Σέρρες 4ος γύρος Π.Π.Ταχύτητας

Ρεπορτάζ και παραλειπόμενα
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

18/9/2017

Ο καιρός συνεχίζει να παίζει παράξενα παιχνίδια φέτος στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα ταχύτητας, αφού το καλοκαίρι οι καταιγίδες ακυρώνουν αγώνες και το φθινόπωρο στις Σέρρες έσκαγε ο τζίτζικας από τη ζέστη. Αυτό όμως μάλλον λειτούργησε θετικά για τον τέταρτο γύρο του πρωταθλήματος, καθώς υπήρχε έντονο ενδιαφέρον για όλες τις κατηγορίες, όπου βαθμολογικά τα πάντα ήταν ανοιχτά για όλους, σε όλες τις κατηγορίες.

Επιπρόσθετα, ο καλός καιρός έφερε την Κυριακή αρκετό κόσμο στην πίστα, κάτι που τα τελευταία χρόνια δεν είχαμε δει. Προφανώς η προβολή των αγώνων από περισσότερα ΜΜΕ και την τηλεόραση, έχει βοηθήσει στην αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος.

Έτσι η πίστα των Σερρών απέκτησε την Κυριακή ζωή και θύμιζε λίγο τις παλιές εποχές… Λίγο όμως, διότι η απόφαση να… τρίψουν τα μάρμαρα (!!!!) στις δύο σκάλες των pit box την ημέρα του αγώνα και να απαγορεύει ( ένας θυμωμένος εργάτης και όχι κάποιος της οργάνωσης… ) στον κόσμο να δει από ψηλά τον αγώνα, ξεπερνά την λογική μας. Τη λογική μας συνεχίζουν να ξεπερνούν και οι συνεχιζόμενοι διαπληκτισμοί μεταξύ ΑΜΟΤΟΕ και των ανθρώπων που έχουν αναλάβει την τηλεοπτική κάλυψη των αγώνων ταχύτητας. Έχουμε φτάσει στον τέταρτο αγώνα της χρονιάς κι ακόμα διαφωνούν (έντονα… ) για το πότε πρέπει να γίνονται οι απονομές. Στην Ελλάδα οι απονομές γίνονται πάντα στο τέλος της ημέρας γιατί… έτσι έκανε η ΕΛΠΑ! Η ΕΛΠΑ έφυγε αλλά η νοοτροπία της παρέμεινε ως είχε σε αυτό το θέμα. Και στους αγώνες καρτ το ίδιο κάνει η ΟΜΑΕ. Τυχαίο; Μπαααα… από την ΕΛΠΑ το πήραν κι αυτοί και το φυλάνε σαν το Άγιο Δισκοπότηρο!  Που είναι το πρόβλημα;

Το πρόβλημα με τις απονομές στο τέλος της ημέρας έχει να κάνει με τους θεατές που βρίσκονται στην πίστα ή παρακολουθούν ζωντανά τους αγώνες.

 

Καλώς ή κακώς, οι περισσότεροι θεατές έρχονται για να δουν τα Superbike, άντε και τα SS600 αν δεν ξενύχτισαν το προηγούμενο Σάββατο. Μόλις πέσει η καρό σημαία στα SBK… αδειάζει ο τόπος!  Ως αποτέλεσμα αυτού, δεν έχει μείνει άνθρωπος να χειροκροτήσει τους νικητές, πέρα των μηχανικών και των συγγενών τους… Επιπλέον οι αναβάτες θα πρέπει να ξαναφορέσουν τις φόρμες τους για να πάνε στην απονομή (γράφτηκε ειδικός κανονισμός που το επιβάλει, επειδή πολλοί αγωνιζόμενοι πήγαιναν με σορτς, φανελάκια και σαγιονάρες…), κάτι που φυσικά κάνουν με βαριά καρδιά. Άρα, τόσο για τους θεατές, όσο και για τους αναβάτες, είναι καλύτερα  να γίνονται οι απονομές αμέσως μετά το τέλος κάθε αγώνα. Το ίδιο θέλει και η τηλεόραση, διότι την βολεύει σε χρόνο, αλλά και επειδή θέλει να δείχνει τις ιδρωμένες φάτσες των αναβατών και την φρέσκια ένταση που είναι αποτυπωμένη στο πρόσωπό τους. Η τηλεόραση είναι πάνω απ΄όλα θέαμα.

Τότε γιατί η ΑΜΟΤΟΕ συνεχίζει να αντιστέκεται στην αλλαγή του προγράμματος των απονομών και επιμένει να τις κάνει στο τέλος της ημέρας; Πολύ απλά, διότι η συζήτηση γίνεται εν βρασμό ψυχής σε προσωπικό επίπεδο μεταξύ στελεχών και δεν γίνεται με ηρεμία σε ένα τραπέζι, σε θεσμικό επίπεδο. Οπότε χάνεται η ουσία του θέματος της συζήτησης και γίνεται κοκορομαχία. Το γεγονός ότι όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους και έχουν μακροχρόνιες σχέσεις που τους επιτρέπουν να μιλάνε χωρίς να πρέπει πρώτα να κλείσουν ραντεβού οι γραμματείς τους, δεν σημαίνει ταυτόχρονα ότι τα θέματα των αγώνων θα συζητιούνται και θα αποφασίζονται καυγαδίζοντας στους διαδρόμους. Η δική μας η θέση σε αυτό το ζήτημα είναι ότι οι απονομές πρέπει να γίνονται αμέσως μετά την καρό σημαία κάθε αγώνα γιατί αυτό είναι καλύτερο για τους αγωνιζόμενους και για τους θεατές που βρίσκονται εκεί, μαζί με τους λόγους που προαναφέραμε. Πραγματικά δεν βλέπουμε ποιο είναι το πλεονέκτημα για να γίνονται στο τέλος της ημέρας. Ίσως να υπάρχει, αλλά εμείς δεν το γνωρίζουμε, ούτε το αντιλαμβανόμαστε.

