Ο Γιάννης Περιστεράς στο CIV

Από τη ελληνική "λίμνη" στον διεθνή "ωκεανό"
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

4/7/2019

Πολλές φορές μιλάμε και συζητάμε για το επίπεδο των ελληνικών αγώνων ταχύτητας και το επίπεδο των Ελλήνων αναβατών σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη και γενικά με τις χώρες του εξωτερικού, όμως σπάνια έχουμε μια πλήρη και ολοκληρωμένη εικόνα για το τι πραγματικά συμβαίνει εκεί. Η συμμετοχή του Γιάννη Περιστερά στο CIV φέτος, παράλληλα με τη συμμετοχή του για πρώτη φορά στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας, είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για να δούμε ποιες είναι οι διαφορές ανάμεσα στην ελληνική πραγματικότητα και όσα γίνονται στην Ευρώπη.

Μετά από δύο εντυπωσιακές εμφανίσεις στην Τρίπολη και στις Σέρρες (διπλός αγώνας), όπου έτρεξε σε δύο κατηγορίες (SS300 και Racing) ο μόλις 14 ετών Γιάννης Περιστεράς είναι επισήμως ο μικρότερος σε ηλικία έλληνας αναβάτης που πήρε την καρό σημαία σπίτι του και είναι αήττητος στην SS300 με τρεις νίκες σε τρεις αγώνες. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την ταχύτητα ή το ταλέντο του, ούτε καν την αγωνιστική ωριμότητα του, αφού οι νίκες αυτές ήρθαν αντιμετωπίζοντας πολύ έμπειρους αναβάτες με πρωταθλήματα στο ενεργητικό τους. Απόλυτα φορμαρισμένος αγωνιστικά και με την  θετική ψυχολογία στα ύψη, βρέθηκε στην πίστα της Imola για να συμμετέχει στο θεσμό του CIV, με την δική του Yamaha R3 που προετοιμάζει η ομάδα Tsokos Racing. Δίπλα του σε ρόλο προπονητή ο 11 φορές πρωταθλητής Σάκης Συνιώρης και φυσικά ο πατέρας του Νίκος Περιστεράς που έχει το περίπλοκο καθήκον να λύνει όλα τα προβλήματα που υπάρχουν έξω από την πίστα. Κι από αυτό το τελευταίο θα ξεκινήσουμε, διότι ακόμα και όσοι έχουν συμμετάσχει σε κάποιον αγώνα δυσκολεύονται να καταλάβουν πως ο μηχανοκίνητος αθλητισμός σε επίπεδο πρωταθλητισμού δεν είναι μόνο η γρήγορη οδήγηση μέσα στην πίστα. Το κόστος είναι τεράστιο και σε πολύ μεγάλο βαθμό επηρεάζει και τα αγωνιστικά αποτελέσματα. Διότι ο αγώνας είναι απλώς το αποτέλεσμα της προετοιμασίας και των προπονήσεων που έχεις κάνει. Οι προπονήσεις όμως δεν είναι τσάμπα. Πέρα από τα λάστιχα, τις βενζίνες και τη φθορά του εξοπλισμού, έχουν και δεκάδες κρυφά κόστη.

Εδώ είναι που γεννάται η ανάγκη της υποστήριξης από τους χορηγούς και είναι η τεράστια διαφορά που έχουμε με τις χώρες της Ευρώπης. Οι χορηγοί δεν σου δίνουν χρήματα για να κάνουν μια καλή πράξη και να σώσουν την ψυχή τους. Χρήματα δίνουν για να προβάλουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους και αποσκοπούν στην αύξηση των πωλήσεων στη συγκεκριμένη αγορά που δραστηριοποιούνται. Είτε μας αρέσει, είτε όχι, η ελληνική αγορά δεν έχει το μέγεθος και την οικονομική ισχύ της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Βρετανίας και σε καμία περίπτωση δεν έχει την κουλτούρα των αγώνων τέτοιων χωρών, που έχουν δικές τους βιομηχανίες κατασκευής μοτοσυκλετών από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα.  Καθώς εδώ δεν μιλάμε για πενταροδεκάρες αλλά για αρκετές χιλιάδες ευρώ, οι εταιρείες που χορηγούν αναβάτες μετράνε κάθε λεπτομέρεια και όχι μόνο τα αγωνιστικά αποτελέσματα. Η σοβαρότητα της οργάνωσης και της προβολής του πρωταθλήματος που συμμετέχει ένας αναβάτης παίζει καθοριστικό ρόλο. Καμία σοβαρή εταιρεία δεν κρατάει 20.000-30.000€ στην άκρη περιμένοντας πότε θα ανακοινωθεί το πρόγραμμα των αγώνων που σκοπεύει να προβάλει τα προϊόντα της. Σε όλη την Ευρώπη το αγωνιστικό πρόγραμμα του πρωταθλήματος της επόμενης χρονιάς έχει ανακοινωθεί σε όλους πριν καν λήξει το τρέχον πρωτάθλημα. Το αποτέλεσμα είναι ο Νίκος Περιστεράς (όπως και όλοι οι έλληνες ιδιοκτήτες ομάδων/αναβάτες που αναζητούν χορηγούς) να βρίσκονται μονίμως στη δυσάρεστη θέση να μιλάνε με τις εταιρείες χωρίς να μπορούν να τους πουν με σιγουριά πότε και πού θα προβληθούν τα προϊόντας τους! Τα αυτονόητα δηλαδή…

