Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας 2019: Επιτέλους Πρόγραμμα!

Έφυγε από το προσκήνιο το Τυμπάκι

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

4/3/2019

Μετά από έντονο παρασκήνιο, ανακοινώθηκαν οι ημερομηνίες του πανελληνίου πρωταθλήματος 2019, που περιλαμβάνουν διπλούς αγώνες σε μία ανάγκη για διατήρηση του κόστους σε χαμηλά επίπεδα. Αργήσαμε πολύ να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, από την άλλη δεν πρέπει να ξεχνάμε πως στην Ελλάδα η διεξαγωγή κάθε πανελληνίου πρωταθλήματος, και όχι μόνο η ταχύτητα, παραμένει κατά βάση μία ξεκάθαρα εθελοντική υπόθεση καθώς η τελική διοργάνωση επιβαρύνει τις λέσχες και όχι μία επιχείρηση. Άρα με την τρέχουσα δυναμική των χορηγών, και των εμπλεκόμενων ανθρώπων, λίγα πράγματα βλέπουμε πως μπορούν να γίνουν προς καλυτέρευση της κατάστασης - δίχως αυτό να αποτελεί οποιαδήποτε δικαιολογία. Μονάχα μία υπενθύμιση πως χρειάζεται βοήθεια από όλους, για να γίνει ο κάθε αγώνας…

Έτσι λοιπόν η Αθλητική ΜΟΤΟΕ προκήρυξε τελικά το ελληνικό πρωτάθλημα ταχύτητας για φέτος με διπλούς αγώνες, που δεν είναι το καλύτερο για τους αναβάτες και τους χορηγούς, και χωρίς το Τυμπάκι που είχε επανέλθει για λίγο ως πιθανό μέρος διεξαγωγής.

Ακολουθεί το πρόγραμμα του πρωταθλήματος και η Προκήρυξη της ΑΜΟΤΟΕ:

Ημερομηνία	Τόπος	Σωματείο
5 Μαΐου	Τρίπολη	AΡΗΣ
1 & 2 Ιουνίου	Σέρρες	ΛΑΜΣ
15 Σεπτεμβρίου	Μέγαρα	Θ.Α
12 & 13 Οκτωβρίου	Μέγαρα	ΛΕΜΜ

Προκήρυξη Πανελληνίου Πρωταθλήµατος Ταχύτητας Μοτοσυκλέτας 2019

Η Αθλητική ΜΟΤΟΕ, για το 2019, προκηρύσσει Πανελλήνιο Πρωτάθληµα Ταχύτητας µοτοσυκλετών, αποτελούµενο από 6 αγώνες σύµφωνα µε το παρακάτω πρόγραµµα:

Ημερομηνία Τόπος Σωματείο

5 Μαΐου Τρίπολη AΡΗΣ

1 & 2 Ιουνίου Σέρρες ΛΑΜΣ

15 Σεπτεμβρίου Μέγαρα Θ.Α

12 & 13 Οκτωβρίου Μέγαρα ΛΕΜΜ

Για το Πανελλήνιο πρωτάθληµα ταχύτητας 2019 προκηρύσσονται οι παρακάτω κατηγορίες µοτοσυκλετών/αγωνιζοµένων (όπου αναφέρεται ο όρος αθλητής/ές εννοείται και η αθλήτρια/ες):

SUPERBIKES: Πρωτάθλημα με µοτοσυκλέτες διαπιστευµένες διεθνώς για την κατηγορία Superbike (3-4/κύλινδρες έως 1000 κ.ε., 2/κύλινδρες έως 1200 κ.ε.), με ελευθερία σε βελτιώσεις. Ο τύπος ελαστικών είναι ελεύθερος. Αθλητές 18 ετών και άνω οι – λευκό φόντο φόντα, μαύροι αριθµοί.

Supersport:Πρωτάθλημα με µοτοσυκλέτες διαπιστευµένες διεθνώς για την κατηγορία Supersport (4/κύλινδρες έως 600κ.ε., 3/κύλινδρες έως 675 κ.ε.. 2/κύλινδρες έως 750 κ.ε.), αθλητές 16 ετών και άνω – άσπρα φόντα, µπλε αριθµοί.

Racing: Πρωτάθλημα με µοτοσυκλέτες δίχρονες μέχρι 2 κυλίνδρους, μέχρι 250 κε, και τετράχρονες μέχρι δύο κυλίνδρους και μέχρι 550 κε, ακολουθώντας τον τεχνικό κανονισµό RACING, αθλητές 14 ετών και άνω, 15 ετών για μοτ/τες διχρονες, δικύλινδρες πάνω από 247 κε. Πράσινα φόντα, λευκοί αριθµοί.

SUPERSPORT 300:Κύπελλο για αθλητές 14 ετών και πάνω.

