Δοκιμές ηλεκτρικών μοτοποδηλάτων για στρατιωτική χρήση [VIDEO]

Ελκυστικά πλεονεκτήματα και μεγάλα μειονεκτήματα
Από το

motomag

28/12/2021

Βρεττανοί, Αμερικανοί και Αυστραλοί πραγματοποιούν τους τελευταίους μήνες ένα νέο κύκλο δοκιμών για χρήση ηλεκτρικών μοτοποδηλάτων στο πεδίο της μάχης. Κάτι τέτοιο δεν είναι καινούριο και υπάρχει συνεχής αξιολόγηση για στρατιωτική χρήση σε κάθε βήμα που κάνει η τεχνολογία, ή ακόμη καλύτερα εξελίσσοντας την τεχνολογία αποκλειστικά για αυτή την χρήση πριν γίνει διαθέσιμη στο ευρύτερο κοινό.

Η διαφορά αυτών των δοκιμών είναι πως πρόκειται για οχήματα που βρίσκονται ήδη διαθέσιμα στην παγκόσμια αγορά και εξετάζεται αν θα μπορούσαν να αναλάβουν κι αυτό τον ρόλο. Πέρα από την εξέλιξη των ηλεκτρικών, υπάρχουν νέες ανάγκες και στα στρατεύματα ανά τον κόσμο όπου τρέχουν διαφοροποιημένα σενάρια στρατιωτικών επεμβάσεων. Σε πολλά από αυτά η αυτονομία δεν είναι το πρώτο μέλημα αλλά βρίσκεται χαμηλότερα στην λίστα προτεραιοτήτων, όταν ταυτόχρονα είναι το πρώτο μειονέκτημα των ηλεκτρικών. Υπό προϋποθέσεις λοιπόν η χρονική συγκυρία είναι καλή και οι αναδυόμενοι κατασκευαστές ηλεκτρικών αναζητούν διακαώς ένα τέτοιο συμβόλαιο. Διότι ο εξοπλισμός μίας στρατιωτικής δύναμης, έστω και μικρής, ή εθνοφυλακής, συνοριοφυλακής κτλ, είναι αυτή την στιγμή η καλύτερη ευκαιρία που έχουν να δουν μαζικές πωλήσεις. Παρά την μικρή ανάπτυξη του δικτύου πλην περιοχών του πλανήτη που έχουν κάνει άλματα, ζήτηση για ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες υπάρχει παντού, ανεξαρτήτως κατάστασης δικτύου φόρτισης. Απέχει όμως από την μαζικότητα που μπορεί να δώσει ένα εξοπλιστικό συμβόλαιο το οποίο μπορεί να φτάσει να απαιτήσει και τον διπλασιασμό της παραγωγής για τα μικρά εργοστάσια που διατηρούν αρκετοί από τους κατασκευαστές που καλοβλέπουν σε μία τέτοια πώληση.

Σπανίως οι μοτοσυκλέτες που χρησιμοποιούνται σε στρατιωτικές επιχειρήσεις χαρακτηρίζονται από την ιπποδύναμή τους, κατ’ επέκταση και τα στρατιωτικά οχήματα γενικότερα. Τα κριτήρια είναι διαφορετικά και πλέον τα ηλεκτρικά προβάλουν ορισμένα δυνατά πλεονεκτήματα, με πρώτο και καλύτερο την αθόρυβη λειτουργία και την μικρότερη εκπομπή θερμότητας. Με τον ηλεκτρικό κινητήρα τα όρια μεταξύ ποδηλάτου και μικρού enduro γκριζάρουν περισσότερο από κάθε άλλη φορά, και σε αυτό ακριβώς επένδυσε και η Sur-Ron με το μοντέλο Ligh Bee που μάλιστα είναι εδώ και καιρό διαθέσιμο και την ελληνική αγορά. Καθώς ετοιμάζονται να βγάλουν σε παραγωγή μία ηλεκτρική Motocross μοτοσυκλέτα, συνεχίζουν την προβολή του σπορ μοτοποδηλάτου ως ελαφριά μοτοσυκλέτα που είναι ικανή και για στρατιωτική χρήση. Δεν είναι οι μόνοι, η Zero για παράδειγμα έχει αναπτύξει πολλές εφαρμογές με σώματα ασφαλείας και είναι πρωτοπόρος σε μαζικότητα πωλήσεων με ολοκληρωμένα μοντέλα μοτοσυκλετών για στρατιωτική χρήση όπως το παρακάτω.

