Οδηγούμε πρώτοι τα Kawasaki Versys 1000 και 650

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

15/12/2014

Μόλις έχουμε κατέβει από την σέλα του καινούργιου Kawasaki Versys 1000, ενώ την προηγούμενη μέρα είχαμε την πρώτη οδηγική επαφή με το δικύλινδρο εν σειρά 650. Σε δύο διαδρομές που είχαν υψομετρικές διαφορές άνω των 2.000 μέτρων, καθώς από το επίπεδο της θάλασσας βρεθήκαμε μια ανάσα κάτω από τον κρατήρα της Αίτνας –η οποία παρεμπιπτόντως καπνίζει ακόμη…- οδηγήσαμε συνολικά σχεδόν 400 χιλιόμετρα που περιλάμβαναν από ορεινό επαρχιακό δίκτυο μέχρι autostrada.
Με τον χαρακτηριστικό ήχο από τα μέταλλα που κρυώνουν και συστέλλονται ακόμη στα αφτιά μας, οι μνήμες και οι εμπειρίες είναι κάτι παραπάνω από νωπές. Ευτυχώς είναι και οι μοναδικές, καθώς παρά την απειλή από τα βαρυφορτωμένα σύννεφα, η οδήγηση των δύο μοτοσυκλετών δεν συνοδεύτηκε από τον κατακλυσμό και την καταιγίδα που μας υποδέχτηκε την πρώτη μέρα. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι η παρουσίαση το πρώτο βράδυ διακόπηκε δύο φορές λόγω διακοπής ρεύματος εξαιτίας των κεραυνών που έσκαγαν κολλητά στο ξενοδοχείο. Καταιγίδα – Kawasaki σημειώσατε "1".


Οι επόμενες δύο μέρες κύλησαν κάτω, γύρω και πάνω στην Αίτνα, με την άσφαλτο εμπλουτισμένη από ηφαιστειακά πετρώματα αλλά και… χιόνι. Στα 2.100 μέτρα, κι ενώ ετοιμαζόμασταν για την φωτογράφιση του Versys 1000, μας ενημέρωσαν ότι η διαδρομή θα αλλάξει κι ότι θα κατεβαίναμε το βουνό για μια εναλλακτική πορεία, λόγω του πάγου και του χιονιού που υπήρχε πιο πάνω. Μόλις όμως ξεκινήσαμε ο πλοηγός ακολούθησε τη αρχικά επιλεγμένη διαδρομή και άρχισε να ανηφορίζει, με αποτέλεσμα να μπούμε μέσα στην ομίχλη από τα πυκνά σύννεφα, με το χιόνι και τον πάγο να είναι μόνιμη συντροφιά στις άκρες του δρόμου για επόμενα 20 σχεδόν χιλιόμετρα. Οι θερμοκρασίες ήταν χαμηλότερες κι από την πρόβλεψη για την αύξηση του ΑΕΠ της Ελλάδας και για να δούμε διψήφιο νούμερο έπρεπε να φτάσουμε σχεδόν στην θάλασσα! Το θέαμα όμως του κομβόι των Versys με τα προβολάκια ομίχλης αναμμένα (οι μοτοσυκλέτες που οδηγήσαμε και τις δύο μέρες ήταν πλήρως φορτωμένες με τα αξεσουάρ της Kawasaki) ήταν άκρως εντυπωσιακό.


Και μιας και κάνουμε λόγο για τα αξεσουάρ των Versys, όσοι θέτετε υποψηφιότητα για την αγορά του καινούργιου 650 μπορείτε να χαρείτε κι όσοι είσαστε ιδιοκτήτες των προηγούμενων μπορείτε να ετοιμάζετε την αγγελία για την αντικατάσταση με το νέο. Στα παλαιότερα Versys 650 ήταν αδύνατο να τοποθετηθούν ταυτόχρονα οι εργοστασιακές πλαϊνές βαλίτσες και το top case λόγω λάθους σχεδιασμού των βάσεων. Πλέον, στο Versys 650 του 2015 το πρόβλημα έχει λυθεί, όπως μας δήλωσαν περήφανα οι άνθρωποι της εταιρείας, και μπορούν οι ιδιοκτήτες του να απολαύσουν την μέγιστη δυνατή αύξηση του αποθηκευτικού χώρου, ενώ και για το 1000 έχει προβλεφθεί το κεντρικό σταντ στον στάνταρ εξοπλισμό του.

