Αφιέρωμα Γιάννης Περιστεράς: Επιλέγοντας τον δύσκολο δρόμο

Το ταξίδι από τις Αφίδνες έως την Imola
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

7/9/2020

Αν “γκουγκλάρεις” το όνομα του Γιάννη Περιστερά στη μηχανή αναζήτησης του διαδικτύου, θα βρεις δεκάδες άρθρα και φωτογραφίες που τον αφορούν. Είναι ένα όνομα που όλοι όσοι ασχολούνται με τους αγώνες μοτοσυκλετών το ακούν και διαβάζουν συχνά για τα αγωνιστικά του αποτελέσματα τα τελευταία χρόνια. Όμως η ιστορία ξεκινά αρκετά χρόνια πριν και αυτό που την χαρακτηρίζει είναι η επιλογή του δύσκολου δρόμου προς την κορυφή.   

 

Το ξεκίνημα

O Ιωάννης Περιστεράς γεννήθηκε στις 21/05/2005 και μπορείς να πεις πως γεννήθηκε μέσα στους αγώνες ταχύτητας, αφού το πρώτο του ερέθισμα με τον κόσμο της αγωνιστικής μοτοσυκλέτας έγινε όταν ήταν μόλις 40 ημερών σε αγώνα του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Ταχύτητας στην πίστα των Σερρών, στην αγκαλιά του πατέρα του Νίκου Περιστερά. Το 2009 σε ηλικία 4 χρονών θα αποκτήσει την πρώτη του μοτοσυκλέτα, ένα Yamaha PW50 και θα ακουστεί για πρώτη φορά το όνομά του από τα μεγάφωνα σε διεθνή αγώνα, κατά την διάρκεια του Supercross στο στάδιο Ειρήνης και Φιλίας του Φαλήρου, μπαίνοντας μέσα στην πίστα υπό το βλέμμα 20.000 θεατών.  

Το 2014 θα κάνει την πρώτη του “πρωταθληματική” εμφάνιση σε επίσημο θεσμό, στο MiniGP CUP, με ένα Honda NSF. Την επόμενη χρονιά, το 2015, αποφασίζει να κάνει ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα για τον εαυτό του, συμμετέχοντας ταυτόχρονα σε αγώνες δύο κατηγοριών του θεσμού και μάλιστα με δύο διαφορετικές μοτοσυκλέτες! Στο μεν MiniGP Cup με μοτοσυκλέτα Honda NSF και στο KidGP με μοτοσυκλέτα Blata, κατακτώντας στο τέλος της χρονιάς την 3η και την 2η θέση της βαθμολογίας αντίστοιχα.

Το 2016 κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο στην Ελλάδα στην κατηγορία MiniGP και ταυτόχρονα κάνει το ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα Ιταλίας στην κατηγορία Pre-MiniGp με μοτοσυκλέτα Metrakit. Βασικός στόχος είναι η συλλογή εμπειριών από διεθνούς επιπέδου αγώνες και η προετοιμασία του για το Red Bull Rookies Cup, όμως ο Γιάννης καταφέρνει να φέρει και εντυπωσιακά αποτελέσματα. Τον Σεπτέμβριο του 2016, ο αγώνας στην Valelunga έφερε έναν Έλληνα αναβάτη στο βάθρο των νικητών! Στην συγκεκριμένη πίστα θα πάρει την νίκη με την Ohvale σε στεγνό αγώνα και την δεύτερη θέση στα pre-MiniGP. Ο 11χρονος τότε Γιάννης Περιστεράς είχε δείξει πολύ καλά στοιχεία στους προηγούμενους αγώνες της χρονιάς, όμως στη γνωστή Ιταλική πίστα βρέθηκε περισσότερο προπονημένος από ποτέ και με ισχυρή θέληση για ένα καλό αποτέλεσμα, θα γίνει ένας από τους ελάχιστους Έλληνες αναβάτες που ανεβαίνει στο βάθρο σε αγώνα του εξωτερικού με στεγνή πίστα.