Ευτυχώς τα αγωνιστικά δρώμενα επισκίασαν όλα αυτά τα παρατράγουδα, αποδεικνύοντας ότι πρωταγωνιστές είναι πάντα οι οδηγοί και όλοι οι υπόλοιποι είμαστε κομπάρσοι, όσο κι αν η προσωπική μεγαλομανία μας κάνει να πιστεύουμε ότι έχουμε σημαντικό ρόλο.

Η ημέρα ξεκίνησε υπέροχα, με τον Νότη Παπαπαύλου να τα δίνει όλα για να καταφέρει να πάρει τη νίκη από τον Χρήστο Παπανικολάου.

 

Τα δύο Yamaha R3 που οδηγούσαν ξέφυγαν από την στρατιά των KTM RC 390 που είχαν πίσω τους και έκαναν έναν δικό τους μοναχικό μεν, αλλά ταυτόχρονα υπέροχο αγώνα. Για τον 12χρονο Χρήστο ήταν η δεύτερη φορά που επισκεπτόταν την πίστα των Σερρών, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να κάνει τον ταχύτερο γύρο της κατηγορίας, κατεβαίνοντας στο 1:28.4 Οι πιο παλιοί αναγνώστες μας θα θυμούνται ότι τέτοιους χρόνους έκανε ο Γιώργος Πολίτης με Aprilia RS 250 όταν κυριαρχούσε στο πρωτάθλημα το 1999 και 2000.

Προφανώς έχουν βελτιωθεί πολύ τα ελαστικά από τότε και πολλοί είπαν ότι τα Pirelli έδωσαν ένα μικρό πλεονέκτημα στο Χρήστο, όμως και ο Νότης γύρισε στο 1:28.7, οπότε δεν νομίζουμε ότι υπήρχε κάποια διαφορά σε αυτόν τον τομέα. Εκεί που όντως υπήρχε διαφορά, ήταν στο σωματικό μέγεθος και βάρος των δύο αναβατών.

Ο Νότης είναι σαφώς ψιλότερος και βαρύτερος και σε αυτή την κατηγορία παίζει καθοριστικό ρόλο. Ο Χρήστος έχει την τέλεια σωματοδομή αυτή τη στιγμή για την κατηγορία και την σωστή ηλικία. Έχει και τον Γιάννη Μπούστα για δάσκαλο, οπότε περιμένουμε πολλά από αυτόν στο μέλλον.

Νομίζουμε ότι του χρόνου ο Νότης πρέπει να κάνει το βήμα για τα SS600, διότι το σώμα του είναι ο βασικός αντίπαλός του αυτή τη στιγμή με το R3. Οδηγικά είναι πανέτοιμος και η κατηγορία των Supersport τον έχει ανάγκη. Ίσως να έπρεπε να το είχε κάνει από φέτος.

Διότι μπορεί στα SS600 να γίνεται φέτος σφαγή για το πρωτάθλημα, αλλά δεν θα μας χάλαγε καθόλου να ήταν μέσα σε αυτή και ο Νότης.

Η κατηγορία αυτή έχει χωριστεί σε τρεις υποκατηγορίες. Ο Κουτσουμπός και ο Παπαγεωργίου είναι οι δύο αναβάτες που ξέρουν να παίρνουν πρωταθλήματα. Φέτος ο Παπαγεωργίου έμεινε πίσω βαθμολογικά λόγω ατυχιών με τη μοτοσυκλέτα του, όμως ο Κουτσουμπός εξακολουθεί να είναι το σημείο αναφοράς. Πάντα θα βρει τον τρόπο να ανέβει στο βάθρο, ακόμα κι αν όλα του πάνε στραβά.

Απέναντί τους έχουν τον Καρακώστα και τον Μίχα. Πιο νέοι, πιο ενθουσιώδεις, πιο διψασμένοι για την νίκη, ο Δημήτρης και ο Φάνης έχουν την ταχύτητα που χρειάζονται, αλλά και επαρκείς παραστάσεις για να μαζέψουν βαθμούς και όχι μόνο τη δόξα της στιγμής. Σε αυτό τον αγώνα ο Καρακώστας έκανε ένα μεγάλο βήμα στο δρόμο για το πρώτο του πρωτάθλημα. Ήταν με μεγάλη διαφορά ταχύτερος στα ελεύθερα δοκιμαστικά, όμως η επιλογή της πολύ μαλακιάς γόμμας πίσω ελαστικού για τα χρονομετρημένα αποδείχτηκε λάθος για την καυτή μεσημεριανή άσφαλτο. Ξεκίνησε τρίτος και παρά το δύσκολο έργο να περάσει τον Παπαγεωργίου (έκανε… πυραυλοκίνητη εκκίνηση ο Άλεξ από τις πίσω σειρές), πραγματοποίησε έναν πολύ ψύχραιμο αγώνα που του χάρισε τη νίκη.

Αντίστοιχη αγωνιστική ωριμότητα έδειξε και ο Μίχας που είδε τρίτος την καρό σημαία.

Με τόσο υπέροχα ορεκτικά, ήταν φυσικό ο κόσμος να περιμένει με ενθουσιασμό το κυρίως πιάτο της ημέρας, τα Superbike!