Μοτοσυκλέτα νεκροφόρα: Ένα Superstock Suzuki GSX-R1000 συνοδεύει αναβάτες στην τελευταία τους βόλτα

Η απόλυτη αποχαιρετιστήρια εμπειρία για τους φίλους της ταχύτητας
Superbike Funerals
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

7/8/2025

Ο βρετανός Darren Abey δημιούργησε μια από τις πιο ασυνήθιστες – και εντυπωσιακές – νεκροφόρες στον κόσμο, με βάση ένα Suzuki GSX-R1000 K4, εξοπλισμένο με ειδικά διαμορφωμένο πλευρικό κάνιστρο για φέρετρο.

Η ιδέα πίσω από το Superbike Funerals  ήταν να συνδυάσει το πάθος για τις μοτοσυκλέτες με έναν διαφορετικό – λιγότερο "μαύρο" – τρόπο αποχαιρετισμού. Ο Darren δηλώνει:

«Αν κάποιος αγαπούσε τις sport μοτοσυκλέτες, είναι ο ιδανικός τρόπος να φύγει με στυλ. Είναι 100% χειροποίητο – δεν υπάρχει κάτι παρόμοιο. Δεν νομίζω να το φτιάξει ποτέ άλλος.”

Superbike Funerals

Το εγχείρημα κόστισε περίπου 30.000 λίρες, με στόχο να προσφέρει στους λάτρεις των superbike την τελευταία τους βόλτα

Η GSX-R1000, που είχε αρχικά προετοιμαστεί για προδιαγραφές Superstock, μετατράπηκε ριζικά για να αντέχει το βάρος και τις δυνάμεις ενός sidecar. Χρειάστηκαν ειδικά ψαλίδια για να υποστηρίξουν τις αρθρώσεις και τροποποιήσεις στο πλαίσιο, ενώ η συνολική κατασκευή ανακατασκευάστηκε τρεις φορές μέχρι να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Superbike Funerals

“Υπήρξε πολύς κόπος που δεν φαίνεται. Μόνο στο sidecar έχουν πέσει πάνω από 100 ώρες δουλειάς. Ήταν όλο μια διαδικασία δοκιμής και σφάλματος”

Για να μειώσει το βάρος και να βελτιώσει την οδηγική συμπεριφορά, το sidecar στένεψε και χρησιμοποιήθηκαν λεπτότερες σωληνώσεις (από 3mm σε 1.5mm). Το συνολικό βάρος φτάνει περίπου τα 240-250 κιλά, και η κατασκευή έχει αγγίξει ταχύτητες έως 200 km/h σε δοκιμές.

Θεωρούμε βέβαια πιο λογικό να έχουν γίνει οι κατάλληλες μετατροπές σε ρελαντί και τελική μετάδοση ώστε να πηγαίνει πιο εύκολα με ταχύτητες βαδίσματος.

Superbike Funerals

Αφιερωμένο σε ήρωες των δύο τροχών

Το sidecar είναι διακοσμημένο με θεματολογία Isle of Man TT και φόρους τιμής σε θρύλους όπως οι Joey Dunlop, Mike Hailwood και Barry Sheene. “Είναι διαφορετικό. Είναι πολύχρωμο, δεν είναι μαύρο και δεν είναι μακάβριο” λέει ο δημιουργός.

Superbike Funerals

Μέρος ενός μοναδικού στόλου

Η GSX-R νεκροφόρα έχει ήδη πραγματοποιήσει περίπου δέκα αποστολές, και αποτελεί μέλος ενός ευρύτερου στόλου «εναλλακτικών νεκροφόρων» που περιλαμβάνει πέρα από παραδοσιακές νεκροφόρες, λιμουζίνες, αντίκες, ιππήλατες, μια Triumph Boneville, μια Harley Davidson, μια Hayabusa,  ένα τρίτροχο Robin Reliant (φόρος τιμής στην βρετανική κωμική σειρά, Only fools and horses), ένα Ford Escort, ένα Land Rover Defender, ένα Morris Minor, ένα κλασσικό Mini Traveller, ένα παραδοσιακό λονδρέζικο ταξί, ένα κόκκινο διώροφο λεωφορείο, ένα VW Campervan, ένα Subra Impreza που παραπέμπει σε αγωνιστικό, δυο τράκτορες φορτηγών αλλά και ένα τεθωρακισμένο ερπυστριοφόρο!

Αν μη τι άλλο, η αγωνιστική μοτοσυκλέτα με το κάνιστρο της είναι μια πρόταση για μια τελευταία βόλτα γεμάτη στυλ και θρύλους των δύο τροχών, μέσα από σειρά επιλογών που θα καλύψει κάθε γούστο.

 

 

Ετικέτες