MotoGP: Σκέψεις Ducati για Vinales το 2021!

Άρχισε η μεταγραφολογία
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

11/12/2019

Ο Maverick Vinales μεταπήδησε από την ομάδα της Suzuki στην Yamaha το 2017 και το ξεκίνημά του ήταν τουλάχιστον εντυπωσιακό: Στους πέντε πρώτους αγώνες εκείνης της χρονιάς είχε τρεις νίκες! Η συνέχεια βέβαια δεν ήταν τόσο λαμπρή, καθώς η απόδοσή του είχε διακυμάνσεις, ενώ φέτος παρά το γεγονός ότι ήταν ο κορυφαίος αναβάτης της Yamaha για το 2019, υποσκιάστηκε από τα κατορθώματα του δορυφορικού αναβάτη Fabio Quartararo. Από την άλλη, πέρα από τις επιδόσεις, εκτός πίστας σε επίπεδο δημοφιλίας και marketing, απέχει πολύ από τον team mate του, Valentino Rossi.

Το γεγονός ότι για το 2020 ο Quartararo αναβαθμίστηκε έχοντας στην διάθεσή του μια πλήρως εργοστασιακή Μ1, πυροδότησε έντονες συζητήσεις σχετικά με το ότι προετοιμάζεται το έδαφος για να γίνει ο Γάλλος το 2021 ένας πλήρως εργοστασιακός αναβάτης της Yamaha, είτε στην θέση του Vinales είτε του Rossi. Αυτό έρχεται να "δέσει" και με την έντονη φημολογία που έχει ξεσπάσει για το ότι ο Vinales βρίσκεται στο στόχαστρο της Ducati, η οποία θα παλέψει δυνατά για να τον αποκτήσει μόλις ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για την υπογραφή των νέων συμβολαίων.

Θέλοντας να προλάβει τυχόν δυσάρεστες εξελίξεις, ο Lin Jarvis, το αφεντικό του αγωνιστικού τμήματος της Yamaha, έσπευσε να δηλώσει ότι θέλει πολύ να μείνει ο Vinales στην εργοστασιακή ομάδα για πολύ καιρό και μετά το 2021, ανεξάρτητα από το τι θα συμβεί με τους Quartaro και Rossi. "Η χρονιά δεν ξεκίνησε καλά για τον Maverick", δήλωσε ο Jarvis και συνέχισε λέγοντας, "καθώς πάλευε για τους πρώτους πέντε-έξι αγώνες, ενώ και ο Valentino ήταν συνέχεια μπροστά του. Ήταν λίγο χαμένος, αλλά στην συνέχεια είδε τα οφέλη από τις αλλαγές που κάναμε στην ομάδα γι' αυτόν, με τον νέο αρχιμηχανικό του, τον Esteban Garcia και τον Julian Simon ως riding coach. Ήταν πολύ ενθαρρυντικό να τον βλέπουμε να βελτιώνει την απόδοση και τα στατιστικά του κατά την διάρκεια της σεζόν."

Πράγματι, ο Vinales είναι ο μοναδικός αναβάτης της Yamaha που έχει κερδίσει αγώνα φέτος, ενώ τερμάτισε το πρωτάθλημα στην τρίτη θέση της βαθμολογίας. Παρόλα αυτά όμως, όπως αναφέραμε και παραπάνω, πέρασε μεγάλο μέρος της χρονιάς πίσω από τους Quartararo και Rossi, γεγονός που τον καθιστά ίσως τον πιο πιθανό από τους τρεις να χάσει την θέση του στην Yamaha. Το δίλλημα του Maverick που έχει χρονικό περιορισμό, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την απόφαση που θα πάρει ο Rossi, αν θα σταματήσει ή αν θα συνεχίσει να τρέχει και μετά το 2020. Ο Ιταλός εξακολουθεί να αποτελεί μεγάλο κεφάλαιο για την Yamaha, καθώς παρά το γεγονός ότι οι επιδόσεις του Vinales είναι καλύτερες το τελευταίο διάστημα από του Rossi, ο Γιατρός εξακολουθεί να προσελκύει χορηγούς και οικονομικά οφέλη για την ομάδα, ενώ είναι πιο πιθανό να εγκαταλείψει ο ίδιος την Yamaha παρά να τον διώξουν αυτοί. Από την άλλη, ο Quartarao είναι το πιο "hot" όνομα στην αγορά των αναβατών και η Yamaha ίσως χρειαστεί να καταβάλει μεγάλη προσπάθεια για να τον κρατήσει, αν δεν του εξασφαλίσει μια εργοστασιακή θέση για το 2021.

Αν όλα τα παραπάνω δεν ξεκαθαρίσουν σύντομα, ο Vinales ίσως αναγκαστεί να δώσει τη λύση ψάχνοντας για ένα άλλο συμβόλαιο. Η Ducati αυτή τη στιγμή εμφανίζεται να έχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, καθώς το οδηγικό του στιλ ταιριάζει απόλυτα με την φιλοσοφία της ομάδας και της μοτοσυκλέτας. Πάντως, αυτή τη στιγμή οι "κόκκινοι" έχουν ένα πλήρες "οπλοστάσιο" αναβατών με τους Dovizioso, Petrucci, Miller, Bagnaia (και πλέον και τον Zarco) απ' όπου θα μπορούσε να ανατρέξει για την σύσταση της ομάδας της το 2021.

Σε ό,τι αφορά τις υπόλοιπες εναλλακτικές, η Suzuki αποτελεί μια καλή περίπτωση, καθώς έχει αλλάξει ριζικά από τότε που ανήκε ο Ισπανός στην ομάδα της, με θεαματική βελτίωση και μεγάλες προοπτικές, γεγονός που δίνει αρκετούς πόντους σε μια μελλοντική συμφωνία. Η Honda δεν αποτελεί εναλλακτική, τουλάχιστον όσο είναι ο  Marc Marquez εκεί, ενώ και η ΚΤΜ δείχνει να είναι ικανοποιημένη με την γραμμή παραγωγής νέων ταλέντων που προωθεί.