Μέχρι το τέλος των χρονομετρημένων δοκιμαστικών, ο Χάρης Παρασκευόπουλος ήταν με μεγάλη διαφορά ταχύτερος όλων, κατεβαίνοντας στο 1:18.5 ακόμα κι όταν η μεσημεριανή ζέστη ανέβασε τους χρόνους. Στην βαθμολογία ο Σάκης Συνιώρης είχε μια σημαντική διαφορά από τον Χάρη και τον Λευτέρη Πίππο, οπότε αυτός ο αγώνας ήταν πολύ σημαντικός για τους δύο αναβάτες της Yamaha, ώστε να παραμείνουν στο παιχνίδι του τίτλου.

Ο Λευτέρης είχε μέτρια επίδοση στα πρώτα χρονομετρημένα και η άνοδος της θερμοκρασίας στα δεύτερα δεν του επέτρεψε να πετύχει χρόνο που θα τον τοποθετούσε στην πρώτη σειρά της εκκίνησης. Εκεί βρέθηκαν ο Παρασκευόπουλος με την Yamaha R1 του Σπιλιώτη, ο Ιταλός Farinelli Roberto με την R1 της Wolf-Motul και ο Σάκης Συνιώρης με την προσωπική του Aprilia RSV4.

Όμως από την Κ1 ο Χάρης δεν πέρασε ποτέ. Την εκκίνηση πήρε ο Σάκης και ο Χάρης υπερέβαλε εαυτόν για να καλύψει το έδαφος αμέσως, με αποτέλεσμα πτώση και εγκατάλειψη. Ο Πίππος έφτασε στην Κ5 πίσω από άλλες τέσσερεις μοτοσυκλέτες τις οποίες οδηγούσε ο Σάκης Συνιώρης έχοντας μερικά μέτρα πίσω του την κόκκινη R1 του Robert Farinelli.

Όσο οι θεατές παρακολουθούσαν τους δύο πρώτους να αλλάζουν για δύο τρεις φορές την πρώτη θέση στα φρένα της Κ1 και της Κ5, ο Πίππος εντελώς αθόρυβα βρέθηκε πίσω τους. Με τον Ιταλό να δείχνει ότι πέφτει σιγά-σιγά σε ρυθμό μην μπορώντας να κατεβάσει κάτω από το 1:21 μετά τον 11ο γύρο, ο Λευτέρης πέρασε και βρέθηκε μια ανάσα από την πίσω ρόδα του Σάκη.

Η απάντηση του Συνιώρη ήταν ένα σερί 7 γύρων στο 1:20. Ο Πίππος όμως έδειξε να ότι έχει τις δυνάμεις να μείνει κοντά του σε αυτό το κρίσιμο σημείο του αγώνα. Έτσι οι δυο τους ανέβασαν την αγωνία των θεατών στους τελευταίους πέντε γύρους, με πολλές εναλλαγές της πρώτης θέσης.

Η νίκη κρίθηκε στο 0,020! Μια ανάσα έκρινε τον πρώτο από τον δεύτερο και αυτή η ανάσα ήταν του Λευτέρη Πίππου που είχε την ευκαιρία να την πανηγυρίσει στην μνήμη του μηχανικού του Βασίλη Γούλα, που έφυγε από τη ζωή την ημέρα του προηγούμενου αγώνα στα Μέγαρα. Συγκινητικές οι στιγμές μετά το πέσιμο της καρό σημαίας στα Superbike, αλλά και πολύ ανθρώπινα τα συγχαρητήρια και τα λόγια του Σάκη Συνιώρη προς τον Λευτέρη Πίππο.

Η νίκη αυτή όμως δεν αλλάζει την κατάσταση του πρωταθλήματος, αφού ο Σάκης θα πρέπει να μην πάρει καθόλου βαθμούς στον επόμενο διπλό αγώνα των Μεγάρων για να χάσει το πρωτάθλημα. Παρ’ όλα αυτά, και ο επόμενος γύρος έχει πολύ ενδιαφέρον, οπότε ραντεβού εκεί.

Δείτε τα αποτελέσματα του αγώνα, όπως τα δημοσιεύσαμε αμέσως μετά την λήξη του

 

 

Να ευχαριστήσουμε θερμά την BMW Hellas για την παραχώρηση του ολοκαίνουριου MINI Countryman Cooper D για το ταξίδι μας έως την πίστα των Σερρών.

 

Ο εξοπλισμός (φωτογραφικές μηχανές, Laptop κ.τ.λ) επέβαλλαν το ταξίδι αυτό να γίνει με αυτοκίνητο. Προτιμάμε τις μοτοσυκλέτες, διότι τα διόδια κοστίζουν μια περιουσία με το αυτοκίνητο, όμως ευτυχώς ο κινητήρας πετρελαίου των 1500 κυβικών του Mini καίει αέρα και με 80 ευρώ πήγαμε και ήρθαμε!

Βάζεις το cruise control στα 130km/h και με τον κινητήρα στις 1.900 στροφές είσαι σε πεντέμιση ώρες Σέρρες και με δύο στάσεις για φαϊ και καφέ. Το συγκεκριμένο αυτοκίνητο είχε πολλά έξτρα στον εξοπλισμό του. Εμείς λατρέψαμε το cruise control με το ραντάρ που προσαρμόζει την ταχύτητα ανάλογα με το όχημα μπροστά σου (αξίζει τα λεφτά του), τα πολύ αναπαυτικά καθίσματα και το τέλειο αυτόματο κιβώτιο που μας “έσωσε” όταν βρήκαμε 16 χιλιόμετρα ουρά ακινητοποιημένων οχημάτων στη Μαλακάσα.

