Kawasaki H2 HySE: Η μοτοσυκλέτα με κινητήρα υδρογόνου στο Le Mans

Άνοιξε την αυλαία του 24ωρου αγώνα με γύρο επίδειξης
Kawasaki Le Mans Hydrogen 2025
Από το

motomag

24/4/2025

Το Kawasaki H2 HySE άνοιξε την αυλαία στις 24 Ώρες του Le Mans το περασμένο Σαββατοκύριακο, με τον Matthias Hoppner να οδηγεί την πρωτότυπη μοτοσυκλέτα υδρογόνου.

Ο πρώτος γύρος στην πίστα Bugatti από μοτοσυκλέτα που κινείται με υδρογόνο πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο, με τις 24 Ώρες του Le Mans να φιλοξενούν την Kawasaki H2 HySE λίγο πριν την έναρξη του αγώνα.

Τη μοτοσυκλέτα οδήγησε ο Matthias Hoppner, οδηγός δοκιμών και εξέλιξης για την Kawasaki Ευρώπης και βρέθηκε στη γραμμή εκκίνησης μισή ώρα πριν ξεκινήσει ο ιστορικός αγώνας. Στο όποιο άγχος της οδήγησης  ενός μοναδικού πρωτότυπου μοντέλου μπροστά σε πλήθος θεατών σε πρώτη επαφή με την συγκεκριμένη διαδρομή, προστέθηκε και η ελαφριά βροχή που έκανε την πίστα ολισθηρή. Ο ίδιος ο Hoppner δήλωσε ότι επικεντρώθηκε στο να οδηγήσει τη μοτοσυκλέτα στις γραμμές της πίστας και δεν είδε καν τους θεατές στην εξέδρα!

Kawasaki Le Mans Hydrogen 2025

Το H2 HySE είναι η πρόταση της Kawasaki για μια εναλλακτική λύση αντί της βενζίνης ή της ηλεκτρικής ενέργειας. Αντί να χρησιμοποιεί το υδρογόνο για την τροφοδοσία ενός ηλεκτροκινητήρα (όπως γίνεται με τις κυψέλες καυσίμου), το HySE, φέρει τον θερμικό κινητήρα του Η2 και χρησιμοποιεί το αέριο αντί της βενζίνης. Τα πλεονεκτήματα αυτής της εφαρμογής είναι μηδενικές εκπομπές ρύπων  από την εξάτμιση, με μοναδικό προϊόν της καύσης να είναι το νερό.

Η χρήση υδρογόνου φέρνει, ωστόσο, και προκλήσεις, με κυριότερη την αποθήκευση του καυσίμου. Το αέριο φυλάσσεται σε δύο μεγάλες δεξαμενές στο πίσω μέρος της μοτοσυκλέτας και αυτό είναι που δίνει την ιδιαίτερη εμφάνιση στο πίσω μέρος της με τις ογκώδεις “βαλίτσες”. Οι δεξαμενές που βρίσκονται μέσα είναι υπό πίεση περίπου 400 bar (5.800 psi!), γεγονός που τις καθιστά ογκώδεις ενώ ενέχει κινδύνους σε περίπτωση πτώσης.

Kawasaki Le Mans Hydrogen 2025

Η εμφάνιση της μοτοσυκλέτας στο Le Mans είναι η δεύτερη δημόσια παρουσία της υδρογονοκίνητης Kawasaki σε αγώνα αντοχής, με την πρώτη να έχει γίνει στο 8ωρο της Suzuka το 2024. Η μοτοσυκλέτα είναι αποτέλεσμα συνεργασίας μεταξύ πολλών Ιαπώνων κατασκευαστών (Honda, Kawasaki, Suzuki, Yamaha και Toyota) που συνεργάζονται πάνω στους κινητήρες υδρογόνου για τη σωτηρία του κινητήρα εσωτερικής καύσης ως εναλλακτικής λύσης απέναντι στα συστήματα ηλεκτροκίνησης.

Κάθε εταιρεία χρησιμοποιεί την “πλατφόρμα” HySE για να ερευνήσει και να πειραματιστεί με τη χρήση του υδρογόνου ως καύσιμο και όπως γνωρίζετε ήδη το H2 HySE δεν είναι μοτοσυκλέτα που θα δούμε σύντομα στις βιτρίνες καταστημάτων.

Kawasaki Le Mans Hydrogen 2025

 

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani
JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.

Ετικέτες