Οι ευχές της Brembo για τον Rossi

Μια μοναδική ευχετήρια επιστολή!
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

14/2/2019

Στις 16 Φεβρουαρίου, ο Valentino Rossi κλείνει τα 40 του χρόνια, λίγες μέρες πριν ξεκινήσει μια ακόμη σεζόν πάνω στην αγαπημένη του Yamaha M1. Για μια τόσο ιδιαίτερη επέτειο, η Brembo που αποτελεί συνεργάτη του Γιατρού καθ' όλη την διάρκεια της καριέρας του, θέλησε να του αποστείλει μια ευχετήρια επιστολή, δύο μέρες νωρίτερα από τα γενέθλιά του, την ημέρα –όχι συμπτωματικά- του Αγίου Βαλεντίνου, μέσα από την οποία περιγράφεται γλαφυρά η παράλληλη πορεία τους από τον έναν παγκόσμιο τίτλο στον άλλο:

Αγαπητέ Valentino,
Πριν από 25 χρόνια ερωτευτήκαμε την ευαισθησία σου στο φρενάρισμα και την ανεμελιά σου μετά την γραμμή του τερματισμού. Ήσουν ένα παιδί που πάλευε με μια από τις πιο ποθητές μοτοσυκλέτες των εφήβων της δεκαετίας του '80 και του '90: το Cagiva Mito 125 που το οδηγούσες στο ιταλικό πρωτάθλημα με φρένα της Brembo.
Από εκεί κι έπειτα είχαμε πολύ δρόμο, ή μάλλον πολλή πίστα, πηγαίνοντας πάντα χέρι-χέρι, έστω κι αν στην περίπτωσή μας είναι πιο δόκιμο το χέρι-μανέτα. Πήγες από την Aprilia στην Honda, μετά στην Yamaha, έπειτα στην Ducati και τελικά επέστρεψες στην Yamaha, αλλά ποτέ δεν μας "απάτησες" με μια άλλη εταιρεία φρένων.
Η δική μας περίπτωση είναι μια "ξέφρενη αγάπη", με την ύπαρξη όμως φρένων και μάλιστα πολύ δυνατών. Τίποτε και κανείς δεν κατάφερε να μας χωρίσει. Έχουμε περάσει όμορφες και μερικές λιγότερο όμορφες στιγμές, αλλά πάντοτε ήμασταν κοντά, σε απόσταση ενός δαχτύλου, θα μπορούσαμε να πούμε.
Έχεις καταρρίψει όλα τα ρεκόρ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, με ελάχιστες εξαιρέσεις: 383 εκκινήσεις σε GP, 89 νίκες στην μεγάλη κατηγορία (115 συνολικά), 232 βάθρα σε όλες τις κατηγορίες (εκ των οποίων 196 στα 500 και τα MotoGP), πάνω από 6.000 βαθμοί συγκεντρωμένοι. Τρελά νούμερα, που ήταν αδύνατον να επιτευχθούν χωρίς το τεράστιο ταλέντο και την άσβεστη δίψα για βελτίωση, μέρα με τη μέρα, όπως είναι και η δική μας φιλοσοφία.
Κάναμε κάποιους υπολογισμούς και ανακαλύψαμε ότι μόνο για τους αγώνες του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, χρησιμοποίησες τα φρένα μας πάνω από 100.000 φορές. Από την άλλη, συνυπολογίζοντας τις ημέρες των ελεύθερων δοκιμαστικών, των χρονομετρημένων και τους γύρους προθέρμανσης, μας έχεις καταναλώσει όσο κανείς άλλος, χωρίς όμως να φθαρεί η σχέση μας: πάνω από 400 μπροστινούς δίσκους, κάτι λιγότερο από 900 τακάκια και πάνω από 250 λίτρα υγρού φρένων.
Με το πέρασμα των χρόνων έχουμε αλλάξει όλοι, αλλά είμασταν τυχεροί γιατί αλλάξαμε μαζί σου. Όταν ήρθες στα 250GP το 1998, αφού είχες κερδίσει τον τίτλο στα 125GP με 11 νίκες σε 15 αγώνες, ένα ρεκόρ που ισχύει ακόμη, ήσουν ένας από τους πρώτους που χρησιμοποίησαν την πιο πρόσφατη προσθήκη της οικογένειάς μας, την ακτινική βάση της δαγκάνας.
Σήμερα, οι ακτινικές δαγκάνες τοποθετούνται ακόμη και σε μοτοσυκλέτες παραγωγής, αλλά εκείνη την εποχή αποτελούσαν μια επαναστατική καινοτομία. Ένιωσες αμέσως άνετα γιατί ήξερες (και ξέρεις ακόμη) ότι μπορούσες πάντοτε να βασίζεσαι σε μας: κάναμε τα πάντα για νιώθεις ωραία. Το παρατήρησες από το ιαπωνικό GP του 1998. Δεν ήταν τυχαίο, που στον τρίτο σου κιόλας αγώνα στην κατηγορία ανέβηκες στο βάθρο. Από τότε δεν έχεις σταματήσει να χρησιμοποιείς ακτινικές δαγκάνες.
Κάπως έτσι ήμασταν κοντά και το 2017, βοηθώντας σε να επανέλθεις στους αγώνες μόλις 22 μέρες μετά το σπάσιμο της κνήμης και της περόνης σου. Χάρη στην μανέτα του πίσω φρένου στον αντίχειρα, φροντίσαμε το δεξί σου πόδι, όπως είχαμε κάνει στο παρελθόν για τον Mick Doohan.