Όσοι θέλετε να μάθετε περισσότερα για το νέο Mini Countryman Cooper D 4All των 1500 κυβικών και 136 ίππων και τα πολύ οικονομικά χρηματοδοτικά προγράμματα που το συνοδεύουν, επισπευτείτε το ειδικό site της MINI:

https://www.mini.com.gr/el_GR/home.html

Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας 2018 – 2ος αγώνας Τρίπολη: Φοβερό διήμερο με ανατροπές

Νίκη Τριντή και Πίππου στις κορυφαίες κατηγορίες - Πίνακας Αποτελεσμάτων

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

29/4/2018

Η Τρίπολη μπορεί να μην έχει κανονική πίστα, μπορεί το πρωτάθλημα εκεί να διεξάγεται με ένα σωρό δυσκολίες, όμως πάντα –με τον ένα ή τον άλλο τρόπο- προσφέρει δυνατούς αγώνες και σήμερα δεν ξέφυγε από αυτό το στερεότυπο: Νίκη από την τελευταία στροφή για τον Λευτέρη Πίππο και την Yamaha ΜΟΤΟΔΥΝΑΜΙΚΗ στα Superbike και ανατροπή στα Supersport με τον Σταύρο Τριντή να κερδίζει τον αγώνα! Και στους δύο αυτούς ανατρεπτικούς αγώνες, ξεχώρισαν ιδιαίτερα δύο παραδείγματα σπάνιας ευγενούς άμιλλας και σωστής αθλητικής συμπεριφοράς που έκαναν την ημέρα ακόμα καλύτερη.

Ξεκινώντας από την κορυφαία κατηγορία των Superbike ο Λευτέρης Πίππος είχε κερδίσει εχθές την pole position, και πρέπει να τονιστεί πως η κατάκτηση αυτή ήταν μία ομαδική δουλειά: Αμέσως μετά τον πρώτο αγώνα στα Μέγαρα, η ομάδα δούλεψε έντονα ψάχνοντας τις ρυθμίσεις έχοντας να δουλέψουν με αρκετούς νέους παράγοντες, όπως και τα νέα ελαστικά, καθώς ο Λευτέρης αγωνίζεται με Michelin. Η ικανοποίησή τους με την μοτοσυκλέτα ήδη από τον πρώτο αγώνα –παρά μίας ατυχίας- ήταν σε υψηλό επίπεδο. Στις δοκιμές της Τρίπολης όμως, βρήκαν κάτι ακόμα αποφασίζοντας να πιέσουν περισσότερο τον εμπρός τροχό σε μία πίστα που σίγουρα δεν ενδείκνυται για πίεση. Πόσο μάλλον όταν ο Λευτέρης, όπως και οι περισσότεροι αναβάτες εκεί, έχουν άσχημες αναμνήσεις με πτώσεις στο σημείο που - αντανακλαστικά τελείως- κι από το αίσθημα της αυτοσυντήρησης, το μυαλό δεν θέλει να αφήσει τον καρπό να ανοίξει το γκάζι. Σύσσωμη η ομάδα αποφάσισε να εργαστεί ακριβώς πάνω σε αυτό, με σκοπό το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, χωρίς να σκέφτεται αποκλειστικά την pole position και τελικά κατάφερε αυτό ακριβώς!

Σήμερα στην εκκίνηση ο Λευτέρης ξεκίνησε αλάνθαστα με τον Συνιώρη να μην επωφελείται από αντίστοιχα ηλεκτρονικά και να μένει πίσω, χωρίς να πιέζει αντίστοιχα με τον Πίππο από τον πρώτο γύρο, θέλοντας να μην πάρει κανένα ρίσκο έχοντας ήδη μία πτώση το Σάββατο, ευτυχώς ανώδυνη. Ο Λευτέρης έφυγε μπροστά κατευθείαν στο ’57 με τον Συνιώρη δύο δευτερόλεπτα πίσω και τους Τσαλίκη και Μπεγνή σε πολύ κοντινή απόσταση. Τα πράγματα δεν θα έμεναν για πολύ έτσι: Ο Συνιώρης γύρο με τον γύρο θα πλησίαζε τον Πίππο, παρά την διαφορά των μοτοσυκλετών τους στην ευθεία, με την τελευταία στροφή να είναι καθοριστική, καθώς ο Σάκης περνούσε αψηφώντας τα σαμαράκια θέλοντας να εκμεταλλευτεί την έξοδο και να φύγει εμπρός. Τελικά κατάφερε ακριβώς αυτό, προσπερνώντας τον Λευτέρη με τους δυο τους να συνεχίζουν σε πολύ γρήγορο ρυθμό και να φτάνουν γρήγορα τους πιο αργούς αναβάτες. Πίσω η μάχη για την τρίτη θέση ήταν έντονη από το πρώτο λεπτό του αγώνα, καθώς ο Τσαλίκης κρατούσε πίσω τον Μαρκεσίνη και ο Μπεγνής μπορούσε να κοντράρει και τους δύο μαζί. Η τρίτη θέση άργησε πολύ να ξεκαθαρίσει, με τον Τσαλίκη να παρουσιάζει φρενάρισμα για σεμινάριο στην πρώτη στροφή, μία από τις πιο τεχνικές του αγώνα καθώς δεν συγχωρεί λάθη και προετοιμάζει για την παρατεταμένη που έχει πολύ συγκεκριμένη γραμμή. Ο Τσαλίκης είναι από τους ελάχιστους που την είσοδο αυτής της στροφής μπορεί να την πραγματοποιήσει με πολλούς τρόπους και πάντα με ασφάλεια.

