MotoGP 2η μέρα δοκιμών Sepang: Κορυφή ο Vinales

Έπεσαν οι χρόνοι
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

7/2/2019

Η δεύτερη μέρα στην πίστα της Sepang ξεκίνησε με ένα ζεστό ήλιο, για άλλη μια φορά, δίνοντας την δυνατότητα σε ομάδες και αναβάτες να δοκιμάσουν όσα περισσότερα πράγματα μπορούσαν, γράφοντας αρκετούς γύρους και συλλέγοντας πολύ χρήσιμα δεδομένα, όπως συνέβη και την πρώτη μέρα. Στο τέλος της πρώτης ώρας, το όνομα του Valentino Rossi βρισκόταν στην κορυφή του πίνακα με τους χρόνους, επιβεβαιώνοντας έτσι τις δηλώσεις του, ότι η Yamaha έφερε σημαντικές αλλαγές στην Μαλαισία, σε σύγκριση με τις μικρές βελτιώσεις που είχαν τεστάρει πέρσι στην Valencia. Ο Marquez, ο οποίος είχε γράψει τον ταχύτερο γύρο την πρώτη μέρα, ήταν δεύτερος πίσω από τον Ιταλό, ενώ και οι Petrucci, Rabat και Rins είχαν σπάσει από νωρίς το φράγμα των δύο λεπτών.
Λίγο αργότερα όμως ήταν η σειρά του Dovizioso να τεθεί επικεφαλής των ταχύτερων αναβατών, με τον Cal Crutchlow να ακολουθεί με μόλις τέσσερα χιλιοστά διαφορά! Αυτή η κατάσταση παρέμεινε και ως τα μισά περίπου της ημέρας, καθώς όσο η θερμοκρασία ανέβαινε, τόσο πιο δύσκολο γινόταν για τους αναβάτες να κατεβάσουν χρόνους, ενώ δεν έλειπαν και οι δύσκολες στιγμές, όπως αυτή του Pol Espargaro που είχε ένα highsiding χωρίς ευτυχώς να τραυματιστεί, ο οποίος ανέβηκε ξανά στην μοτοσυκλέτα του και συνέχισε.


Οι ομάδες και οι αναβάτες ήταν σε διαρκή οργασμό δουλειάς, ενώ ιδιαίτερη αίσθηση έκανε κάποια στιγμή η κίνηση του Marquez, όταν βγήκε από την πίστα και μπήκε κατευθείαν στο box της ομάδας –αντί να αφήσει την μοτοσυκλέτα απ' έξω- γεγονός που δημιούργησε ερωτηματικά σχετικά με το αν θα δοκίμαζε κάτι ιδιαίτερο. Η μοναδική πάντως οπτική διαφορά που ήταν διακριτή στην επόμενη έξοδό του, ήταν το ελαφρώς αλλαγμένο πίσω μέρος της μοτοσυκλέτας του. Λίγο αργότερα, ο Aleix Espargaro θα γινόταν ο πρώτος αναβάτης που θα ολοκλήρωνε προσομοίωση αγώνα, με τον ρυθμό του να κυμαίνεται κοντά στα 2m 1s, κάτι που θεωρείται σχετικά γρήγορο σε σύγκριση με τον ρυθμό του αγώνα.
Λίγο πριν το μεσημεριανό διάλλειμα, ο πίνακας με τους χρόνους έδειχνε 19 αναβάτες των οποίων η μεταξύ τους διαφορά ήταν κάτω από ένα δευτερόλεπτο (!) θυμίζοντας περισσότερο δοκιμαστικά της Moto2 παρά των MotoGP, δείγμα του πόσο μεγάλη βελτίωση είχαν στο σύνολό τους οι ομάδες και οι μοτοσυκλέτες. Και μιας και μιλάμε για την Moto2, δεν μπορούμε να μην σημειώσουμε την πολύ καλή επίδοση του rookie που προέρχεται από την μικρότερη κατηγορία, του Fabio Quartararo, ο οποίος ήταν μέχρι εκείνη την στιγμή στην 11η θέση.