Έτσι η πλειοψηφία των ελλήνων αναβατών στηρίζονται στην δική τους τσέπη και όσες χορηγίες υπάρχουν, βασίζονται στην προσωπική σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ των ανθρώπων της ομάδας και εκείνων της εταιρείας που τους χορηγεί. Αυτό δεν σημαίνει πως στο εξωτερικό σου χαρίζουν μηχανάκια και σου πληρώνουν νταλίκες. Οι γονείς του Stoner πούλησαν το σπίτι τους για να πάνε στην Αγγλία ώστε ο μικρός να βρεθεί σε ένα πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα από εκείνο της Αυστραλίας. Ουσιαστικά αυτό είναι και το σκεπτικό πίσω από τη συμμετοχή του Γιάννη Περιστερά στο CIV, με απώτερο στόχο τον θεσμό του Red Bull Juniors Cup, όπου οι δύο αυστριακές εταιρείες (ΚΤΜ και Red Bull) προσπαθούν να αναδείξουν το οδηγικό ταλέντο των αναβατών, περιορίζοντας όσο είναι δυνατόν τον παράγοντα της οικονομικής ισχύος των συμμετεχόντων, που πάντα θα υπάρχει και θα παίζει το ρόλο του σε αυτό το άθλημα.

Με αυτά τα δεδομένα η ελληνική ομάδα αποτελούμενη από τους Λάμπρο Τσώκο, Σάκη Συνιώρη, Νίκο Περιστερά και φυσικά τον μικρό Γιάννη, βρέθηκε στην πύλη εισόδου της θρυλικής πίστας της Imola στην Ιταλία. Από τον πρώτο κιόλας γύρο φάνηκε το δεύτερο μεγάλο μειονέκτημα των ελλήνων αναβατών. Μιλάμε φυσικά για τις πίστες μας ή για να είμαστε πιο ακριβείς για την απουσία τους. Ναι, έχουμε τις Σέρρες που είναι πιστάρα. Έχουμε τα Μέγαρα που φτιάχνουν φυσική κατάσταση και έχουμε συγκυριακά το αεροδρόμιο της Τρίπολης που ακονίζει το μυαλό και είναι… σκέτη αλητεία. Όμως πίστες μήκους 4 και 5 χιλιομέτρων, με έντονες υψομετρικές διαφορές δεν έχουμε. Εδώ στην Ελλάδα όποιος θέλει ή έχει πει πως θα φτιάξει πίστα, ψάχνει για ένα επίπεδο λιβάδι. Όμως οι πιο διάσημες πίστες των ευρωπαϊκών και παγκόσμιων πρωταθλημάτων είναι πάνω σε λόφους. Το ίδιο και η Imola, η οποία επιπλέον έχει και μια δύσκολη χάραξη που το κάθε λάθος το πληρώνεις δύο ή και τρεις στροφές μετά!

