50 εκατομμύρια χιλιόμετρα με ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες στην Rwanda!

Από το

motomag

16/2/2023

Εταιρεία με μοτοσυκλέτες ταξί στην Rwanda έφτασε το όριο των 50.000.000 χιλιομέτρων συνολικά για τις 300 ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες που έχει καθημερινά σε κυκλοφορία που με το ζόρι βγάζουν εκατό χιλιόμετρα με μία φόρτιση.

Στην περίκλειστη χώρα της Αφρικής με τους 13 εκατομμύρια κατοίκους υπάρχουν 2,7 εκατομμύρια μοτοσυκλέτες από τις οποίες τα 2,15 είναι ταξί που χρησιμοποιούν οι κάτοικοι, πολλές φορές και ως υπηρεσία delivery ζητώντας τους να κάνουν αγορές και έπειτα παραδόσεις κατ’ οίκον.

Ο αριθμός των μοτοσυκλετών είναι αρκετά μεγάλος για την μικρή αυτή χώρα και η Rwanda Electric Motors είναι μία σχετικά μικρή εταιρεία εταιρεία ταξί που ξεκίνησε το 2019 και μέσα σε 4 χρόνια κατάφερε να καλύψει μία απόσταση που ισούται με τον γύρο της Γης 1200 φορές.

50000000χλμ με 300 ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες

Διαιρώντας τα χιλιόμετρα με τον διαθέσιμο στόλο και έπειτα με τα χρόνια, σημαίνει πως κάθε μοτοσυκλέτα πραγματοποιεί κάτι παραπάνω από 40.000 χιλιόμετρα τον χρόνο που δεν είναι μικρό, αλλά δεν είναι και νούμερο ρεκόρ. Δεν ανταποκρίνεται όμως στην πραγματικότητα διότι οι εταιρεία δεν ξεκίνησε κατευθείαν με 300 μοτοσυκλέτες και υπάρχουν στον στόλο της μία ντουζίνα που έχουν καλύψει 3 φορές τα χιλιόμετρα των υπολοίπων.

Για να καταφέρουν να είναι συνεχώς σε κυκλοφορία οι μπαταρίες των μοτοσυκλετών είναι αφαιρούμενες και ανταλλάξιμες με την διαδικασία να κρατά λιγότερο από ένα λεπτό και υπάρχουν διάφοροι σταθμοί ανταλλαγής μπαταριών. Υπάρχουν επίσης μοτοσυκλέτες που μεταφέρουν την δική τους και ακόμη τέσσερις έξτρα μπαταρίες για να τροφοδοτούν εκείνους που έμειναν από ρεύμα μακριά από την έδρα της εταιρείας.

Το πιο σημαντικό όμως είναι το γεγονός πως αυτές οι μοτοσυκλέτες κατασκευάζονται εκεί από τους ίδιους και πωλούνται μάλιστα, αν κάποιος θέλει να αποκτήσει μία για τον εαυτό του. Ή καλύτερα μεταποιούνται από τους ίδιους καθώς στην πράξη πρόκειται για Ινδικά TVS Victor GLX 125 που ξεκίνησαν την ζωή τους ως αερόψυκτα μονοκύλινδρα. Η εταιρεία έχει λάβει μάλιστα και Κινέζικη υποστήριξη όπως άλλωστε πολλές αφρικανικές χώρες, αλλά η επιλογή της TVS έγινε γιατί ήταν ήδη ένα ιδιαίτερα διαδεδομένο μοντέλο.

Το παράδειγμα της Rwanda Electric Motors χρησιμοποιείται τώρα από την κυβέρνηση της χώρας για να προωθήσει την ηλεκτρική μετακίνηση και μάλιστα αξιοποιώντας τους σταθμούς ανταλλαγής μπαταριών και κυρίως τις κινητές μονάδες προς όφελος όλων, ακόμη και των ιδιωτών.

Η υπηρεσία μεταφοράς μπαταριών που χρεώνεται έξτρα αλλά σε βρίσκει στο σημείο που επιλέγεις εσύ

50000000χλμ με 300 ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες

https://bit.ly/MOTO_669

Επικαιρότητα

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway.

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”