Οι ευχές της Brembo για τον Rossi

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

14/2/2019

Στις 16 Φεβρουαρίου, ο Valentino Rossi κλείνει τα 40 του χρόνια, λίγες μέρες πριν ξεκινήσει μια ακόμη σεζόν πάνω στην αγαπημένη του Yamaha M1. Για μια τόσο ιδιαίτερη επέτειο, η Brembo που αποτελεί συνεργάτη του Γιατρού καθ' όλη την διάρκεια της καριέρας του, θέλησε να του αποστείλει μια ευχετήρια επιστολή, δύο μέρες νωρίτερα από τα γενέθλιά του, την ημέρα –όχι συμπτωματικά- του Αγίου Βαλεντίνου, μέσα από την οποία περιγράφεται γλαφυρά η παράλληλη πορεία τους από τον έναν παγκόσμιο τίτλο στον άλλο:

Αγαπητέ Valentino,
Πριν από 25 χρόνια ερωτευτήκαμε την ευαισθησία σου στο φρενάρισμα και την ανεμελιά σου μετά την γραμμή του τερματισμού. Ήσουν ένα παιδί που πάλευε με μια από τις πιο ποθητές μοτοσυκλέτες των εφήβων της δεκαετίας του '80 και του '90: το Cagiva Mito 125 που το οδηγούσες στο ιταλικό πρωτάθλημα με φρένα της Brembo.
Από εκεί κι έπειτα είχαμε πολύ δρόμο, ή μάλλον πολλή πίστα, πηγαίνοντας πάντα χέρι-χέρι, έστω κι αν στην περίπτωσή μας είναι πιο δόκιμο το χέρι-μανέτα. Πήγες από την Aprilia στην Honda, μετά στην Yamaha, έπειτα στην Ducati και τελικά επέστρεψες στην Yamaha, αλλά ποτέ δεν μας "απάτησες" με μια άλλη εταιρεία φρένων.
Η δική μας περίπτωση είναι μια "ξέφρενη αγάπη", με την ύπαρξη όμως φρένων και μάλιστα πολύ δυνατών. Τίποτε και κανείς δεν κατάφερε να μας χωρίσει. Έχουμε περάσει όμορφες και μερικές λιγότερο όμορφες στιγμές, αλλά πάντοτε ήμασταν κοντά, σε απόσταση ενός δαχτύλου, θα μπορούσαμε να πούμε.
Έχεις καταρρίψει όλα τα ρεκόρ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, με ελάχιστες εξαιρέσεις: 383 εκκινήσεις σε GP, 89 νίκες στην μεγάλη κατηγορία (115 συνολικά), 232 βάθρα σε όλες τις κατηγορίες (εκ των οποίων 196 στα 500 και τα MotoGP), πάνω από 6.000 βαθμοί συγκεντρωμένοι. Τρελά νούμερα, που ήταν αδύνατον να επιτευχθούν χωρίς το τεράστιο ταλέντο και την άσβεστη δίψα για βελτίωση, μέρα με τη μέρα, όπως είναι και η δική μας φιλοσοφία.
Κάναμε κάποιους υπολογισμούς και ανακαλύψαμε ότι μόνο για τους αγώνες του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, χρησιμοποίησες τα φρένα μας πάνω από 100.000 φορές. Από την άλλη, συνυπολογίζοντας τις ημέρες των ελεύθερων δοκιμαστικών, των χρονομετρημένων και τους γύρους προθέρμανσης, μας έχεις καταναλώσει όσο κανείς άλλος, χωρίς όμως να φθαρεί η σχέση μας: πάνω από 400 μπροστινούς δίσκους, κάτι λιγότερο από 900 τακάκια και πάνω από 250 λίτρα υγρού φρένων.
Με το πέρασμα των χρόνων έχουμε αλλάξει όλοι, αλλά είμασταν τυχεροί γιατί αλλάξαμε μαζί σου. Όταν ήρθες στα 250GP το 1998, αφού είχες κερδίσει τον τίτλο στα 125GP με 11 νίκες σε 15 αγώνες, ένα ρεκόρ που ισχύει ακόμη, ήσουν ένας από τους πρώτους που χρησιμοποίησαν την πιο πρόσφατη προσθήκη της οικογένειάς μας, την ακτινική βάση της δαγκάνας.
Σήμερα, οι ακτινικές δαγκάνες τοποθετούνται ακόμη και σε μοτοσυκλέτες παραγωγής, αλλά εκείνη την εποχή αποτελούσαν μια επαναστατική καινοτομία. Ένιωσες αμέσως άνετα γιατί ήξερες (και ξέρεις ακόμη) ότι μπορούσες πάντοτε να βασίζεσαι σε μας: κάναμε τα πάντα για νιώθεις ωραία. Το παρατήρησες από το ιαπωνικό GP του 1998. Δεν ήταν τυχαίο, που στον τρίτο σου κιόλας αγώνα στην κατηγορία ανέβηκες στο βάθρο. Από τότε δεν έχεις σταματήσει να χρησιμοποιείς ακτινικές δαγκάνες.
Κάπως έτσι ήμασταν κοντά και το 2017, βοηθώντας σε να επανέλθεις στους αγώνες μόλις 22 μέρες μετά το σπάσιμο της κνήμης και της περόνης σου. Χάρη στην μανέτα του πίσω φρένου στον αντίχειρα, φροντίσαμε το δεξί σου πόδι, όπως είχαμε κάνει στο παρελθόν για τον Mick Doohan.

