Ducati e rossa monoposto Concept

Πώς θα έπρεπε να είναι μια ηλεκτρική Ducati!
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

4/9/2019

Στο πρόσφατο παρελθόν γράφαμε για την συνεργασία της Ducati με την κινέζικη Vmoto. Η Ducati αντί να εξελίξει μόνη της αρχικά ένα ηλεκτρικό σκούτερ και μετέπειτα μια μοτοσυκλέτα, δανειζόμενη τεχνογνωσία απ’ τον ιδιοκτήτη της, την Audi, αποφάσισε να επιλέξει μια λιγότερο κοστοβόρα λύση για το πρώτο της βήμα στα ηλεκτρικά οχήματα μέσω της συνεργασίας της με την Vmoto. Σχετικά με το επόμενο στάδιο, την παραγωγή δηλαδή μια ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας δεν έχουν παρουσιαστεί ακόμη επίσημα σχέδια απ’ το εργοστάσιο στο Borgo Panigale. Ωστόσο, ο Romain Gauvin, που εργάζεται ως προϊστάμενος στο τμήμα σχεδιασμού της Citroen, αποφάσισε να δημιουργήσει ένα δικό του concept μιας ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας που θα μπορούσε να ήταν της Ducati. Ο ίδιος μάλιστα τη "βάφτισε" Ducati e rossa monoposto.

Στόχος του Gauvin, ήταν να σχεδιάσει μια ηλεκτρική μοτοσυκλέτα που να είναι ποθητή και αποδεκτή από όσο το δυνατόν περισσότερους αναβάτες παγκοσμίως. Ένα αρκετά δύσκολο εγχείρημα. Γι' αυτό το λόγο άντλησε την έμπνευσή του για το σχεδιασμό της από τις μοτοσυκλέτες της Ducati αλλά και από παλαιότερα αυτοκίνητα της Formula1 με τις ευμεγέθεις καμπύλες. Επίσης, θέλοντας να συνδυάσει την τελευταία λέξη της τεχνολογίας με εξωτικά υλικά, ο ηλεκτρικός κινητήρας αγκαλιάζεται από ένα carbon πλαίσιο που συνεργάζεται με ένα μονόμπρατσο ψαλίδι του ίδιου υλικού. Το πιρούνι απ’ την άλλη δεν είναι κατασκευασμένο από ίνες ανθρακονήματος, όμως τα καπάκια που το καλύπτουν είναι και δίνουν μια πιο ενιαία αίσθηση στο σύνολο. Η επιλογή των υλικών αλλά και των χρωμάτων –κυρίως του red fluid- ήταν εσκεμμένη, διότι ο σχεδιαστής πιστεύει πως αυτά τα στοιχεία εντυπωσιάζουν και προκαλούν αυθόρμητα τον ενθουσιασμό των αναβατών.

Το σύνολο που προέκυψε χαρακτηρίζεται από πληθωρικές καμπύλες, καθώς ο Gauvin δεν προσπάθησε να τις κρύψει –κάτι τέτοιο θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα άσχημο αποτέλεσμα- αλλά να τις αναδείξει. Τα φώτα εννοείται πως είναι τεχνολογίας LED, με τον μπροστά προβολέα να θυμίζει εισαγωγή αέρα από μοτοσυκλέτες MotoGP και ο σχεδιασμός είναι άκρως μινιμαλιστικός, αφήνοντας μόνο τα απαραίτητα να εξέχουν απ’ τη μοτοσυκλέτα. Η θέση οδήγησης δείχνει αρκετά σπορ, αλλά δεν είναι τόσο απόλυτη. Αυτό οφείλεται στα clip-ons που δένουν στο πιρούνι πάνω από την πάνω πλάκα του και όχι από κάτω όπως συνηθίζεται στις αγωνιστικές μοτοσυκλέτες. Τα μαρσπιέ απ’ την άλλη έχουν εμφυτευμένη στο DNA τους πιο έντονα την αγωνιστική φιλοσοφία, καθώς είναι τοποθετημένα αρκετά πίσω και ψηλά, επιτρέποντας μεγαλύτερο όριο κλίσης μέχρι να έρθουν σε επαφή με την άσφαλτο.

