Σύγχρονοι Έλληνες αναβάτες: Γιάννης Περιστεράς

Από τις Σέρρες στην Αλμερία
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

17/11/2017

Ο Γιάννης Περιστεράς είναι μόλις 12 ετών αλλά απασχολεί κάθε Σαββατοκύριακο τα αγωνιστικά ρεπορτάζ, είτε αυτά καλύπτουν το χώρο της μοτοσυκλέτας, είτε του καρτ.

Φυσικά αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο, αφού εδώ και πολλά χρόνια ζει σε αγωνιστικούς ρυθμούς, όμοιους με εκείνους των επαγγελματιών αναβατών. Όταν τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας τους κάνουν μπάνια στις παραλίες το καλοκαίρι, ο Γιάννης είναι στην καυτή άσφαλτο της πίστας των Σερρών και ιδρώνει μέσα στη δερμάτινη φόρμα του.

Όταν τα υπόλοιπα παιδάκια απολαμβάνουν τα παγωτά και τις σοκολάτες τους, ο μικρός Γιάννης τρώει σκέτα βραστά αυγά. Όταν όλα τα υπόλοιπα παιδάκια χαλαρώνουν τα Σαββατοκύριακα, ο μικρός Γιάννης είναι σε κάποια πίστα και προπονείται σκληρά, με μοναδική παρέα τους αυστηρούς προπονητές του.

Τίποτα απ’ όσα κάνει στην καθημερινότητα του  δεν είναι φυσιολογικά για την ηλικία του, αλλά το ίδιο αφύσικο είναι και το αγωνιστικό ιστορικό του.

Στην ηλικία των 11 χρονών είχε ήδη τρέξει αγώνες στο Ιταλικό πρωτάθλημα της κατηγορίας pre-MINI GP καταφέρνοντας να ανέβει στο δεύτερο σκαλί του βάθρου στον τελευταίο αγώνα.

Σύμφωνα με τον πατέρα του Νίκο Περιστερά όλα ξεκίνησαν όταν ήταν… 40 ημερών μωρό, όπου πέρασε ένα ολόκληρο τριήμερο με τους γονείς του στην πίστα των Σερρών, ακούγοντας, μυρίζοντας και βλέποντας από τον χώρο των πιτς, τον αγώνα του Π.Π. Ταχύτητας.

Η πραγματική του όμως επαφή με τις μοτοσυκλέτες έγινε σε ηλικία τεσσάρων ετών όταν απέκτησε ένα Yamaha PW 50. Με αυτή ένοιωσε για πρώτη και την ατμόσφαιρα ενός διεθνούς αγώνα, μπαίνοντας αρκετές φορές στην αρένα του σταδίου Ειρήνης και Φιλίας κατά την διεξαγωγή του Athens Supercross.

Το 2014 απέκτησε την πρώτη του street αγωνιστική μοτοσυκλέτα για να συμμετάσχει το Mini GP1 CUP. Το 2015 με αυτό το Honda NSF έκανε αγώνες στα Mini GP1 CUP κατακτώντας την 3η θέση του κυπέλου και με μια Blata έτρεξε στην κατηγορία Kid-GP κατακτώντας τη δεύτερη θέση του θεσμού. Το 2016 στέφεται τροπαιούχος στο Mini GP CUP και ολοκληρώνει μια εντυπωσιακή παρουσία στο ιταλικό C.I.V.

Παράλληλα ασχολείται εντατικά με τους αγώνες καρτ, συμμετέχοντας τόσο στο θερμό του Πανελληνίου Πρωταθλήματος στην κατηγορία Mini 60, όσο και στο ενιαίο κύπελλο της Rotax στην κατηγορία Micro Max. Η νίκη στον δεύτερο αγώνα του Π.Π. Mini 60 το 2017 ήταν ο καλύτερος αποχαιρετισμός πριν ανέβει στην κατηγορία Junior για το 2018.

Όμως οι αγώνες μοτοσυκλέτας ήταν και εξακολουθούν να είναι το μεγάλο του πάθος και οι στόχοι που έχει βάλει στον εαυτό του είναι συνεχώς μεγαλύτερου βαθμού δυσκολίας.

