Africa Twin Raid Greece: 38 Ελβετοί με Africa στην Ελλάδα και πώς τα πέρασαν!

4/11/2016

Είναι τρελοί αυτοί οι Ελβετοί… θεόμουρλοι θα έλεγα καλύτερα.

του: Στέλιου Οικονομάκη

φωτό: Δημοσθένης Παπαδόπουλος

διοργάνωση: Events Concept και Kipling events

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα απ’ την αρχή. Η Honda Moto Switzerland κάθε χρόνο διοργανώνει μια εκδρομή κάπου στον κόσμο, ως επιβράβευση προς τους συνεργάτες της. Φέτος το πρόγραμμα έλεγε Ελλάδα - και για πρώτη φορά το ταξίδι, θα πραγματοποιούνταν με μοτοσυκλέτες. Τριάντα οκτώ ολόφρεσκα Africa Twin λοιπόν, ταξίδεψαν από τα τέσσερα καντόνια της Ελβετίας στην Ελλάδα, για να συναντήσουν τους ιδιοκτήτες τους οι οποίοι είχαν έρθει αεροπορικώς στην πρωτεύουσα. Πίσω από όλο αυτό το πραγματικά μεγάλο μοτοσυκλετιστικό event - Africa Twin Raid Greece 2016 το όνομά του - υπήρχε ένα ταξιδιωτικό γραφείο στην Ελβετία κι ακόμη ένα στην Ελλάδα, που είχαν αναλάβει την όλη διοργάνωση πολλούς μήνες νωρίτερα! Επίσης υπήρξε και μία μεγάλη ομάδα ανθρώπων με 2 οχήματα υποστήριξης, κινητό συνεργείο με Ελβετούς τεχνικούς, Έλληνα φωτογράφο, Ισπανούς οπερατέρ και Έλληνες Motorcycle Tour Operators.

Μέσα Σεπτέμβρη λοιπόν, οι Ελβετοί καταφθάνουν απογευματάκι στην Αθήνα και αφού παίρνουν μια γεύση από την Ακρόπολη και την νυκτερινή ζωή της πρωτεύουσας, καβαλάνε τις μοτοσυκλέτες για να αρχίσει το δίτροχο ταξίδι. Τρία γκρουπ ξεχύνονται στην Αθηνών-Πατρών και στρίβουν προς Επίδαυρο για να γευτούν τα πρώτα στροφιλίκια. Πρώτη στάση στον αρχαιολογικό χώρο της Επιδαύρου, ξενάγηση από Γαλλόφωνους και Γερμανόφωνους ξεναγούς (περίεργη χώρα η Ελβετία, μεταξύ τους δεν συνεννοούνται) και αμέσως μετά πορεία νότια προς Παράλιο Άστρος για μεσημεριανό. Τα πιτσιρίκια μας υποδέχονται φωνάζοντας “Σούζα” και οι Ελβετοί μας ρωτούν τι σημαίνει. Τους εξηγούμε και αμέσως γίνεται το σύνθημα τους!

Συνεχίζουμε προς το γραφικό χωριό του Κοσμά ανηφορίζοντας τον Πάρνωνα από τον Δρόμο των 100 Ημερών. Το φαγητό σε συνδυασμό με τις πολλές πέτρες στο οδόστρωμα, κρατούν τον ρυθμό χαμηλά, αλλά ο καφές στην μικρή πλατεία του χωριού λειτουργεί ως τονωτικό ώστε να απολαύσουμε το στριφτερό κατέβασμα προς Μονεμβάσια, βαμμένο με τα χρώματα της δύσης του ηλίου.

Η επόμενη μέρα περιλάμβανε μια μικρή επίσκεψη μέχρι το “φιορδ” του χωριού Γέρακα και ελεύθερο πρόγραμμα ώστε να απολαύσουν της ελληνικές ακτές αλλά και τις ομορφιές του “Βράχου”. Η βροχή που ξεκίνησε το μεσημέρι δεν πτόησε κανέναν από αυτούς… συνηθισμένα τα βουνά (οι Ελβετοί) στα χιόνια (στην βρόχα).