Οπότε ναι μεν ο Γιάννης Περιστεράς ήταν άτυχος που μια βίδα του τρύπησε το λάστιχο στον πρώτο γύρο και έχασε το πολύτιμο δεκάλεπτο των ελεύθερων δοκιμαστικών, όμως ακόμα κι αν πήγαιναν όλα καλά, την Imola δεν την μαθαίνεις σε δέκα λεπτά αν μέχρι εκείνη τη στιγμή έχεις κάνει αγώνες μόνο σε επίπεδες πίστες. Το πόσο μεγάλο ρόλο παίζει η απουσία αγωνιστικής εμπειρίας σε τέτοιου είδους συνθήκες, φάνηκε από την αλματώδη πρόοδο με την οποία ο Γιάννης Περιστεράς βελτίωνε τους χρόνους του κάθε φορά που έμπαινε στην πίστα. Διότι να οδηγήσει γρήγορα ξέρει και μάλιστα πολύ καλά. Πού είναι η επόμενη στροφή δεν ήξερε, διότι δεν την έβλεπε πίσω από τον λόφο.  Κάθε μικρό κομμάτι που μάθαινε, είχε ως αποτέλεσμα να ρίχνει ολόκληρα δευτερόλεπτα.

Με άλλα λόγια, όποιος νομίζει πως αν κάνει 1:14 στις Σέρρες θα πάει στην Imola και θα τους πάρει τα σώβρακα στα Superbike είναι γελασμένος. Μιλήσαμε με τον Σάκη Συνιώρη που είναι δίπλα στον Γιάννη Περιστερά τα τελευταία χρόνια ως προπονητής, πριν γράψουμε αυτό το άρθρο. Ο Σάκης δεν είναι μόνο 11 φορές πρωταθλητής Ελλάδας, αλλά είναι κι αυτός ένας από τους Έλληνες ταλαντούχους αναβάτες που δοκίμασαν την τύχη τους σε διεθνείς ευρωπαϊκούς αγώνες, μαζί με τον αδερφό του (και συνάδελφό μας…), τον αείμνηστο Άλκη Συνιώρη. Όπως ο Γιάννης Περιστεράς σήμερα, έτσι και ο Σάκης με τον Άλκη γύρισαν πίσω από τον πρώτο τους αγώνα σε πίστα του εξωτερικού, έχοντας βιώσει για πρώτη φορά στην ζωή τους την εμπειρία να στρίβεις, να προσπερνάς και να αλλάζεις πορεία με το γόνατο και τα μαρσπιέ κάτω και 200km/h στο κοντέρ. Σε ποια ελληνική πίστα το κάνεις αυτό;

Γι΄αυτό η παρουσία του Σάκη δίπλα στον Γιάννη στην πίστα της Imola ήταν τόσο σημαντική. Διότι όλοι οι άλλοι βλέπουν απλώς μια άσφαλτο και ένα χρονόμετρο, όταν την ίδια στιγμή μπροστά στα μάτια του Γιάννη βρίσκεται ένας εντελώς νέος… πλανήτης! Όχι διαφορετική πίστα ή διαφορετική χώρα. Διαφορετικός πλανήτης. Ο επόμενος σταθμός για τον Γιάννη Περιστερά είναι η σαφώς πιο βατή για τα ελληνικά δεδομένα επίπεδη πίστα του Misano. Όχι πως θα είναι εύκολα τα πράγματα εκεί. Η αριστερόστροφη φορά σε σχέση με τον αρχικό δεξιόστροφο σχεδιασμό της πίστας, έχει κάνει δύσκολες τις τελευταίες στροφές που ήταν κάποτε επιταχυνόμενες και τώρα μπαίνεις φρενάροντας. Σοφά η ελληνική ομάδα αποφάσισε να βρεθεί εκεί το επόμενο Σαββατοκύριακο για προπόνηση, ώστε ο Γιάννης Περιστεράς να έχει αυτή τη φορά μικρότερο μειονέκτημα έναντι των αντιπάλων του στον αγώνα του CIV που ακολουθεί.   

Στο τέλος αυτού του κειμένου, μπορείτε να διαβάσετε όλα όσα έγιναν από καθαρά αγωνιστικής πλευράς και τις πραγματικά πολλές ατυχείς στιγμές που είχε ο Γιάννης Περιστεράς στην Imola, στο Δελτίο Τύπου που μας έστειλε η ομάδα του.   