Ωστόσο η χρήση ενός ηλεκτρικού μοτοποδηλάτου, έναντι μίας κανονικού μεγέθους ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας, προσδίδει ευελιξία ιδιαίτερα όταν δεν χρειάζεται να ακολουθεί τους περιορισμούς απόδοσης για πολιτική χρήση, που έχει η συγκεκριμένη κατηγορία. Η Sur-Ron που έφτιαξε το παρακάτω video σε συνεργασία με τον Αυστραλιανό στρατό, ποντάρει σε μία σειρά από προτερήματα για αποστολές που δεν βασίζονται στην αυτονομία, ενώ ρίχνει εσκεμμένα πολύ λίγο φως στις δυνατότητες φόρτισης που προτείνει, ιδιαίτερα με την χρήση ηλιακής ενέργειας που είναι απλά ουτοπικό τόσο στο σήμερα, όσο και στο ορατό μέλλον.

Ένα όμως άκρως ρεαλιστικό σενάριο βασισμένο στα σημερινά δεδομένα, είναι η συγκρότηση ομάδας με βαρύτερα οχήματα και δυνατότητες φόρτισης πρόσθετων μπαταριών, που χρησιμοποιεί ένα ζεύγος ή μία μικρή ομάδα ηλεκτρικών μοτοποδηλάτων ως προπομπούς ή προκεχωρημένους ανιχνευτές καλύπτοντας μεγαλύτερη απόσταση από κάποιο drone κι έχοντας άμεση αναγνώριση του εδάφους καθώς και δυνατότητα επέμβασης.

Υπάρχουν λοιπόν σενάρια που τα ηλεκτρικά μοτοποδήλατα είναι καλύτερη λύση από μία enduro με θερμικό κινητήρα, και τα περισσότερα από αυτά έχουν να κάνουν με την αθόρυβη λειτουργία, το μικρότερο αποτύπωμα θερμότητας σε διάφορα όργανα εποπτείας αλλά και την ευκολία μεταφοράς, καθώς η ηλεκτρική μοτοσυκλέτα δεν έχει βενζίνη και λάδια που μπορεί να χυθούν ενώ στην συγκεκριμένη περίπτωση μία μπαταρία έχει το ίδιο μέγεθος με ένα δεκάλιτρο μπιτόνι βενζίνης, αλλά δίνει και την μισή σχεδόν αυτονομία. Επίσης δεν κινδυνεύουν από βραχυκύκλωμα, ακόμη κι αν βυθιστούν πλήρως στο νερό, όταν αντίθετα μία μοτοσυκλέτα με θερμικό κινητήρα δεν μπορεί να κάνει το υποβρύχιο χωρίς να χρειαστεί μετά να αδειάζεις το νερό που έχει εισχωρήσει μέσα στον κινητήρα.

Σε κάθε περίπτωση η χρήση ηλεκτρικών μοτοποδηλάτων σε στρατιωτικές ασκήσεις μπορεί να επιταχύνει την εξέλιξή τους καθώς θα κληθούν να αναπτύξουν λύσεις για ανάγκες που θα φανούν στην πορεία, κι αυτές να γίνουν αργότερα διαθέσιμες και εμπορικά. Μία enduro μοτοσυκλέτα με δεδομένα που γκριζάρει τα όρια με τα ηλεκτρικά ποδήλατα ανοίγει νέες δυνατότητες σπορ χρήσης.