Μερικές φορές, φυσικά, υπήρξαν παρεξηγήσεις όπως τότε που προσπέρασες τον Sete Gibernau με ένα φρενάρισμα εκτός ορίων, δηλώνοντας μετά τον αγώνα ότι "φρέναρα με τα χέρια, τα πόδια και τ' αφτιά", παραλείποντας εντελώς εμάς. Δεν το κρατήσαμε όμως και σε συγχωρήσαμε. Ή τότε που κέρδισες το GP στην Ν. Αφρική το 2004, τον πρώτο αγώνα που έτρεξες με Yamaha, όταν γονάτισες μπροστά στην μοτοσυκλέτα. Για μια στιγμή νομίζαμε ότι θα μας φιλούσες, αντί γι' αυτό τα χείλη σου άγγιξαν το φαίρινγκ της M1. Ξεπεράσαμε την αρχική ζήλεια και καταλάβαμε ότι έτσι έπρεπε να γίνει.

Ήσουν πάντοτε πολύ σχολαστικός, όπως κάποιος που θέλει να κερδίζει πολύ και δεν μένει ικανοποιημένος από τίποτε λιγότερο. Δεν είναι σύμπτωση ότι ήσουν ο πρώτος και ο μοναδικός μέχρι στιγμής που έχεις παγκόσμιους τίτλους με πέντε διαφορετικούς κυβισμούς: 125, 250, 500, 800 και 990cc.
Πάνω απ' όλα όμως, χαρακτηρίζεσαι από μια απαράμιλλη διάρκεια: 20 χρόνια και 311 μέρες από την πρώτη σου νίκη σε GP (Τσεχία 1996) μέχρι την πιο πρόσφατη επιτυχία (GP Ολλανδίας 2017), αλλά μόνο προς το παρόν. Κανείς άλλος αναβάτης στον κόσμο, δεν έχει να επιδείξει ένα τόσο μακρύ σερί επιτυχιών με φρένα της Brembo.
Σήμερα, αγαπητέ Valentino ξεκινά ένα καινούργιο κεφάλαιο της ζωής σου. Σου ευχόμαστε να είσαι ευτυχισμένος σε κάθε πτυχή της ζωής σου, αγωνιστική και μη.
Τα καλύτερα έπονται.
Τα Brembo φρένα σου

Ετικέτες

valentino rossi

motogp

Yamaha YZR-M1

https://bit.ly/MOTO_665

Από το

motomag

30/4/2025

Αυτό το ακραίο δίχρονο project που βασίζεται σε ένα Simson επονομαζόμενο και ως “Holy Bastard” του Tony Mοckel ζυγίζει λιγότερο από 100 κιλά και έχει στόχο να παράγει 50 ίππους!