 

Δελτίο Τύπου

 

Θετικό ξεκίνημα του Γιάννη Περιστερά στο CIV

Τρομερή βελτίωση στην άγνωστη Imola

 

Ο 14χρονος Γιάννης #John41 Περιστεράς αγωνίστηκε το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Ιουνίου στο Ιταλικό Πρωτάθλημα CIV στην κατηγορία Supersport 300 με Yamaha R3 και ελαστικά Pirelli Supercorsa V3, στη φημισμένη πίστα της Ίμολα. Η θρυλική αυτή πίστα είναι ιδιαίτερα δύσκολη, με 22 στροφές στα 4,936μ. της διαδρομής της και ο νεαρός Έλληνας οδηγός δεν είχε την ευκαιρία στο παρελθόν να κάνει δοκιμές εκεί, περιμένοντας τις Ελεύθερες Δοκιμές του επίσημου Αγώνα για να μάθει την πίστα! 

Ένα σκασμένο λάστιχο από βίδα συναθλητή του μέσα στην πίστα ήταν η πρώτη ατυχία που δεν τον άφησε να ολοκληρώσει την εκμάθηση, έτσι ρίχτηκε κατευθείαν στις Κατατακτήριες 1, όπου είχε μια πτώση στην 22η στροφή της διαδρομής. Ήδη από το 2'18.862 των Ελεύθερων και τη διαφορά των 9.4'' από τον πρώτο από τους 34 συμμετέχοντες, είχε πριν την πτώση “κατεβάσει” 3.1'' ενώ στις Κατατακτήριες 2 κατέβασε ακόμη 2.2'' σε μόλις 4 γύρους, αφού έμεινε από αντλία βενζίνης και δεν ολοκλήρωσε ούτε τις ΚΑΤ2! 

Στον 1ο από τους δύο Αγώνες του προγράμματος, το Σάββατο, τερμάτισε στην 21η θέση με καλύτερο χρόνο κατά 0.7 του δευτερολέπτου σε σχέση με τις Κατατακτήριες, αλλά με καλύτερη γνώση της πίστας.

Η τελευταία ατυχία ήρθε στο Ζέσταμα του Αγώνα της Κυριακής όταν έκανε μόνο ένα γύρο, καθώς έμεινε και πάλι από αντλία βενζίνης. Η ομάδα επιδιόρθωσε τη βλάβη και στον Αγώνα ο #John41 έδωσε ωραία μάχη με ένα γκρουπ δέκα οδηγών, για μια θέση στη βαθμολογούμενη 15αδα. Ο τερματισμός του στην 20η θέση είναι ένα καλό αποτέλεσμα, με χρόνο ταχύτερου γύρου 2'11.655 (βελτίωση 7.2'') και διαφορά 3.7'' από τον ταχύτερο γύρο του νικητή Manuel Gonzalez που οδηγούσε Kawasaki. Ο Έλληνας οδηγός ήταν με διαφορά ο μικρότερος σε ηλικία συμμετέχων, με την πλειοψηφία να είναι μεταξύ 16 και 20 χρόνων, ενώ συμμετείχαν και κάποιοι 24χρονοι! Μάλιστα ανάμεσα στους 15 οδηγούς που συμμετείχαν με Yamaha R3 πήρε την 7η θέση! 

Πέρα από τα νούμερα που λένε τη μισή αλήθεια, το οδηγικό του στυλ και το πείσμα του, εντυπωσίασε τους Ιταλούς οργανωτές και ήδη μια Ιταλική ομάδα τον προσκάλεσε σε δοκιμές ενόψει του επόμενου αγώνα του CIV που θα γίνει στο Misano! Θετική λοιπόν η πρώτη εμπειρία του Γιάννη Περιστερά στο δύσκολο Ιταλικό Πρωτάθλημα και η ελληνική ομάδα, με μηχανικό τον Λάμπρο Τσώκο, κόουτς τον Σάκη Συνιώρη και Διευθυντή τον Νίκο Περιστερά γύρισε με πολύτιμες εμπειρίες στις βαλίτσες της.

 

ΓΙΑΝΝΗΣ #John41 ΠΕΡΙΣΤΕΡΑΣ - Οδηγός

“Η συμμετοχή στο CIV ήταν κάτι που περίμενα από το ξεκίνημα της χρονιάς. Η πτώση και τα μηχανικά προβλήματα δεν μου έδωσαν το χρόνο που θα ήθελα για να μάθω την πίστα, αλλά την Κυριακή ένιωσα καλά πάνω στην Yamaha R3 και οδήγησα χωρίς άγχος. Έμαθα πολλά και είμαι στο ίδιο δευτερόλεπτο με τους οδηγούς που δίνουν τη μάχη της δεκάδας. Στο Μιζάνο σίγουρα θα είναι καλύτερα, αφού θα κάνω δοκιμές πριν τον Αγώνα. Ευχαριστώ την ομάδα και όλους τους χορηγούς μας για την υποστήριξη.”