Ο καιρός έπαιζε παιχνίδια και την επόμενη ημέρα, αλλά μας άφησε στεγνούς μέχρι τον Μυστρά, όπου υπήρξε ακόμα μια ξενάγηση του γκρουπ. Από εκεί συνεχίσαμε μέχρι το Άργος για να αφήσουμε τους κεντρικούς δρόμους και να τραβήξουμε προς Χρυσοβίτσι, και μετά Δημητσάνα. Πανέμορφη διαδρομή που γίνετε ακόμα πιο όμορφη λόγω των χρωμάτων του φθινοπώρου αλλά και του ψιλόβροχου που κάνει την γη να ευωδιάζει. Στάση για φαγητό στην πλατεία του χωριού και πορεία λίγο πιο βόρεια, στα Καλάβρυτα.

Οι ερωτήσεις από τους Ελβετούς έπεφταν βροχή: “Μπορούμε να ακολουθήσουμε αυτόν τον χωματόδρομο που βλέπουμε; ”Φυσικά” τους απαντάμε και μας κοιτάν σαν να είδαν εξωγήινους… και πριν προλάβουμε να καταλάβουμε τι γίνεται τους κυνηγάμε στις κορυφές των παραπλήσιων βουνών. Το άσβηστο χαμόγελο στα πρόσωπα τους κατά το δείπνο μαρτυρούσε πολλά… Δεν είναι συνηθισμένοι οι Βορειοευρωπαίοι σε τέτοια ελευθερία, τους φαινόταν αδιανόητο ότι οι χωματόδρομοι ανήκουν σε όλους και φυσικά δεν ήθελαν να χάσουν καμία ευκαιρία!

Η επόμενη μέρα είχε πολύ πρωινή αναχώρηση και όλοι ήταν έξω από το ξενοδοχείο στην ώρα τους, χαμογελαστοί. Ο λόγος: ήταν η ημέρα που το πρόγραμμα ανέγραφε off-road οδήγηση! Οι πρώτες στροφές βόρεια προς Διακοπτό λειτουργούν ως υποκατάστατο καφεΐνης και σε σύντομο χρόνο αφήνουμε την άσφαλτο ακολουθώντας ένα μικρό χωματόδρομο προς το χωριό Τράπεζα. “Εντούρεν” φωνάζουν οι Ελβετοί και τα χαμόγελα ξεχωρίζουν ακόμα και μέσα από τα κράνη.

Στάση στην Τράπεζα για να απολαύσουμε την μαγευτική θέα στον Κορινθιακό κόλπο και πορεία προς Ρίο παρέα με τα αιωνόβια έργα. Διασχίζουμε την γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου και τραβάμε προς Θέρμο με θέα την λίμνη Τριχωνίδα. Το συνεχές στροφιλίκι μας οδηγεί στην Μαύρη Σπηλιά λίγο έξω από τον Προυσό. Μετά την δραστηριότητα (via ferrata) στην σπηλιά και την όμορφη διαδρομή Προυσός-Καρπενήσι, ακολουθεί παραδοσιακή βραδιά με τους Ελβετούς να μυούνται στο σπάσιμο πιάτων σε τοπική παραδοσιακή ταβέρνα!

Το πρόγραμμα της επόμενης μέρας είχε το όνομα Άγραφα, αλλά ο καιρός είχε διαφορετική γνώμη. Η δυνατή βροχή και η πυκνή ομίχλη μας διατάζουν να ακολουθήσουμε την σχεδιασμένη από πριν εναλλακτική διαδρομή, στέλνοντάς μας στέλνουν προς Βελούχι και από εκεί προς λίμνη Σμόκοβου με ορατότητα μηδέν. Η λίμνη δεν φαίνεται καν και συνεχίζουμε σημειωτόν προς Πλαστήρα. Μας κάνει την χάρη και ανοίγει στο φράγμα αλλά η πυκνή ομίχλη ξαναεμφανίζεται μόλις το προσπεράσουμε. Στάση για φαγητό αλλά και «διατάσεις στα μάτια» τα οποία κοντεύουν να βγουν έξω από την ζελατίνα του κράνους! Συνέχεια προς Ελάτη αμέσως μετά με ενδιάμεση στάση στο γεφύρι της Παλαιοκαρυάς. Η εικόνα του γεφυριού κάνει μέχρι και τους πιο συγκρατημένους Ελβετούς αναβάτες να αρχίσουν τα επιφωνήματα θαυμασμού. Το ανέβασμα προς Ελάτη συνοδεύεται και πάλι από ομίχλη, αλλά τα επιφωνήματα συνεχίζονται μόλις αντικρίζουμε τα Μετέωρα πίσω από την γκρεμισμένη γέφυρα Διάβα η οποία κατέρρευσε πρόσφατα λόγω κακοκαιρίας.