Μπροστά, ο Συνιώρης αποδείκνυε πόσο μεγάλος οδηγός είναι, κι αυτό γιατί όταν συγκεντρωθεί σε ένα στόχο, είναι εξαιρετικά δύσκολο να του ξεφύγει - και φυσικά ο στόχος ήταν να μεγαλώσει την διαφορά από τον Λευτέρη αμέσως μόλις τον πέρασε. Επίσης γύρο με τον γύρο τα είχε καταφέρει, αλλά μόλις άρχισαν τα ντουπλαρίσματα δυσκολεύτηκε με τους άλλους αναβάτες. Ο ίδιος επέρριψε βαρύτητα στους κριτές για την μπλε σημαία, ένα σημείο που αργότερα συμφώνησε και ο Λευτέρης, με την έννοια ότι έβγαινε νωρίς και ο πιο αργός αναβάτης άλλαζε γραμμή την στιγμή που δεν έπρεπε. Σε κάθε περίπτωση στο τέλος ο Συνιώρης μας χάρισε ένα εντυπωσιακό στιγμιότυπο, λίγο πριν το τέλος του αγώνα. Με πραγματική μαεστρία, πέρασε στην έξοδο της τελευταία στροφής και μέχρι τα φρένα της πρώτης τρεις αναβάτες, τοποθετώντας έτσι ένα τοίχος προστασίας απέναντι στον Λευτέρη. Ήταν μία πολύ γενναία κίνηση καθυστερώντας έντονα το φρενάρισμα και μπαίνοντας από την εσωτερική - κατάφερε να κρατήσει την γραμμή του, με τον Λευτέρη να είναι αδύνατο να ακολουθήσει πιο πίσω, έχοντας ένα μικρό σφίξιμο στην καρδιά καθώς σε εκείνο το σημείο έκανε υπερπροσπάθεια να αφήσει μονάχα έναν αναβάτη ανάμεσα σε εκείνον και τον Σάκη.

Η μεταξύ τους διαφορά αυξήθηκε έτσι κοντά στο ένα δευτερόλεπτο, χωρίς κανείς όμως να περιμένει την συνέχεια.. Κι αυτό γιατί ο Πίππος –επίσης ακολουθώντας μία σωστή προετοιμασία κομμάτι της οποίας είναι να σκέφτεσαι τον αντίπαλο- περίμενε από την πρώτη στιγμή τον Σάκη να κάνει την επίθεσή του κι έπειτα είχε ως στόχο να μείνει όσο πιο κοντά γίνεται περιμένοντας μία ευκαιρία. Αυτός είναι ο ένας λόγος της σημερινής του νίκης. Ο άλλος είναι η απόφασή του να ψαλιδίσει την μεταξύ τους διαφορά στον τελευταίο γύρο. Ο Σάκης είχε την εντύπωση πως ο Λευτέρης είναι πίσω ένα δευτερόλεπτο, αλλά εκείνος είχε καταφέρει να φτάσει ελάχιστα δέκατα πίσω του μέχρι την ένατη στροφή κι έπειτα έμενε η ευθεία και η τελευταία στροφή. Εκεί ήρθε η ευκαιρία: Ο Σάκης θέλησε το λιγότερο δυνατό ρίσκο πάνω στα σαμαράκια, καθώς πήγαινε για μία σίγουρη νίκη και ο Λευτέρης είδε μπροστά του ένα πολύ μικρό παράθυρο να ανοίγει, καθώς ο Συνιώρης άφηνε λίγο χώρο στην εσωτερική. Ξεπληρώνοντας τώρα ένα χρέος από το 2016, ο Λευτέρης πήρε την νίκη με τρόπο αντίστοιχο, στην τελευταία στροφή της Τρίπολης!

Πρώτος, πέρα από την ομάδα του που το χάρηκε; Ο Συνιώρης που δεν σταματούσε να λέει ξανά και ξανά, πόσο ωραίος αγώνας έγινε, πόσο καθαρά ήταν όλα τα περάσματα συμπεριλαμβανομένου κι εκείνου που του στέρησε την νίκη! Ο γύρος θριάμβου του Λευτέρη ήταν φυσικά εν μέσω γενικού χειροκροτήματος για την ανατροπή στο τέλος του αγώνα, και με τρόπο καταιγιστικό, ψαλιδίζοντας μία διαφορά ασφαλείας μέσα σε ένα γύρο!

Πίσω τους ο Τσαλίκης που είχε χάσει μια – δυο μάχες, θα κέρδιζε τον πόλεμο για την τρίτη θέση του βάθρου. Με τον Μπεγνή και τον Μαρκεσίνη μπλέχτηκαν οι τρεις τους σε μία μάχη από την οποία βγήκε νικητής.

Επίσης ξεχώρισαν ο Πρόιος με τον Σπηλιώτη, με τον πρώτο να καταφέρνει να έχει χρόνο στο ’58 και τον Σπηλιώτη, έναν από τους αναβάτες με την μεγαλύτερη εμπειρία – τοποθετούμε επίτηδες την διαφορά εκεί αντί της ηλικίας-  να έχει έναν αγώνα εξαιρετικά σταθερό σε υψηλό ρυθμό!

Η κατηγορία Superbike ανέδειξε έτσι σωστό αθλητικό πνεύμα και χάρισε θέαμα!