 

Άνιση μάχη

Τον Οκτώβριου του 2017 και σε ηλικία μόλις 12 ετών αποφασίζει να συμμετάσχει στην  σκληρή διαδικασία του Red Bull MotoGP Rookies Cup Selection με αντιπάλους μεγαλύτερης ηλικίας αναβάτες. Μάλιστα από τους 109 συνολικά συμμετέχοντες ο Γιάννης είναι ο πιο μικρόσωμος και ελαφρύς (λόγω ηλικίας), έχοντας άλλο ένα σοβαρό μειονέκτημα απέναντι στους διεκδικητές των ελάχιστον θέσεων που οδηγούν στο Red Bull Rookies Cup. Θυμίζουμε πως το Red Bull Rookies Cup ακολουθεί στην πλειοψηφία του το πρόγραμμα των MotoGP και είναι η τελευταία στάση πριν την Moto3. Το πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα, φαίνεται από το γεγονός πως αναβάτες όπως ο Joan Mir προσπάθησαν δύο και τρεις φορές μέχρι να πάρουν το εισιτήριο για το Red Bull Rookies Cup. Έτσι, ολόκληρο το 2018 το αφιερώνει στην προετοιμασία του για να επανέλθει πιο δυνατός και έτοιμος, έχοντας στις προπονήσεις την βοήθεια του πολυπρωταθλητή Σάκη Συνιώρη. Οι κόποι και οι θυσίες του μικρού Γιάννη, που έλειωνε μέσα στη δερμάτινη φόρμα του και ακολουθούσε αυστηρή διατροφή και σωματική άσκηση, την στιγμή που τα άλλα παιδάκια στην ηλικία του έπαιζαν με τα κουβαδάκια τους στην παραλία, δεν άργησε να φανεί.

 

Η ανταμοιβή

Η πρώτη του εμφάνιση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας το 2019 ήταν εμφατική, καθώς συνοδεύτηκε με εντυπωσιακές νίκες και ταχύτατους χρόνους, πετυχαίνοντας τρεις νίκες στους τρεις πρώτους αγώνες. Μάλιστα για άλλη μια φορά, συμμετείχε σε δύο κατηγορίες ταυτόχρονα, την SS 300 και την Racing, με μεγαλύτερης ηλικίας αντιπάλους και έγινε ο μικρότερος σε ηλικία νικητής στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος ταχύτητας. Όμως στον μηχανοκίνητο αθλητισμό χρειάζεσαι κάποιες φορές και την τύχη. Ένας σοβαρός τραυματισμός στο πόδι κατά την διάρκεια προπόνησης στην πίστα των Μεγάρων, τον έστειλε στο χειρουργείο λίγες μόλις μέρες πριν τους τελευταίους αγώνες του πρωταθλήματος. Με το πρόγραμμα των ελληνικών αγώνων να έχει ως συνήθως λίγους αγώνες και λίγες συμμετοχές σε κάθε κατηγορία, τέτοιες ατυχίες σε βγάζουν αμέσως από την μάχη του τίτλου, ακόμα κι αν έχεις δημιουργήσει μεγάλη βαθμολογική διαφορά. Την ίδια χρονιά ταξιδεύει στην Ιταλία μαζί με την ομάδα Tsokos Racing του Λάμπρου Τσόκου, και συμμετέχει ως wild card στο CIV (το ιταλικό πρωτάθλημα ταχύτητας).

 

Η διαχείριση της επιτυχίας

Παρά την ισχυρή εμφάνισή του στους ελληνικούς αγώνες, το 2020 ο Γιάννης Περιστεράς παραμένει προσηλωμένος στο απαιτητικό πεδίο μάχης των αγώνων στο εξωτερικό. Όχι οποιωνδήποτε αγώνων, αλλά συγκεκριμένα στο ιταλικό CIV, όπου αποδεδειγμένα βρίσκεται στην κορυφή σε επίπεδο ανταγωνισμού, με αναβάτες παγκοσμίου επιπέδου, όπου ακόμα και νικητές της Moto3 -όπως ο Livio Loi- δυσκολεύονται να ανέβουν στο βάθρο. Οποιαδήποτε θέση μέσα στη δεκαπεντάδα είναι τεράστια επιτυχία και στον τέταρτο αγώνα της χρονιάς για το CIV, με την ομάδα Team Roc'n'DeA και Yamaha R3, τερμάτισε στην 18η θέση μετά από έναν αγώνα που χαρακτηρίστηκε από τεχνικά προβλήματα. Η πλεξούδα της ηλεκτρονικής που επιβάλλει ο κανονισμός, αποδείχτηκε πως είχε κατασκευαστικά προβλήματα σε κάποιες μοτοσυκλέτες, προκαλώντας αναπάντεχες και ξαφνικές δυσλειτουργίες.