 

Η ομάδα θέλει να ευχαριστήσει τους χορηγούς που στηρίζουν την προσπάθεια: 

ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ, Motodirect, ΜΟΤΟΔΙΚΤΥΟ, Aplinestars, TZORTZOPOULOS – SHOEI, ANEK – SUPERFAST, Zen1one Racing, RACE TECH Exhaust System, Yamaha TSOKOS Racing, Georgopoulos – ERMAX, EXTRA Products TASSOULIS, Extreme Track Days, RISE, mouratis gp spare parts, TECNO MOTO performance, clever media, P+P Papageorgiou Peristeras, PIRELLI Intramoto, PAPASTAVROU Shops, AM ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ, MGP motograndprix.gr, S1 Sinioris Racing, BIZZARE STICKERS, SUPERBMOTO, ΒΑΦΕΣ ΜΑΝΟΣ, ANDELI MOTOTOURING, TENG TOOLS, FABRI, RiderGraphics, DUNLOP, PERISTERAS TYRES.

 

 

Peristeras Moto Tyres

OFFICIAL SUPPLIER  GREECE:

Dunlop Moto Racing Tyres

Dunlop Kart Racing Tyres

Chicken Hawk moto & kart Warmers 

Gerbing Heated Clothes

Gruppo Pritelli official Racing Apparel

 

Κεντρικό Μιχαλακοπούλου 125 Αθήνα,

Υπ/μα :  Κωνσταντινουπόλεως 44, Περιστέρι

Office: 210 777 5380 & 2105770877

Fax:    210 7798116  & 2105770876

Mob:   6978483747

Mail: [email protected], [email protected]

www.peristeras-tyres.gr

https://www.facebook.com/profile.php?id=100009036700180

https://www.instagram.com/peristeras/?hl=el

Συνέντευξη Δημήτρης Καρακώστας: Χαμηλοί τόνοι, υψηλοί στόχοι!

Η χαρτογράφηση μιας δυνατής προσπάθειας
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

20/12/2018

Το μήλο είναι βέβαιο ότι θα πέσει κάτω από τη μηλιά, αλλά δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα μπορέσει να γίνει σαν το δέντρο από το οποίο γεννήθηκε. Στην περίπτωση όμως του Δημήτρη Καρακώστα, ενός εκ των δύο γιων του πρωταθλητή Γιώργου Καρακώστα, όχι μόνο άνθισε και αναπτύχθηκε, αλλά η μέχρι τώρα πορεία του δείχνει ότι τα "κλαδιά" του μπορούν να φτάσουν πολύ μακρύτερα από εκείνα του πατέρα του.

Τα τελευταία δύο χρόνια, το όνομα του Δημήτρη είναι από τα πιο πολυσυζητημένα, καθώς συγκαταλέγεται μεταξύ των πρωταγωνιστών στην πολύ ανταγωνιστική κατηγορία Supersport 600 του Πανελληνίου Πρωταθλήματος ταχύτητας. Η αλήθεια όμως είναι ότι το μικρό "Καρακωστάκι" –όπως είναι φυσικό- ξεκίνησε την επαφή του με τις μοτοσυκλέτες και δη με τους αγώνες πολύ-πολύ νωρίτερα. Ο Δημήτρης ήταν μόλις τριών ετών, όταν μπήκε με την λιλιπούτεια αγωνιστική του μοτοσυκλέτα στην αρένα του Athens Supercross, στους γύρους επίδειξης που διοργανώνονταν ως παράλληλη εκδήλωση του μεγάλου event, στο OAKA. Με το κράνος να είναι οριακά μικρότερο απ' όσο ήταν… ολόκληρος, ο Δημήτρης Καρακώστας έκανε τα πρώτα του βήματα στο χώμα, έχοντας από τότε –και σταθερά μέχρι σήμερα- τον πατέρα του στο πλευρό του να τον στηρίζει ψυχολογικά, αλλά και πρακτικά. Από την ηλικία των πέντε μέχρι και τα οκτώ του χρόνια, ο Δημήτρης συμμετέχει σε αγώνες motocross, μαζί με τον μεγαλύτερο αδερφό του Νίκο. Ο Γιώργος και η Κωνσταντίνα, οι γονείς των δύο παιδιών, ακολουθούν και στηρίζουν με όλες τους τις δυνάμεις την τριβή των πιτσιρικάδων με τους αγώνες μοτοσυκλέτας, με μια σημαντική όμως λεπτομέρεια που αξίζει να αναφερθεί. Σε αντίθεση με την πλειοψηφία αντίστοιχων περιπτώσεων, όπου οι γονείς στην υποψία και μόνο κάποιων ψηγμάτων ταλέντου θεωρούν αυτονόητη και εκ των ουκ άνευ την προσέλκυση χορηγών, οι γονείς του Δημήτρη βασίζονται αποκλειστικά και μόνο στις δικές τους δυνάμεις, ενώ μέχρι και την διεθνή προσπάθεια –όπως θα διαβάσετε παρακάτω- του Δημήτρη, η στήριξή τους έγινε (και συνεχίζει ακόμη) με απόλυτη αξιοπρέπεια και σοβαρότητα.