Το πρωινό περιλαμβάνει κατάβαση ραπέλ στους βράχους, επίσκεψη στο Μεγάλο Μετέωρο, φαγητό και “λούνα παρκ” Όλυμπος. Τελευταία οδηγική μέρα και οι Ελβετοί έχουν εξοικειωθεί 200% με την οδήγηση και τους Ελληνικούς δρόμους και δείχνουν να το διασκεδάζουν στο μέγιστο. Σε κάποια μικρή στάση εκδηλώνουν τον θαυμασμό τους για την χώρα μας τονίζοντας μας ότι ζούμε σε ένα μοτοσυκλετιστικό παράδεισο. Οδηγικό επιδόρπιο το φιδάκι που κατεβαίνει στο Λιτόχωρο μέσω Καρυας, και παράταξη μοτοσυκλετών για υποδοχή του προέδρου του HRC Ελβετιας, Mr Hiroshi Nomura. Το φινάλε για εμάς πέφτει το ίδιο βράδυ σε μια πανέμορφη εκδήλωση με ζωντανή ροκ μουσική, φαί και πολύ κέφι, όπου (προς τιμήν μας) όλοι οι συμμετέχοντες δηλώνουν την ικανοποίηση τους για την άρτια διοργάνωση και αφήνουν να εννοηθεί ότι θα μας ξανά επισκεφτούν και του χρόνου!

Η αυλαία για το υπόλοιπο γκρουπ πέφτει την επόμενη όπου πηγαίνουν με το μεγάλο κουτί -το λεωφορείο ντε- στην Θεσσαλονίκη, για να γνωρίσουν τις ομορφιές της πριν πετάξουν πίσω στην πατρίδα τους.

“Σούζα”, “Εντούρεν” και γιατί όχι, εις στο επανιδείν τρελοελβετοί!

ΥΓ: Φημολογείται ότι στην EICMA στο Μιλάνο θα παίζει κλιπάκι από το οδοιπορικό στην Ελλάδα. Αν είναι έτσι το MOTO θα το δει από κοντά και θα το σχολιάσει…

https://bit.ly/MOTO_673

Επικαιρότητα

ΕΕ-Κινητήρας εσωτερικής καύσης: Παράταση ζωής και μετά το 2035 με θεαματική αναδίπλωση

Αλλάζει τα σχέδιά της η Ευρώπη για τα ηλεκτρικά που δεν έβγαιναν από την αρχή

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

15/12/2025

Τελικά και εν μέσω πιέσεων κυρίως από Γερμανούς κατασκευαστές αλλά και από τον κατακλυσμό των ευρωπαϊκών αγορών από πιο προσιτά κινέζικα ηλεκτρικά η ΕΕ κάνει πίσω στην απαγόρευση πώλησης καινούργιων οχημάτων με θερμικούς κινητήρες από το 2035, σε ένα πλάνο που δεν έβγαινε από την αρχή.

