Body kit για KTM 390 Adventure by C-Racer!

Μεταμόρφωση
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

28/4/2021

Είναι εντυπωσιακό το πώς μερικές απλές αλλαγές μπορούν να σου μεταμορφώσουν την μοτοσυκλέτα και να την κάνουν εντελώς διαφορετική. Η C-Racer ανέλαβε το δικό μας 390 και αλλάζοντας λίγα, μεταμορφώνονται πολλά.

Μπορεί στην χώρα μας η εταιρία C-Racer να μην είναι πολύ γνωστή, όμως στο εξωτερικό έχει καταφέρει να εδραιωθεί πλήρως στην αγορά των μετατροπών και του customizing. Εκτός από τα universal kit που κατασκευάζει, η C-Racer κατασκευάζει βελτιωτικά κιτ εμφάνισης για πάρα πολλά μοντέλα της αγοράς και φυσικά ένα από αυτά είναι και για το ΚΤΜ 390 Adventure. Φυσικά δεν είπαμε όχι ώστε η μοτοσυκλέτα μας να μεταλλαχτεί, με ένα κιτ πλαστικών που είναι έτοιμο και διαθέσιμο προς πώληση.

Όλο το σετ έτοιμο για τοποθέτηση με εξαιρετικής ποιότητα πλαστικά, τα οποία βιδώνουν πολύ εύκολα στις υπάρχουσες βάσεις της μοτοσυκλέτας χωρίς καμία μετατροπή. Φυσικά μπορείς να αγοράσεις ξεχωριστά το κάθε κομμάτι

 

Έτσι η μοτοσυκλέτα βρέθηκε στον χώρο της C-Racer και οι ίδιοι οι άνθρωποι της εταιρείας μας τοποθέτησαν τα αξεσουάρ, κάτι που ήταν πανεύκολο και μπορεί να κάνει ο καθένας με πολύ απλά εργαλεία. Αξίζει να πούμε ότι από λάθος συνεννόηση στο χρώμα, τοποθετήθηκε το κιτ για το μαύρο, αλλά μας άρεσε τόσο πολύ που τελικά το αφήσαμε και σας το παρουσιάζουμε.!

Αφαιρέθηκε, λοιπόν, το εμπρός φτερό και αντικαταστάθηκε με αυτό της C-Racer, κάτι που μας έβαλε σε σκέψεις στην αρχή αλλά όταν τοποθετήθηκε συμφωνήσαμε απόλυτα με την επιλογή. Βέβαια να πούμε ότι από μπροστά όταν το κοιτάς μοιάζει λίγο άδειο, αλλά σαν σύνολο είναι πολύ πιο όμορφο και έχει πολύ πιο Adventure όψη. Το χειμώνα θα επανέλθουμε για το αν πετάει νερά, αλλά έχεις την δυνατότητα να τοποθετήσεις και το εργοστασιακό φτερό.

Το κιτ του εμπρός μέρους περιλαμβάνει μικρό φτερό ψηλό, μισό φτερό στην πίσω πλευρά και πλαϊνά πλαστικά ανάμεσα στην μάσκα και το ρεζερβουάρ. Είναι μαύρα η λευκά βαμμένα και υπάρχει και σετ με αυτοκόλλητα

 

Αφαιρέθηκε επίσης και το πίσω φτερό μαζί με το προστατευτικό της αλυσίδας και τοποθετήθηκε άλλο, το οποίο προστατεύει το αμορτισέρ πολύ πιο αποτελεσματικά, ενώ το ύψος του δεν δείχνει ότι θα συνάψει στενές σχέσεις με την κάτω πλευρά της μοτοσυκλέτας σε περίπτωση που η ανάρτηση εξαντλήσει όλη την διαδρομή της. Τα προστατευτικά των μαρσπιέ και της αλυσίδας είναι γερά και ανθεκτικά, ενώ βγαίνουν και σε μαύρο χρώμα.

Όμορφα τα προστατευτικά των μαρσπιέ και του προστατευτικού της αλυσίδας που υπάρχουν και σε μαύρο χρώμα

 

Όμως η μεγάλη αλλαγή στην εμφάνιση προήλθε από την τοποθέτηση των πλαστικών ανάμεσα στην εμπρός πλευρά του ρεζερβουάρ και τον προβολέα, που ουσιαστικά “γέμισαν” το κενό που υπήρχε και “μεγάλωσαν” στην μοτοσυκλέτα. Όπως είπαμε και παραπάνω τα αυτοκόλλητα ήταν για το μοντέλο που παράγεται σε μαύρο πορτοκαλί χρώμα, αλλά μας άρεσαν και για αυτό τα τοποθετήσαμε μέχρι να μας έρθουν τα σωστά. Είναι πολλά τα αυτοκόλλητα και ίσως το “φορτώνουν” πολύ, αλλά έχεις την επιλογή να βάλεις εσύ όσα θες, καθώς τα πλαστικά είναι μαύρα η λευκά με πολύ ποιοτικό γυαλιστερό πλαστικό που ακόμα και σκέτα είναι πανέμορφα.

Προέκταση της βάσης του σταντ για καλύτερη στήριξη

 

Μικρές και πετυχημένες λεπτομέρειες είναι η επέκταση στη βάση του σταντ που αυξάνει την σταθερότητα, αλλά και η προσθήκη του πλαστικού στην βίδα ρύθμισης του ύψους της ζελατίνας, που επιτρέπει πλέον να την ρυθμίζεις με το χέρι. Επίσης αντικαταστάθηκε και η βάση στήριξης της πινακίδας με μια μακρύτερη που ουσιαστικά λειτουργεί σαν προέκταση του πίσω φτερού και στόχο έχει να μην λερώνει τόσο πολύ την πίσω πλευρά της μοτοσυκλέτας, ενώ είναι πολύ πιο όμορφη.

