Australian tour 2015: Στο μεγάλο νησί του Νότου

19/8/2015

Στο νότο της Αυστραλίας

Στην πόλη Perth παρέμεινα τρεις ολόκληρες μέρες. Εκτός από μια σύντομη γνωριμία με την πρωτεύουσα της πολιτείας Western Australia, ήθελα να αποτινάξω μακριά την κούραση των χιλιομέτρων της δυτικής ακτογραμμής και να ετοιμαστώ για το επόμενο σκέλος του "Australian tour 2015", την οριζόντια διάσχιση της Αυστραλίας – από την Perth που ήμουν, είχα να οδηγήσω 3.000 χιλιόμετρα ως την Adelaide.
Παράλληλα, ρίχνοντας μια πρόχειρη ματιά στην μαύρη ΚΤΜ, διαπίστωσα πως δεν χρειαζόταν κάποια "φροντίδα" μετά από 11.150 χλμ. ταξιδιού. Έτσι, με ξεκούραστο κορμί, ανεβασμένη ψυχολογία και ετοιμοπόλεμη μοτοσυκλέτα, ξεκίνησα να ενώσω οδικά την δυτική με την ανατολική Αυστραλία, οδηγώντας πάνω στην διαδρομή που είχε ακολουθήσει πρώτος το 1841 ο τολμηρός Άγγλος εξερευνητής Edward John Eyre. Όπως καταλαβαίνετε, στον συγκεκριμένο οδικό άξονα δόθηκε τιμητικά το όνομα του πρωτοπόρου εξερευνητή (Eyre Hwy).

Πέντε υπήρξαν τα δυνατά περιστατικά που κατέγραψα στο "ημερολόγιο καταστρώματος" του Eyre Hwy. Το απρόσμενο κύμα ψύχους που έφτασε στα νότια παράλια της Αυστραλίας από την Ανταρκτική –για μια ολόκληρη μέρα οδηγούσα με θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν. Η διάσχιση της μεγαλύτερης ασφαλτοστρωμένης ευθείας της αυστραλιανής ηπείρου: είχε μήκος 146,6 χιλιόμετρα και βρισκόταν στη διαδρομή Balladonia – Caiguna. Η κωμόπολη Kimba, που ήταν ακριβώς στα μέσα της οριζόντιας διάσχισης της Αυστραλίας – δεν παρέλειψα να φωτογραφηθώ μπροστά στην σχετική ενημερωτική πινακίδα. Τα πανύψηλα βράχια Bunda Cliffs, που γκρεμίζονταν απότομα από ύψος 90 μέτρα μέσα στα νερά του Νότιου Παγωμένου Ωκεανού. Και φυσικά, η διάσχιση της άνυδρης περιοχής Nullarbor Plan – η λέξη "nulla arbor" σημαίνει στα λατινικά "κανένα δέντρο" και δικαιολογημένα δόθηκε στην περιοχή, αφού δέντρο δεν υπήρχαν ούτε για δείγμα…

Με την άφιξή μου στην πόλη Port Augusta (300 χλμ. βόρεια της Adelaide), η τρομερή αυστραλιανή έρημος αποτελούσε πια παρελθόν. Ναι, τα δύσκολα χιλιόμετρα στο μεγάλο νησί του Νότου είχαν περάσει. Από εδώ και πέρα, όλα θα ήταν αρκετά πιο εύκολα και ξεκούραστα…

Ο μεγάλος του ωκεανού δρόμος

Προσεγγίζοντας την Adelaide, την πρωτεύουσα της πολιτείας South Australia, τα ατελείωτα χιλιόμετρα της περιπλάνησής μου στην καρδιά της Αυστραλίας είχαν τελειώσει. Τρία μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας (Adelaide, Μελβούρνη, Καμπέρα) ήταν οι επόμενοι -και καθοριστικότεροι- σταθμοί στο "Australian tour 2015", που μετρούσε πλέον τα τελευταία του χιλιόμετρα.

