Cagiva-Ferrari: Η μοτοσυκλέτα που ανέστησε την MV Agusta

Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

13/1/2016

Έχουν γίνει πολλές προσπάθειες για να υλοποιηθεί η ιδέα για μια μοτοσυκλέτα που να έχει πάνω της την κίτρινη ασπίδα με το όρθιο άλογα της Ferrari ή την μαύρη ασπίδα με τον χρυσό ταύρο που επιτίθεται της Lamborgini, όμως καμία τους δεν έφτασε τόσο κοντά να γίνει πραγματικότητα όσο η Cagiva Ferrari του 1995.

Σύμφωνα με το Omnimoto, στην ιστορία είχε εμπλακεί ενεργά την Ferrari, όχι μόνο σε επίπεδο τεχνογνωσίας για την εξέλιξη του κινητήρα, αλλά και σε εμπορικό επίπεδο, έχοντας την πρόθεση να πωλείται η μοτοσυκλέτα με τα δικά της σήματα. Εμπνευστής φυσικά του project ήταν ο ιδρυτής της Cagiva και ένας από τους μεγαλύτερους εραστές-οραματιστές της ιταλικής βιομηχανίας μοτοσυκλετών, ο Claudio Castiglioni. Έχοντας καταφέρει να αναστήσει την Ducati και με τις δικύλινδρες 851 και 916 να κυριαρχεί στο παγκόσμιο πρωτάθλημα των Superbike, ήθελε να κερδίσει τους παντοδύναμους τότε Ιάπωνες στην κορυφαία κατηγορία των GP 500, αλλά και να τους αποδείξει ότι ξέρει να φτιάχνει τετρακύλινδρα superbike καλύτερα από εκείνους.

Στα GP 500 η παρουσία της Cagiva ήταν απόλυτα επιτυχημένη, με δεδομένο το αστεία μικρό οικονομικό της μέγεθος και η πανέμορφη, κατακόκκινη C 594 σχεδιασμένη από τον Massimo Tamburini, με αναβάτη τον ιδιόρρυθμο αμερικανό John Kocinski είχε γίνει μεγάλος μπελάς για τους ιάπωνες. Η εμπλοκή της Ferrari στην ιστορία μας ξεκινά με τον σχεδιασμό και την κατασκευή του πρωτότυπου τετρακύλινδρου σε σειρά κινητήρα των 750 κυβικών, μετά την εντολή που έδωσε ο ίδιος ο Piero Ferrari στην ίδια ομάδα που σχεδίαζε τους κινητήρες για τα αυτοκίνητα της Formula 1.

Η Cagiva από την μεριά της έφτιαξε ένα ολοκαίνουριο αλουμινένιο πλαίσιο δύο δοκών και έντυσε την μοτοσυκλέτα με τα φαίρινγκ της C 594. Η μοτοσυκλέτα φωτογραφήθηκε για πρώτη φορά στις δοκιμές που έγιναν στην πίστα του Mugelo το 1995. Επίσης, ένα άλλο πρωτότυπο με τα φαίρινγκ της 851/888, με φώτα και καθρέπτες, έκανε δοκιμές στο δρόμο. Οι δημοσιογράφοι της εποχής αποκαλούσαν την μοτοσυκλέτα Cagiva F4, όπου το F ήταν για την Ferrari και το 4 για τον αριθμό των κυλίνδρων της. Πρόσφατα κυκλοφόρησαν στην Ιαπωνία φωτογραφίες που δείχνουν μια τρίτη μοτοσυκλέτα με μεταποιημένα φαίρινγκ της Cagiva C594 και φώτα εμπρός-πίσω από το on-off Cagiva Canyon 600/500 που μέχρι τώρα ήταν άγνωστη η ύπαρξή της. Πιθανόν να πρόκειται για μοτοσυκλέτα κάποιου Ιάπωνα συλλέκτη, καθώς ήταν γνωστή η πρακτική του Claudio Castiglioni να πουλάει αγωνιστικά πρωτότυπα ή να φτιάχνει ειδικές εκδόσεις μοτοσυκλετών, φυσικά με το αζημίωτο…