Μοτ/τες µε έγκριση τύπου δρόµου 248-500 4Τ μέχρι 2 κυλίνδρους. Ακολουθούν τους κανονισμούς Supersport 300. Eλαστικά εγκεκριμένα για χρήση δρόμου.

Κίτρινα φόντα με Μαύρους αριθμούς.

ΝΕΩΝ : Πρωτάθλημα για αθλητές 13-20 ετών.

Για τις αθλήτριες το μέγιστο όριο αυξάνεται κατά 5 έτη (13-25 ετών).

Μοτ/τες µε έγκριση τύπου δρόµου 248-500 4Τ μέχρι 2 κυλίνδρους. Ακολουθούν τους κανονισμούς Supersport 300. Eλαστικά εγκεκριμένα για χρήση δρόμου

Κίτρινα φόντα με Μαύρους αριθμούς.

ΟΡΕΝ : ΚΥΠΕΛΛΟ, με μοτοσυκλέτες διαπιστευµένες διεθνώς για τις κατηγορίες superbike, supersport & stocksport (καθώς και µοτοσυκλέτες µε έγκριση τύπου δρόµου, κυβισµού 400-1450 κ.εκ) οποιασδήποτε χρονιάς και με ελευθερία βελτιώσεων στο πλαίσιο η και στον κινητήρα, ελαστικά εγκεκριμένα για χρήση δρόμου. Αθλητές 16 ετών και άνω για μοτοσυκλέτες από 400 έως 675κ.ε. και 2/κύλινδρες έως 750 κ.ε., 4Τ και αθλητές 18 ετών και άνω για μοτοσυκλέτες από 400 έως 1450 κε – µπλέ φόντα, λευκοί αριθµοί. Τα κατώτατα ηλικιακά όρια µειώνονται κατά 1 έτος σε περίπτωση αθλητή καταταγµένου βαθµολογικά σε αγώνισμα (μοτοσυκλέτας) κυκλικής διαδροµής (ελάχιστο όριο η συµµετοχή σε 3 αγώνες).

Στην κατηγορία OPEN έχουν δικαίωμα να συμμετάσχουν αθλητές που δεν έχουν συμμετάσχει σε ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΙΚΗ κατηγορία (Superbike, Supersport, Racing) από το 2012 μέχρι σήμερα.

Ο αθλητής που κατά τις χρονομετρημένες δοκιμές της ΟΡΕΝ, επιτύχει χρόνο ίσο, η, μικρότερο του 107% του καλύτερου χρόνου του πρώτου αθλητή στην κατάταξη των αντίστοιχων χρονομετρημένων δοκιμών των κατηγοριών SUPERSPORT και SUPERBIKE, ανάλογα με την κατηγορία της μοτοσυκλέτας που χρησιμοποιεί για την επίτευξη του χρόνου του, έχει δικαίωμα (ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΑ) να συμμετάσχει στον αγώνα της αντίστοιχης κατηγορίας (SS, SBK), με θέση στην εκκίνηση, ανάλογη με τη σειρά χρόνων της αντίστοιχης κατηγορίας.

Στις κατηγορίες Supersport και Superbike µπορούν να συµµετάσχουν όσοι έχουν συµµετάσχει σε τουλάχιστον µια αγωνιστική περίοδο στις κατηγορίες ΟΡΕΝ/Racing/Νέων (ελάχιστο 3 αγώνες) ή άλλη πιστοποιηµένη αγωνιστική εµπειρία σε αγώνες ταχύτητας μοτοσυκλετών, η έχουν καταταχθεί στις 3 πρώτες θέσεις πρωταθλήματος σε άλλο άθλημα μοτοσυκλέτας κλειστής κυκλικής διαδρομής (Moto-cross, Super-Motard).

O καλύτερος της τελικής κατάταξης του αγώνα, πρωτοεμφανιζόμενος σε πρωταθληματική κατηγορία αθλητής, θα βραβεύεται με το ΕΠΑΘΛΟ ROOKIE του αγώνα. (Να μην έχει συμμετάσχει σε οποιαδήποτε Πρωταθληματική κατηγορία ακόμα και αν έχει προέλθει από το φίλτρο του 107% της ΟΡΕΝ)

Οι κατηγορίες RACING και SUPERSPORT 300 θα διαγωνίζονται μαζί, με ξεχωριστές βαθμολογίες και αθλοθέτηση. Στην περίπτωση που ο αριθμός των συμμετοχών είναι μεγαλύτερος από τα επιτρεπόμενα όρια ασφαλείας της πίστας, τότε οι κατηγορίες αυτές θα διαχωριστούν.

