24η Συγκέντρωση Κλασσικών Μοτοσυκλετών & 18ες Μελωδικές Εξατμίσεις

Μίξη γενεών
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

13/9/2017

Ο τόπος συνάντησης είναι γνωστός σε όλους εδώ και πολλά χρόνια. Η παραλία του Δρέπανου και τα παραλιακά camping γεμίζουν για τρεις ημέρες με τον ήχο μοτοσυκλετών, που οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουν ξαναδεί ποτέ στη ζωή τους, ούτε σε φωτογραφία.

Το συναρπαστικό σε αυτή την εκδήλωση δεν είναι ότι βλέπεις σπάνιες μοτοσυκλέτες. Είναι ότι  τις ακούς, τις μυρίζεις, τις αγγίζεις και τις βλέπεις να κινούνται στους δρόμους. Οι άνθρωποι που τις έχουν δεν είναι επιδειξίες συλλέκτες, επενδυτές, καιροσκόποι του κέρδους. Πάνω απ’ όλα είναι γνήσιοι μοτοσυκλετιστές. Οδηγούν τις μοτοσυκλέτες τους, τις γκαζώνουν και τις ταξιδεύουν, χωρίς να τους νοιάζει αν μετά πρέπει να ψάξουν σε όλο τον κόσμο και να δώσουν μια περιουσία για να βρουν μια βίδα που κλώτσησε.

Αυτοί οι άνθρωποι είναι που δημιουργούν και την διαφορετική ατμόσφαιρα της εκδήλωσης. BMW R 100 παρκαρισμένο δίπλα σε ολοκαίνουριο R1200RT, που σχεδόν ακουμπάει στο δίχρονο πενηντάρι του ’60, το οποίο με τη σειρά του είναι μια ανάσα από το εξατμισμένο Ducati 1098, που βρίσκεται απέναντι από τα Moto Guzzi και Harley, με ένα Victory να κόβει βόλτες, λίγο πριν σταματήσει για να ακούσει τον ήχο της εξάτμισης του τετρακύλινδρου εν σειρά Henderson του 1927… Νομίζω πήρατε μια ιδέα από την ατμόσφαιρα που επικρατούσε εκεί.

 

Μίξη γενεών

Οι σπάνιες μοτοσυκλέτες, οι ήχοι και οι μυρωδιές τους δεν ήταν το πιο σημαντικό γεγονός εκείνου του τριημέρου στην παραλία του Δρέπανου. Αυτά είναι απλώς η αφορμή για να πας. Λόγω της δουλειάς ως συντάκτες του ΜΟΤΟ, έχουμε βρεθεί σε πολλές μοτοσυκλετιστικές συγκεντρώσεις  όλα αυτά τα χρόνια. Τούτη τη φορά όμως μας δημιουργήθηκε μετά από πολύ καιρό ένα αίσθημα αισιοδοξίας. Όχι επειδή είχε κάτι διαφορετικό σε επίπεδο εκδηλώσεων ή σε επίπεδο παρουσίας εντυπωσιακών εκθεμάτων. Εκείνο που μας έκανε να χαμογελάσουμε, ήταν η εικόνα των ανθρώπων που βλέπαμε γύρω μας. Ήταν η τέλεια μείξη ετερόκλητων ομάδων και εντελώς διαφορετικών προσωπικοτήτων.

Ήταν η απουσία διαχωριστικών γραμμών ανάμεσα σε “φραγκάτους” και “παιδιά του λαού”, σε “παλιούς” και “νέους”, σε αστούς και χωριάτες. Με το μάτι ενός περαστικού θα σε έτρωγε η περιέργεια να μάθεις  τί στο διάολο συζητάνε τόση ώρα ένας επαρχιώτης κάγκουρας και ένας κολωνακιώτης συλλέκτης. Τι στο καλό έχουν να μοιραστούν ένας εβδομηντάχρονος  και ένας δεκαοκτάχρονος; Αυτό το παζλ αταίριαστων κομματιών έβγαλε μια πανέμορφη τελική εικόνα στα μάτια μας.