Αντίστοιχα τα κατάφερε νωρίτερα και η Supersport που χαρακτηρίστηκε από τις πτώσεις και τις εγκαταλείψεις. Ο Τριντής πήρε μία εξαιρετική νίκη σε ένα περίεργο – όπως ο ίδιος το χαρακτήρισε- διήμερο, καθώς κέρδιζε την pole position με διαφορά. Σήμερα στον αγώνα τα πράγματα θα ξεκινούσαν διαφορετικά, καθώς ο Παπαγγέλου θα έμπαινε εμπρός κρατώντας πίσω του τους υπόλοιπους, μαζί με το λαμπρό μέλλον την Ελλάδας, τον Δημήτρη Καρακώστα. Ο Τζωρτζόπουλος στις πιο πίσω θέσεις είχε το καλύτερο σχόλιο για το γκρουπ των πρώτων στην αρχή του αγώνα, καθώς ο ίδιος ήθελε να προλάβουν τα ελαστικά να έρθουν σε κατάσταση λειτουργίας πριν πιέσει περισσότερο, διατηρώντας επίσης μία απόσταση ασφαλείας, για την περίπτωση που θα ερχόταν κάποια πτώση έτσι όπως ξεκίνησαν τον αγώνα πιέζοντας. Μία πρακτική εδώ, που επίσης καταδεικνύει την μεγάλη εμπειρία ενός ανθρώπου που βρίσκεται το επίκεντρο των αγώνων μία ολόκληρη ζωή. Δεν έπεσε έξω.. Ο Παπαγγέλου είχε μία διαφορετική γραμμή στην τελευταία στροφή, μία γραμμή που είχε από παλιότερα, από την OPEN. Η τελευταία στροφή ήταν το μοναδικό σημείο που τον πλησίαζαν οι υπόλοιποι με πρώτο και καλύτερο φυσικά τον Καρακώστα. Πολύ σωστά ο Παπαγγέλου οδηγούσε με το μυαλό πίσω του, περιμένοντας τον Καρακώστα να κάνει την επίθεσή του: Καμία άλλη πρακτική δεν είναι σωστή όταν πίσω σου είναι ο Δημήτρης που σίγουρα θα περάσει εμπρός...

Τελικά δεν θα χρειαζόταν καθώς ο Παπαγγέλου σημείωσε πτώση στην τελευταία στροφή και από εκείνο το σημείο και μετά ο Καρακώστας θα εκτοξευόταν εμπρός με χρόνους σταθερά στο ’57 αποτελώντας για άλλη μία φορά το σημείο αναφοράς.

Πίσω του ο Τριντής επίσης σταθερά στο ’58 χαμηλό κατεβάζοντας και στο ’57 αλλά χωρίς να το κρατήσει καθώς η σημερινή ημέρα δεν ήταν όπως η χθεσινή. Μπορεί να οδηγούσε σταθερά γρήγορα, όμως ο ίδιος δεν ήταν ευχαριστημένος καθώς ένιωθε πως θα μπορούσε να είναι ταχύτερος. Με την μοτοσυκλέτα να μην δουλεύει στην ιδανική απόκριση εξαιτίας των διαφορετικών καιρικών συνθηκών, όπως ο ίδιος τόνισε, αναγκαζόταν να την χειρίζεται πιο επιθετικά καταλήγοντας να αυξάνει και το ρίσκο. Πίσω του γινόταν κάτι αντίστοιχο, με τον Τζωρτζόπουλο να γλιτώνει ένα απίστευτο highsiding καθώς μαχόταν με τον Παπαγεωργίου.

Τελικά ο αγώνας για την τρίτη θέση θα ήταν μοναχικός γιατί ο Άλεξ Παπαγεωργίου θα έμενε πιο πίσω, σταματώντας να κυνηγά τον Τζωρτζόπουλο. Η Yamaha του Άλεξ είναι ακόμη ολοκαίνουρια δίχως να έχει προλάβει να την προετοιμάσει σε δύο κομβικά σημεία, την ιπποδύναμη και τις ρυθμίσεις αναρτήσεων που ακόμα είναι προς αναζήτηση. Ήδη όμως αυτό θα αλλάξει, καθώς ετοιμάζεται για τις κατάλληλες αλλαγές που θα έχουν ολοκληρωθεί μέχρι να έρθει ο αγώνας των Σερρών. Η συνέχεια του αγώνα είχε λοιπόν καθοριστεί.. μονάχα που τελικά η κατάταξη θα άλλαζε αναπάντεχα.

Η μοτοσυκλέτα του Καρακώστα καθηλώνεται από μηχανική βλάβη κι εκείνος αναγκάζεται να εγκαταλείψει, αφήνοντας πίσω του τους υπόλοιπους σε μοναχικό αγώνα. Ο Τριντής μπορεί να ακολουθούσε από κοντά, όμως όπως ο ίδιος τόνισε μέχρι την στιγμή της εγκατάλειψης του Καρακώστα δεν είχε μπει στην διαδικασία να ρισκάρει, αξιολογώντας τους παραπάνω παράγοντες. Από βέβαιη νίκη λοιπόν, ξεκάθαρα ως ο ταχύτερος του αγώνα, ο Καρακώστας αναγκάζεται να εγκαταλείψει κι εδώ κάνουν εντύπωση δύο λεπτομέρειες. Από το μέσο της πίσω ευθείας, ευδιάθετος σπρώχνει την μοτοσυκλέτα του μέχρι το σημείο στάθμευσης των βοηθητικών οχημάτων.

Ευδιάθετος με την αναλογικότητα της κατάστασης φυσικά, αλλά σε καμία περίπτωση δεν εκδήλωσε όλα όσα θα ήθελε. Κι εκείνη την στιγμή, σύσσωμες οι υπόλοιπες ομάδες από την απέναντι πλευρά, οι μηχανικοί της Yamaha, οι άνθρωποι των εταιριών, αντίπαλοι ουσιαστικά στον αγώνα, όλοι χωρίς καμία εξαίρεση από τις υπόλοιπες ομάδες, αρχίζουν να τον χειροκροτούν φωνάζοντας «δεν πειράζει»!

Για άλλη μία φορά η Τρίπολη μπορεί να μην είναι κανονική πίστα, μπορεί οι αγώνες να διεξάγονται εκεί με τεράστιες ελλείψεις, αλλά οι συγκινήσεις δεν λείπουν ποτέ.