Ο Γιάννης ήταν ένας από τους άτυχους που είχαν την προβληματική πλεξούδα στη μοτοσυκλέτα του και η μειωμένη απόδοση του κινητήρα κατά την διάρκεια του αγώνα φάνηκε στην τηλεμετρία, αφού είχε στην ευθεία την μικρότερη τελική από τις υπόλοιπες 31 μοτοσυκλέτες, με 172,8km/h αντί 184,6km/h των αντιπάλων του. Η πανδημία του COVID-19 δημιούργησε πολλά προβλήματα φέτος στους διεθνείς αγώνες και σίγουρα δεν ήταν ό,τι καλύτερο για την αγωνιστική εξέλιξη του Γιάννη. Το πείσμα και οι στόχοι όμως δεν αλλάζουν και μέσα στον Αύγουστο θυσίασε για άλλη μια φορά της διακοπές του και συνέχισε την προετοιμασία του, ταξιδεύοντας στην Ιταλία για δοκιμές στην Imola δίπλα στους αντιπάλους του. Σε αυτή την διάσημη και απαιτητική πίστα της Ιταλίας θα γινόταν η επανεκκίνηση του ιταλικού πρωταθλήματος στις αρχές Σεπτεμβρίου, όπου ο Γιάννης Περιστεράς έκανε άλλο ένα σημαντικό βήμα εμπρός σε αυτό το κακοτράχαλο μονοπάτι που αποφάσισε να ακολουθήσει, καταφέρνοντας να είναι ο ταχύτερος όλων στο τρομακτικό τέταρτο section της Imola. Αυτή είναι η διαφορά αν δεν σε ενδιαφέρει να είσαι μόνο πρώτος στο χωριό σου… Δουλεύεις σκληρά για κάθε section ξεχωριστά.

Ο 15χρονος Γιάννης Περιστεράς συμμετείχε το Σαββατοκύριακο 5-6 Σεπτεμβρίου στους δύο Αγώνες της Ίμολα για το Ιταλικό Πρωτάθλημα CIV, στην κατηγορία Supersport 300, με την Yamaha R3 και την ομάδα Roc'n'DeA.

Το Σάββατο έγινε ο πρώτος από τους δύο Αγώνες και ο Έλληνας οδηγός ξεκίνησε από την 22η θέση, μετά από τεχνικά προβλήματα που είχε αντιμετωπίσει στις Κατατακτήριες Δοκιμές. Τα προβλήματα εντοπίστηκαν στα ηλεκτρικά και τη χαρτογράφηση του κινητήρα και η ομάδα μαζί με τον Έλληνα μηχανικό και Πρωταθλητή Άκη Τσώκο, βρήκαν τις λύσεις και με την εκκίνηση του Αγώνα ο John#41 (όπως ξέρουν τον Γιάννη στην Ιταλία), βρέθηκε να δίνει μάχες με το γκρουπ των οδηγών της πρώτης δεκάδας.

Μια μικρή έξοδος στην προσπάθεια να κερδίσει μια θέση τον έφερε πιο πίσω και έτσι έχασε την επαφή με εκείνο το γκρουπ, δίνοντας τη μάχη για την 11η θέση. Μαζί με δύο Ιταλούς πάλεψε μέχρι τον τελευταίο γύρο, όταν βγήκε και πάλι εκτός ορίων της πίστας για να τερματίσει τελικά 12ος και να πάρει τους πρώτους 4 βαθμούς στο απαιτητικό Πρωτάθλημα, στο οποίο συμμετέχουν έμπειροι οδηγοί μέχρι την ηλικία των 28 χρόνων – όπως επιτρέπεται από τους κανονισμούς.

 

Την προσπάθεια υποστηρίζουν οι εταιρείες: REPSOL Petrolmak S.A., Yamaha ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ, Akrapovic, DNA Filters, TECNO MOTO Performance, SHOEI, KARASSULIS International Transport, Rider Repair Graphics, Peristeras Tyres, Pirelli – INTRAMOTO.

Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας Μέγαρα 4ος: Κυριαρχία Μπεγνή & φοβερός αγώνας στην Supersport

Αναλυτικά αποτελέσματα κι όλα όσα έγιναν στον αγώνα
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

15/9/2019

Με μπόλικο αέρα, πολύ κόσμο στις κερκίδες αλλά λίγες συμμετοχές, ξεκίνησε ο τέταρτος αγώνας του πανελληνίου πρωταθλήματος ταχύτητας στα Μέγαρα, όπου τα supersport χάρισαν το περισσότερο θέαμα. Περιμέναμε αντίστοιχη μάχη στα Superbike όμως ο Μπεγνής δεν άφησε κανέναν περιθώριο, πέρασε γρήγορα μπροστά και έκανε ένα τεράστιο κενό οδηγώντας σε απόσταση αναπνοής από το ρεκόρ της πίστας! Με τον ρυθμό που οδηγούσε ο Μπεγνής, και που ήταν συνέχεια όσων είδαμε το Σάββατο, δεν υπήρχε περίπτωση να τον πλησιάσει κανείς, πόσο μάλλον να του απειλήσει την νίκη, κι έτσι η πρώτη θέση ήταν κλειδωμένη ήδη. Λίγο αργότερα έπεσε και ο Συνιώρης που είναι σίγουρο πως ό,τι κι αν γίνει θα κυνηγά πάντα εκείνον που έχει μπροστά του και το θέαμα θα τελείωνε εκεί, αν δεν γινόταν μία αλλαγή στους τελευταίους γύρους!

Ας ξεκινήσουμε όμως από τα Supersport που περιμέναμε μία εύκολη νίκη του Καρακώστα και την εμπλοκή του Τριντή σε μάχες, δύο πράγματα που τελικά δεν συνέβησαν ακριβώς έτσι. Ο Καρακώστας έχασε την εκκίνηση από έναν δυνατό Παπαγεωργίου που έχει προετοιμαστεί σωστά αυτό το διάστημα και έχει επιστρέψει ιδιαίτερα ανανεωμένος και με την μοτοσυκλέτα του όπως την ήθελε, έχοντας βρει τις ρυθμίσεις με την ομάδα του. Άντεξε τις αρχικές επιθέσεις του Καρακώστα που λίγο αργότερα πέρασε τελικά εμπρός, με τον Τριντή να ακολουθεί στην τρίτη θέση. Από εδώ και πέρα τα πιο ασφαλή προγνωστικά έλεγαν πως θα βλέπαμε μία μάχη για την δεύτερη θέση με τον Καρακώστα να φεύγει μπροστά. Δεν έγινε όμως έτσι. Ο Καρακώστας έκανε το σωστό πηγαίνοντας με ρυθμό που προστάτευε τα ελαστικά, ενώ ο Τριντής έμενε πίσω όσο ο Παπαγεωργίου ψαλίδιζε την διαφορά με την πρώτη θέση. Οι δύο πρώτοι γρήγορα ξεμάκρυναν πολύ από τον Τριντή που εκείνη την στιγμή άρχισε να φαίνεται πως δεν είναι ο εαυτός του και κάτι άλλο συμβαίνει. Πράγματι η μοτοσυκλέτα του είχε πρόβλημα και πάλευε να διατηρήσει τον καλύτερο ρυθμό.

