Δημιουργήθηκε το ίδρυμα Luca Salvadori, προς τιμήν του Ιταλού αναβάτη που έχασε τη ζωή του

Ιδρύθηκε από τους γονείς του, με σκοπό την υποστήριξη στους μοτοσυκλετιστές που έχουν πέσει θύματα ατυχημάτων
Luca
Από τον

Παύλο Καρατζά

18/9/2025

Ένα χρόνο μετά το ατύχημα στη Γερμανία που κόστισε τη ζωή του Luca Salvadori, γεννιέται σήμερα το Ίδρυμα που είναι αφιερωμένο σε αυτόν, με την έντονη επιθυμία των γονιών του Maurizio και Monica, με σκοπό να μετατρέψουν έναν ανείπωτο πόνο σε μια συγκεκριμένη και διαρκή δέσμευση. Ένα έργο που ο ίδιος ο Luca, με το πάθος και το πνεύμα του, θα έβλεπε με υπερηφάνεια.

Η Ίδρυση έχει ως στόχο να στηρίξει τους μοτοσυκλετιστές που έχουν πέσει θύματα ατυχημάτων, σε πίστα και στο δρόμο, καθώς και τις οικογένειές τους, παρέχοντας υποστήριξη στην αποκατάσταση, ψυχολογική και νομική βοήθεια, και να προωθήσει την κουλτούρα της ασφάλειας ως απαραίτητη αξία στον μηχανοκίνητο αθλητισμό και στον κόσμο των δύο τροχών.

Luca

Η ίδρυση του Ιδρύματος κατέστη δυνατή χάρη στην προσωπική δέσμευση του Maurizio Salvadori, ο οποίος χρηματοδότησε το αρχικό κεφάλαιο, δίνοντας υπόσταση στο έργο με άμεση δέσμευση. Σε αυτή την κίνηση έχουν ήδη προστεθεί οι πρώτες εξωτερικές δωρεές, που προήλθαν από επιχειρηματίες που ασχολούνται με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό και οι οποίοι δώρισαν σημαντικά ποσά, δείχνοντας μεγάλη εμπιστοσύνη στο έργο.

Δίπλα τους, και ο κόσμος των επιχειρήσεων ανταποκρίθηκε με πεποίθηση. Η AGV δώρισε 23 αντίγραφα του κράνους του Luca, τα οποία κατασκευάστηκαν από τον Nicolas Casadei της CSD Design, τον ίδιο καλλιτέχνη που είχε δημιουργήσει τα αυθεντικά κράνη που φορούσε ο Luca. Τα κράνη, τα οποία είναι αριθμημένα και διατίθενται στον επίσημο ιστότοπο του Ιδρύματος, θα διατεθούν προς πώληση, με το 100% των εσόδων να διατίθεται για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Ιδιαίτερη αναγνώριση αξίζει επίσης στην EICMA, η οποία παρείχε την υποστήριξή της και εγγυήθηκε τη στήριξή της από την πρώτη μέρα, επιβεβαιώνοντας την αξία του έργου.

Για να ενισχύσει το όραμα του Ιδρύματος, ο πατέρας του Luca ανακοίνωσε τη δημιουργία της Τεχνικής Επιστημονικής Επιτροπής.

Ο πατέρας του Luca δήλωσε: “Το Ίδρυμα Luca Salvadori – δηλώνει ο πατέρας του Luca – δημιουργήθηκε για να μετατρέψει τον μεγαλύτερο πόνο σε μια συγκεκριμένη δέσμευση προς όσους βιώνουν παρόμοιες καταστάσεις. Κανείς δεν πρέπει να αντιμετωπίζει μόνος του τις συνέπειες ενός ατυχήματος. Για αυτό ευχαριστώ όσους πίστεψαν από την αρχή σε αυτό το έργο, τους ανθρώπους που στάθηκαν δίπλα μου και όλη την κοινότητα του Luca. Είναι μόνο η αρχή ενός ταξιδιού που θέλει να αφήσει ένα θετικό και διαρκές σημάδι στον κόσμο των δύο τροχών”.

Ετικέτες

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani
JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.

Ετικέτες