Όμως το φιλόδοξο σχέδιο του Castiglioni για μια τετρακύλινδρη μοτοσυκλέτα με κινητήρα Ferrari ναυάγησε στα τέλη του 1995. Η οικονομική δύναμη της μικρής Cagiva που πουλούσε μόνο μικρά δίχρονα 125 στην ιταλική αγορά ήταν αδύνατον να αντέξει το βάρος του υπέρογκου κόστους συμμετοχής στα GP 500 και ταυτόχρονα να χρηματοδοτεί την εξέλιξη της καινούριας μοτοσυκλέτας. Μάλιστα τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο δύσκολα όταν η Ferrari έχασε το ενδιαφέρον της και εγκατέλειψε την προσπάθεια. Σύμφωνα με τους Ιταλούς δημοσιογράφους η αιτία ήταν ότι ο κινητήρας δεν είχε την απόδοση που έπρεπε και δεν σκόπευε να σπαταλήσει περισσότερο χρόνο και χρήμα για να τον φτάσει στα επιθυμητά για εκείνη επίπεδα. Όμως τα γεγονότα που ακολούθησαν δύο χρόνια αργότερα, έρχονται να ρίξουν σκιές και αμφιβολίες σε αυτή την ιστορία. Στην διεθνή έκθεση του Μιλάνου στο τέλος του 1997, το αστέρι που έλαμπε ήταν η εκθαμβωτική MV Agusta F4 Oro! Μόλις έναν χρόνο πριν ο Claudio Castiglioni είχε πουλήσει την Ducati σε αμερικάνικο επενδυτικό όμιλο.

Πολλοί ήταν εκείνοι που είπαν ότι ο Castiglioni είχε προσχεδιάσει να πουλήσει την Ducati, να τσεπώσει τα λεφτά και να επαναλάβει το ίδιο κόλπο αναγεννώντας την MV Agusta. Κατά διαβολική σύμπτωση(;) η θεωρία συνομωσίας επαληθεύτηκε το 2005 όπου ο Castiglioni πούλησε την MV Agusta  στην Harley Davidson (η οποία H-D ανήκει σε Αμερικάνικο επενδυτικό fund που διοικεί ο γνωστός Warren Buffet). Με τους Ιταλούς και ιδιαίτερα με την οικογένεια Castiglioni είναι δύσκολο να μάθεις την ακριβή αλήθεια, όμως το βέβαιο είναι ότι ο κινητήρας της MV Agusta F4 750, αν και έχει ακτινικές βαλβίδες και την καδένα του εκκεντροφόρου ανάμεσα στους κυλίνδρους, όπως εκείνος που είχε το πρωτότυπο Cagiva-Ferrari το 1995, εν τούτοις ο Andrea Goggi (σχεδιαστής του δίχρονου V4 της C 594 των GP500) ήταν εκείνος που τον ολοκλήρωσε σχεδιαστικά. Μάλιστα το ΜΟΤΟ είχε επισκεφτεί το εργοστάσιο της MV Agusta στο Varese το 1999 και είχαμε μιλήσει με τον Andrea Goggi που μας είχε διηγηθεί όλες τις ιστορίες  από την εξέλιξη του κινητήρα, με πιο χαρακτηριστική όλων τον επανασχεδιασμό του συμπλέκτη επτά(!!!) φορές γιατί  ο Massimo Tamburini δεν δεχόταν να κάνει τρύπα στο φαίρινγκ!     

 

... υπήρχαν κι άλλες μοτοσυκλέτες με σήματα στο ρεζερβουάρ τους από ιταλικά supercar!

 

Ferrari μεν... αλλά δυστυχώς όχι Enzo Ferrari

 

Maserati

 

Μια Magni-MV Agusta με τα σήματα της Ferrari

 

... και μια κίτρινι Lamborgini (Αίσχος!)

Durabio: Πλαστικό από σιτάρι και καλαμπόκι! - Επεκτείνεται η χρήση του στις μοτοσυκλέτες της Honda

Ένα προϊόν της Mitsubishi Chemical - Η χρήση του μειώνει το περιβαλλοντικό αποτύπωμα
Honda Durabio
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

1/12/2025

Οι Ιάπωνες εφαρμόζουν ήδη εναλλακτικούς τρόπους για να μειώσουν τον περιβαλλοντικό τους αντίκτυπο και ένας από αυτούς είναι και η δημιουργία εξαρτημάτων και μερών στις μοτοσυκλέτες τους από Durabio.

Τα εναλλακτικά υλικά που βασίζονται σε βιολογική μηχανική και ανακύκλωση μπαίνουν σιγά-σιγά και στις μοτοσυκλέτες παραγωγής έχοντας περάσει το στάδιο εξέλιξης που απαιτείται. 

Οι κατασκευαστές, σε συνεργασία με άλλες εταιρείες του κλάδου, δείχνουν ότι μπορούν να μειώσουν τους ρύπους που παράγουν και να το κάνουν αυτό τόσο σε επίπεδο εργοστασίου -π.χ. με τη χρήση φωτοβολταϊκών για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας -όσο και με τα ίδια τα μοντέλα τους που χρησιμοποιούν ανακυκλωμένα μέρη και ανακυκλώσιμα υλικά.

