Adv 2 Dubai 2016: Στα ίχνη του Μ. Αλεξάνδρου

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

4/5/2016

Την τελευταία φορά που επισκέφθηκα το Ιράν ήταν το 2014, όταν ταξίδευα μ’ ένα Yamaha Crypton 135 για τις Ινδίες. Να λοιπόν που βρέθηκα να διατρέχω ξανά –αυτήν την φορά με μια ΚΤΜ 1050– την μυθική χώρα του Δαρείου, καθοδόν όμως για το Dubai. Δεν περίμενα ωστόσο να έχει αλλάξει τίποτα μέσα στα δυο χρόνια που μεσολάβησαν από την τελευταία μου ιρανική εμπειρία. Εδώ στην Ανατολή, ο χρόνος έχει άλλη έννοια και διάσταση, σε σχέση με την δική μας (δυτική) αντίληψη.


Στο Ιράν, το "Adv 2 Dubai 2016" έφερε σε πέρας μια οδική αποστολή 2.800 χιλιομέτρων, μέσα στο άγονο και αφιλόξενο οικοσύστημα της τοπικής ερήμου. Με αφετηρία την συνοριακή πόλη Maku, κι αφού πέρασα από τις πόλεις Taurica, Takestan, Isfahan και Shiraz, κατέληξα τελικά στο λιμάνι Bandar Abbas του Περσικού κόλπου –από εδώ θα περνούσα ατμοπλοϊκώς στα Η.Α.Ε.
Τα απρόοπτα δεν έλειψαν, καθώς ένα σκασμένο πίσω λάστιχο με ακινητοποίησε άμεσα στον αυτοκινητόδρομο Taurica-Τεχεράνη. Αν και είχα κολλητικά μαζί μου, χρειάστηκα ωστόσο την βοήθεια ενός τοπικού συνάδελφου, που μου έφερε από το κοντινότερο χωριό μια τρόμπα για να φουσκώσω το λάστιχο…


Στο κέντρο της Isfahan, ένα αυτοκίνητο παραλίγο να με ξαπλώσει κάτω, καθώς παραβίασε το κόκκινο και πέρασε "χωρίς αύριο". Κατάφερα να τον αποφύγω την τελευταία στιγμή, αλλά βρέθηκα μέσα σ’ ένα παρτέρι με λουλούδια, στην άκρη του δρόμου… Βλέπετε, οι Ιρανοί οδηγοί φημίζονται για την αψυχολόγητη και άκρως επικίνδυνη οδική συμπεριφορά τους.
Από τις πιο ευχάριστες όμως στιγμές της ιρανικής διαδρομής ήταν οι στάσεις μου για ανεφοδιασμό καυσίμων. Η τιμή στην μάνικα των 0,35 ευρώ/λίτρο μπορεί να είναι ανέκδοτο στην Ελλάδα, αλλά ήταν μια ευχάριστη πραγματικότητα στο Ιράν –πιο ακριβό ήταν το εμφιαλωμένο νερό!!


Τόσο η Isfahan, όσο και η Shiraz, με καθήλωσαν με τα αξεπέραστα μνημεία της ιρανο-ισλαμικής αρχιτεκτονικής που διέθεταν. Πάνω απ’ όλα όμως, με συγκλόνισε αφάνταστα η γνωριμία με τρεις αρχαιολογικούς χώρους (Πασαργάδες, Naqsh-e Rustam, Περσέπολη), που μου διηγήθηκαν την ιστορία της δυναστείας των Αχαιμενιδών και του Μεγάλου Αλεξάνδρου…

Κ. Μητσάκης

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…