Μπορεί λοιπόν την επόμενη σεζόν να είναι όλη η προσοχή στραμμένη πάνω στον Marquez και τον Rossi σχετικά με τις αποφάσεις που θα πάρουν για το μέλλον τους, αλλά στην πραγματικότητα ο Vinales αποτελεί το πραγματικό "κελεπούρι" για όλες τις αντίπαλες ομάδες.

 

Holy Bastard - Δίχρονος «κανίβαλος» με 50 ίππους για 92 κιλά! 

Το δεύτερο ακραίο δίχρονο project του Tony Mοckel - Παλιά ήταν... Simson!
Holy Bastard - Tony Mockel 2025
Από το

motomag

30/4/2025

Αυτό το ακραίο δίχρονο project που βασίζεται σε ένα Simson επονομαζόμενο και ως “Holy Bastard” του Tony Mοckel ζυγίζει λιγότερο από 100 κιλά και έχει στόχο να παράγει 50 ίππους!

Ο Tony Mοckel μας εντυπωσίασε το 2024 με το “Orange Monster” του που βασίστηκε σε ένα 40 ετών Simson S 51. Ο δίχρονος αερόψυκτος κινητήρας του απέδιδε 32 ίππους και οι λάτρεις των δίχρονων κινητήρων δήλωναν ενθουσιασμένοι. Το 2025, ο Tony ξεκίνησε το δεύτερο project του, αυτή τη φορά σε ματ κίτρινο χρώμα και σχεδόν δύο φορές πιο δυνατό.

Tony Mockel - Holy Bastard 2025

Η βάση για το Holy Bastard του Mοckel είναι επίσης ένα Simson S 51, βέβαια ελάχιστα μέρη του δεν έχουν πειραχτεί. Με το λογότυπο Hoonigan και number plate το 43, αυτό το project είναι αφιερωμένο στον θρυλικό οδηγό αγώνων και stuntman Ken Block.

Tony Mockel - Holy Bastard 2025

Το Holy Bastard φέρει έναν δίχρονο κινητήρα 125 κυβικών, το αλουμίνιο περίβλημα του κινητήρα είναι σκαλισμένο σε CNC και ο κύλινδρος είναι τύπου Rotax dd2. Ο κινητήρας ψύχεται από δύο διαφορετικά ψυγεία και η ηλεκτρική αντλία νερού προέρχεται από ένα VW T6 ενώ την τροφοδοσία αναλαμβάνει ένα καρμπυρατέρ Smartcarb 38 χλστ.  Το σύστημα εξαγωγής είναι της SA-Tuning.

Tony Mockel - Holy Bastard 2025

Η μοτοσυκλέτα φέρει ένα κιβώτιο ταχυτήτων 5 σχέσεων με υδραυλικά υποβοηθούμενο συμπλέκτη. Όμως η τελική μετάδοση δεν γίνεται με τη συνηθισμένη αλυσίδα αλλά με έναν οδοντωτό ιμάντα τύπου Gates με ειδικά σχεδιασμένες τροχαλίες.

Ο ιδιοκτήτης του Holy Bastard αναφέρει πως η τελική του ταχύτητα υπολογίζεται σε 150 πραγματικά χλμ./ώρα ή και λίγο παραπάνω. Όπως είναι αντιληπτό για να επιτευχθεί η συγκεκριμένη τελική με ασφάλεια, το πλαίσιο, οι αναρτήσεις και τα φρένα έχουν τροποποιηθεί καταλλήλως. Το πλαίσιο είναι Simson GP με πρόσθετα ενισχυτικά. Τα φρένα αναλαμβάνουν τρεις δίσκοι της Brembo – δύο μπροστά και ένας πίσω - διαμέτρου 320 χιλιοστών ο καθένας. Όσον αφορά τις αναρτήσεις, μπροστά, το ανάποδο τηλεσκοπικό πιρούνι της WP είναι από KTM 1290 Super Duke R και πίσω συναντάμε δύο ρυθμιζόμενα αμορτισέρ από την YSS.

Tony Mockel - Holy Bastard 2025

Οι τροχοί της μοτοσυκλέτας έχουν διαστάσεις 90/90-17 εμπρός και 110/70-17 πίσω και τα ελαστικά που καλούνται να διαχειριστούν την αυξημένη ιπποδύναμη είναι τα Continental Race Attack 2 Street. Οι στενοί τροχοί βοηθούν στο να κρατηθεί το βάρος σε χαμηλά επίπεδα καθώς σύμφωνα με τον Tony Möckel, η μοτοσυκλέτα χωρίς καύσιμα ζυγίζει ακριβώς 92 κιλά.

Το ντεπόζιτο είναι ειδική παραγγελία και προέρχεται από ένα Simson S 50. Ιδιαίτερη είναι επίσης και η σέλα του Holy Bastard που προέρχεται από το κάθισμα Recaro Podium, με πλάκα βάσης από άνθρακα. Η μάσκα προβολέων του Holy Bastard περιέχει δύο LED σώματα για μεσαία και μεγάλη σκάλα που είναι τοποθετημένα το ένα πάνω από το άλλο.

Tony Mockel - Holy Bastard 2025

Οι θαυμαστές του Simson και οι λάτρεις των δίχρονων ονειρεύονται τώρα το Holy Bastard όπως ο Tony Möckel ονειρεύεται την έγκριση τύπου δρόμου.

Tony Mockel - Holy Bastard 2025


 

Ετικέτες