Η καλοκαιρινή προετοιμασία του στις Σέρρες για να πάρει ένα εισιτήριο του Red Bull Rookies Cup ήταν κάτι παραπάνω από σκληρή για ένα παιδί 12 ετών.

Μακριά από τους γονείς, τους φίλους του και τις παραλίες, ακολουθούσε κατά γράμμα τις εντολές του Σάκη Συνιώρη και την αυστηρή αθλητική διατροφή που έπρεπε να κάνει.

Στην πραγματικότητα ο στόχος αυτός θα ήταν θαύμα αν το επιτύχανε ο Γιάννης, αφού οι δίχρονες μοτοσυκλέτες των 125 κυβικών που χρησιμοποιούνται στο θεσμό δεν ευνοούν τα παιδιά που είναι κάτω των 14 ετών λόγω μεγέθους.

Όμως αν δεν δοκιμάσεις, ποτέ δεν ξέρεις. Άλλωστε ό,τι κι αν γινόταν, η εμπειρία που θα αποκόμιζε από όλη αυτή την διαδικασία θα ήταν ανεκτίμητη.

Παραλίγο να το κάνει το θαύμα, περνώντας εύκολα στο group των 55 από τους 109 συμμετέχοντες και ήταν πολύ δυνατός στα πρώτα δοκιμαστικά. Δυστυχώς στο δεύτερο στάδιο για την επιλογή των 25, η μοτοσυκλέτα που του κληρώθηκε είχε πρόβλημα με το σταμπιλιζατέρ τιμονιού, δυσκολεύοντας τον μικρόσωμο Γιάννη των 37 κιλών να την οδηγήσει όπως θα ήθελε. Κατέβασε 1,5 δευτερόλεπτα αλλά δεν αρκούσε για να περάσει στην επόμενη φάση…

Η πίστα της Almeria θα είναι και του χρόνου εκεί, όπως και ο Γιαννής Περιστεράς που θα δίνει ξανά την μάχη ανάμεσα σε 110 αναβάτες για την πρόκριση. Αυτή τη φορά όμως, ακόμα πιο ώριμος, ακόμα πιο δυνατός.

 

 

Π.Π. Ταχύτητας 3ος Σέρρες Τελικά αποτελέσματα Διπλές μάχες

Νίκες πάνω στη γραμμή του τερματισμού
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

9/6/2019

Με την θερμοκρασία να ανεβαίνει μερικούς βαθμούς παραπάνω, οι χρόνοι και τα γυρολόγια των αγώνων της Κυριακής ήταν κάπως πιο αργοί σε σύγκριση με εκείνους του Σαββάτου, καθώς τα ελαστικά, οι κινητήρες και φυσικά οι αναβάτες άρχισαν να ξεπερνούν τα όριά τους, ειδικά στους τελευταίους γύρους. Όμως αυτό πρόσθεσε και λίγο παραπάνω αγωνία κατά την παρακολούθηση των αγώνων, αφού είδαμε μερικές μάχες που απουσίαζαν χθες.

ΝΕΟΙ

Η άψογη εκκίνηση του Γιάννη Περιστερά από την Pole Possision και του Θωμά Σκούρτα από την τρίτη θέση, συνδυάστηκε από μια πολύ κακή εκκίνηση του Χρήστου Παπανικολάου που ήταν στη δεύτερη θέση, με αποτέλεσμα να δούμε σήμερα μια φανταστική μάχη για τη δεύτερη θέση και όχι για την νίκη, όπως νομίζαμε. Ο Περιστεράς ακολουθώντας το ίδιο σενάριο με εχθές, έκανε έναν ταχύτατο πρώτο γύρο, χτίζοντας αμέσως μια διαφορά ασφαλείας που του επέτρεπε να ελέγχει τον αγώνα, καθ΄όλη τη διάρκειά του. Όμως χάρη στη ζέστη που ανέβασε ένα-δύο δευτερόλεπτα πάνω τους χρόνους και στην φοβερή οδήγηση του Θωμά Σκούρτα, είχαμε μια υπέροχη μάχη με το Χρήστο Παπανικολάου που κράτησε έως δύο γύρους πριν το τέλος, με τους δύο αναβάτες να στρίβουν δίπλα-δίπλα. Τελικά ο Παπανικολάου άντεξε στις επιθέσεις και ανέβηκε στο δεύτερο σκαλί του βάθρου.