Η πιο αγαπημένη μας, ήταν των πατεράδων και των παιδιών τους. Των μεγάλης ηλικίας μοτοσυκλετιστών και των πιτσιρικάδων. Όταν το χάσμα των γενεών γίνεται πιο λεπτό κι από τρίχα. Λατρεύαμε να βλέπουμε τέτοιες εικόνες. Λατρεύουμε να βλέπουμε η ανακατασκευή μιας παλιάς μοτοσυκλέτας να γίνεται αφορμή για να μοιραστούν ποιοτικό χρόνο οι γονείς με τα παιδιά τους. Η ικανότητα που έχει η μοτοσυκλέτα να σπάει τους κοινωνικούς, οικονομικούς και ηλικιακούς φράκτες είναι μοναδική. Το είχαμε χάσει αυτό τα τελευταία χρόνια. Είχαμε μετατρέψει τις μοτοσυκλέτες μας σε αξεσουάρ της προσωπικότητάς μας και είχαμε ξεχάσει εντελώς πόσο μεγάλη δύναμη έχουν στο να ενώνουν τους ανθρώπους.

Τα Highlights

Σε επίπεδο μοτοσυκλετών, την παράσταση αυτή τη φορά την έκλεψε το Henderson του κυρίου… Henderson! Δεν γνωρίζουμε αν όντως αυτό ήταν το πραγματικό0 όνομα του βρετανού ιδιοκτήτη της ή αν αγόρασε αυτή τη μοτοσυκλέτα επειδή έχει το ίδιο όνομα με εκείνον. Αυτού που σίγουρα ξέρουμε είναι ότι  πρόκειται για μια πολύ σπάνια τετρακύλινδρη σε σειρά αμερικάνικη μοτοσυκλέτα, η οποία έχει τιμή που ξεκινά από τα 100.000 δολάρια σε κατάσταση “χρέπι” και μπορεί να ξεπεράσει τα 350.000 δολάρια αν έχει αγωνιστικό παρελθόν ή διάσημο πρώην ιδιοκτήτη. Η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα ήταν σε κατάσταση για μουσείο, δούλευε κανονικά και έκοβε βόλτες γύρω από το κάμπινγκ.

Εννοείται ότι ήταν χύμα παρκαρισμένη στην είσοδο του κάμπινγκ και μπορούσε ο καθένας να την αγγίξει και να την περιεργαστεί. Ούτε “Μην Αγγίζετε”, ούτε τίποτα! Μάλιστα την Κυριακή το πρωί, στην πρώτη της εξόρμηση παραλίγο να γίνει το μοιραίο, αφού το ρελαντί ήταν κάπως ψηλά, οι δίσκοι του συμπλέκτη κάπως… κολλημένοι…  και ο κόσμος αρκετός γύρω της! Είχαμε μια καλή εικόνα γιατί τους συμπλέκτες των μοτοσυκλετών με τις ταχύτητες στο χέρι και τον συμπλέκτη στο πόδι, τους αποκαλούν Suicide Clutch!

Μας άρεσαν επίσης τα δίδυμα δίχρονα Zundapp, όπου το ένα ήταν πλήρως ανακαινισμένο (στην τρίχα που λένε και στο χωριό μου…) και το άλλο είχε πάνω του όλα τα σημάδια του χρόνου. Φυσικά και τα δύο ήταν λειτουργικότατα και έκαναν τις βόλτες τους στην περιοχή.

 

Στο δελτίο τύπου της οργανωτικής επιτροπής που ακολουθεί, θα βρείτε τις απονομές των βραβείων ανά κατηγορία συμμετοχής: 

 

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 

 24η ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΛΑΣΙΚΗΣ ΜΟΤΟΣIΚΛΕΤΑΣ

18ες ΜΕΛΩΔΙΚΕΣ ΕΞΑΤΜΙΣΕΙΣ

ΔΡΕΠΑΝΟ 8-9-10 ΣΕΠ. 2017

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 

 Αγαπητοί φίλοι

 

Έχοντας ακόμα έντονη τη “γεύση” από το  το τριήμερο και τις όμορφες

στιγμές του φυλαγμένες στο μυαλό και τη καρδιά μας, θέλουμε να

ευχαριστήσουμε όλα τα μέλη μας αλλά και όλους τους φίλους

μοτοσυκλετιστές που μας τίμησαν με την παρουσία τους και τη συμμετοχή

τους.