Ο μέγιστος χρόνος που ορίζεται σαν προϋπόθεση συμμετοχής στον αγώνα, πρέπει να είναι ο καλύτερος επιτευχθείς χρόνος, επαυξημένος κατά 10% για τις κατηγορίες Supersport και Superbikes και κατά 20% για τις υπόλοιπες κατηγορίες (OPEN, Racing, Supersport 300, ΝΕΟΙ). Σε ειδικές περιπτώσεις και με πλήρη αιτιολογημένη απόφαση των Aγωνοδικών, τα παραπάνω όρια μπορεί να αυξηθούν. Για την περίπτωση της κατηγορίας ΟΡΕΝ και στην περίπτωση που οι συνθήκες διεξαγωγής των δοκιμών είναι σημαντικά διαφοροποιημένες (πχ.στεγνό-βρεγμένο) σε κάθε κατηγορία και μετά από αιτιολογημένη απόφαση των Αγωνοδικών, η επιλογή των αθλητών που θα λάβουν μέρος στον αγώνα θα γίνεται αναλογικά από τους αθλητές που πέτυχαν τους καλύτερους χρόνους από κάθε κατηγορία χωριστά.

Οι οδηγοί των πρωταθληματικών κατηγοριών SUPERSPORT και SUPERBIKE που δεν επιτυγχάνουν, κατά τη διάρκεια των χρονομετρημένων δοκιμών, χρόνο εντός φίλτρων μεταφέρονται στη κατηγορία Open, εφόσον πληρούν τους κανονισμούς της Open.

Οι ΑΠΟΝΟΜΕΣ θα γίνονται ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟ ΚΑΘΕ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ.

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΝΟΜΗ, οι βραβευόμενοι αθλητές θα παρουσιάζονται ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ντυμένοι με την ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΤΟΥΣ περιβολή.

Σέ όλες τις κατηγορίες, βραβεύονται με κύπελλα οι 1ος-2ος-3ος και με μετάλλια οι 4ος-5ος-6ος.

Για το έτος 2019, το παράβολο συµµετοχής ορίζεται στα 150 €. Η συµµετοχή σε δεύτερη κατηγορία επιβαρύνεται µε 40€. Για την κατηγορία ΝΕΩΝ το παράβολο συμμετοχής ορίζεται στα 80 ευρώ.

Το παράβολο του 2πλού αγώνα ορίζεται στα 200€.

Με σκοπό την θέσπιση συνθηκών ίσων ευκαιριών για όλους, ορίζονται τα παρακάτω:

Απαγορεύονται οι δοκιµές µε οποιαδήποτε µοτοσυκλέτα στο χώρο διεξαγωγής του αγώνα 11 µέρες πριν την Παρασκευή της εβδοµάδας τέλεσης του αγώνα.

Οποιαδήποτε παράβαση του κανονισµού, επιφέρει τον αποκλεισµό του αθλητή από τον αγώνα.

Η Α.ΜΟΤ.Ο.Ε. διατηρεί το δικαίωµα να επιτρέψει την ελεύθερη προπόνηση εντός της περιόδου απαγόρευσης, µε αιτιολογηµένη απόφαση της, µετά από αίτηση του ενδιαφερόµενου 45 µέρες νωρίτερα.

Ο αριθµός των ελαστικών που επιτρέπεται να χρησιµοποιούνται στους αγώνες, είναι ∆ΥΟ ΖΕΥΓΗ (για χρονοµετρηµένες δοκιµές και αγώνα) – εξαιρούνται τα RACING. Στους διπλούς αγώνες ο αριθμός των ελαστικών θα είναι ΤΡΙΑ ΖΕΥΓΗ. ΤA ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΘΑ ΜΑΡΚΑΡΟΝΤΑΙ. Σε περίπτωση που ο αγώνας ανακηρυχτεί από τον Αλυτάρχη ‘’βρόχινος’’, ο ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ. Επιτρέπονται επιπλέον ζευγάρια βρόχινων ελαστικών, αντικατάσταση καινούργιων ελαστικών µε βρόχινα καθώς και κοπή αυλακώσεων σε κάθε τύπο ελαστικών (slicks & µε έγκριση τύπου).

Οι αθλητές µπορούν να συµµετέχουν σε 2 κατηγορίες στην κάθε αγωνιστική συνάντηση. Οι περιορισµοί της εκάστοτε κατηγορίας ισχύουν. Ο κάθε αθλητής δικαιούται να χρησιµοποιήσει µόνο µια µοτοσυκλέτα σε δοκιµές/αγώνα ανά κατηγορία (εξαιρούνται τα RACING).

Οι συµµετέχοντες πρέπει να είναι κάτοχοι έγκυρου Αθλητικού ∆ελτίου σωµατείου της ΑΜΟΤΟΕ.

Οι αθλητές θα βαθµολογούνται σύµφωνα με την θέση που τερµάτισαν σε κάθε αγώνα, βάσει του παρακάτω βαθµολογικού πίνακα:

Θέση:

1η 25β 6η 10β11η 5β

2η 20β 7η 9β 12η 4β

3η 16β 8η 8β 13η 3β

4η 13β 9η 7β 14η 2β

5η 11β 10η 6β 15η 1β

Σε περίπτωση ισοβαθµίας, θα προηγηθεί ο αγωνιζόµενος µε τους καλύτερους τερµατισµούς. Σε περίπτωση περαιτέρω ισοβαθµίας προσµετρά το τελευταίο χρονικά αποτέλεσµα.