Μερικές φορές, φυσικά, υπήρξαν παρεξηγήσεις όπως τότε που προσπέρασες τον Sete Gibernau με ένα φρενάρισμα εκτός ορίων, δηλώνοντας μετά τον αγώνα ότι "φρέναρα με τα χέρια, τα πόδια και τ' αφτιά", παραλείποντας εντελώς εμάς. Δεν το κρατήσαμε όμως και σε συγχωρήσαμε. Ή τότε που κέρδισες το GP στην Ν. Αφρική το 2004, τον πρώτο αγώνα που έτρεξες με Yamaha, όταν γονάτισες μπροστά στην μοτοσυκλέτα. Για μια στιγμή νομίζαμε ότι θα μας φιλούσες, αντί γι' αυτό τα χείλη σου άγγιξαν το φαίρινγκ της M1. Ξεπεράσαμε την αρχική ζήλεια και καταλάβαμε ότι έτσι έπρεπε να γίνει.


Ήσουν πάντοτε πολύ σχολαστικός, όπως κάποιος που θέλει να κερδίζει πολύ και δεν μένει ικανοποιημένος από τίποτε λιγότερο. Δεν είναι σύμπτωση ότι ήσουν ο πρώτος και ο μοναδικός μέχρι στιγμής που έχεις παγκόσμιους τίτλους με πέντε διαφορετικούς κυβισμούς: 125, 250, 500, 800 και 990cc.
Πάνω απ' όλα όμως, χαρακτηρίζεσαι από μια απαράμιλλη διάρκεια: 20 χρόνια και 311 μέρες από την πρώτη σου νίκη σε GP (Τσεχία 1996) μέχρι την πιο πρόσφατη επιτυχία (GP Ολλανδίας 2017), αλλά μόνο προς το παρόν. Κανείς άλλος αναβάτης στον κόσμο, δεν έχει να επιδείξει ένα τόσο μακρύ σερί επιτυχιών με φρένα της Brembo.
Σήμερα, αγαπητέ Valentino ξεκινά ένα καινούργιο κεφάλαιο της ζωής σου. Σου ευχόμαστε να είσαι ευτυχισμένος σε κάθε πτυχή της ζωής σου, αγωνιστική και μη.
Τα καλύτερα έπονται.
Τα Brembo φρένα σου

 

Μοτοσυκλέτα νεκροφόρα: Ένα Superstock Suzuki GSX-R1000 συνοδεύει αναβάτες στην τελευταία τους βόλτα

Η απόλυτη αποχαιρετιστήρια εμπειρία για τους φίλους της ταχύτητας
Superbike Funerals
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

7/8/2025

Ο βρετανός Darren Abey δημιούργησε μια από τις πιο ασυνήθιστες – και εντυπωσιακές – νεκροφόρες στον κόσμο, με βάση ένα Suzuki GSX-R1000 K4, εξοπλισμένο με ειδικά διαμορφωμένο πλευρικό κάνιστρο για φέρετρο.