OPEN

Η επανάληψη είναι η μητέρα της μαθήσεως λένε και στον κυριακάτικο αγώνα της OPEN εμπεδώσαμε όσα είδαμε εχθές, με τον Στέφανο Δέσκα να κερδίζει άνετα, με 17 δευτερόλεπτα διαφορά,  παρά την μέτρια εκκίνηση που τον κράτησε στην δεύτερη θέση στους πρώτους γύρους. Δεύτερος ο Εμμανουήλ Σεΐτης και τρίτος ο Γιώργος Τέγος

 

Racing/SS 300

Για τους πέντε πρώτους γύρους, αυτή η διπλή κατηγορία τρέλανε κόσμο! Με μια τρομερή εκκίνηση ο Χρήστος Παπανικολάου πέρασε μπροστά, με τον Λέανδρο Ντότσικα πίσω του και τον Γιάννη Περιστερά να κάνει χάλια εκκίνηση, από τη δεύτερη θέση αλλά να ξαναπερνά τρίτος έως την Κ5. Οι τρεις τους άρχισαν να απομακρύνονται, όπως έγινε και εχθές, όμως αυτή τη φορά ο Παπανικολάου και ο Περιστεράς είχαν ξεκάθαρα στο μυαλό τους τη νίκη, κάνοντας δύσκολη τη ζωή του Ντότσικα ακόμα και στο τέλος της ευθείας(!!!) που λόγω της επιπλέον δύναμης του δίχρονου δικύλινδρου κινητήρα του είχε σαφές πλεονέκτημα δύναμης και τελικής.

Ο Παπανικολάου όμως δεν μπόρεσε να κατέβει κάτω από το φράγμα του 1:25 κι έτσι έχασε την επαφή του με τον Ντότσικα. Όχι όμως και ο Γιάννης Περιστεράς που έχοντας επιτύχει το σωστό Momentum και εκμεταλλευόμενος στο έπακρο τα Moto3 αλαστικά της Dunlop, μπορούσε να καλύψει από την Κ3 έως και την Κ10 το μειονέκτημα τελικής ταχύτητας που είχε στην ευθεία. Με τους χρόνους των δύο πρώτων να κατεβαίνουν στο 1:24 ήταν φυσιολογικό να έρθουν αντιμέτωποι με ντουμπλαρίσματα στους δύο τελευταίους γύρους. Δίκοπο μαχαίρι και για τους δύο αυτό, καθώς το σημείο που θα πετύχαινε ο κάθε ένας τους πιο αργούς αναβάτες θα ήταν καθοριστικό. Τελικά ο Ντότσικας έδειξε για άλλη μία ημέρα τις αγωνιστικές ικανότητές του, ντουμπλάρωντας τους υπόλοιπους αναβάτες με το ελάχιστο δυνατό κόστος σε χρόνο. Έτσι η ευκαιρία που είχε ο Γιάννης Περιστεράς πίσω του, να βρεθεί σε απόσταση βολής εξανεμίστηκε. Από την άλλη μεριά ο Θωμάς Σκούρτας ήταν ξανά ο νικητής στην ξεχωριστή κατηγορία των SS 300 με τον Γερακιαννάκη δεύτερο και τον Μπαξίσογλου τρίτο.   

Supersport

 