Σχετικά με τα ηλικιακά όρια:

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΝΕΩΝ

ΑΠΟ 13 ετών εννοείται ότι αφορά σε αθλητές που έχουν συμπληρώσει το 13 ο έτος, κατά την ημερομηνία του αγώνα ΜΕΧΡΙ 20 ετών (συμπληρωμένα).

ΛΟΙΠΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Από 14 ετών εννοείται ότι έχουν συμπληρώσει το 14 ο έτος, κατά την ημερομηνία του αγώνα.

Από 15 ετών εννοείται ότι έχουν συμπληρώσει το 15 ο έτος, κατά την ημερομηνία του αγώνα.

Από 16 ετών εννοείται ότι έχουν συμπληρώσει το 16 ο έτος, κατά την ημερομηνία του αγώνα.

Από 18 ετών εννοείται ότι έχουν συμπληρώσει το 18 ο έτος, κατά την ημερομηνία του αγώνα.

Τα κατώτατα ηλικιακά όρια µειώνονται κατά 1 έτος σε περίπτωση αθλητή με αναγνωρισμένη αγωνιστική εμπειρία – με απόφαση/έγκριση του ΔΣ της ΑΜΟΤΟΕ.

https://bit.ly/MOTO_670

Ελληνική Ταχύτητα

Καταγγελία αναβάτη Πανελληνίου Πρωταθλήματος Ταχύτητας στην Γεν. Γραμ. Αθλητισμού αναφορικά με αγωνιστικό ατύχημα

Ο Βασίλης Στάμου καταγγέλλει τις συνθήκες του ατυχήματός του

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

3/1/2022

Στον 3^ο και 4^ο αγώνα του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Ταχύτητας στην σεζόν που μόλις πέρασε, ο αναβάτης της κατηγορίας Racing Βασίλης Στάμου είχε ένα τρομακτικό highside από το οποίο έμεινε τραυματισμένος στο έδαφος της πίστας χωρίς να μπορεί να σηκωθεί άμεσα.

Το στιγμιότυπο του ατυχήματος είναι αυτό που είχαμε αναρτήσει μετά τον αγώνα από υλικό που μας έστειλε ο ίδιος ο αθλητής:

Από εκείνη την στιγμή και μετά ξεκινά η περιπέτεια του αγωνιζόμενου καθώς μεταφέρθηκε με σκούτερ εκτός αγωνιστικού χώρου ενώ, όπως εκ των υστέρων επιβεβαιώθηκε, υπέφερε εκείνη την στιγμή από διάτρηση πνευμόνων και σπασμένα πλευρά. Το ασθενοφόρο που υπήρχε στον χώρο και που έσπευσε στο σημείο όσο ήταν στο έδαφος, δεν τον παρέλαβε και ο αγώνας δεν διακόπηκε. Η πίστα στα Μέγαρα δεν διαθέτει περιμετρική πρόσβαση σε όλα τα σημεία της οπότε κάθε μετακίνηση του ασθενοφόρου και του αναβάτη, γινόταν όσο ο αγώνας βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη διασχίζοντας κάθετα την πίστα ενώ και η αρχική εξέταση του αναβάτη πριν την μεταφορά του εκτός πίστας έγινε με τον αγώνα σε εξέλιξη, ενώ το σημείο εκεί δεν προσέφερε κάλυψη από ενδεχόμενη νέα πτώση.

Παραθέτουμε την καταγγελία του Βασίλη Στάμου με το πλήρες ιστορικό όσων έγιναν, όπως τα καταγράφει και στην διάθεσή μας είναι όλα τα συνοδευτικά έγγραφα που συνοδεύουν την καταγγελία του στην Γεν. Γραμ. Αθλητισμού και μεταξύ άλλων αποδεικνύουν πως χρειάστηκε να νοσηλευτεί, συνέπεια του τραυματισμού του:

Είμαι αθλητής με αριθμό δελτίου αθλητή ********* του αθλητικού σωματείου με την επωνυμία «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΙΣΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΧΑΛΚΙΔΑΣ - ΑΘΛΗΤΙΚΟ

ΣΩΜΑΤΕΙΟ» (Α.Μ.ΛΕ.Χ.Α.Σ.), το οποίο έχει την ειδική αθλητική αναγνώριση για τα αγωνίσματα του αθλήματος της μοτοσυκλέτας με κωδικό ΓΓΑ ΦΥ56 και είναι μέλος της «Αθλητικής Μοτοσυκλετιστικής Ομοσπονδίας Ελλάδος (Α.ΜΟΤ.Ο.Ε.)».