 

Για την ιστορία να αναφέρουμε τους νικητές των διαγωνισμών αλλά και

όλους όσους βραβεύθηκαν

 

Διαγωνισμός “Καλλιστεία Μοτοσυκλετών”

 

Κατηγορία Kλασικές Mοτοσυκλέτες

1. Βικτωράτος Ανδρέας                                  Laverda 750 SF

2. Παπαδημητρόπουλος Γιώργος               Zundapp KS 600

3. Δευτεραίος Νίκος                                        BSA M20 side car

 

Κατηγορία Ducati

1. Χρήστου Μάρκος                                                             Ducati 250

2. Ματσανίκας Γιώργος                                 Ducati 851

3. Μαραγκάκης Δημήτρης                            Ducati 750 sport

 

Κατηγορία Moto Guzzi

1. Τσερνίκας Δημήτρης                                  Moto Guzzi 1100 s

2. Λυμπερόπουλος Βασίλης                         Moto Guzzi Le Mans III

3. Ορφανός Δημήτρης                                    Moto Guzzi

 

Κατηγορία Σύγχρονες Μοτοσυκλέτες

1. Αναστασιάδης Δημήτρης                         Triumph Truxton RS

2. Παπαδόπουλος Βίκτωρ                             ΒΜW R90 Scrambler

3. Πικουλάς Αθανάσιος                                  BMW R Nine T

 

Κατηγορία μοτοσυκλέτες Cafe Racer

1. Μαμάσης Γιώργος                                       Honda CX500

2. Μέρμηγκας Δημήτρης                               ΒΜW R69S

3. Καλαμάκης Γιώργος                                    ΒΜW R69S

 

 

 

Διαγωνισμός “Μελωδικές εξατμίσεις”

 

Κατηγορία Kλασικές Mοτοσυκλέτες

1. Ράσκας Θωμάς                                              Suzuki RG-Γ 500

2. Μέρμηγκας Δημήτρης                               ΒΜW R69S

3. Σκαρπέτσος Δημήτρης                               Zundapp KS 50

 

Κατηγορία Ducati

1. Λαγογιάννης Πάνος                                    Ducati 1098s

2. Μάρκος Χρήστου                                                             Ducati 250

3. Γκόνης Τάκης                                                 Ducati 860 GTE

 

Κατηγορία Moto Guzzi

1. Τσερνίκας Δημήτρης                                  Moto Guzzi 1100 s

2. Λυμπερόπουλος Βασίλης     Moto Guzzi Le Man III

3. Σαρκύρης Παναγιώτης                              Moto Guzzi V65

 

Κατηγορία Σύγχρονες Μοτοσικλέτες

1. Οικονομόπουλος Κων/νος   H/D Night Train

2. Κικιδόπουλος                                                 H/D Sported

3. Χάλαρης Ιωάννης                                        Victory  Las Vegas

 

 

Μοτο-πένταθλο

1. Κλίωσης Σάκης              BSA M20

2. Μέρμηγκας Δημήτρης                               ΒΜW R69S

3. Σταματελάτος Τίμος                                   Yamaha SR500

 

 

 

 Επίσης στις ειδικές κατηγορίες βραβεύθηκαν :

 

Best of Show: Neville Henderson               Henderson KJ 1929

 

Mrs Biker: Δριλάκη - Τσούρτη Τίνα           Ducati Monster

 

Bετεράνος αναβάτης: κ. Δευτεραίος Νίκος (85 ετών!!!!)     BSA M20

side car

 

Παλαιότερη μοτοσυκλέτα: Χρυσανθακόπουλος Θωμάς           Ariel 1942

 

Μικρότερη μοτοσυκλέτα: Τσιρβούλης Πέτρος                              Zundapp KS 50

 

Μακρινή απόσταση: Παργινός Χάρης                 Cagiva Elephant 900

 

Μικρότερος αναβάτης: Γκίνης Νίκος                 Yamaha XS250

 

Λέσχη με την μεγαλύτερη συμμετοχή:    V-Strom Hellas Club Καλαμάτας

 

Καλά φθινοπωρινά χιλιόμετρα

η Οργ. Επιτροπή

 

 

 

 

 

 

Pan America Beyond the Map, Μέρος 2ο: Ancona-Como-Furka Pass-Calais [Gallery]

Με Pan America 1250 SP, ο Μητσάκης φτάνει στο γαλλικό λιμάνι - Για να περάσει στην Αγγλία
Pan America Beyond the Map, Μέρος 2ο: Ancona-Como-Furka Pass-Calais [Gallery]
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

8/9/2025

Έχοντας αποβιβαστεί στην Ιταλία, η διαδρομή Ancona–Como (490 χλμ.) ήταν η πρώτη οδική αποστολή για τους ταξιδευτές του “Pan America Beyond the Map” με απώτερο στόχο το Calais και φυσικά τη Σκωτία.

Σύμφωνα με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη τα συγκεκριμένα ιταλικά χιλιόμετρα αντιπροσώπευαν παράλληλα την απαραίτητη διαδικασία προσαρμογής και γνωριμίας του με την γκρι Harley-Davidson Pan America 1250 SP, η οποία ρολάριζε με υποδειγματική άνεση και σταθερότητα στην ιταλική autostrada. 