Σήμερα ο Καρακώστα είχε ρυθμίσει το cruise control στο 1:22, αντί για το 1:21 εχθές, οπότε απομακρύνθηκε με λίγο πιο αργό ρυθμό μέχρι να δει πρώτος την καρό σημαία. Δεν ξέρουμε αν αυτό βοήθησε τον  Τριντή να επιτύχει έναν καλύτερο ρυθμό πίσω του ή αν είχε αποφασίσει να μην έχει πάλι μπλεξίματα έως τον τελευταίο γύρο με τον Βούλγαρο Florov, σημασία έχει πως ο Τριντής σήμερα τερμάτισε δεύτερος άνετος και ωραίος. Όπως καταλαβαίνετε, το ενδιαφέρον των θεατών επικεντρώθηκε στον Αλέξη Παπαγεωργίου, που είχε κάνει ξανά άριστη εκκίνηση και είχε περάσει στην τρίτη θέση, έχοντας τώρα αυτός τον επιθετικό Florov στην ουρά του. Όμως αυτή τη φορά ο Παπαγεωργίου έδειξε ιδιαίτερη σταθερότητα και αντοχή, έως το σημείο που η R6 του Florov παρέδωσε το πνεύμα και εγκατέλειψε. Έτσι στους τελευταίους γύρους το θέαμα έπιασε πάτο, καθώς το επίπεδο του Καρακώστα, του Τριντή και του Παπαγεωργίου δεν επιτρέπει σε κανέναν να ελπίζει πως θα κάνουν κάποιο αναπάντεχο λάθος. Μόνο οι μηχανικές βλάβες θα μπορούσαν να δημιουργήσουν απρόβλεπτες καταστάσεις, καθώς αυτός ο διπλός αγώνας έφερε μεγάλη καταπόνηση στις μοτοσυκλέτες. Έτσι πέρα από τον Florov, εγκατέλειψε ο Ευθυμίου και ο Ζινευράκης. Όπως προβλήματα με το κιβώτιο της μοτοσυκλέτας του είχε αυτό το διήμερο και ο Γιάννης Τζορτζόπουλος, ο οποίος παρ' όλα αυτά κάτάφερε σήμερα να είναι σαφώς πιο ανταγωνιστικός και να τερματίσει στη τέταρτη θέση, με μικρή διαφορά από τον Παπαγεωργίου.  

Superbike

Τα γλιστρήματα στις εξόδους από το S και στην τελευταία στροφή της πίστας, καθώς και οι άψογες εκκινήσεις του Κουτσουμπού και του Πίππου, έστησαν το σκηνικό του δεύτερου αγώνα των Superbike. Τελικός νικητής ο Σάκης Συνιώρης που παίρνει για δεύτερη φορά την καρό σημαία στις Σέρρες με Kawasaki ZX-10R. Κλειδί για την επικράτησή του έναντι του ταχύτατου για δεύτερη ημέρα Μπεγνή, η βελτίωση του επιπέδου της πρόσφυσης της μοτοσυκλέτας του με την χρήση του κατάλληλου τύπου slick της Dunlop, κάτι που του επέτρεψε να κατέβει στο 1:20. Βέβαια η νίκη αυτή δεν ήρθε καθόλου εύκολα, καθώς ο Μπεγνής οδήγησε για άλλη μια φορά πολύ γρήγορα και σταθερά και ηγήθηκε αρκετές φορές του αγώνα. Όμως μέχρι να φτάσουμε στη μάχη για την πρώτη θέση, ο Κουτσουμπός και ο Πίππος έχοντας κάνει την τέλεια εκκίνηση, έμειναν για πολύ ώρα μαζί με τους πρώτους και μάλιστα ο Κουτσουμπός οδήγησε τον αγώνα για μερικούς γύρους. Κι αν η μάχη για την πρώτη θέση κράτησε μέχρι το τελευταίο μέτρο, το ίδιο ακριβώς έγινε και για την τρίτη θέση ανάμεσα στον Πίππο και τον Κουτσουμπό.  Ο αναγεννημένος Πίππος ξαναβρήκε τον ρυθμό που του έλειπε εχθές και ο Κουτσουμπός μαθαίνει διαρκώς καλύτερα τη νέα μοτοσυκλέτα του και τις ιδιαιτερότητες της μεγάλης κατηγορίας. Εδώ δεν είχαμε τις προσπεράσεις που είδαμε μεταξύ των δύο πρώτων, όμως και πάλι η μικρή απόσταση του ενός μέτρου ανάμεσά τους κράτησε ζωντανή την αμφιβολία για το ποιος από τους δύο θα ανέβει στο τρίτο σκαλί του βάθρου. Τελικά ο Πίππος δεν έκανε κανένα λάθος και επανήλθε μετά από καιρό στα γνώριμα γι΄αυτόν λημέρια, αφήνοντας στην τέταρτη θέση τον Κουτσουμπό.