Μέχρι τις 15:00 τοπική ώρα δεν υπήρχε ιδιαίτερη κινητικότητα μέσα στην πίστα, μέχρι που οι δύο εργοστασιακοί αναβάτες της Ducati, Dovizioso και Petrucci, μπήκαν για να κάνουν μια προσομοίωση μισής διάρκειας αγώνα, με όλο το επιτελείο της ομάδας πάνω στον τοίχο των Pits για να τους δει. Εν τω μεταξύ η θερμοκρασία στην άσφαλτο είχε φτάσει στους 60°C, όσο και την χθεσινή μέρα, αλλά η αίσθηση ήταν ότι υπήρχε πιο πολλή ζέστη. Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες πάντως οι δύο Ιταλοί έκαναν συνεχόμενους γύρους για 30 περίπου λεπτά, πριν αρχίσει και πάλι η κίνηση στην πίστα.
Με τόσο ζεστές συνθήκες ήταν πολύ δύσκολο για όλους τους αναβάτες να βελτιώσουν τους χρόνους που είχαν γράψει νωρίτερα με πιο χαμηλή θερμοκρασία ασφάλτου, εκτός από τον Maverick Vinales που σημείωσε τον τρίτο ταχύτερο χρόνο της ημέρας, μπαίνοντας πάνω από τον team mate του στην κατάταξη. Πολύ καλή ήταν και η επίδοση του έτερου rookie, του Francesco Bagnaia, ο οποίος ήταν μεν στην 16η θέση, αλλά η διαφορά από τον πρώτο Dovizioso ήταν μόλις εφτά δέκατα του δευτερολέπτου.


Μια ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια που έπιασαν οι φωτογραφικοί φακοί, ήταν επίσης και το σύστημα που χρησιμοποίησε η Ducati για να αποτρέψει τις σούζες στις εκκινήσεις. Εκτός από το launch control, φαίνεται ότι οι Ιταλοί επιστράτευσαν κι ένα μηχανικό σύστημα ίδιο με αυτό που χρησιμοποιούν στο Motocross, το οποίο κρατά συμπιεσμένη την μπροστινή ανάρτηση κατά την διάρκεια των εκκινήσεων.


Με τις δοκιμές της δεύτερης μέρας να πλησιάζουν προς το τέλος και την θερμοκρασία της ασφάλτου να έχει πέσει στους 49°C, οι αναβάτες τα έδωσαν όλα προκειμένου να κατεβάσουν τους χρόνους. Πρώτος το κατάφερε ο Alex Rins με το Suzuki, ο οποίος αναρριχήθηκε στην δεύτερη θέση της κατάταξης, εκεί που είχε τερματίσει την πρώτη μέρα, ενώ και ο Vinales έκανε έναν… διαστημικό γύρο, όντας και ο πρώτος αναβάτης που κατέβηκε στο 1m 58s, μπαίνοντας στην πρώτη θέση της κατάταξης, με λιγότερο από πέντε λεπτά να απομένουν. Εντυπωσιακός και ο Jack Miller που ανέβηκε έξι θέσεις σημειώνοντας τον τρίτο καλύτερο χρόνο της ημέρας, ενώ ο Marquez που σταμάτησε σχετικά νωρίς τις δοκιμές για να προφυλάξει τον ώμο του, περιορίστηκε στην όγδοη θέση.