Ο Tony Mοckel μας εντυπωσίασε το 2024 με το “Orange Monster” του που βασίστηκε σε ένα 40 ετών Simson S 51. Ο δίχρονος αερόψυκτος κινητήρας του απέδιδε 32 ίππους και οι λάτρεις των δίχρονων κινητήρων δήλωναν ενθουσιασμένοι. Το 2025, ο Tony ξεκίνησε το δεύτερο project του, αυτή τη φορά σε ματ κίτρινο χρώμα και σχεδόν δύο φορές πιο δυνατό.

Η βάση για το Holy Bastard του Mοckel είναι επίσης ένα Simson S 51, βέβαια ελάχιστα μέρη του δεν έχουν πειραχτεί. Με το λογότυπο Hoonigan και number plate το 43, αυτό το project είναι αφιερωμένο στον θρυλικό οδηγό αγώνων και stuntman Ken Block.

Το Holy Bastard φέρει έναν δίχρονο κινητήρα 125 κυβικών, το αλουμίνιο περίβλημα του κινητήρα είναι σκαλισμένο σε CNC και ο κύλινδρος είναι τύπου Rotax dd2. Ο κινητήρας ψύχεται από δύο διαφορετικά ψυγεία και η ηλεκτρική αντλία νερού προέρχεται από ένα VW T6 ενώ την τροφοδοσία αναλαμβάνει ένα καρμπυρατέρ Smartcarb 38 χλστ. Το σύστημα εξαγωγής είναι της SA-Tuning.

Η μοτοσυκλέτα φέρει ένα κιβώτιο ταχυτήτων 5 σχέσεων με υδραυλικά υποβοηθούμενο συμπλέκτη. Όμως η τελική μετάδοση δεν γίνεται με τη συνηθισμένη αλυσίδα αλλά με έναν οδοντωτό ιμάντα τύπου Gates με ειδικά σχεδιασμένες τροχαλίες.

Ο ιδιοκτήτης του Holy Bastard αναφέρει πως η τελική του ταχύτητα υπολογίζεται σε 150 πραγματικά χλμ./ώρα ή και λίγο παραπάνω. Όπως είναι αντιληπτό για να επιτευχθεί η συγκεκριμένη τελική με ασφάλεια, το πλαίσιο, οι αναρτήσεις και τα φρένα έχουν τροποποιηθεί καταλλήλως. Το πλαίσιο είναι Simson GP με πρόσθετα ενισχυτικά. Τα φρένα αναλαμβάνουν τρεις δίσκοι της Brembo – δύο μπροστά και ένας πίσω - διαμέτρου 320 χιλιοστών ο καθένας. Όσον αφορά τις αναρτήσεις, μπροστά, το ανάποδο τηλεσκοπικό πιρούνι της WP είναι από KTM 1290 Super Duke R και πίσω συναντάμε δύο ρυθμιζόμενα αμορτισέρ από την YSS.

Οι τροχοί της μοτοσυκλέτας έχουν διαστάσεις 90/90-17 εμπρός και 110/70-17 πίσω και τα ελαστικά που καλούνται να διαχειριστούν την αυξημένη ιπποδύναμη είναι τα Continental Race Attack 2 Street. Οι στενοί τροχοί βοηθούν στο να κρατηθεί το βάρος σε χαμηλά επίπεδα καθώς σύμφωνα με τον Tony Möckel, η μοτοσυκλέτα χωρίς καύσιμα ζυγίζει ακριβώς 92 κιλά.

Το ντεπόζιτο είναι ειδική παραγγελία και προέρχεται από ένα Simson S 50. Ιδιαίτερη είναι επίσης και η σέλα του Holy Bastard που προέρχεται από το κάθισμα Recaro Podium, με πλάκα βάσης από άνθρακα. Η μάσκα προβολέων του Holy Bastard περιέχει δύο LED σώματα για μεσαία και μεγάλη σκάλα που είναι τοποθετημένα το ένα πάνω από το άλλο.