Αντίο Giorgio Minarelli - Πέθανε ο γιος του ιδρυτή της Motori Minarelli

Πλήρης ημερών σε ηλικία 91 ετών
Αντίο Giorgio Minarelli
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

31/1/2023

Στις 26 Ιανουαρίου 2023 απεβίωσε ο Giorgio Minarelli, ο γιος του Vittorio που ίδρυσε τη Motori Minarelli στην Μπολόνια το 1956, και ηγετική μορφή της εταιρείας μέχρι την πώληση της στη Yamaha το 2001.

Ο Giorgio Minarelli ξεκίνησε να δουλεύει στην οικογενειακή επιχείρηση το 1980, και μετά από τον θάνατο του πατέρα του ηγήθηκε της εταιρείας. Η Motori Minarelli, μια ιστορική ιταλική εταιρεία, έγινε συνώνυμη με την κατασκευή κινητήρων μικρού κυβισμού που φορέθηκαν σε πολλές μοτοσυκλέτες και scooter. Έχοντας στο ενεργητικό της και αρκετά ρεκόρ ταχύτητας, η Minarelli κατέχει και 4 Παγκόσμιους Τίτλους και 30 νίκες σε Πρωταθλήματα Μοτοσυκλέτας, μεταξύ 1978 και 1981.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ο Giorgio υπέγραψε συμφωνία για μια κοινή επιχειρηματική κίνηση, για την παραγωγή τετράχρονων κινητήρων και κινητήρων με αυτόματη μετάδοση για τα scooter της ιαπωνικής εταιρείας, ανεβάζοντας την αξία της εταιρείας πολύ ψηλά σε παγκόσμιο επίπεδο. Ση συνέχεια, τον Νοέμβριο του 2001 η Yamaha εξαγόρασε τη Minarelli, και είκοσι χρόνια αργότερα, το 2020, η Fantic Motor αγόρασε όλες τις μετοχές της Minarelli από τη Yamaha. Αξίζει να σημειωθεί πως επί των καλών ημερών με τη Yamaha η Minarelli κατασκεύαζε περί τους 450.000 κινητήρες σε ετήσια βάση!

Μετά την εξαγορά της εταιρείας από τη Yamaha, ο Giorgio αφιερώθηκε στο δεύτερο πάθος του, που ήταν η τέχνη

Ετικέτες

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”