Ο Romain Gauvin, σχεδίασε μια μοτοσυκλέτα που θα μπορούσε κάλλιστα να είχε το ρόλο της πρωτότυπης ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας της Ducati, όταν η εταιρεία αποφασίσει να προχωρήσει σε ένα τέτοιο βήμα. Γεμάτη καμπύλες, με μονόμπρατσο ψαλίδι, που αφήνει σε κοινή θέα τη πίσω ζάντα να τη χαζεύεις με τις ώρες και ένα κατακόκκινο χρώμα, στοιχεία που κάνουν το concept του Gauvin να "φωνάζει" Ducati… αν και θυμίζει αρκετά τη C-01 της Lotus. Ελπίζουμε πως όταν έρθει η ώρα της Ducati να δημιουργήσει μια ηλεκτρική μοτοσυκλέτα να μην ακολουθήσει τη "φτηνή" μέθοδο, όπως έκανε με το σκούτερ της αλλά να παρουσιάσει κάτι παρόμοιο όπως το concept του Gauvin.

O Luc Ackermann έκανε backflip πάνω σε εν κινήσει φορτηγά [Video]

Ένα εντυπωσιακό και παράλληλα πολύ ριψοκίνδυνο ακροβατικό
Luc
Από τον

Παύλο Καρατζά

20/8/2025

Ο Luc Ackermann πραγματοποίησε ένα παράτολμο ακροβατικό, καθώς έκανε ένα άλμα 40 μέτρων από ένα κινούμενο φορτηγό σε ένα άλλο, περνώντας παράλληλα πάνω και από μία γέφυρα σήμανσης ύψους εννέα μέτρων.

Ο Γερμανός αναβάτης, παγκόσμιος πρωταθλητής FIM FREESTYLE MOTOCROSS το 2019 έκανε ένα άλμα που τέσταρε τους νόμους της φυσικής. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Luc έκανε όλα τα παραπάνω πραγματοποιώντας και ένα Tsunami Backflip.

Το άλμα πραγματοποιήθηκε σε έναν αυτοκινητόδρομο στην Γερμανία, όπου ο Ackermann επιτάχυνε τη μοτοσυκλέτα του στα 53 χλμ/ώρα στο πίσω μέρος ενός φορτηγού που ταξίδευε με ταχύτητα 19 χλμ/ώρα. Αυτό του έδωσε μια συνολική ταχύτητα απογείωσης 72 χλμ/ώρα, αρκετή για να περάσει πάνω από την γέφυρα σήμανσης και να προσγειωθεί σε ένα δεύτερο φορτηγό που ήταν πιο μπροστά.

Ο συγχρονισμός ήταν το παν. Τα φορτηγά, μήκους 31 μέτρων το καθένα, έπρεπε να παραμείνουν σε απόσταση 23 μέτρων μεταξύ τους, με σταθερή ταχύτητα 19 χλμ/ώρα, για να αφήσουν στον Ackermann τον χώρο και το χρόνο για να κάνει το άλμα. Ο αδελφός του, ο επίσης επαγγελματίας FMX Hannes Ackermann, βρισκόταν στο φορτηγό απογείωσης για να δώσει το ακριβές σήμα για το άλμα.

“Αν δεν απογειωνόμουν με τη σωστή ταχύτητα και τη σωστή στιγμή, είτε θα συντριβόμουν στη γέφυρα σήμανσης, είτε θα έχανα την προσγείωση. Η ακρίβεια και ο συγχρονισμός ήταν ιδιαίτερα σημαντικά”, εξήγησε ο Luc μετά.

Πίσω από αυτό το θεαματικό επίτευγμα κρυβόταν μια σοβαρή επιστημονική μελέτη. Ο Thomas Stöggl, επικεφαλής του τμήματος Global Performance Innovation στο Athlete Performance Center στο Thalgau της Αυστρίας, επεξεργάστηκε όλα τα στοιχεία, από την ταχύτητα και την τροχιά μέχρι τις συνθήκες του ανέμου και τη γωνία απογείωσης. Οι υπολογισμοί έδειξαν ότι το άλμα δεν ήταν απλώς εφικτό, αλλά και επαναλαμβανόμενο, τουλάχιστον στα χαρτιά.

Όπως θα δείτε στο βίντεο ο Ackermann κατάφερε να προσγειωθεί μόλις στο όριο και πάλι καλά το άλμα ήταν επιτυχημένο, χωρίς δυσάρεστες εκπλήξεις.

“Το συναίσθημα μετά το άλμα ήταν συγκλονιστικό, γιατί συνειδητοποίησα ότι ήταν ακριβώς αρκετό. Οι προετοιμασίες διήρκεσαν αρκετές ημέρες και υπήρχε μεγάλη ένταση. Το να απαλλαγώ από αυτή την ένταση ήταν απλά συγκλονιστικό. Πραγματικά το γιόρτασα και βασικά τρελάθηκα ”, είπε ο Ackermann μετά το άλμα.

 

Ετικέτες