Η Adelaide, που ιδρύθηκε το 1836 με σκοπό να αποτελέσει το διοικητικό κέντρο όλης της νότιας Αυστραλίας, χαρακτηριζόταν από ένα αρκετά σύγχρονο αστικό προφίλ, ενώ η φίλη Ελένη Βάσσου έμελλε να μου χαρίσει τις καλύτερες αναμνήσεις από την πόλη της.
Ταξιδεύοντας από την Adelaide στην Μελβούρνη, την σκυτάλη του ταξιδιού πήρε κατόπιν ο παραθαλάσσιος οδικός άξονας "Great Ocean Road" (G.O.R.). Μετά την εμπειρία της αυστραλιανής ερήμου, σειρά είχε ο Νότιος Ωκεανός να καλωσορίσει τον δίτροχο ταξιδιώτη του κόκκινου νησιού. Απολύτως σίγουρη για την ομορφιά και τη γοητεία της, η μεγάλη θάλασσα του νότου βάλθηκε εδώ να με αποπλανήσει με δαντελωτές ακτογραμμές, κλειστούς απάνεμους κόλπους, βατές και άγριες παραλίες, βραχώδεις σχηματισμούς (Loch Ard Gorge, London Bridge, Twelve Apostles) και έναν καταπράσινο μανδύα που κυλούσε μέχρι τα κύματα.

Με σήμα κατατεθέν τους φημισμένους βραχώδεις σχηματισμούς Twelve Apostles, ο G.O.R. αντιπροσώπευε έναν περίτεχνο πίνακα ζωγραφικής με έντονες πινελιές πρασίνου, αρμονικά συνδυασμένες με το απέραντο γαλάζιο του ωκεανού. Δικαίως χαρακτηρίζεται ως η θεαματικότερη παραθαλάσσια διαδρομή της Αυστραλίας.
Στην Μελβούρνη, τα πάντα "μύριζαν" Ελλάδα. Και όχι άδικα, αφού στην δεύτερη πολυπληθέστερη πόλη της Αυστραλίας βρίσκεται η μεγαλύτερη ελληνική κοινότητα της χώρας, με περισσότερους από 350.000 ομογενείς, σε σύνολο περίπου 700.000 Ελλήνων που υπάρχουν σ’ όλη την Αυστραλία.

Θερμή όσο και αξέχαστη υπήρξε η υποδοχή που έτυχα από τον Παναρκαδικό Σύλλογο της Μελβούρνης "Κολοκοτρώνης", αλλά και απ’ όλη γενικά την τοπική ομογενειακή κοινότητα. Ζεστές αγκαλιές, λουκούλλεια τραπεζώματα στην ελληνική συνοικία Oakleigh, συνεντεύξεις σε ραδιόφωνα, δημοσιεύματα σε εφημερίδες και συνάντηση με την Ελληνίδα Πρόξενο της Μελβούρνης ήταν τα γεγονότα που γέμισαν τις τέσσερεις μέρες που παρέμεινα στην "Marvelous Melboune", μια πόλη που δικαίως καυχιέται για την υψηλή ποιότητα ζωής που προσφέρει στους 4.500.000 κατοίκους της…

Συνέχεια στην Νέα Ζηλανδία

Κτισμένη 580 χιλιόμετρα μακριά από την Μελβούρνη –και μόλις 280 χλμ. νοτιοδυτικά του Σύδνεϋ– η Καμπέρα, η πρωτεύουσα της Αυστραλίας, ήταν το τελευταίο αστικό κέντρο που έμελλε να επισκεφθώ πριν ολοκληρώσω το "Australian tour 2015". Αποχαιρετώντας την Μελβούρνη, το κοντέρ της ΚΤΜ 1050 είχε καταγράψει περισσότερα από 17.200 χιλιόμετρα, ενώ το ημερολόγιο του ταξιδιού πλησίαζε στην 40η σελίδα του.

Ο ευθυτενής οδικός άξονας Hume Hwy που ανέλαβε να με μεταφέρει στην διοικητική καρδιά της χώρας, κυριολεκτικά με κοίμισε. Σωτήριες στάθηκαν ευτυχώς οι φιλότιμες προσπάθειες της τοπικής φύσης, που με τα απεριόριστα χρώματα της παλέτας της, κατάφερε να ομορφύνει λίγο το σκηνικό της διαδρομής και να μετριάσει -εν μέρει- την ανία της οδήγησης.

