Ανατρεπτική πατέντα της Suzuki

Ετοιμάζει μακρυψάλιδη supersport
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

13/2/2019

Η Suzuki κατέθεσε μια νέα πατέντα που ανατρέπει τους μέχρι σήμερα συμβατικούς κανόνες σχεδιασμού των πλαισίων. Βασικός στόχος των σχεδιαστών είναι να επιτύχουν όσο μικρότερο μεταξόνιο γίνεται και ταυτόχρονα να έχουν όσο μεγαλύτερου μήκους ψαλίδι μπορούν. Τα μακριά σε μήκος ψαλίδια είναι γνωστό πως βελτιώνουν την πρόσφυση του πίσω ελαστικού, καθώς ομαλοποιούν  την κίνηση της ανάρτησης και μειώνουν τις επιπτώσεις από την τάση της αλυσίδας όταν ανοίγεις το γκάζι. Τόσο στους αγώνες αυτοκινήτου, όσο και στους αγώνες μοτοσυκλετών, οι σχεδιαστές προσπαθούν πάντα να εξαντλήσουν τα όρια των κανονισμών που αφορούν το μέγιστο επιτρεπτό μήκος των ψαλιδιών. Στα αυτοκίνητα αφορά το μετατρόχιο και στις μοτοσυκλέτες αφορά την σχέση του μεταξονίου με το μήκος του ψαλιδιού. Πρώτη η Yamaha με το R1 του 1998 προσπάθησε να αυξήσει όσο περισσότερο γινόταν το μήκος του ψαλιδιού, μειώνοντας ταυτόχρονα το μεταξόνιο της μοτοσυκλέτας. Για να το επιτύχει αυτό η Yamaha, άλλαξε τον σχεδιασμό των αξόνων του κιβωτίου ταχυτήτων, παρουσιάζοντας το Tri Axis, ώστε να μειώσει το μήκος του κινητήρα. Αντί δηλαδή οι άξονες με τα γρανάζια του κιβωτίου ταχυτήτων να είναι ο ένας πίσω από τον άλλον, στο R1 ήταν ακτινικά τοποθετημένοι και το κιβώτιο ταχυτήτων βρισκόταν πάνω από το ύψος του στροφάλου. Αυτή η σχεδίαση ακολουθήθηκε τα επόμενα χρόνια με μικρές παραλλαγές, απ’ όλους τους κατασκευαστές σπορ μοτοσυκλετών, όχι μόνο για τα τερακύλινδρα supersport 600 και superbike 1000, αλλά ακόμα και για μικρότερου κυβισμού δικύλινδρα ένα σειρά.

Πριν και μετά την Yamaha R1, είχαν προσπαθήσει να βρουν λύση στο πρόβλημα των επιπτώσεων της τάσης της αλυσίδας η Bimota και BMW (τότε είχε στην ιδιοκτησία της και την Husqvarna), τοποθετώντας τον άξονα του ψαλιδιού ομόκεντρα με τον άξονα του γραναζιού κίνησης.

Όμως τώρα η Suzuki φαίνεται πως θέλει να ανατρέψει τα πάντα, τοποθετώντας τον άξονα του ψαλιδιού πολύ πιο μπροστά από τον άξονα του γραναζιού κίνησης! Για να γίνει αυτό, άλλαξε και τον σχεδιασμό του κινητήρα, όπου το κιβώτιο ταχυτήτων έχει τοποθετηθεί κάτω από τον στρόφαλο και η κυλινδροκεφαλή είναι οριζόντια, στο σημείο δηλαδή που βρίσκεται συνήθως η τροφοδοσία και το φιλτροκούτι.

Πράγματι, με αυτόν το τρόπου το μήκος του ψαλιδιού είναι πραγματικά τεράστιο σε σχέση με το συνολικό μεταξόνιο της μοτοσυκλέτας. Όμως να μας επιτρέψετε να είμαστε πολύ σκεπτικοί σχετικά με τα υπόλοιπα προβλήματα που δείχνει να έχει αυτή η σχεδίαση ΑΝ αφορά μοτοσυκλέτα υψηλών επιδόσεων. Μιλάμε φυσικά για τον περιορισμένο χώρο που αφήνει για την τροφοδοσία  του κινητήρα. Ξέρουμε πολύ καλά πως οι αυλοί κάθετης ροής και τα μεγάλου όγκου φιλτροκούτια είναι μονόδρομος για όποιον θέλει να σχεδιάσει έναν κινητήρα υψηλής απόδοσης. Τέτοια άνεση χώρου δεν υπάρχει στα σχέδια αυτής της πατέντας. Επίσης, η τοποθέτηση της κεφαλής του κινητήρα πίσω από τον λαιμό του πλαισίου και με τους δοκούς να αγκαλιάζουν την κεφαλή, σημαίνει πως το πλάτος της μοτοσυκλέτας θα είναι τεράστιο αν πρόκειται για τετρακύλινδρη εν σειρά. Ακόμα και αν είναι δικύλινδρη εν σειρά, πάλι θα έχει το πλάτος τετρακύλινδρης τουλάχιστον. Από την άλλη μεριά, αν αυτή η πατέντα δεν αφορά κάποια μοτοσυκλέτα υψηλών επιδόσεων, τότε ποιο είναι το όφελος ενός τόσο μακρύ ψαλιδιού;  

 

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani
JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.

Ετικέτες