Στις 02.10.2021 συμμετείχα στον 3^ο/4^ο Αγώνα Ταχύτητας Μοτοσυκλετών που πραγματοποιήθηκε στην πίστα των Μεγάρων, τον οποίο διοργάνωνε η Α.ΜΟΤ.Ο.Ε. (η Προκήρυξη – Ειδικός Κανονισμός Αγώνα επισυνάπτεται ως σχετικό 1), στην

κατηγορία racing250, η εκκίνηση για την οποία ήταν προγραμματισμένη για τις 12.00 το μεσημέρι.

Στον πρώτο γύρο του αγώνα και συγκεκριμένα στην στροφή Κ6 της πίστας είχα μια σφοδρή πτώση χάνοντας τον έλεγχο της μοτοσυκλέτας μου και βρέθηκα στην αμμοπαγίδα που υπάρχει για αυτόν τον σκοπό, η οποία δυστυχώς διακόπτεται από δρόμο (άσφαλτο) που ενώνει την πίστα καρτ με την πίστα του αγώνα, έτσι ώστε η πτώση μου να ολοκληρωθεί στο ασφάλτινο κομμάτι του δρόμου αυτού και όχι στην αμμοπαγίδα (που υποτίθεται υπάρχει εκεί για αυτόν το σκοπό).

Μετά την πτώση έμεινα για μερικά δευτερόλεπτα αναίσθητος λόγω του σοκ και το πρώτο πράγμα που θυμάμαι όταν επανήλθα είναι ότι βρίσκομαι ακριβώς στην άκρη της πίστας, σε πολύ επικίνδυνο σημείο, καθώς λόγω της στροφής οι αγωνιζόμενοι που περνούν δεν έχουν ορατότητα για το τι συμβαίνει μέχρι να φτάσουν σε πολύ κοντινή απόσταση, και καταλαβαίνω (ακούω) ότι ο αγώνας συνεχίζεται χωρίς διακοπή, ενώ βλέπω από πάνω μου δύο κριτές (φορούν γιλέκα και κρατούν σημαίες) οι οποίοι έντρομοι φωνάζουν στον ασύρματο ότι είμαι τραυματισμένος και καλούν το ασθενοφόρο της πίστας. Λίγα λεπτά αργότερα, και ενώ ο αγώνας είναι ακόμη σε εξέλιξη, ένα ασθενοφόρο της εταιρείας ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ φτάνει στο σημείο της πίστας όπου βρίσκομαι εγώ, διασχίζοντας προφανώς κάθετα την πίστα, καθώς εγώ ευρισκόμενος στο έδαφος το είδα να έρχεται από απέναντι, και χωρίς ο αγώνας να έχει διακοπεί.

Ο γιατρός που ήρθε με το ασθενοφόρο μου έκανε διάφορες ερωτήσεις (πώς με λένε) και πώς αισθάνομαι. Εγώ του απάντησα ότι νιώθω μεγάλη δυσκολία στην αναπνοή (το οποίο ήταν εμφανές) και πόνο στο στήθος. Με ρώτησε εάν μπορώ να σηκωθώ, του απάντησα ότι δεν ξέρω αν μπορώ και αν πρέπει λόγω του πόνου στο στήθος και τότε μου είπε: «Είσαι καλά, είναι το σοκ από την πτώση, προσπάθησε να σηκωθείς». Εγώ τότε, αφού κατέβαλα προσπάθεια να σηκωθώ, αντιλαμβάνομαι ότι η αναπνοή μου γίνεται κοφτή και γρήγορη, σε βαθμό που να έχω δυσκολία ακόμα και να μιλήσω. Σημειώνω ότι έως εκείνη τη στιγμή έχουν περάσει ήδη 5-6 λεπτά από την πτώση, με τον αγώνα σε εξέλιξη και χωρίς καμία προστασία για την περίπτωση που πέσει πάνω μας άλλος αγωνιζόμενος!