Ο Άλεξ ήταν σε μία εκπληκτική ημέρα κάνοντας καταπληκτικά φρεναρίσματα στο τέλος της ευθείας, πιάνοντας τον Καρακώστα γύρο με τον γύρο. Στην πίσω ευθεία πλησίαζε ακόμη περισσότερο, κέρδιζε έδαφος μέσα στην πλατεία που ο Καρακώστας είχε πιο ανοιχτή γραμμή και έχανε λίγο στην έξοδο όπου οι αντιδράσεις της μοτοσυκλέτας ήταν πιο απότομες. Αργότερα θα πει πως αυτό συνέβαινε γιατί ο ίδιος δεν κρατιόταν σε εκείνη την στροφή ανοίγοντας απότομα. Έχοντας πλησιάσει πλέον τον Καρακώστα το ιδανικό για τον Άλεξ θα ήταν να περιμένει κάνοντας γύρους και να κάνει την επίθεσή του στο τέλος. Περίπου όπως ο Marquez έκανε σήμερα στον Quartararo. Όπως εξήγησε όμως δεν είχε κανένα σκοπό να κάνει αγώνα τακτικής και ήθελε απλά να χαρεί την μάχη, προς μεγάλη χαρά δική μας και των θεατών που πήρε αυτή την απόφαση. Κάπως αντίθετα από την στρατηγική εκείνου που κυνηγά την νίκη. Για αυτό και τελικά επιτέθηκε στην πρώτη στροφή, στην πρώτη μόλις ευκαιρία που είχε. Απλά έδωσε το έναυσμα στον Καρακώστα πως δεν οδηγεί μόνος και αμέσως εκείνος απάντησε. Από εκείνη την στιγμή θα βλέπαμε έναν εξαιρετικό αγώνα, γιατί τον Δημήτρη δεν τον κρατάς εύκολα πίσω. Ο Άλεξ έκανε αλάνθαστη οδήγηση σε καλό ρυθμό παίρνοντας την ιδανικότερη γραμμή σε όλη την πίστα, μην αφήνοντας τον Καρακώστα να περάσει εμπρός, πράγμα που επιχειρούσε σε κάθε στροφή και ευκαιρία. Προσπάθησε ο Καρακώστας να πάρει και ακόμη πιο κλειστή στροφή στην «πλατεία» και παραλίγο να φέρει ένα καταστροφικό highsiding, αλλά δεν το έβαλε κάτω. Όπως είπε, ο πατέρας του το έχει μάθει πως όποιος έχει την εσωτερική στρίβει πρώτος, κι έτσι ακριβώς ξανά δοκίμασε το ίδιο! Αρκετά επιθετικά αλλά απόλυτα καθαρά χωρίς να έρθουν σε επαφή με τον Άλεξ, πήρε μία τσαμπουκαλεμένη προσπέραση, την τελευταία του αγώνα. Μετά από αυτό και με την μανέτα του Άλεξ να έχει χάσει σε αίσθηση, οι δυο τους «χώρισαν» αφήνοντας κενό, τελειώνοντας τον αγώνα με αυτή ακριβώς την σειρά. Στο μεταξύ τα προβλήματα του Τριντή γιγαντώθηκαν και λίγο έλειψε να χάσει την θέση από τον Ευθυμίου, με τον Τζωρτζόπουλο και τον Κοντογιάννη να κλείνουν την εξάδα των… εξακοσίων.

Ο Καρακώστας πήρε την νίκη, αλλά χάρη στον Παπαγεωργίου χαρήκαμε αγώνα ως θεατές σε μία μάχη που ήταν η καλύτερη της ημέρας κερδίζοντας και οι δύο το χειροκρότημα όλων.

Στα Superbike ο Μπεγνής από την pole position δεν έστριψε πρώτος, με τον Συνιώρη να κάνει μία καλή εκκίνηση και τον Λευτέρη Πίππο μία πιο απότομη, με μικρές σούζες ισχύος. Έστριψαν όλοι μαζί στην πρώτη στροφή, πράγμα τρομακτικό να το βλέπεις από έξω, και γρήγορα ο Μπεγνής πήρε την απόφαση να μην παίξει το παιχνίδι της γάτας και του ποντικιού, όσο τα ελαστικά ήταν στην μέγιστη απόδοσή τους. Απλά πέρασε εμπρός και κατευθείαν άνοιξε σε μήκος… λεωφορείου την απόσταση! Ταυτόχρονα ο Συνιώρης έχανε συνέχεια έδαφος καταλήγοντας στην τέταρτη θέση, με τον Λευτέρη Πίππο να περνά εμπρός και αμέσως μετά τον Παπαγγέλου που είχε βάλει στόχο την δεύτερη θέση. Είπαμε ήδη πως η πρώτη ήταν του Σωτήρη Μπεγνή, δεν υπήρχε περίπτωση να τον ακολουθήσει άλλος στον ρυθμό που πήγαινε. Έχουμε λοιπόν την ελπίδα πως όλες οι πίσω θέσεις θα κριθούν μέσα από δυνατές μάχες, όμως ακριβώς τότε ο Συνιώρης έχει μία πολύ άσχημη πτώση με τρόπο -δυστυχώς- γνώριμο για εκείνον. Λυσσασμένος όρμηξε μετά την ευθεία στα φρένα και προδόθηκε τελικά από την ίδια στροφή, κι ας την έχουν στρώσει πρόσφατα. Επειδή είναι εξαιρετικός στα φρένα και παίρνει το ρίσκο, θεώρησε πως μετά την ευθεία θα μπορούσε να χωθεί και να πάρει πίσω τις θέσεις που έχασε. Γλίστρησε, βρέθηκε στην εξωτερική και η μοτοσυκλέτα δεν τον βοήθησε, φεύγοντας σε ένα highsiding που τον έστειλε απευθείας στο νοσοκομείο. Το «απευθείας» είναι σχετικό, και έχει να κάνει με ένα σημαντικό πρόβλημα ασφαλείας, όπως θα δούμε παρακάτω.