Η στιγμή που ο Καρακώστας δεχόταν από μακριά, κι έπειτα από κοντά, το χειροκρότημα ήταν ό, τι πιο υγιές υπάρχει στους ελληνικούς αγώνες…

 

Ο Τρίντης λοιπόν θα κέρδιζε τον αγώνα, και στο τέλος το βάθρο είναι εκείνο που μετράει. Όπως τόνισε ο ίδιος ο Σταύρος, κι αμέσως μετά τόσο ο Παπαγεωργίου όσο και ο Τζωρτζόπουλος, ήταν τυχεροί με την ατυχία του Καρακώστα, και το έλεγαν με μία δόση τύψεων όλοι τους, που ήταν άλλο ένα σημείο υγείας για τους ελληνικούς αγώνες! Αξίζουν λοιπόν συγχαρητήρια σε όλους, και ιδιαίτερα στον Σταύρο Τριντή για ένα φοβερό διήμερο που κέρδισε τόσο την pole position, όσο και τον αγώνα.

Είναι εξαιρετικά σημαντικό να τονιστεί εδώ η συμβολή του Δήμου Τριπόλεως και της Περιφέρειας Πελοποννήσου, που κατάφεραν να καθαρίσουν τον διάδρομο του αεροδρομίου και να το κάνουν ακόμα μία φορά την Κυριακή, καθώς το Σάββατο το βράδυ έβρεξε λάσπη, κυριολεκτικά. Η διοργάνωση έπρεπε να λύσει πολλά προβλήματα και τα κατάφερε, απέναντι στις αντιξοότητες που θέτει η χρήση ενός αεροδρομίου για πίστα αγώνων..

Στην OPEN, την κατηγορία που ενισχύθηκε περισσότερο από τους τοπικούς αναβάτες, την χαρακτήρισε η πτώση του Αγγελακόπουλου Μάρκου από την διεκδίκηση της πρώτης θέσης. Ο Μάρκος οδηγούσε εξαιρετικά γρήγορα για την κατηγορία αυτή, έχοντας τους Βερλέκη και Χριστάκη να μας χαρίζουν όλοι τους την καλύτερη προετοιμασία για την ημέρα. Η πτώση του Αγγελακόπουλου στην πρώτη στροφή τον ανάγκασε σε εγκατάλειψη, ευτυχώς δίχως άλλη επίπτωση πέρα από τον έντονο θυμό και απογοήτευση... καθώς είναι ένας εξαιρετικός αναβάτης με μεγάλες δυνατότητες. Ο Βερλέκης με τον Χριστάκη συνέχισαν σε έναν όμορφο αγώνα, με τον Βερλέκη να τον κερδίζει.

Στην κατηγορία των Νέων και Racing ξεχώρισε ένα άλλο φωτεινό παράδειγμα για το μέλλον των αγώνων στην Ελλάδα, ο Χρήστος Παπανικολάου υπό την καθοδήγηση του Μπούστα. Ο Παπανικολάου έχει απίστευτη εξέλιξη και εξαιρετική προετοιμασία και έχει φτάσει πλέον στο σημείο που προσφέρει θέαμα σε κάθε κατηγορία! Στα SS300 κέρδισε ο Ελευθεριάδης με τον Παναγιώτη Κόκκινο να κάνει άκυρη εκκίνηση και να δέχεται ποινή stop&go, σε ένα πρόβλημα που είχαν κι άλλοι αναβάτες, καθώς τα προσωρινά φώτα δεν είναι και τα πιο ευδιάκριτα. Αυτό ώθησε και τον Τρίντη, λίγο πριν την εκκίνηση, να ζητήσει πρόβα από τους διοργανωτές…

Στην Ελλάδα δεν έχουμε πίστες, και μακάρι να είχαμε, αλλά πρέπει να ξέρετε πως το άλλο ελληνικό στοιχείο έρχεται να συμψηφίσει τις ελλείψεις και να δημιουργήσει της προϋποθέσεις για να έρθει τελικά το αποτέλεσμα. Ξέρετε τι άλλο έχουμε στην Ελλάδα; Την τάση να προσγειώνουμε κάθε έναν που πάει να ξεχωρίσει, απλά και μόνο για να μην το καταφέρει, όχι γιατί μας παίρνει κάποια θέση… Διότι είναι επίσης γνωστό πως εκτός από την έλλειψη κανονικών χώρων διεξαγωγής αγώνων στο σύνολο της Ελληνικής επικράτειας, λείπει και η άνεση για την διεξαγωγή τους σε πόρους, τόσο οικονομικούς, όσο και ανθρώπινου δυναμικού. Γίνονται όλα με το λιγότερο δυνατό κόστος και πάλι καλά που γίνονται στην Ελλάδα της κρίσης. Κι αν κάποια στιγμή η κρίση σταματήσει, θα πρέπει να ξέρουμε πως η όποια αλλαγή θα έρθει με το βάρος του χρόνου δεδομένο, δεν θα πατηθεί κανένα κουμπί, δεν υπάρχουν άμεσες λύσεις.. Ο αγώνας της Τρίπολης γίνεται για να κρατηθεί ξύπνιο ένα αγώνισμα εξαιρετικά ακριβό, και ναι είναι γεγονός πως σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες δεν θα γινόταν αγώνας, εδώ όμως όχι μόνο έγινε, αλλά ήταν και καλός, είχε και θέαμα, και προσέλκυσε και θεατές. Η Τρίπολη έχει μία μαγεία, φτάνει να ξεπεράσεις το γεγονός πως είμαστε στην Ευρώπη και βλέπουμε μία εικόνα που μοιάζει με της Ταϊλάνδης πριν 20 χρόνια - μιας κι ακόμη και εκείνοι πέρασαν μπροστά μας. Οι αγώνες πρέπει να κρατηθούν ζωντανοί γιατί έτσι δημιουργούνται ευκαιρίες για το μέλλον, εμφανίζονται οδηγοί που διαφορετικά δεν θα είχαν καμία ευκαιρία. Η Τρίπολη ως χώρος διεξαγωγής αγώνων μοτοσυκλέτας έχει λοιπόν τις παρεξενιές της, αλλά μας δίνει ταυτόχρονα και έναν από τους πιο όμορφους αγώνες σε κάθε σεζόν…