Η Honda έχει βάλει σαν στόχο την ανθρακική ουδετερότητα έως το 2050 με τον ιαπωνικό κολοσσό να κάνει βήματα προς όλες τις σχετικές κατευθύνσεις για να το πετύχει αυτό, ενισχύοντας το μοντέλο της κυκλικής οικονομίας αλλά και τις συνεργασίες με άλλες εταιρείες που εργάζονται επίσης προς αυτόν τον στόχο στον κλάδο της βιομηχανίας με την εξέλιξη νέων υλικών.

Durabio

Από τα υλικά που χρησιμοποιεί η Honda στις μοτοσυκλέτες παραγωγής το Durabio είναι και εκείνο που χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο και η χρήση του θα συνεχίζει να εξαπλώνεται στην κατασκευή ακόμη περισσότερων μερών για τα μοντέλα των Ιαπώνων. To Durabio είναι ένα βιο-βασισμένο τεχνικό πλαστικό το οποίο και εξελίχθηκε από την Mitsubishi Chemical, με το CB1000GT να είναι μέχρι στιγμής η νεότερη μοτοσυκλέτα στην γκάμα της Honda που το χρησιμοποιεί για τη ζελατίνα του, όχι όμως και η μοναδική.

Το μη βιοδιασπώμενο Durabio προέρχεται από ισοσορβίτη, ένα φυτικής προέλευσης υλικό που προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές όπως είναι το μη βρώσιμο καλαμπόκι και σιτάρι. Μέσω της διαδικασίας καθαρισμού, τα φυσικά άμυλα του καλαμποκιού μετατρέπονται σε γλυκόζη, κατόπιν σε σορβιτόλη και τελικά σε ισοσορβίτη — μια υψηλής απόδοσης χημική ένωση που μπορεί να αντικαταστήσει παραδοσιακές πετρελαιοχημικές ουσίες.

Το Durabio έχει ως ιδιότητες την υψηλή οπτική καθαρότητα και την αυξημένη αντοχή και επιφανειακή ανθεκτικότητα έναντι άλλων τεχνικών πλαστικών και για αυτό χρησιμοποιείται κυρίως για την κατασκευή ζελατινών, ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την κατασκευή άλλων πάνελ αφού μπορεί να χρωματιστεί με την επιφάνειά του να παραμένει λεία. Για έναν κατασκευαστή αυτό σημαίνει λιγότερα μέρη που χρειάζεται να βαφτούν, άρα και μείωση του κόστους παραγωγής αλλά και μείωση και τους περιβαλλοντικού αποτυπώματος της παραγωγής αφού τα λιγότερα μέρη που χρειάζονται βάψιμο φέρνουν μαζί τους και χαμηλότερους εκπεμπόμενους ρύπους.

Durabio
Τα δυνατά και αδύνατα σημεία του Durabio έναντι του πλέξιγκλας (PMMA) και του πολυαρβονικού (PC)

Το Durabio παρουσιάζει επίσης υψηλή αντοχή στις γρατζουνιές, αντοχή στην κρούση και μακροχρόνια σταθερότητα στην υπεριώδη ακτινοβολία, σύμφωνα με τη Honda και αυτό το κάνει ιδανικό για την κατασκευή μερών για μοτοσυκλέτες, όπως και η αντοχή που παρουσιάζει στις υψηλές θερμοκρασίες. 

Πρώτη φορά που το Durabio έκανε την εμφάνισή του σε μοτοσυκλέτα της Honda ήταν το 2025 στη ζελατίνα της CRF1100L Africa Twin, ενώ από τότε έχει χρησιμοποιηθεί στα NT1100 (σε μέρη του φαίρινγκ του), NC750X (πλαϊνά του φαίρινγκ, ουρά και ζελατίνα), X-ADV (στην ποδιά του), Forza 750 - στο κάλυμμα του τιμονιού και την καρίνα -  και στο CB1000GT. Το NC750X ήταν μάλιστα η πρώτη μοτοσυκλέτα παγκοσμίως που χρησιμοποίησε χρωματισμένο Durabio για το φαίρινγκ του. 

Η Honda χρησιμοποιεί επίσης πλαστικά στις μοτοσυκλέτες της που προέρχονται από ανακυκλωμένους προφυλακτήρες αυτοκινήτων, κάτι που έγινε εφικτό με την πρόοδο της τεχνολογίας γιατί το πλαστικό που προκύπτει από αυτούς ήταν μέχρι πρότινος δύσκολο να διαμορφωθεί σε κάτι πιο “περίπλοκο” και να χρησιμοποιηθεί ως εξάρτημα σε μοτοσυκλέτα. To Durabio χρησιμοποιείται και στα αυτοκίνητα, τόσο σε εξωτερικά μέρη τους όσο και σε μέρη της καμπίνας τους.

Ετικέτες