Καθοδόν όμως είχε και μια άτυχη φάση, αφού υποχρεώθηκε να αποχωριστεί το δεξί πλαϊνό σαμάρι, το οποίο, ακουμπώντας πάνω στη –ψηλά τοποθετημένη– εξάτμιση, άρχισε κάποια στιγμή να καίγεται και έτσι αναγκάστηκε να το αφαιρέσει τελείως και να συνεχίσει το του μόνο με το αριστερό. Ας δούμε τι έχει να μας πει:

"Η λίμνη Como αποτέλεσε τον μοναδικό προορισμό μας επί ιταλικού εδάφους. Η τρίτη μεγαλύτερη λίμνη της Ιταλίας μάς κοίμισε στις νότιες όχθες της και μάς άφησε άφωνους με τις συγκλονιστικές εικόνες της. Ο παραλίμνιος στριφογυριστός δρόμος πρόσφερε θέα προς τη γαλάζια λίμνη, τις απέναντι όχθες με τους κάθετους καταπράσινους λόφους, ενώ οι μικρές κωμοπόλεις, κρυμμένες μέσα στην πυκνή βλάστηση, έδειχναν να “σέβονται” απόλυτα τη φύση που τις φιλοξενούσε. Μιλάμε για μια από τις ωραιότερες παραλίμνιες διαδρομές της Ευρώπης.

Και μετά την Ιταλία, η Harley Davidson Pan America 1250 SP προσέγγισε την κοντινή Ελβετία, η οποία μάς καλωσόρισε με την αγορά της απαραίτητης βινιέτας (κόστος 50 Ευρώ). Από τα πάμπολλα ορεινά περάσματα της χώρας είχαμε επιλέξει να σκαρφαλώσουμε στο Furka Pass (2.436 μ), ενώ η κοσμοπολίτικη Ζυρίχη ήταν το αστικό κέντρο που θα μας φιλοξενούσε επί ελβετικού εδάφους. 

Ακολουθώντας τα κινηματογραφικά χνάρια του διάσημου Βρετανού πράκτορα James Bond, βιώσαμε ενθουσιασμένοι μια πανέμορφη αλπική διαδρομή που κορυφώθηκε μετά από αμέτρητες κλειστές στροφές στα 2.436 μ. Εκεί ανταμώσαμε τον εκλεκτό φίλο και σύντροχο Στέλιο Ρασσιά – είχε φυσικά προηγηθεί… ηλεκτρονικό ραντεβού! Αφού βγάλαμε τις καθιερωμένες φωτογραφίες μπροστά στο φημισμένο ξενοδοχείο HOTEL BELVEDERE, ταξιδέψαμε μαζί με τον Στέλιο στην Ζυρίχη, όπου τύχαμε της ζεστής φιλοξενίας και ξενάγησής του.   

Αποχαιρετώντας την Ελβετία, το “Pan America Beyond the Map” συνέχισε κατόπιν την πορεία του στη Γαλλία. Απώτατος προορισμός το λιμάνι Calais (770 χλμ. της Ζυρίχης), τ’ οποίο προσεγγίσαμε αυθημερόν. Αρκετά ξεκούραστα τα χιλιόμετρα της διαδρομής (έγιναν όλα σχεδόν σε αυτοκινητόδρομο), ιδανικές οι καιρικές συνθήκες (ηλιοφάνεια με 25 C), ανεβασμένο το κέφι και η διάθεσή μας! Πλέον, η απόβασή μας στο Ηνωμένο Βασίλειο ήταν προ των πυλών…

Με σύμμαχο έναν ηλιόλουστο καιρός, μια ελικοειδή διαδρομή με κλειστές στροφές και πάμπολλες φουρκέτες αποτέλεσε τον “ξεναγό” μας προς την κορυφή του Furka Pass (2.436 μ). Οδηγώντας πάνω στα χνάρια του ατρόμητου πράκτορα James Bond, προσεγγίσαμε το διάσημο εμβληματικό ξενοδοχείο Belvedere, εκεί όπου μάς περίμενε ο αγαπητός φίλος Στέλιος Ρασσιάς.