Το πλαστικό καπάκι αντικαθιστά την σέλα του συνεπιβάτη και βιδώνει στις βάσεις των χειρολαβών, δημιουργώντας έναν μικρό αποθηκευτικό χώρο

 

Αφήσαμε για το τέλος τον "κοκοβιό" (οι παλιοί στρητάδες το θυμούνται). Είναι το πλαστικό κάλυμμα της πίσω σέλας που ουσιαστικά την καταργεί και δημιουργεί έναν μικρό αποθηκευτικό χώρο που κλείνει σωστά και ανοίγει πανεύκολα με ένα ειδικό κλειδάκι. Βέβαια για την τοποθέτηση του απαιτείται να αφαιρεθούν οι πίσω χειρολαβές, καθώς στηρίζεται στις βάσεις τους και βιδώνει εκεί. Από την άλλη δεν επιτρέπει την αντικατάσταση της σέλας με την comfort που είναι ενιαία.

Η βίδα που αλλάζει θέση στην ζελατίνα αντικαταστάθηκε με μια που διαθέτει πλαστική χειρολαβή και σφίγγει πλέον με το χέρι

 

Πλέον η μοτοσυκλέτα κυκλοφορεί στους δρόμους και πραγματικά τραβάει τα βλέμματα όσο ποτέ άλλοτε, ειδικά από του κατόχους 390 που σταματούν για να μάθουν "πώς μεταμορφώθηκε έτσι." Στο δρόμο δεν είχαμε κάποιο θέμα με την σταθερότητα, η οποία επηρεάστηκε ελάχιστα στην περιοχή των 135km/h, αλλά χωρίς να είναι κάτι άξιο αναφοράς. Μόλις παραλάβουμε τα λευκά αυτοκόλλητα θα επανέλθουμε, ενώ έχουμε κιόλας τοποθετήσει την comfort σέλα που μεταμόρφωσε ακόμα περισσότερο την μοτοσυκλέτα

Όμορφο και πρακτικό το πίσω φτερό που γλιτώνει από λάσπες το αμορτισέρ

 

Περισσότερες πληροφορίες

https://c-racer.com/store/

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 9ο - Στον δρόμο της επιστροφής [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 κατευθύνονται προς Montreal
SYM Arctic Route 2025 - Κωνσταντίνος Μητσάκης - SYM ADXTG 400
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται στην επιστροφή του SYM Arctic Route 2025, αυτή τη φορά με κατεύθυνση ανατολικά στον δρόμο προς το Montreal.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την όγδοη του ανταπόκριση:

“Αποχαιρετώντας την Dawson City, το αξιόπιστο SYM ADXTG 400 ξεκινούσε τη μεγάλη επιστροφή για Montreal. Για να φτάσω όμως στην ανατολική πλευρά της τεράστιας βορειοαμερικανικής χώρας είχα να διανύσω περί τα 6.200 χλμ., με την κόκκινη διαδρομή του χάρτη να ακολουθεί – σε αντίθετη όμως κατεύθυνση – την ίδια ακριβώς πορεία που είχα υιοθετήσει για να φτάσω ως εδώ. Πάμε τώρα ανατολικά…

Μέσα στις επόμενες ημέρες, ταξιδεύοντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες κατά μήκος της διαδρομής Dawson City – Whitehorse – Edmonton – Regina – Winnipeg – Thunder Bay – Toronto, βρέθηκα σχετικά ξεκούραστα στον προθάλαμο του Ανατολικού Καναδά. Καθοδόν, τα εξαίσια ορεινά τοπία των Rocky Mountains ομόρφυναν τη ματιά μου, αλλά οι βασανιστικές ευθείες των απέραντων πεδιάδων δοκίμασαν τις αντοχές μου…

Στην πόλη Regina, η αξιολάτρευτη οικογένεια του Γιώργου και της Λίτσας Ντούλια μού ξανάνοιξε την φιλόξενη αγκαλιά της, ενώ στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου δεν έπληξα διόλου: απόλαυσα έναν εξαιρετικό φραπέ στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το δεύτερο της αλυσίδας MIKEL COFFEE που λειτουργεί στην Regina), θαύμασα στο μουσείο Royal Saskatchewan Museum τον Τυραννόσαυρο Scotty (τον μεγαλύτερο και γηραιότερο Τυραννόσαυρο του κόσμου), επισκέφθηκα την ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Παύλου, συνευρέθηκα με αρκετούς Έλληνες της τοπικής ομογένειας και άλλαξα (μετά από 14.300 χλμ.) το πίσω ελαστικό του SYM ADXTG 400. Παρεμπιπτόντως, το ελαστικό μού στάλθηκε από το Montreal και ήταν δώρο του επιστήθιου φίλου Νίκο Μανούσο! Nik σε ευχαριστώ πολύ, είσαι αρχηγός…    
 
Η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνου εκτέλεσε (και πάλι) χρέη οικοδεσπότη στην πόλη Winnipeg. Έχοντας για συνδαιτυμόνες αγαπημένους συγγενείς και φίλους, γιορτάσαμε την επιστροφή μου από την Αλάσκα με ένα κλασικό ελληνικότατο τραπέζωμα. Και μετά τη Winnipeg, ο χρόνος και ο δρόμος “μ’ έσπρωξαν” στο Τορόντο, που απλώνει τις πολυπολιτισμικές γειτονιές του στη βορινή ακτή της λίμνης Οντάριο.

Το SYM ARCTIC ROUTE 2025 είχε μπει πλέον στην τελική φάση του, η οποία προβλεπόταν άκρως συναρπαστική…”