Οι χρόνοι της 2ης μέρας
1. Maverick Viñales ESP Monster Yamaha (YZR-M1) 1m 58.897s [Lap 62/63]
2. Alex Rins ESP Suzuki Ecstar (GSX-RR) 1m 59.424s +0.527s [58/61]
3. Jack Miller AUS Pramac Ducati (Desmosedici) 1m 59.517s +0.620s [48/49]
4. Andrea Dovizioso ITA Ducati Team (Desmosedici) 1m 59.562s +0.665s [19/60]
5. Cal Crutchlow GBR LCR Honda (RC213V) 1m 59.566s +0.669s [14/53]
6. Valentino Rossi ITA Monster Yamaha (YZR-M1) 1m 59.625s +0.728s [8/51]
7. Tito Rabat ESP Reale Avintia (Desmosedici) 1m 59.664s +0.767s [74/75]
8. Marc Marquez ESP Repsol Honda (RC213V) 1m 59.790s +0.893s [5/37]
9. Danilo Petrucci ITA Ducati Team (Desmosedici) 1m 59.845s +0.948s [11/65]
10. Takaaki Nakagami JPN LCR Honda (RC213V) 1m 59.966s +1.069s [57/60]
11. Johann Zarco FRA Red Bull KTM Factory (RC16) 1m 59.973s +1.076s [56/58]
12. Francesco Bagnaia ITA Pramac Ducati (Desmosedici)* 1m 59.995s +1.098s [51/52]
13. Aleix Espargaro ESP Factory Aprilia Gresini (RS-GP) 2m 0.101s +1.204s [9/54]
14. Fabio Quartararo FRA Petronas Yamaha SRT (YZR-M1)* 2m 0.108s +1.211s [11/58]
15. Franco Morbidelli ITA Petronas Yamaha SRT (YZR-M1) 2m 0.151s +1.254s [56/58]
16. Stefan Bradl GER LCR Honda (RC213V) 2m 0.230s +1.333s [25/59]
17. Pol Espargaro ESP Red Bull KTM Factory (RC16) 2m 0.305s +1.408s [66/67]
18. Andrea Iannone ITA Factory Aprilia Gresini (RS-GP) 2m 0.510s +1.613s [21/39]
19. Mika Kallio FIN Red Bull KTM Factory (RC16) 2m 0.523s +1.626s [4/41]
20. Miguel Oliveira POR Red Bull KTM Tech3 (RC16)* 2m 0.672s +1.775s [7/61]
21. Joan Mir SPA Suzuki Ecstar (GSX-RR)* 2m 0.876s +1.979s [17/64]
22. Karel Abraham CZE Reale Avintia (Desmosedici) 2m 1.245s +2.348s [9/56]
23. Yamaha Test 1 N/A Yamaha Test Rider (YZR-M1) 2m 1.406s +2.509s [15/42]
24. Sylvain Guintoli FRA Suzuki Ecstar (GSX-RR) 2m 1.654s +2.757s [3/45]
25. Hafizh Syahrin MAL Red Bull KTM Tech3 (RC16) 2m 1.859s +2.962s [39/53]
26. Yamaha Test 2 N/A Yamaha Test Rider (YZR-M1) 2m 2.989s +4.092s [8/16]
27. Takuya Tsuda JPN Suzuki Test Rider (GSX-RR) 2m 3.276s +4.379s [17/22]

 

Bimota - Επιστρέφει στα Motul WSBK το 2025!

Με κινητήρα από το ZX-10RR, αλλά με διαφορετικό πλαίσιο - Ένα βήμα παραπάνω από την πρακτική του Pierer Group στο MotoGP
motomagBimota – Η επιστροφή του θρύλου στα Motul WSBK το 2025
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

24/4/2024

Η Bimota, μετά από πολλά χρόνια απουσίας από το Παγκόσμιο αγωνιστικό στερέωμα, επιστρέφει μέσω της συνεργασίας της με την Kawasaki στα Motul WSBK το 2025, με το πλαίσιο να είναι ιταλικής κατασκευής, ενώ ο κινητήρας -και τα περισσότερα μέλη της ομάδας- θα προέρχονται από το Akashi.

Οι παλαιότεροι θα γνωρίζουν ότι η Bimota δεν είναι άσχετη με τους αγώνες μοτοσυκλέτας, μετρώντας ήδη από το 1980, εφτά μόλις χρόνια μετά την ίδρυσή της, το πρώτο της Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στα 350 κυβικά, με τον Jon Ekerold να οδηγεί στην κορυφή μία δίχρονη, δικύλινδρη Bimota YB3. Η επιτυχία συνεχίστηκε το 1987 με τον θρύλο Virginio Ferrari καβάλα στο YB4R να κατακτά το πρωτάθλημα στην κατηγορία TT Formula 1. Το 1988 ήταν η χρονιά που το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα SBK έκανε την εμφάνισή του, με τους Davide Tardozzi και Stephane Mertens να ανεβαίνουν 7 φορές συνολικά στο πρώτο σκαλί του βάθρου, στην παρθενική χρονιά του WSBK. Μετά από κάποια χρόνια αγωνιστικής ανομβρίας, ο ταλαντούχος εκλιπών Anthony Gobert με ένα SB8R είδε πρώτος την καρό σημαία στο υγρό Philip Island, το 2000.