Είχαμε πει αρκετές φορές πως το πλάνο της Ευρωπαϊκής Ένωσης της μείωσης του περιβαλλοντικού αντίκτυπου από τις μεταφορές δεν ήταν ρεαλιστικό αναφορικά με τα επιβατικά και ελαφριά επαγγελματικά οχήματα παρά τα δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ που έχουν ξοδέψει, ειδικά την τελευταία πενταετία, οι κατασκευαστές για την εξέλιξη τεχνολογιών σχετικών με τους ηλεκτρικούς κινητήρες και τις μπαταρίες και σε πολύ μικρότερο βαθμό οι κυβερνήσεις για τη δημιουργία των κατάλληλων υποδομών -δεν επαρκούν σε καμία περίπτωση. Δεν ήταν επίσης ρεαλιστικό αναφορικά με το στρατηγική που ακολουθήθηκε όπου όλο το βάρος έπεφτε σε μία τεχνολογία, την ηλεκτροκίνηση, ενώ ο θερμικός κινητήρας, ο οποίος μπορεί να αποτελέσει μέρος της λύσης -με την εξέλιξη ουδέτερων ανθρακικά καυσίμων-, αντιμετωπιζόταν εχθρικά.

Η αλλαγή αντικαθιστά τον αρχικά προτεινόμενο στόχο μείωσης CO₂ κατά 100% με έναν πιο ήπιο στόχο 90%, μειώνοντας την άμεση πίεση στις πωλήσεις νέων οχημάτων με κινητήρες βενζίνης και πετρελαίου, συμπεριλαμβανομένων και των μοτοσυκλετών, με την εξέλιξη να επιβεβαιώνεται σε γερμανικά έντυπα από τον Manfred Weber, πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

"Για τις νέες ταξινομήσεις από το 2035 και μετά, θα ισχύει πλέον υποχρεωτική μείωση CO₂ κατά 90% στους στόχους στόλου των κατασκευαστών αυτοκινήτων, αντί για 100%", δήλωσε ο Βέμπερ στην εφημερίδα. "Επίσης, δεν θα υπάρχει στόχος στο 100%, ούτε από το 2040 και μετά. Αυτό σημαίνει ότι η απαγόρευση των κινητήρων εσωτερικής καύσης, ουσιαστικά βγαίνει από το τραπέζι."

Παρότι οι κανονισμοί είναι διατυπωμένοι σε σχέση με τους μέσους όρους εκπομπών στόλου, για αυτοκίνητα και βαν, οποιαδήποτε απομάκρυνση από ένα σκληρό τέλος στους κινητήρες εσωτερικής καύσης επηρεάζει αναπόφευκτα και τις μοτοσυκλέτες. Τα τελευταία χρόνια, οι ρυθμιστικές αρχές της ΕΕ άφηναν να εννοηθεί ότι τα οχήματα κατηγορίας L (δίκυκλα) θα εντάσσονταν σταδιακά στο ίδιο νομικό πλαίσιο με τα τετράτροχα. Αυτή όμως η θεαματική αναδίπλωση δείχνει ότι οι Βρυξέλλες αναγνωρίζουν έστω και αργά, και έπειτα από πολλή πίεση, τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι κατασκευαστές και από τον κινέζικο ανταγωνισμό που κατακλύζει τις ευρωπαϊκές αγορές αλλά και την αδυναμία του κοινού να ανταπεξέλθει οικονομικά στα σαφώς ακριβότερα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Σε συνδυασμό με τις γεωπολιτικές εξελίξεις -και την πανδημία- τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα έχουν συμπαρασύρει και τις τιμές των συμβατικών μοντέλων -όχι μόνο στα αυτοκίνητα αλλά ειδικά εκεί- τα οποία έχουν ακριβύνει κατά 15%-30% σε σχέση με πριν από μία 5ετία.

Ο Weber τόνισε επίσης ότι η αλλαγή στέλνει ένα σημαντικό μήνυμα "σε ολόκληρη την αυτοκινητοβιομηχανία και διασφαλίζει δεκάδες χιλιάδες βιομηχανικές θέσεις εργασίας", μετά από μήνες αντιδράσεων από πολλούς κατασκευαστές, μεταξύ των οποίων οι Volkswagen, Stellantis, Renault, Mercedes-Benz και BMW, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι οι καταναλωτές θα πρέπει να καθορίσουν τελικά τον ρυθμό μετάβασης στην ηλεκτροκίνηση.