Όταν ο μικρός Καρακώστας φτάνει στην ηλικία των 10 ετών, κάνει μια αλλαγή πορείας –που όπως έδειξε η ιστορία ήταν απλώς μιας μικρή… παράκαμψη- και αρχίζει να ασχολείται με τους αγώνες kart. Όπως χαρακτηριστικά μας λέει στην κουβέντα μας, με μια δόση αυτοσαρκασμού σχετικά με την πορεία του εκεί, "σε όλους τους αγώνες που έτρεξα πάλευα με τον αδερφό μου για την… τελευταία και την προτελευταία θέση". Από την άλλη μεριά, τόσο ο Δημήτρης όσο και ο αδερφός του ο Νίκος, είχαν καταφέρει η συμμετοχή τους στους αγώνες να μην γίνεται εις βάρος της εκπαίδευσης και του σχολείου, κι αυτό είναι κάτι επίσης σπάνιο για τα δεδομένα αντίστοιχων περιπτώσεων, μαρτυρώντας μια σοβαρότητα και μια ωριμότητα, τόσο από την πλευρά των παιδιών, όσο και της οικογένειας.
Το επόμενο βήμα, κι ενώ ο Δημήτρης μπαίνει στο προεφηβικό στάδιο σε ηλικία 12 ετών, έχει να κάνει με την ταχύτητα και πιο συγκεκριμένα με την συμμετοχή του στον θεσμό του MiniGP. Ταυτόχρονα ξεκινά μαθήματα στο Riding School και αρχίζει να γίνεται ακόμη πιο εμφανές το ταλέντο και η φυσική ταχύτητα του νεαρού αναβάτη. Μάλιστα, όπως θεωρεί κι ο ίδιος, "Διοργανώσεις όπως το MiniGP, είναι αυτό που χρειαζόμαστε για να βγουν νέα ταλέντα στην Ελλάδα στους αγώνες ταχύτητας. Πρέπει να γίνονται τέτοιοι αγώνες αν δεν θέλουμε να βλέπουμε τους ίδιους αγωνιζόμενους για την επόμενη εικοσαετία." Στα MiniGP το 2013 βγαίνει δεύτερος, ενώ την επόμενη χρονιά κατακτά το κύπελλο. Τα καλύτερα όμως έπονται καθώς το 2014 παίρνει ειδική άδεια (λόγω της ηλικίας του των 14 ετών) για να αγωνιστεί στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στην κατηγορία των 125cc Racing, όπου στην παρθενική του σεζόν βγαίνει δεύτερος στο πρωτάθλημα και πέμπτος στην ενιαία κατηγορία 125/250 Racing.