Όπως στα άλλα αστικά κέντρα της Αυστραλίας, έτσι και στην Καμπέρα, ο τοπικός ομογενειακός πληθυσμός με αγκάλιασε με θέρμη και φρόντισε να μου χαρίσει όμορφες αναμνήσεις από παρουσία μου στην πόλη. Με ξεναγό τον αντιπρόεδρο της τοπικής ελληνικής κοινότητας κ. Πωλ Λεβεντή, έμαθα και γνώρισα ενδιαφέροντα πράγματα και καταστάσεις από την πολύχρονη παρουσία των Ελλήνων της αυστραλιανής πρωτεύουσας.

Ο ελληνορθόδοξος ναός του Αγίου Νικολάου και η λέσχη "HELLENIC CLUB", εκτός από ύψιστα σημεία αναφοράς της τοπικής ελληνικής κοινότητας, αποτελούν παράλληλα κι έναν ισχυρό συνδετικό κρίκο μεταξύ των 8.000 Ελλήνων της Καμπέρα.
Και φυσικά, η μαύρη ΚΤΜ δεν παρέλειψε να με οδηγήσει στο Παλαιό Κοινοβούλιο, στο μνημείο "Australian Memorial War", στη Νέα Βουλή και στην Εθνική Βιβλιοθήκη, στα πιο φημισμένα αξιοθέατα της αυστραλιανής μητρόπολης…

Μπορεί η τελευταία μέρα του ταξιδιού να μην είχε πολλά χιλιόμετρα, μου επιφύλασσε όμως δυνατά συναισθήματα, όμορφες εικόνες και ανεξίτηλες αναμνήσεις. Με την επιστροφή μου στο Σύδνεϋ, έπεφταν οι τίτλοι της ταξιδιωτικής ταινίας δρόμου "Australian tour 2015", αυτό όμως δεν σήμαινε ότι η παρουσία μου στην ήπειρο της Ωκεανίας είχε τελειώσει.
Το αεροπορικό εισιτήριο Σύδνεϋ-Auckland που κρατούσα στα χέρια, σε λίγες μέρες θα με μετέφερε στους δρόμους της Νέας Ζηλανδίας. Εκεί, στην σέλα μιας απαστράπτουσας Harley Davidson, θα ξεκινήσω το "New Zealand Tour". Και το ταξίδι στους μακρινούς αντίποδες της γης συνεχίζεται…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_668

Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

Ο Sam Sunderland θα επιχειρήσει να σπάσει το ρεκόρ ταχύτερου γύρου του κόσμου με μοτοσυκλέτα, καθώς σχεδιάζει να διασχίσει 15 χώρες και πέντε ηπείρους σε 19 ημέρες, καταρρίπτοντας αυτό που υπάρχει σήμερα.

Η απόπειρα αυτή μόνο εύκολη δεν θα είναι για τον Άγγλο αναβάτη, αφού θα πρέπει να καλύπτει καθημερινά απόσταση μεγαλύτερη από το μήκος του Ηνωμένου Βασιλείου, δηλαδή περίπου 1.600 χιλιόμετρα και σκεφτείτε ότι αυτό πρέπει να το κάνει για 19 ημέρες σερί.

Το τρέχον ρεκόρ το κατέχει το ζεύγος Kevin και Julia Sanders από το 2002, αφού διέσχισαν 31.319 χιλιόμετρα σε 19 ημέρες, 8 ώρες και 25 λεπτά, πάνω στη σέλα μίας BMW 1200 GS.

Είναι γνωστό πως οι αναβάτες του Dakar διακρίνονται για την αντοχή και την επιμονή τους, έτσι και ο Sunderland που μάλιστα έχει ανέβει δύο φορές στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου στον θρυλικό αγώνα πρέπει να δείξει μεγάλη ψυχική και σωματική αντοχή, ώστε να καλύψει τεράστιες αποστάσεις σε καθημερινή βάση.