Ο Παπαγγέλου γλίτωσε παρά τρίχα την πτώση με τον Συνιώρη και πέρασε γρήγορα τον Λευτέρη Πίππο ευελπιστώντας να κλειδώσει την δεύτερη θέση. Μπροστά ο Μπεγνής εκεί που ήταν, έβλεπε άλλο λεπτό της ημέρας…

Αργά αλλά σταθερά, γύρο με τον γύρο, ο Λευτέρης ψαλίδιζε την διαφορά με τον Παπαγγέλου. Η εντελώς «μανίσια» CBR1000 δεν μπορούσε να βοηθήσει τον Παπαγγέλου να ξεφύγει από την πολύ δυνατή R1 του Λευτέρη. Αργά ή γρήγορα η διαφορά αυτή θα εξαφανιζόταν. Ο Λευτέρης έφτασε στο τέλος του αγώνα τον Δημήτρη και με καθαρό προσπέρασμα πήρε την δεύτερη θέση στο βάθρο.

Μακάρι οι εταιρίες στην Ελλάδα να μπορούσαν να συντηρήσουν παραπάνω από έναν αναβάτες, τον μόνο τρόπο να δούμε περισσότερες συμμετοχές στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, αλλά ακόμη και ένας είναι πρόβλημα στις μέρες μας. Κι όταν λέμε να «συντηρήσουν» δεν μιλάμε για μισθό αλλά για τα λειτουργικά έξοδα που είναι τεράστια. Οι εταιρίες ελαστικών είναι που κάνουν αυτή την στιγμή την περισσότερη δουλειά για να κρατήσουν το άθλημα και υπάρχουν ταλέντα που μένουν χωρίς την βοήθεια που θα έπρεπε. Πάντα έτσι ήταν, σε όλες τις χώρες γενικά. Λίγο περισσότερο στην Ελλάδα του σήμερα.

Ο Μπεγνής από την άλλη δεν είχε αυτό το θέμα, και το μόνο που θα ήθελε είναι οι λέσχες και οι μοτοσυκλετιστές να μην πηγαίνουν εκδρομές με προορισμό τα σουβλάκια, αλλά όταν έχει αγώνα να βρίσκονται στις κερκίδες. Στην ίδια κατεύθυνση είναι όλα αυτά, μέρος του ίδιου προβλήματος. Περισσότεροι θεατές δικαιολογούν τα έξοδα για τις εταιρίες, και στο τέλος καταλήγουμε να έχουμε καλύτερους αγώνες, ένας κύκλος είναι όλα.

Για την οργάνωση του αγώνα υπήρχαν παραλείψεις, αλλά μία ήταν η σοβαρότερη, όταν η μοτοσυκλέτα του Συνιώρη έμεινε μέσα στην πίστα. Όχι κάπου έξω αλλά πάνω στην άσφαλτο. Αν κάποιος αποφάσιζε να ντουμπλάρει στην στροφή εκείνη, παρόλο που η κίτρινη σημαία δεν σταματούσε να κυματίζει έντονα, τότε θα είχαμε άσχημη σύγκρουση. Το πρόβλημα με τα Μέγαρα το ξέρουμε, δεν υπάρχει βοηθητική οδός. Αν κάποιος πέσει, ή μαζεύει τα κομμάτια του και περπατάει, όπως έκανε ο Συνιώρης, ή διακόπτεται ο αγώνας με κόκκινη σημαία, όπως και θα έπρεπε να είχε γίνει. Με τον Συνιώρη κάτω να έχει σπάσει την κλείδα του και να μην ξέρει εκείνη την στιγμή αν είναι ΟΚ να σηκωθεί ή θα ανακαλύψει και κάτι άλλο, το σωστό θα ήταν να τον μαζέψουν με φορείο. Που σημαίνει να φτάσει το ασθενοφόρο, άρα να σταματήσει ο αγώνας, πράγμα που δεν έγινε. Το ασθενοφόρο πήγε μέσα από τα χόρτα, ο Συνιώρης πέρασε απέναντι περπατώντας και όλα αυτά με την μοτοσυκλέτα του να είναι επί 4-5 γύρους πάνω στην άσφαλτο. Είχαν σπάσει τα κλιπόν και δεν ήταν εύκολο να την βγάλουν έξω, για αυτό και έπρεπε να τρέξει κόσμος να βοηθήσει ή να βγει η κόκκινη σημαία.