Οι επόμενες δύο χρονιές είναι ορόσημο για την καριέρα του Δημήτρη, καθώς βγαίνει εκτός των ελληνικών συνόρων με τη συμμετοχή του στο EJC (European Junior Cup) με μοτοσυκλέτες Honda CBR650F, μένοντας πιστός στο χαμηλό προφίλ που διατηρούσε όλα τα προηγούμενα χρόνια, με την υποστήριξη σε μεγάλο βαθμό στις δικές του δυνάμεις και στης οικογένειάς του, χωρίς την απαίτηση να σφάζονται οι χορηγοί στα πόδια του επειδή θα έτρεχε σε διεθνείς αγώνες... Πάρα πολύ σημαντική όμως είναι η βοήθεια από την ελληνική αντιπροσωπεία της Honda, "Αφοι Σαρακάκη ΑΕΒΜΕ", που πίστεψε στο ταλέντο του νεαρού αναβάτη και συνέβαλε τα μέγιστα για να πραγματοποιηθεί αυτή η προσπάθεια. Το California Superbike School όπου φοιτά ο Δημήτρης αποδεικνύεται πραγματικό σχολείο, καθώς συμβάλλει σε σημαντικές επιτυχίες. Την πρώτη του χρονιά σε πίστες του παγκοσμίου, ο Δημήτρης καταφέρνει να τερματίσει και στους οκτώ αγώνες του θεσμού, 28ος στην κατάταξη ανάμεσα σε 46 αγωνιζόμενους. Μια εξαιρετική παρθενική επίδοση που τον οδηγεί στην συμμετοχή για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά όπου βγαίνει 18ος ανάμεσα σε 44 αγωνιζόμενους μαζεύοντας βαθμούς στους εφτά από τους οκτώ αγώνες, όντας πιο έμπειρος στον θεσμό κι έχοντας περισσότερους συνομήλικους αναβάτες, όπως λέει κι ο ίδιος. Την ίδια χρονιά δεν ξεχνά και τις υποχρεώσεις του στα ελληνικά δρώμενα, όπου συμμετέχει και αναδεικνύεται για δεύτερη φορά κυπελλούχος στα MiniGP. Εκείνη η σεζόν ήταν από τις πιο γεμάτες για τον 16χρονο Καρακώστα, ο οποίος συμμετέχει παράλληλα και σε δύο αγώνες του πανελληνίου πρωταθλήματος στην κατηγορία Supersport 600, ανεβαίνοντας και τις δύο φορές στο βάθρο (2ος και 3ος), ενώ σημείωσε και ταχύτερο γύρο αγώνα. Αν μη τι άλλο, αυτό το προοίμιο ήταν αρκετό για να τραβήξει τα βλέμματα πάνω του. Παράλληλα συμμετέχει και στο βαλκανικό πρωτάθλημα στην κατηγορία Supersport, όπου παίρνει κι εκεί μια εμφατική νίκη.
Φτάνουμε έτσι στις δύο τελευταίες χρονιές (2017-2018), όπου ο Δημήτρης Καρακώστας εδραιώνεται ως ένας εκ των πρωταγωνιστών του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Ταχύτητας. Συμμετέχει στην κατηγορία Supersport 600 με την ίδια μοτοσυκλέτα που έτρεχε ο πατέρας του πριν από οκτώ (!) χρόνια, ένα CBR600RR και καταφέρνει και τις δύο χρονιές να ανέβει στην δεύτερη θέση της βαθμολογίας. Η υποστήριξη του πατέρα του, που έχει τον ρόλο του team manager και του αρχιμηχανικού, είναι πολύτιμη. Ο Γιώργος Καρακώστας συγκεντρώνει στο πρόσωπό του πολλαπλούς ρόλους, με κυρίαρχο φυσικά, αυτόν του πατέρα, ενώ καταφέρνει να ανταποκρίνεται σε όλους με επιτυχία. Η εμπειρία του Γιώργου από τους αγώνες, είναι το καλύτερο εφόδιο για τον γιο του Δημήτρη, ο οποίος αναγνωρίζει την τεράστια προσφορά του πατέρα του. Παρ' όλα αυτά, δεν αποκλείει την περίπτωση να συνεργαστεί στο μέλλον με κάποια ομάδα όπου δεν θα υπάρχει τέτοιος οικογενειακός δεσμός.