 
 
 
 
Φωτό: Για το περιοδικό MOTO - Apex Photography
 
Superbike Αποτελέσματα - 2ος Τρίπολη
1
ΠΙΠΠΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ
YAMAHA R1
26:50.423
2
ΣΥΝΙΩΡΗΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ
APRILIA RSV SINIORIS
26:50.794
3
ΤΣΑΛΙΚΗΣ ΦΩΤΗΣ
HONDA CBR 1000
27:13.210
4
ΜΠΕΓΝΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ
HONDA CBR1000RR
27:13.974
5
ΜΑΡΚΕΣΙΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
YAMAHA R1 1000
27:18.989
6
ΠΡΟΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
SUZUKI GSXR 1000 100
27:57.578
7
ΣΠΗΛΙΩΤΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
YAMAHA R1 1000
27:00.026
8
ΚΩΣΤΑΡΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ
KAWASAKI ZX 10R 1000
27:00.316
9
ΜΗΛΙΑΤΖΟΓΛΟΥ ΓΑΒΡΙΗΛ
KAWASAKI ZX 10R 1000
27:09.550
10
ΦΩΤΙΑΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
YAMAHA R1 1000
27:28.880
11
ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ
DUCATI 1098
27:33.865
 
ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
YAMAHA R1 1000
 
 
ΒΑΜΒΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
KAWASAKI ZX 10R 1000
 
Supersport  Αποτελέσματα - 2ος Τρίπολη
1
ΤΡΙΝΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
SUPERSPORT 600
25:32.248
2
ΤΖΩΡΤΖΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
SIFNAIOS RACING
25:44.314
3
ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
ΥΑΜΑΗΑ 600
25:52.517
4
ΛΙΟΥΝΤΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
YAMAHA R6 600
26:30.041
5
ΠΑΠΑΓΓΕΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
YAMAHA R6 600
25:32.635
6
ΔΑΝΑΣΚΟΣ ΗΛΙΑΣ
 
25:52.782
7
ΔΗΜΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ
MOTOVD 675 R 675
26:01.647
8
ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ
HONDA 600
26:01.989
 
ΚΑΡΑΚΩΣΤΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
Honda CBR 600
 
 
ΤΑΓΚΛΗΣ ΜΑΡΙΟΣ
YAMAHA R6 600
 
 
Racing - SS300  Αποτελέσματα - 2ος Τρίπολη
1
ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ
 
27:13.097
2
ΛΕΦΕΒΡ ΑΝΔΡΕΑΣ
ΥΑΜΑΗΑ ΤΖ 250
27:17.437
3
ΣΤΑΜΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ
YIAMAHA TZ250 250
27:32.900
4
ΠΑΡΓΙΝΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
Ρ2 250
27:57.968
5
ΚΙΤΣΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
HONDA RSW 250
27:28.108
6
ΣΩΜΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΤΖ 250
27:42.396
7
ΑΡΓΥΡΙΟΥ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ
APRILIA 250
28:21.579
8
ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ
racing 250
27:18.353
 
 
 
 
1
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
 
27:54.352
2
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
KTM-RC 390
28:19.862
3
ΧΑΤΖΗΓΙΑΚΟΥΜΙΔΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤ
KTM 390 390
27:24.026
 
OPEN  Αποτελέσματα - 2ος Τρίπολη
1
ΒΕΡΛΕΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
OPEN 1000 1000
23:05.752
2
ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ ΗΛΙΑΣ
ΥΑΜΑΗΑ R1 1000
23:05.881
3
ΣΤΑΜΠΕΛΟΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ
YZF R1 1000
23:12.751
4
ΧΑΤΖΗΛΙΑΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
ΥΑΜΑΗΑ R6
23:47.161
5
ΚΑΡΑΛΕΚΑΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ
KTM 450 EXC
23:47.510
6
ΧΑΛΑΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ZX6R 600
24:07.487
7
ΚΛΑΔΟΓΕΝΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
SUZUKI GSXR 1000
24:10.044
8
ΚΥΡΙΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
YAMAHA R6 600
23:21.298
 
ΑΓΓΕΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΜΑΡΚΟΣ
HONDA CBR 1000
 
 
ΤΖΙΚΑΚΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ
SUZUKI GSXR K8 600
 
 
ΛΙΑΡΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΧΑΗΛ
TRIUMPH 675 675
 
 
NEOI  Αποτελέσματα - 2ος Τρίπολη
1
ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ
Kawasaki 400
16:12.040
2
ΣΚΟΥΡΤΑΣ ΘΩΜΑΣ - ΑΘΑΝΑΣΙ
KTM RC 390
16:20.271
3
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
YZF/R3 321
16:26.109
4
ΓΕΡΑΚΙΑΝΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
YAMAHA R3
16:27.221
5
ΜΠΑΞΙΣΟΓΛΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ
KTM RC 390
16:31.293
6
ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ
YAMAHA.R3 30
16:47.482
 
ΛΙΟΥΤΑΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ
KTM RC 390
 

 

Δείτε Συλλογή των καλύτερων Φωτογραφιών από όλες τις κατηγορίες

φωτό: περιοδικό MOTO (Apex Photography: Στρατής Βαβούδης / Νιαουνάκης Γιώργος)