Με τη βοήθεια του γιατρού και κάποιου άλλου που εν συνεχεία έμαθα ότι είναι ο βοηθός αλυτάρχης του αγώνα και έχει έρθει με μία βέσπα στο σημείο της πίστας όπου βρίσκομαι, καταφέρνω τελικά να σηκωθώ όρθιος, αφού ο γιατρός έχει προσπαθήσει να μου βγάλει το κράνος χωρίς να αφαιρέσει τα μαξιλαράκια της ασφάλειας, ασκώντας έτσι ιδιαίτερο φορτίο στον αυχένα μου, το οποίο τελικά καταφέρνει να βγάλει, αφού μάλλον του δείξει κάποιος τον τρόπο, και τις μπότες, και χωρίς να μου τοποθετήσουν προστατευτικό κολάρο στον αυχένα (το οποίο, σημειωτέον, μπορεί να τοποθετηθεί χωρίς να αφαιρεθεί το κράνος). Αφού σηκώνομαι και μπορώ μόλις και μετά βίας να σταθώ στα πόδια μου, αν και δεν ζαλίζομαι, εξακολουθώ να νιώθω ακόμα πιο έντονη δυσκολία στην αναπνοή και στην ομιλία και λέω στο γιατρό ότι πονάω αφόρητα. Εκείνος μου επαναλαμβάνει να μην φοβάμαι και είναι μόνο από το βρόντο της πτώσης και ότι πρέπει να με πάνε στην τέντα της ομάδας μου να καθίσω και να ηρεμήσω λίγη ώρα και θα ερχόταν να με δει ξανά. Ενώ, λοιπόν, έχω σηκωθεί όρθιος και έχουν προηγηθεί όλα τα παραπάνω, με ρωτάνε (γιατρός και βοηθός αλυτάρχη μαζί) εάν μπορώ να ανέβω στη βέσπα για να με πάει ο βοηθός αλυτάρχη στην τέντα της ομάδας μου! Εγώ τους είπα «δεν ξέρω αν μπορώ να ανέβω, με το ζόρι στέκομαι» και η απάντησή τους ήταν «μην φοβάσαι, μια χαρά είσαι».

Με τον τρόπο αυτό, και παρά τις αντιρρήσεις και την κατάστασή μου, και παρά το ότι το ασθενοφόρο που είχε έρθει βρισκόταν ήδη έτοιμο στο σημείο της πτώσης μου και με την προτροπή του ίδιου του γιατρού και του βοηθού αλυτάρχη, έφυγα από το σημείο για να μεταβώ στην τέντα της ομάδας μου (σε απόσταση περίπου 600 μέτρων αν διασχίσει κανείς διαγώνια την πίστα), καθισμένος στη βέσπα πίσω από τον βοηθό αλυτάρχη που την οδηγούσε, χωρίς να φοράει κράνος κανείς από εμάς, διασχίζοντας την πίστα κάθετα σε δύο σημεία (και ενώ ο αγώνας ήταν σε πλήρη εξέλιξη) και έχοντας, όπως έμαθα μετά από καθυστέρηση ωρών, πάνω από 10 σπασμένα πλευρά, με αιχμηρά κομμάτια να ακουμπάνε στους πνεύμονές μου, και με δύο τρύπες στον ένα από αυτούς, κατάσταση η οποία, πάνω στη βέσπα και στο χώμα/λακκούβες/σαμαράκια της διαδρομής είναι θαύμα που δεν επέφεραν το μοιραίο!!

Τα προβλήματα όμως δεν σταμάτησαν εκεί. Όταν ο βοηθός αλυτάρχης με τη βέσπα θα με αφήσει στην τέντα της ομάδας, παρά τις συνεχιζόμενες διαμαρτυρίες μου, αλλά και την απορία όλων των παρευρισκόμενων, γιατί δεν με πηγαίνουν στο νοσοκομείο για εξετάσεις ενώ εγώ δεν έδειχνα και δεν ένιωθα καθόλου καλά, εκείνος επιμένει για το αντίθετο. Όχι μόνο αυτό, αλλά κανείς από τους διοργανωτές (αλυτάρχης αγώνα, γιατρός, εκπρόσωπος της Α.ΜΟΤ.Ο.Ε.) δεν εμφανίστηκε για να δει πώς είμαι και ποια είναι η κατάστασή μου.