Αν γινόταν αυτό θα αναγκαζόταν και ο Μπεγνής να δει για άλλη μία φορά τους υπόλοιπους που είχε ξεχάσει τι μοτοσυκλέτα οδηγούσαν, εκεί μόνος του που οδηγούσε στον δικό του ρυθμό… Η μόνη πάλη που είχε τελικά ήταν με τον πολύ δυνατό αέρα και τις άκομψες στάσεις που έπαιρνε στην μοτοσυκλέτα για να καταφέρει να μείνει στην σέλα.

Πέρα από αυτό το παράπτωμα με την μοτοσυκλέτα του Συνιώρη που δεν απομακρύνθηκε άμεσα, υπήρχαν και άλλα θέματα με την οργάνωση από πλευράς αγωνιζομένων αν και τα περισσότερα στην πορεία ξεπερνιόντουσαν. Από τα κάγκελα που έπεφταν από τον αέρα στα δοκιμαστικά μέχρι την ενημέρωση για τους γύρους στον αγώνα… Ωστόσο ας τραβήξουμε μία γραμμή γιατί είναι βλακώδες να μιλάμε -για παράδειγμα- για το πώς καθάρισε τα τζάμια η καθαρίστρια, όταν σου λείπει ολόκληρη η πόρτα, κι ένας τοίχος από την άλλη πλευρά του σπιτιού! Τι σημαίνει αυτό; Πως με τεράστια έλλειψη χρημάτων, προσωπικού εξειδικευμένου, εξοπλισμού κτλ, το ζήτημα δεν είναι ποιος μπορεί να κάνει κάτι καλύτερα, αλλά αν μπορούμε να κάνουμε κάτι όλοι μαζί για να βελτιωθεί η κατάσταση των αγώνων. Σε αυτό το στάδιο βρισκόμαστε, την πυρόσβεσης, που προηγείται της απόδοσης ευθυνών… Και που προφανώς ανοίγει διαφορετική κουβέντα.

Σε όλα τα παραπάνω υπάρχει ηλιαχτίδα και είναι οι νέοι αναβάτες, εκείνοι που μπορείς πραγματικά να στηριχτείς επάνω τους για να δικαιολογήσεις την ανάγκη να έχουν μέλλον οι αγώνες σε αυτή την ριμαδοχώρα και το θέαμα των κατηγοριών Supersport 300 και Νέων είναι ακριβώς αυτό που θέλεις να βλέπεις. Ο Γερακιανάκης έκανε μία τεράστια πρόοδο, έκανε την διαφορά και βρίσκεται εμπρός τόσο από τον Σκούρτα, όσο και από τον Παπανικολάου και τον Μπαξίσογλου και στις δύο κατηγορίες που συμμετέχει. Προφανώς και μεγάλος απών είναι ο Περιστεράς, που με σπασμένο πόδι ήταν παρόλο αυτά εκεί, στον αγωνιστικό χώρο, για να μην χάσει καθόλου σε αίσθηση και πολύ θα ήθελε να βρεθεί σε μοτοσυκλέτα.

