Η εμπνευσμένη απόφαση του John Bloor πριν από μια δεκαετία για τη δημιουργία πλήρως ελεγχόμενης από αυτόν επιχείρησης κατασκευής Triumph στην Ταϊλάνδη θα βρει μιμητές.
Το πρώτο εργοστάσιο άνοιξε το 2002, 60 χιλιόμετρα από τη Μπανγκόκ στη Chonburi, κατασκευάζοντας ρεζερβουάρ, πλαίσια, ψαλίδια και εξατμίσεις. Ελέγχοντας πλήρως την ποιότητα, την τιμή και το χρόνο παράδοσης ήταν ένας βασικός παράγοντας που επέτρεψε στη Triumph να προσφέρει τις μοτοσυκλέτες της σε ανταγωνιστικές τιμές παρά τον μικρό όγκο της παραγωγής της, σε σχέση με τους Ιάπωνες κατασκευαστές. Ακολούθησε ένα δεύτερο εργοστάσιο το 2006 με δυνατότητα βαφής και γραμμής συναρμολόγησης που άρχισε να βγάζει αρχικά τη σειρά των Bonneville. Αμέσως μετά, το 2007, προστίθεται και τρίτο εργοστάσιο με δυνατότητες χύτευσης και μηχανουργικών κατεργασιών. Φθάνοντας έτσι να απασχολεί οκτακόσιους εργαζόμενους η Triumph στην Ταϊλάνδη και να παράγει πλήρεις μοτοσυκλέτες κατασκευάζοντας και τα περισσότερα μέρη τους.
Ακολουθώντας την Triumph, τώρα η Ducati, υπό την διεύθυνση του Mirko Bordiga -διευθύνων σύμβουλος της Ducati Asia- έχει βρει το σημείο για ένα νέο εργοστάσιο στη βιομηχανική ζώνη της Amata, 120 χιλιόμετρα από την Μπαγκόκ. Η περιοχή βρίσκεται κοντά στο τουριστικό θέρετρο Pattaya Beach και έχει χαρακτηριστεί σαν “Το Ντιτρόιτ της Ανατολής ” χάρη στις εγκαταστάσεις προμηθευτών της αυτοκινητοβιομηχανίας, όπου κατασκευάζονται ακόμη και αυτοκίνητα της σειράς 7 της BMW. Εκεί θα εγκατασταθεί τον Μάρτιο μια νέα εταιρεία ιδιοκτησίας της Ducati Café. Όπως έκανε και η Triumph, αναμένεται από τα μέσα του 2011 να αρχίσει αρχικά με την κατασκευή εξαρτημάτων και στο μέλλον ολόκληρων μοτοσυκλετών χαμηλότερης τεχνολογίας, όπως αυτών με τους διβάλβιδους κινητήρες π.χ. Monster και Hypermotard, σε αντιστοιχία με τις Bonneville της Triumph. Αυτό θα επιτρέψει στην ιταλική φίρμα για να είναι πιο ανταγωνιστική στις αγορές της Ασίας -η Ταϊλάνδη έχει υπογράψει συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών με τις χώρες σε όλη την περιοχή- να έχει χαμηλότερες τιμές από αυτές των μοτοσυκλετών που κατασκευάζονται στην Ιταλία. Ενώ όμως στην Triumph δεν υπάρχει σωματείο εργαζομένων, το αντίθετο συμβαίνει με την Ducati, που εδρεύει στη “κόκκινη” Μπολόνια” με την ισχυρή παρουσία των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Η Ducati έχει υπογράψει από τον Απρίλιο του 2009 ήδη συμφωνία με τα συνδικάτα που εκπροσωπούν τους 950 εργαζόμενους στο εργοστάσιό της στο Borgo Panigale με έκταση 115.000τ.μ., για τη μετακίνηση του συνόλου των εγκαταστάσεων σε ένα νέο που χτίζεται σε απόσταση ενός χιλιομέτρου και θα έχει έκταση 165.000τ.μ.
Ωστόσο, μια ρήτρα στη συμφωνία με το εργατικό δυναμικό που αφορά στη κίνηση αυτή προβλέπει ότι “το νέο εργοστάσιο πρέπει να περιέχει όλα τα στοιχεία των υφιστάμενων παραγωγικών δραστηριοτήτων" - μια δέσμευση που είναι αυτονόητο σε αντίθεση με την απόφαση να μετακομίσει, τουλάχιστον ορισμένες από αυτές εκτός Ιταλίας. Ο Giancarlo Muzzarelli, υπουργός της τοπικής περιοχής Emilia Romagna για τις παραγωγικές δραστηριότητες και το συνδικαλισμό, συναντήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Ducati, Gabriele del Torchio για να συζητήσουν την κατάσταση και μετά δήλωσε ότι “η Ducati δεν θα μειώσει τη δραστηριότητα στο κύριο εργοστάσιο - ό,τι κάνει σήμερα στην Μπολόνια, θα συνεχίσει να το κάνει”. Αλλά οι εργαζόμενοι απαιτούν μια σαφή, συγκεκριμένη και ρητή συμφωνία με εγγυήσεις ότι όλα τα στάδια της του κύκλου παραγωγής θα παραμείνουν στην Μπολόνια. Η κρίση θα έρθει αργότερα αυτό το μήνα, όταν ο Del Torchio και ο Muzzarelli θα πραγματοποιήσουν μια αποφασιστική συνάντηση με τους εργαζόμενους, προκειμένου να εξηγήσει το έργο της Ταϊλάνδης με μεγαλύτερη λεπτομέρεια. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να παρακολουθήσουμε.
Ducati εκτός Ιταλίας;
