρονη τεχνολογία. Η έκδοση TechMAX είναι σαφώς εκείνη που θα πρέπει να προτιμήσετε και αξίζει την διαφορά χρημάτων, ειδικά στην περίπτωση των μεταχειρισμένων όπου η διαφορά στις τιμές μεταξύ των βασικών εκδόσεων και των κορυφαίων εκδόσεων δεν είναι τόσο μεγάλη.

 
Αντ/κά  ()
Προτεινόμενη Λιανική (με ΦΠΑ 24%, €)
Έμβολο πλήρες (με ελατήρια και πείρο):
                 319.12 (και τα δυο)       
Τελικό εξάτμισης:
                        704,88
Εμπρός φτερό: 
                        79,83
Εμπρός τροχός:
                        573,05
Προβολέας:
                        855,49
Μανέτα φρένου:
                          35,40
Σέλα:
                        406,72
Πλαίσιο:
                      1482,82

 

Εύρος τιμών

(€10.000-12.000)

Δύσκολα μαζεύεις χιλιόμετρα μέσα στην πόλη, οπότε τα περισσότερα μεταχειρισμένα TMAX 560 έχουν λιγότερα από 20.000 και οι τιμές τους παραμένουν κάπως ψηλά. Οι βασικές εκδόσεις και η SX ξεκινούν από τις 10.000€, όμως εσείς δώστε κάτι παραπάνω και πάρτε την έκδοση DX/TechMAX

Τι πρέπει να προσέξετε

Τα μηχανικά μέρη του TMAX είναι αντίστοιχα μιας Made in Japan μοτοσυκλέτας και ως εκ τούτου δεν υπάρχουν τα δεκάδες προβλήματα που παρουσιάζουν τα συμβατικά scooter. Ακριβώς όμως λόγω αυτής της ανώτερης αξιοπιστίας και μηχανολογικής αρτιότητας είναι εύκολο να κρυφτούν κάτω από το χαλί βλάβες που έχουν προκύψει από κακή χρήση. Οπότε ένας καλός έλεγχος στις αναρτήσεις, τα φρένα και τον ιμάντα τελικής μετάδοσης μπορεί να σας δώσει μια εικόνα για την προηγούμενη ζωή του. Εννοείται πως  ξαναβαμμένα πλαστικά ή σπασμένα πλαστικά υποδηλώνουν πτώση η οποία μπορεί να μην περιορίζεται μόνο σε εξωτερικές ζημιές. Επίσης κάθε παράξενη συμπεριφορά του κινητήρα στο άνοιγμα του γκαζιού, μπορεί να μην διορθώνεται με έναν απλό “επαναπρογραμματισμό” αλλά να χρειάζεται αντικατάσταση κάποιου ή κάποιων αισθητήρων οι οποίοι δεν είναι καθόλου φτηνοί. Σε κάθε περίπτωση, ένας έλεγχος σε συνεργείο που έχει τον κατάλληλο ηλεκτρονικό εξοπλισμό επιβάλλεται πριν την αγορά διότι οι τιμές μεταξύ του χειρότερου και του καλύτερου μεταχειρισμένου TMAX είναι μικρή και είναι εύκολο στο τέλος να σου στοιχίσει το φτηνότερο όσο θα αγόραζες το καλύτερο.

 

Ναι

Επιδόσεις, μηχανολογική αρτιότητα, ασφάλεια, διασκέδαση, σταθερή αξία μεταπώλησης, τεράστιο πανελλαδικό δίκτυο αντιπροσώπων και συνεργείων

 

Όχι

Εργονομία θέσης οδήγησης, υψηλή τιμή, κατανάλωση στη γρήγορη οδήγηση, μέτριοι αποθηκευτικοί χώροι, περιορισμένη πρακτικότητα 

 

Γιατί

Θέλεις το κορυφαίο scooter του κόσμου σε συμπεριφορά στην πιο σύγχρονη έκδοσή του, χωρίς να πληρώσεις την τσουχτερή τιμή του καινούριου μοντέλου

 
 
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ
Τύπος:
Υγρόψυκτος, δικύλινδρος  με 4 Β/Κ
Διάμετρος επί διαδρομή (mm):
70 Χ 73
Χωρητικότητα (cc):
562
Σχέση συμπίεσης:
10,9:1
Ισχύς (ΗΡ/rpm):
47/7.500
Ροπή (kg.m/rpm):
5,6/5.250
Ειδική ισχύς (ΗΡ/l):
 
Τροφοδοσία:
Ψεκασμός
Σύστημα εξαγωγής:
2 σε 1
Σύστημα λίπανσης:
 κάρτερ
Σύστημα εκκίνησης:
Μίζα
 
ΜΕΤΑΔΟΣΗ
Συμπλέκτης:
Αυτόματος φυγοικεντρικός
Πρωτεύουσα μετάδοση / σχέση:
Γρανάζια / συνεχώς μεταβαλλόμενη CVT
Τελική μετάδοση / σχέση:
Ιμάντας
 
ΠΛΑΙΣΙΟ
Τύπος:
Ατσάλινο ανοιχτό, δύο δοκών
Γωνία κάστερ (˚):
-
Ίχνος (mm):
-
Μεταξόνιο (mm):
1.575
Ύψος σέλας (mm):
800
Βάρος κατασκευαστή, κενή / γεμάτη (kg):
-/216
Ρεζερβουάρ / ρεζέρβα (l):
15/-
 
ΑΝΑΡΤΗΣEIΣ
Εμπρός
Τηλεσκοπικό πιρούνι
Διαδρομή/Διάμετρος (mm):
/
Ρυθμίσεις:
Καμία
 
Πίσω
Μονό αμορτισέρ μοχλισμού
Διαδρομή (mm):
-
Ρυθμίσεις:
Προφόρτιση ελατηρίου
 
ΦΡΕΝΑ
Εμπρός: Δίσκοι 267mm με δαγκάνα τεσσάρων εμβόλων και  ABS
 
Πίσω: Δίσκος 282 mm με δαγκάνα δύο εμβόλων και ABS
 
ΤΡΟΧΟΙ
Εμπρός: 15 x 3,5
Πίσω: 15 x 4.5
Εμπρός Ελαστικό: 120/70/-15
Πίσω Ελαστικό: 160/60/-15

 

ΟΡΓΑΝΑ / ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Ταχύμετρο, στροφόμετρο, χειρόφρενο, LED φώτα εμπρός και πίσω, (DX/TechMAX: ηλεκτρικά ρυθμιζόμενη ζελατίνα, θερμαινόμενα γκριπ, cruise control)