Bimota – Η επιστροφή του θρύλου στα Motul WSBK το 2025

Μετά από 25 χρόνια, η Bimota σε συνεργασία με την Kawasaki επανέρχεται στο Παγκόσμιο στερέωμα των αγώνων, ξεκινώντας από τη σεζόν του 2025. Το πλαίσιο της μοτοσυκλέτας, που ακόμα δεν έχει εμφανιστεί, θα είναι της Bimota, σχεδιασμένο εντός των εγκαταστάσεών της, με τον τετρακύλινδρο εν σειρά κινητήρα να έρχεται από το Ninja ZX-10RR. Και όχι μόνο αυτός, καθώς πολλά μέλη από την εργοστασιακή ομάδα της Kawasaki KRT θα μεταπηδήσουν στο box της Bimota. Ένα ορόσημο για την Kawasaki Racing Team, η οποία μετρά σχεδόν σαράντα χρόνια αγωνιζόμενη με μοτοσυκλέτες που μπορείς να αγοράσεις στην πλησιέστερη αντιπροσωπεία.

Η ονομασία της νέας ομάδας θα είναι "Bimota by Kawasaki Racing Team", όχι μόνο εξαιτίας της πράσινης ιστορίας στον θεσμό των Motul WSBK, αλλά και χάρη στο μειοψηφικό πακέτο του 49,9%της Bimota, το οποίο ανήκει στο Akashi από το 2019. Όπως είναι λογικό, ένας βασικός στόχος για τη δημιουργία της νέας ομάδας είναι η διαφήμιση της Bimota, καθώς μέσα από τους αγώνες θα μπορέσει να προωθήσει καλύτερα τις μοτοσυκλέτες της (και πρώτα απ' όλα κάποια μελλοντική replica της αγωνιστικής της μοτοσυκλέτας), αγγίζοντας ένα ευρύτερο κοινό. Με τη σειρά του, η αύξηση της δημοφιλίας της ιταλικής εταιρείας που κατασκευάζει μοτοσυκλέτες-έργα τέχνης στο χέρι, με εξαιρετική προσοχή στην λεπτομέρεια, αναμένεται να φέρει γενικότερη αύξηση στις πωλήσεις μοτοσυκλετών Bimota και περισσότερα έσοδα στα ταμεία.

Bimota – Η επιστροφή του θρύλου στα Motul WSBK το 2025

Το επόμενο λογικό βήμα λοιπόν έγινε, από την στιγμή που η Kawasaki απέκτησε το πλειοψηφικό πακέτο της ιταλικής εταιρείας. Σε αντίθεση με το παρελθόν, αυτή την φορά η Bimota έχει ισχυρότερη οικονομική επιφάνεια, χάρη στην στήριξη του Akashi. Ταυτόχρονα, η τεχνογνωσία των πράσινων, οι οποίοι μετρούν ήδη 7 Παγκόσμιους τίτλους, θα αποτελέσει σημαντικό υποστηρικτικό παράγοντα, γλιτώνοντας χρόνο, κόπο και χρήμα από την δημιουργία ενός τμήματος R&D από το μηδέν.

Bimota – Η επιστροφή του θρύλου στα Motul WSBK το 2025

Αν και η αγωνιστική μοτοσυκλέτα της Bimota δεν έχει ακόμα παρουσιαστεί, δεν περιμένουμε να δούμε στις πίστες το ιδιόρρυθμο hub-steering μπροστινό του εργοστασίου από το Rimini. Αν και με πολλά πλεονεκτήματα, το βασικό μειονέκτημα της απουσίας σωστής πληροφόρησης τέτοιου είδους συστημάτων διεύθυνσης για το τι ακριβώς συμβαίνει κάτω από τον μπροστινό τροχό, έχει αφήσει το πιο απλό κατασκευαστικά τηλεσκοπικό πιρούνι να κυριαρχήσει στους αγώνες.

Ετικέτες