Το 2017 πήρε εκκίνηση σε όλους τους αγώνες του πρωταθλήματος και κατέκτησε την δεύτερη θέση χάρη στις δύο νίκες που σημείωσε εκείνη την χρονιά. Μάλιστα, ο τίτλος κρίθηκε στον τελευταίο αγώνα όπου ο Καρακώστας είχε μια πτώση, ενώ στον αγώνα της προηγούμενης μέρας είχε μια επαφή με συναθλητή του, ο οποίος πήρε τελικά και τον τίτλο. "Πολλοί λένε ότι έχασα το πρωτάθλημα λόγω απειρίας, εκείνη την χρονιά", μας λέει ο Δημήτρης. "Το θέμα όμως είναι πως δεν είναι αυτή η αιτία. Στα Μέγαρα σίγουρα η επαφή με τον συναθλητή μου ήταν δυνατή στιγμή, αλλά δεν με επηρέασε ιδιαίτερα. Την επόμενη μέρα δεν ήταν απλώς θέμα έλλειψης εμπειρίας η πτώση μου. Ο τροχός μου έπεσε μέσα σε… λακκούβα της πίστας ενώ ήμουν υπό κλίση και έχασα το μπροστινό ακαριαία. Δεν μπορούσα να κάνω κάτι γι' αυτό." Φέτος, όπως ίσως θα γνωρίζετε ήδη όσοι ενημερώνεστε από το motomag.gr, ο Δημήτρης πάλεψε δυνατά και φέτος για το πρωτάθλημα, αλλά τελικά δεν τα κατάφερε κι έμεινε στη δεύτερη θέση. Όπως εξηγεί ο ίδιος, "το πρωτάθλημα είχε χαθεί από την εγκατάλειψή μου στην Τρίπολη εξαιτίας μηχανολογικού προβλήματος στον κινητήρα. Ο αγώνας ήταν μετά την συμμετοχή μου στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα και ο κινητήρας ήταν ήδη καταπονημένος από εκεί."
Για την επόμενη σεζόν, στόχος δεν είναι –φυσικά- κάτι άλλο πέρα από το πρωτάθλημα. Η μοτοσυκλέτα με την οποία θα αγωνιστεί είναι ένα Honda CBR600RR του 2018, την οποία έχει φέρει ειδικά για την ομάδα στην Ελλάδα η ελληνική αντιπροσωπεία της Honda, για την οποία μέχρι στιγμής έχει έρθει μια εξάτμιση της Arrow που κατάφερε να εξασφαλίσει ο Παπασταύρου (με τον οποίο προπονούνται και μαζί), ειδικά σχεδιασμένη για τις μοτοσυκλέτες που συμμετέχουν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Supersport.
Παράλληλα, ο Δημήτρης δουλεύει στην επιχείρηση του πατέρα του ως μηχανικός στο εξουσιοδοτημένο συνεργείο Honda, αφού εν μέσω πρωταθλημάτων, κυπέλλων, διεθνών αγώνων και της φυσιολογικής ζωής που μπορεί να έχει ένα νέο παιδί της ηλικίας του, κατάφερε να αποφοιτήσει από το σχολείο και στη συνέχεια να πάρει δίπλωμα μηχανικού από την σχολή στην οποία φοίτησε. Ο υπόλοιπος χρόνος αφιερώνεται στην προπόνηση, η οποία περιλαμβάνει ποδήλατο στο βουνό αλλά και στην άσφαλτο, τρέξιμο, γυμναστήριο και δύο φορές την εβδομάδα οδήγηση motocross. Πρόσφατα μάλιστα ξεκίνησε να προπονείται και στο flat track, επιβεβαιώνοντας ότι το χώμα είναι το καλύτερο σχολείο για την άσφαλτο. Το αποτέλεσμα όλης αυτής της προετοιμασίας θα το δούμε στην αγωνιστική σεζόν της νέας χρονιάς, αν και το σίγουρο είναι πως το όνομα του Δημήτρη Καρακώστα θα βρίσκεται ξανά σε έναν ρόλο πρωταγωνιστικό.

Η καριέρα του σε αριθμούς

2013: 2ος στο MiniGP Cup

2014: Κυπελλούχος στο MiniGP Cup

2015: 28ος στο European Junior Cup

2016: 18ος στο European Junior Cup / Κυπελλούχος στο MiniGP Cup / 2η και 3η θέση σε αγώνες του Π.Π. Ταχύτητας / Νίκη σε αγώνα του Βαλκανικού Πρωταθλήματος

2017: 2ος στο Π.Π. Ταχύτητας κατηγορία Supersport 600 / 4ος στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα

2018: 2ος στο Π.Π. Ταχύτητας κατηγορία Supersport 600

 

Οι χορηγοί του Δημήτρη Καρακώστα

Καρακώστας Honda
Αφοί Σαρακάκη ΑΕΒΜΕ
Intramoto – Pirelli
Τζωρτζόπουλος Moto Fashion
Moto Monkey
Extra Products Tasoulis
Castrol
Georgopoulos Ermax
Rise Customs
Papastavrou Shops