Στα λίγα λεπτά που ακολούθησαν και για καλή μου τύχη (γιατί μόνο αυτό ήταν που με έσωσε από αυτή την κατάσταση) ήρθε να με δει ο Χάρης Βραζόπουλος, ο οποίος δεν είχε κάποια ιδιότητα εκείνη την ημέρα αλλά βρισκόταν στην πίστα ως θεατής των αγώνων, ο οποίος ανησύχησε βλέποντας την πτώση και τον τρόπο που έπεσα και μόνο, και μου είπε όταν με είδε και με άκουσε να μιλάω αυτά που όλοι οι αθλητές του χώρου γνωρίζουμε λίγο πολύ – και που ο γιατρός και ο βοηθός αλυτάρχης του αγώνα αγνόησαν – ότι δηλαδή βραχνή φωνή και πολύ κοφτές ανάσες δεν είναι καλά σημάδια και πρέπει οπωσδήποτε άμεσα να πάω προληπτικά σε νοσοκομείο για εξετάσεις. Εγώ συμφώνησα μαζί του και τότε εκείνος έφυγε μαζί με μέλος της ομάδας μου (το Γιάννη Μιχάλη) να πάει στην γραμματεία να ζητήσουν το αυτονόητο – δηλαδή το ασθενοφόρο της ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ (που σημειώνω ήταν διαθέσιμο την ώρα εκείνη και είχε έρθει μέχρι το σημείο της πτώσης) να με μεταφέρει στο νοσοκομείο. Η απάντηση που τους δόθηκε ήταν ότι επειδή ένα δεύτερο ασθενοφόρο που βρισκόταν στο χώρο της πίστας είχε μεταφέρει προηγουμένως άλλο αθλητή τραυματία από προηγούμενη πτώση σε άλλο αγώνα νωρίτερα εκείνη την ημέρα, και δεν είχε ακόμη επιστρέψει, εάν το ασθενοφόρο της ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ έφευγε και αυτό με εμένα, τότε θα έπρεπε να διακοπούν οι αγώνες, γιατί πρέπει πάντα να υπάρχει διαθέσιμο ασθενοφόρο στην πίστα! Οπότε θα έπρεπε να περιμένουμε να επιστρέψει το πρώτο ασθενοφόρο από το άλλο περιστατικό πρώτα, ώστε μετά να μπορέσω να μεταφερθώ εγώ, για να μην αναγκαστούν να διακόψουν τους αγώνες! Ο Χάρης Βραζοπουλος και ο Γιάννης Μιχάλης τότε επέμεναν ότι είναι επείγουσα η μεταφορά μου στο νοσοκομείο λόγω της κατάστασής μου και ότι πρέπει οπωσδήποτε να μου γίνουν άμεσα προληπτικές εξετάσεις, όπως οφείλουν να γίνονται σε τέτοιες περιπτώσεις. Η απάντηση της διοργανώτριας ομοσπονδίας ήταν να απειλήσουν να φέρουν την αστυνομία για να πετάξει έξω από την πίστα τον Χάρη Βραζόπουλο και να έρθει στην τέντα της ομάδας μου η κυρία Μαρία Τσεσμελή (πρόεδρος της Α.ΜΟΤ.Ο.Ε. και επικεφαλής της διοργάνωσης του συγκεκριμένου αγώνα) και να με απειλήσει ότι η ομοσπονδία θα με τιμωρήσει επειδή μέλη της ομάδας μου ενοχλούσαν συνέχεια την γραμματεία!!

Εκείνη τη στιγμή ήρθε και ο Γενικός Γραμματέας της Α.ΜΟΤ.Ο.Ε., κύριος Αντρέας Λεφέβρ, και ο κύριος Σταύρος Τριντής, από την Επιτροπή Ταχύτητας, που είδε τον αστράγαλό μου και, επειδή η κατάσταση με την αναπνοή μου χειροτέρευε, ζήτησα από την ομάδα μου να με πάει κάποιος με το Ι.Χ. μου σε κοντινό νοσοκομείο. Τότε ο κύριος Λεφέβρ ήταν κάθετος και έλεγε ότι μόνο με ασθενοφόρο μπορώ να φύγω, οπότε έπρεπε να περιμένω όσο χρειαστεί (για να με μεταφέρει το διαθέσιμο (!)

ασθενοφόρο ούτε λόγος βέβαια). Μάλιστα, τότε η κυρία Τσεσμελή δεν έχασε την ευκαιρία αλλά αστειεύτηκε λέγοντας με εμφανή ειρωνεία: «Κύριε Στάμου, αν βιάζεστε τόσο πολύ να σας πάω εγώ με το δικό μου αυτοκίνητο!!!!». Το σχόλιο αυτό δεν μπορώ να το εκλάβω παρά ως ειρωνικό, όταν την ίδια στιγμή, αν δεν έπαιζε με την υγεία μου, δεν θα έπαιρνε ιατρικές αποφάσεις για εμένα εκείνη μαζί με τον Γενικό Γραμματέα της ομοσπονδίας (επικαλούμενοι τον κίνδυνο να διακοπεί – για λίγη ώρα

ο αγώνας) και μάλιστα μπροστά στη γυναίκα μου και τα 2 παιδιά μου που ήρθαν στο χώρο και ενώ εγώ είχα πολλαπλά σπασίματα και – όπως ανακάλυψαν οι γιατροί αργότερα – δύο τρύπες στον πνεύμονα, αλλά θα βρισκόμουν στο ασθενοφόρο στο δρόμο για το νοσοκομείο.

Τελικά, σχεδόν δύο ώρες (!) μετά το συμβάν, και ενώ ο γιατρός του αγώνα δεν με εξέτασε εκ νέου ούτε ασχολήθηκε με οποιοδήποτε τρόπο με την περίπτωσή μου μετά τη μεταφορά μου, ήρθε ένα ασθενοφόρο του Δήμου Μεγάρων (και όχι το ασθενοφόρο που είχε μεταφέρει τον πρώτο τραυματία από τον προηγούμενο αγώνα στην πίστα, αλλά ούτε και το ασθενοφόρο της ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ), το οποίο δεν γνωρίζω ποιος κάλεσε, έχοντας μόνο οδηγό και χωρίς νοσηλευτή, και με πήρε μόνο μου (επιβαίνοντας δηλαδή σε αυτό εγώ και ο οδηγός) για να με μεταφέρει στο Κέντρο Υγείας Μεγάρων, το οποίο δεν έχει καμία απολύτως δυνατότητα διενέργειας διαγνωστικών εξετάσεων για την περίπτωσή μου (π.χ. ακτινογραφίες). Ο γιατρός του Κέντρου Υγείας απόρησε και ο ίδιος για ποιο λόγο με μετέφεραν εκεί, μου έβαλε κολάρο ως ενδείκνυται να γίνει άμεσα – και όχι με καθυστέρηση δύο ωρών – σε τέτοιες περιπτώσεις και κάλεσε την ίδια στιγμή το ΕΚΑΒ προκειμένου να με μεταφέρει ασθενοφόρο στο Τζάνειο Νοσοκομείο Πειραιά.