 

Bonneville Speed Trials: Ο C.Rivas θέλει να πιάσει 640 χλμ./ώρα! “Όποιος πιάσει 400mph θα μείνει στην ιστορία»!

Το ρεκόρ σε δύο ρόδες είναι 605,697 χλμ./ώρα
Bonneville Speed Trials: Ο C.Rivas θέλει να πιάσει 640χ.α.ω! “Όποιος πιάσει 400mph θα μείνει στην ιστορία»!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

21/7/2025

Το ρεκόρ ταχύτητας της FIM θα προκαλέσει στις 23 Αυγούστου ο 57χρονος Chris Rivas με στόχο να αγγίξει τα 400 μίλια. Είναι το όριο που θεωρητικά θα του επιτρέψει να δει το ρεκόρ του να ζει για πολλά χρόνια, ένα στρογγυλό νούμερο για τους Αμερικανούς, εξωφρενικό για οχήματα σε δύο ρόδες.

Οι Streamliner μοτοσυκλέτες, κανονικοί πύραυλοι εδάφους – εδάφους, έχουν δεκαετίες εξέλιξης στο ίδιο σημείο, την ατελείωτη έκταση της ερήμου Bonneville όπου το προηγούμενο ρεκόρ που γράφτηκε το 2010, σταμάτησε στα 376,156 μίλια ανά ώρα. Αυτό μεταφράζεται σε 605,697 χ.α.ω από την Suzuki Hayabusa 2600 του Rocky Robinson.

Με την σειρά του ο Robinson είχε καταρρίψει το ρεκόρ του 2009 που είχε φτάσει τότε στα 367.382 μίλια ανά ώρα ή αλλιώς στα 591.244 χ.α.ω με μία BUB Seven Streamliner.

Οι ίδιοι θέλουν τώρα να πάρουν το αίμα τους πίσω καθώς τα ρεκόρ αυτά υποστηρίζονται από τους μηχανικούς και τις εταιρείες βελτιώσεων οπότε ακόμη και η προσπάθεια, μεταφράζεται σε προβολή και εντάσσεται στον στόχο.

Ο Chris Rivas είναι πρώην αγωνιζόμενος Dragster και προπονητής της κόρης του Cayla που αποδεικνύει με μία σειρά από ρεκόρ πως είχε την σωστή καθοδήγηση.

Θα προσπαθήσει να φτάσει στα 400 μίλια με μία BUB Seven Streamliner που κινείται από έναν V-4, 2.997 κυβικών με δύο τούρμπο.

Ο Rivas είναι γνωστός στις ΗΠΑ καθώς κατέχει διάφορα εθνικά ρεκόρ με πιο χαρακτηριστικό της ταχύτερης H-D στα 39,68 χ.α.ω ενώ η σχέση του με την Harley-Davidson κρατά από το μακρινό 1992.

Όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με τις Streamliner φυσικά που απαιτούν έναν τελείως διαφορετικό χειρισμό και σχεδιάζονται πάνω στον αναβάτη.

Ο Rivas με το ζόρι θα χωρά στην σέλα – χώρο οδήγησης, όπου αντίθετα με αυτό που θα περίμενε κανείς ξαπλώνει πίσω με τα πόδια εμπρός. Μία ζώνη επτά σημείων τον κρατά στο κλουβί και μία πυρίμαχη στολή εξασφαλίζει λίγο χρόνο έως την παρέμβαση των διασωστών σε περίπτωση που πάει κάτι λάθος.

Ωστόσο ο Cris Rivas επιμένει πως αυτή η μορφή αγώνων και σε αυτό το επίπεδο, είναι η ασφαλέστερη που μπορεί κανείς να δοκιμάσει.

Εκείνο βέβαια που δεν λέει, είναι πως για να φτάσει να στηρίζεται επάνω του μία προσπάθεια εκατομμυρίων, έχει περάσει από πολλούς πιο επικίνδυνους αγώνες.