Περίπου 1.500 χλμ. χώριζαν το λιμάνι Ancona από το λιμάνι Calais της Γαλλίας. Αυτή την απόσταση είχαμε να διανύσουμε στην ηπειρωτική Ευρώπη, πριν η Harley Davidson Pan America 1250 SP επιβιβαστεί ξανά σε πλοίο και βάλει κατόπιν ρόδα στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Bye bye Ancona και αμέσως πορεία για την λίμνη Como (490 χλμ. βόρεια). Ρολάροντας στην ιταλική autostrada με προορισμό την τρίτη μεγαλύτερη λίμνη της Ιταλίας, η Harley Davidson Pan America 1250 SP ξεδίπλωσε αμέσως τις ταξιδιωτικές αρετές της. Έχοντας την προστασία ενός αποτελεσματικού ανεμοθώρακα (ρυθμίζεται σε 4 θέσεις), ταξιδεύαμε άνετα και ξεκούραστα με ταχύτητες 130-140 χλμ., ενώ η υποδειγματική σταθερότητα και η αίσθηση ασφάλεια που πρόσφερε η γκρι μοτοσυκλέτα (με δύο αναβάτες και αποσκευές), ήταν αναμενόμενο να μας ενθουσιάσει.
  
Αυτό όμως που δεν μας ενθουσίασε διόλου ήταν το γεγονός πως το δεξί πλαϊνό σαμάρι άρχισε να ακουμπά πάνω στη –ψηλά τοποθετημένη– εξάτμιση και παραλίγο να πάρει φωτιά! Για να σώσουμε την κατάσταση (αλλά και το περιεχόμενο του σαμαριού) αναγκαστήκαμε να αφαιρέσουμε και να πετάξουμε το δεξί σαμάρι, συνεχίζοντας το ταξίδι μόνο με το αριστερό.      

Σε αλλοτινές εποχές, στις όχθες της λίμνης Como, πολλοί διάσημοι συνθέτες και συγγραφείς εμπνέονταν τα έργα τους, τα ερωτευμένα ζευγάρια αντάλλασσαν όρκους αιώνιας αγάπης και οι αριστοκράτες στέγαζαν τον έρωτά τους σε πολυτελείς βίλες. Εμείς οι κοινοί θνητοί, αντίθετα, αρκεστήκαμε σε μια σύντομη δίτροχη περιήγηση στον ειδυλλιακό κόσμο της ιταλικής λίμνης! Γραφικά λιμανάκια, πλακόστρωτα σοκάκια, ατμοσφαιρικά cafes και υπέροχα κτίσματα εποχής εξέπεμπαν μια ακαταμάχητη γοητεία και μοιραία ξύπνησαν τη ρομαντική μας διάθεση.

Στο χάρτη της γειτονικής Ελβετίας, οι ταξιδευτές του “Pan America Beyond the Map” είχαμε βάλει δυο “πινέζες”: μια στο αλπικό πέρασμα Furka Pass και μια στη πόλη της Ζυρίχης. Με σύμμαχο έναν ηλιόλουστο καιρός, μια ελικοειδή διαδρομή με κλειστές στροφές και πάμπολλες φουρκέτες αποτέλεσε τον “ξεναγό” μας προς την κορυφή του Furka Pass (2.436 μ.). Οδηγώντας πάνω στα χνάρια του ατρόμητου πράκτορα James Bond, προσεγγίσαμε το διάσημο εμβληματικό ξενοδοχείο Belvedere, εκεί όπου μάς περίμενε ο αγαπητός φίλος Στέλιος Ρασσιάς. 

Συνεπής στο ραντεβού μας, ο Λάκωνας Στέλιος ήρθε από την Ζυρίχη να μας προϋπαντήσει με την μοτοσυκλέτα του (BMW GS 1200) στο Furka Pass και να ταξιδέψουμε κατόπιν μαζί ως την πόλη του. Ο Στέλιος υπήρξε ο οικοδεσπότης και ο ξεναγός μας στην κοσμοπολίτικη Ζυρίχη, η οποία αντιπροσωπεύει το σημαντικότερο οικονομικό κέντρο της Ελβετίας κι ένα από τα μεγαλύτερα χρηματοπιστωτικά κέντρα του κόσμου.

Κι αφού κάναμε ψηφιακές αναμνήσεις τα σημαντικότερα αξιοθέατα της «Χρηματιστηριακής Μέκκας», η Harley Davidson Pan America 1250 SP αποχαιρέτησε την Ζυρίχη, διέσχισε τα γαλλικά σύνορα και προσέγγισε αυθημερόν το λιμάνι Calais (770 χλμ. βόρεια της Ζυρίχης). Και το επόμενο πρωινό, επιχειρούσαμε την πολυπόθητη απόβαση στο Ηνωμένο Βασίλειο. Σκωτία ερχόμαστε…"