Εκεί, μετά τις απαραίτητες εξετάσεις, ενημερώνομαι από τους γιατρούς ότι έχω σπασμένα 10 πλευρά και δύο τρύπες στον πνεύμονα με μεγάλη αναπνευστική δυσλειτουργία και μεταφέρομαι επειγόντως τα ξημερώματα της επόμενης ημέρας στο Γενικό Αντικαρκινικό Νοσοκομείο Πειραιά Μεταξά όπου και νοσηλεύτηκα μέχρι τις 08.10.2021. Μετά το εξιτήριο μου συστήθηκε ξεκούραση και ιατρική παρακολούθηση, καθώς και φαρμακευτική αγωγή με ισχυρή αντιβίωση.

Χάρτης της πίστας με σημειωμένα τα επίμαχα σημεία της πτώσης και της μεταφοράς μου, καθώς και σχετικό φωτογραφικό υλικό επισυνάπτεται ως σχετικό 2.

Επίσης, όπως διαπίστωσα τις επόμενες ημέρες, η αμμοπαγίδα (εάν υπήρχε αυτή ποτέ) δεν έχει συντηρηθεί για χρόνια και αντί για μαλακή άμμο, η οποία προσφέρει

προστασία στους αναβάτες σε περίπτωση πτώσης, έχει ξερό χώμα στο οποίο έχουν φυτρώσει ακόμα και χόρτα.

Οι γνωματεύσεις του Ιατρικού Κέντρου Μεγάρων και του Νοσοκομείου Μεταξά που εκδόθηκαν μετά την ολοκλήρωση της νοσηλείας μου σε αυτά επισυνάπτονται ως σχετικά 3, 4.

Σημειώνω, τέλος, ότι σε όλο αυτό το διάστημα και μέχρι και σήμερα δεν επικοινώνησε κανείς απολύτως από τους υπεύθυνους της διοργάνωσης ή της ομοσπονδίας μαζί μου για να πληροφορηθούν για την κατάστασή μου ή, έστω, από ανθρώπινο ενδιαφέρον. Η μόνη επικοινωνία ήταν το βράδυ της ίδιας ημέρας (02.10.2021) από τον Γενικό Γραμματέα της Ομοσπονδίας, κύριο Λεφέβρ, ο οποίος μου ζήτησε την μοτοσυκλέτα μου για να τρέξει εκείνος στον αγώνα την επόμενη ημέρα (!), ενώ στις 07.10.2021, με δική μου πρωτοβουλία, επικοινώνησα με την Πρόεδρο της Α.ΜΟΤ.Ο.Ε., κυρία Τσεσμελή, προκειμένου να μου δώσει αντίγραφο του ασφαλιστικού συμβολαίου για να δω αν υπάρχει κάποια παροχή την οποία δικαιούμαι, δεδομένου του ότι αντιλήφθηκα πλέον ότι η ανάρρωσή μου θα απαιτήσει χρόνο, εξετάσεις, φάρμακα και εξειδικευμένη ιατρική παρακολούθηση και φροντίδα, η οποία δεν γνώριζε καν ότι νοσηλευόμουν – μία εβδομάδα μετά το περιστατικό – και φυσικά δεν απάντησε ποτέ στο αίτημά μου.

Σε σχέση με τα παραπάνω περιστατικά, είναι σε γνώση μου ότι συντάχθηκε και κατατέθηκε στην Α.ΜΟΤ.Ο.Ε. η από 02.10.2021 καταγγελία των συναθλητών μου Βελή Ειπόγλου, Αντώνη Λάσαρη και Δήμητρας Λαδά, η οποία κατ’ ουσία επιβεβαιώνει την αλήθεια των παραπάνω, επισημαίνει σειρά παραλείψεων από τους διοργανωτές του αγώνα και αποδεικνύει την εν δυνάμει επικινδυνότητα αυτών για εμένα και για το σύνολο των συμμετεχόντων στον αγώνα (επισυνάπτεται στην παρούσα ως σχετικό 5).

Προσκομίζω τέλος και πληθώρα δημοσιευμάτων από τον ηλεκτρονικό τύπο στα οποία αναφέρεται το παραπάνω περιστατικό (σχετικό 6).