Στην πολυπληθή κατηγορία της OPEN με τα εξακοσάρια και τα χιλιάρια μαζί, η πίστα των Μεγάρων ευνόησε τον μεταξύ τους ανταγωνισμό. Ο Δέσκας έχει έρθει προπονημένος από αλλού, να εφαρμόσει αυτά που ξέρει στα Μέγαρα και το κατάφερε, ενώ ο Θεοδωρόπουλος ήταν από κοντά. Ο Γεωργόπουλος έκανε έναν άθλο στα δοκιμαστικά, ενώ ακόμη αναρρώνει από το πρόβλημα με το πόδι του και ο δυνατός αέρας ήταν το μόνο ζήτημα που αντιμετώπισε. Η OPEN είχε μεγαλύτερο πρόβλημα με τον καιρό και τον δυνατό αέρα…

Ο αρκετός κόσμος που βρέθηκε στις κερκίδες είναι ένα θετικό σημάδι. Μπορεί αρκετοί να αποχώρησαν όταν έπεσε ο Συνιώρης, αλλά φταίει ο Μπεγνής σε αυτό γιατί έτσι όπως πήγαινε, και πολύ γρήγορα και πολύ σταθερά, δεν θα τον έφτανε άλλος. Το μήνυμα προς τα εκεί είναι πως με τέτοιους αναβάτες έχει κανείς να δει πολλά και να μάθει από τον τρόπο που οδηγούν και αξίζει να τους βλέπεις για όσο περισσότερο μπορείς…

 

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ

 
 

SUPERSPORT

1
7
ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
26,08,081
2
75
ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
26,20,829
3
44
ΤΡΙΝΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
26,28,950
4
55
ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
26,31,090
5
33
ΤΖΩΡΤΖΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
26,57,629
6
337
ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΜΕΝΕΛΑΟΣ
27,15,146
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

SUPERBIKE

1
83
ΜΠΕΓΝΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ
27,54,448
2
1
ΠΙΠΠΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ
28,02,768
3
42
ΠΑΠΑΓΓΕΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
28,03,335
4
156
ΤΣΑΛΙΚΗΣ ΦΩΤΗΣ
28,24,521
5
81
ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ
28,35,371
6
7
ΒΑΜΒΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
28,06,153
 
 
ΣΥΝΙΩΡΗΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

ΝΕΟΙ

1
35
ΓΕΡΑΚΙΑΝΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
16,31,737
2
51
ΣΚΟΥΡΤΑΣ ΘΩΜΑΣ - ΑΘΑΝΑΣΙ
16,33,708
3
27
ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ
16,35,806
4
19
ΜΠΑΞΙΣΟΓΛΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ
17,01,481
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

RACING

1
27
ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ
27,39,994
2
111
ΝΤΟΤΣΙΚΑΣ ΛΕΑΝΔΡΟΣ
28,17,501
3
31
ΠΑΡΓΙΝΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
28,37,285
4
95
ΑΡΝΑΟΥΤΑΚΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΣΑΜ
28,39,300
5
33
ΣΤΑΜΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ
28,02,596
6
74
ΚΙΤΣΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
25,02,821
7
16
ΕΪΠΟΓΛΟΥ ΒΕΛΗΣ
27,55,718
8
42
ΛΕΦΕΒΡ ΑΝΔΡΕΑΣ
 
 
 
 
 

SS300

1
35
ΓΕΡΑΚΙΑΝΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
25,44,856
2
51
ΣΚΟΥΡΤΑΣ ΘΩΜΑΣ - ΑΘΑΝΑΣΙ
27,41,999
3
19
ΜΠΑΞΙΣΟΓΛΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ
28,33,595
4
18
ΛΑΣΚΑΡΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ
28,25,952
 
 
 
 
 

OPEN

1
59
ΔΕΣΚΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ
23,02,511
2
87
ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜ
23,02,985
3
85
ΜΟΥΤΟΓΛΗΣ ΣΠΥΡΟΣ
23,19,842
4
92
ΠΑΠΑΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ ΑΝΔΡΕΑΣ
23,33,231
5
50
ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
23,45,852
6
222
ΚΟΥΡΟΥΝΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ
24,04,724
7
99
ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤ
23,12,558(21laps)
8
34
ΚΛΑΔΟΓΕΝΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
23,16,493
9
146
ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤ.
23,36,702
10
210
ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
23,39,032
11
96
ΣΙΔΕΡΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
23,09,849 (20laps)
12
40
ΚΥΡΙΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
23,18,447
13
93
ΑΓΓΕΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΜΑΡΚΟΣ
 

φωτό: APEX Photography