Για τη βιομηχανία της μοτοσυκλέτας, η κίνηση αυτή μειώνει αισθητά την πίεση προς τους κατασκευαστές να προωθήσουν άμεσα τον πλήρη εξηλεκτρισμό στις εκθέσεις, πριν η τεχνολογία είναι πραγματικά έτοιμη και ώριμη για μαζική υιοθέτηση, ειδικά σε μια αγορά που συνεχίζει να δείχνει σχεδόν μηδενική ζήτηση για ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες.

Η ευρωπαϊκή αυτή αναδίπλωση ενδέχεται να παρασύρει και άλλες αγορές με πρώτο το Ηνωμένο Βασίλειο που τυπικά δεν δεσμεύεται από τις αποφάσεις των Βρυξελλών αλλά είχε εναρμονιστεί με τις πολιτικές τους. Μια τόσο μεγάλη αλλαγή όμως ασκεί αναπόφευκτα έντονη πίεση στη βρετανική κυβέρνηση να ακολουθήσει, ενδεχομένως βάζοντας στο στόχαστρο και την απαγόρευση των θερμικών κινητήρων το 2030 που είχε θέσει η ίδια , η οποία έτσι κι αλλιώς δεν κάλυπτε τις μοτοσυκλέτες. Και εκεί αναμένονται αντιδράσεις γιατί οι εγχώριοι κατασκευαστές είχαν επενδύσει δισεκατομμύρια ευρώ προς αυτή την κατεύθυνση και τώρα βλέπουν ότι αυτές οι επενδύσεις απαξιώνονται.

Ο Peter Golding, CEO της βρετανικής FleetCheck, συμφωνεί ότι η επικείμενη κίνηση της ΕΕ μπορεί γρήγορα να εξελιχθεί σε πονοκέφαλο για την βρετανική κυβέρνηση: "Οποιαδήποτε μέτρα, φυσικά, θα ασκήσουν τεράστια πίεση στη κυβέρνηση να ευθυγραμμιστεί", δήλωσε ο Γκόλντινγκ. "Η ΕΕ είναι η μαζική αγορά δίπλα μας και είναι δύσκολο να αντισταθείς στην ευθυγράμμιση πολιτικών σε βασικούς τομείς, ειδικά όταν πρόκειται για έναν κρίσιμο κλάδο της οικονομίας όπως η κατασκευή οχημάτων."

Προσθέτει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο ήδη δυσκολεύεται να πετύχει τα ορόσημα της εντολής ZEV (Zero Emission Vehicle), χαρακτηρίζοντας τις χαμηλές επιδόσεις των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, βαν και μοτοσυκλετών ως προειδοποιητικό σημάδι. "Αποτυγχάνουμε να πιάσουμε τα ενδιάμεσα στάδια που έχουν τεθεί για την ηλεκτροκίνηση με τον ρυθμό που θα ήθελε η κυβέρνηση", ανέφερε, δείχνοντας ως βασικά εμπόδια την πρόσβαση σε φόρτιση και τις πρόσφατες φορολογικές αλλαγές."Ο στόχος του 2030 στο Ηνωμένο Βασίλειο αποδείχθηκε μη ρεαλιστικός και η αναθεώρηση του 2035 για τα υβριδικά δείχνει ήδη πως ίσως και αυτή να είναι ανέφικτη."

Με τη μοτοσυκλέτα να αποτελεί για πολύ κόσμο ένα βαθιά συναισθηματικό καταναλωτικό προϊόν, η αγορά ηλεκτρικών μοτοσυκλετών φανερώνει ότι ο κλάδος δεν είναι έτοιμος για μια μαζική μετάβαση στην μπαταρία. Παρά την σειρά πλεονεκτημάτων της ηλεκτροκίνησης, ανά περιπτώσεις, όπως η αθόρυβη αστική κινητικότητα μηδενικών εκπομπών, η μοτοσυκλέτα αποτελεί έναν πολυδιάστατο κόσμο και ελπίζουμε ότι η βενζίνη θα παραμείνει μαζί μας για όσο το δυνατόν περισσότερο, για να συνεχίσει να τον τροφοδοτεί και να τον αρωματίζει.