Ο Sunderland δήλωσε: “Ξέρω ότι αυτή η πρόκληση θα με δοκιμάσει μέχρι το μεδούλι - σωματικά και ψυχικά. Θα υπάρξουν μέρες που θα είμαι εκεί έξω για 15 ή 16 ώρες στο κρύο και τη βροχή, τη ζέστη και την υγρασία, παλεύοντας με τον άνεμο, παλεύοντας με την εξάντληση και την ψυχική κόπωση. Αυτό, συν το jetlag και τις τρελές ζώνες ώρας - θα είναι σκληρό. Αλλά αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο το κάνω. Ευδοκιμώ στο άγνωστο - ανακαλύπτω τα πράγματα καθώς προχωράω. Δεν είμαι εδώ απλά για να σπάσω το ρεκόρ. Θέλω να θέσω έναν νέο πήχη, έναν πήχη που θα κάνει τον επόμενο να τον κερδίσει πραγματικά, όπως πρέπει να κάνω εγώ τώρα”.

Το ταξίδι του Sunderland θα ξεκινήσει τον Σεπτέμβριο από το Λονδίνο και θα κατευθυνθεί στην ηπειρωτική Ευρώπη προς την Τουρκία, ενώ στη συνέχεια κατευθύνεται στην καρδιά της Μέσης Ανατολής, διανύοντας περίπου 1.900 χιλιόμετρα από τη Σαουδική Αραβία έως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Μετά από μία μεγάλη μεταφορά του ίδιου και της μοτοσυκλέτας του με άλλο μέσο, κάτι που επιτρέπεται από τους κανονισμούς για το ρεκόρ, θα βρεθεί στην απομακρυσμένη ύπαιθρο της Αυστραλίας και τα μαγευτικά τοπία της Νέας Ζηλανδίας. Από εκεί, θα κατευθυνθεί βόρεια για να αντιμετωπίσει τις ΗΠΑ και τον Καναδά, ενώ μετά θα πάει στο Μαρόκο, προτού γυρίσει πίσω στην Ευρώπη και έπειτα στο Λονδίνο, όπου και ξεκίνησε.

Σύμφωνα με τους κανόνες, το επίσημο ρολόι σταματά κατά την διάρκεια διάσχισης των ωκεανών και μετράει μόνο ο “καθαρός” χρόνος. Οι κανόνες αναφέρουν επίσης ότι το ταξίδι του Sam πρέπει να είναι συνεχές και να ακολουθεί μία μόνο κατεύθυνση γύρω από τον πλανήτη. Πρέπει να ξεκινήσει και να τερματίσει στην ίδια τοποθεσία, να αγγίξει δύο αντιποδικά σημεία (τοποθεσίες στη γη που είναι διαμετρικά αντίθετες μεταξύ τους) και να καλύψει τουλάχιστον 28.970 χιλιόμετρα. Όλα αυτά πρέπει να τα κάνει με την ίδια μοτοσυκλέτα, που στην περίπτωση του Sunderland είναι μία Triumph 1200 Rally Explorer.

Ο Βρετανός Kevin Sanders, κάτοχος του ρεκόρ, δήλωσε "Τα ρεκόρ είναι για να σπάνε. Εμείς το κάναμε αυτό πριν από είκοσι και πλέον χρόνια - ο Sam θα αντιμετωπίσει ένα σύνολο νέων προκλήσεων σε σύγκριση με τότε". Μάλιστα το ζεύγος Sanders βοηθούν τον Sunderland, παρέχοντας του πληροφορίες, δείχνοντας έτσι έμπρακτα την μοτοσυκλετιστική αλληλεγγύη.

Υπενθυμίζουμε πως τόσο ο Sam Sunderland, όσο και ο Jonny Walker θα αγωνιστούν στο Romaniacs 2025 που θα διεξαχθεί 22 έως 26 Ιουλίου και μάλιστα θα είναι στην ίδια κατηγορία με τον “δικό” μας Κίμωνα Καράμπελα, όπως είχατε διαβάσει και εδώ.