Η ιδέα πίσω από το Superbike Funerals  ήταν να συνδυάσει το πάθος για τις μοτοσυκλέτες με έναν διαφορετικό – λιγότερο "μαύρο" – τρόπο αποχαιρετισμού. Ο Darren δηλώνει:

«Αν κάποιος αγαπούσε τις sport μοτοσυκλέτες, είναι ο ιδανικός τρόπος να φύγει με στυλ. Είναι 100% χειροποίητο – δεν υπάρχει κάτι παρόμοιο. Δεν νομίζω να το φτιάξει ποτέ άλλος.”

Superbike Funerals

Το εγχείρημα κόστισε περίπου 30.000 λίρες, με στόχο να προσφέρει στους λάτρεις των superbike την τελευταία τους βόλτα

Η GSX-R1000, που είχε αρχικά προετοιμαστεί για προδιαγραφές Superstock, μετατράπηκε ριζικά για να αντέχει το βάρος και τις δυνάμεις ενός sidecar. Χρειάστηκαν ειδικά ψαλίδια για να υποστηρίξουν τις αρθρώσεις και τροποποιήσεις στο πλαίσιο, ενώ η συνολική κατασκευή ανακατασκευάστηκε τρεις φορές μέχρι να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Superbike Funerals

“Υπήρξε πολύς κόπος που δεν φαίνεται. Μόνο στο sidecar έχουν πέσει πάνω από 100 ώρες δουλειάς. Ήταν όλο μια διαδικασία δοκιμής και σφάλματος”

Για να μειώσει το βάρος και να βελτιώσει την οδηγική συμπεριφορά, το sidecar στένεψε και χρησιμοποιήθηκαν λεπτότερες σωληνώσεις (από 3mm σε 1.5mm). Το συνολικό βάρος φτάνει περίπου τα 240-250 κιλά, και η κατασκευή έχει αγγίξει ταχύτητες έως 200 km/h σε δοκιμές.

Θεωρούμε βέβαια πιο λογικό να έχουν γίνει οι κατάλληλες μετατροπές σε ρελαντί και τελική μετάδοση ώστε να πηγαίνει πιο εύκολα με ταχύτητες βαδίσματος.

Superbike Funerals

Αφιερωμένο σε ήρωες των δύο τροχών

Το sidecar είναι διακοσμημένο με θεματολογία Isle of Man TT και φόρους τιμής σε θρύλους όπως οι Joey Dunlop, Mike Hailwood και Barry Sheene. “Είναι διαφορετικό. Είναι πολύχρωμο, δεν είναι μαύρο και δεν είναι μακάβριο” λέει ο δημιουργός.

Superbike Funerals

Μέρος ενός μοναδικού στόλου

Η GSX-R νεκροφόρα έχει ήδη πραγματοποιήσει περίπου δέκα αποστολές, και αποτελεί μέλος ενός ευρύτερου στόλου «εναλλακτικών νεκροφόρων» που περιλαμβάνει πέρα από παραδοσιακές νεκροφόρες, λιμουζίνες, αντίκες, ιππήλατες, μια Triumph Boneville, μια Harley Davidson, μια Hayabusa,  ένα τρίτροχο Robin Reliant (φόρος τιμής στην βρετανική κωμική σειρά, Only fools and horses), ένα Ford Escort, ένα Land Rover Defender, ένα Morris Minor, ένα κλασσικό Mini Traveller, ένα παραδοσιακό λονδρέζικο ταξί, ένα κόκκινο διώροφο λεωφορείο, ένα VW Campervan, ένα Subra Impreza που παραπέμπει σε αγωνιστικό, δυο τράκτορες φορτηγών αλλά και ένα τεθωρακισμένο ερπυστριοφόρο!

Αν μη τι άλλο, η αγωνιστική μοτοσυκλέτα με το κάνιστρο της είναι μια πρόταση για μια τελευταία βόλτα γεμάτη στυλ και θρύλους των δύο τροχών, μέσα από σειρά επιλογών που θα καλύψει κάθε γούστο.

 

 

Ετικέτες