"Έφυγε" ο John Surtees

Ο πιο εμβληματικός Θρύλος των αγώνων
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

13/3/2017

Ο John Surtees, ο οποίος πέθανε στο Λονδίνο την Παρασκευή 10 Μαρτίου, σε ηλικία 83 ετών, ήταν ο μοναδικός αγωνιζόμενος που είχε στεφθεί παγκόσμιος πρωταθλητής τόσο με μοτοσυκλέτες όσο και με αυτοκίνητα , καθώς είχε πάρει εφτά παγκόσμιους τίτλους με την MV Agusta πριν κερδίσει το πρωτάθλημα στην F1 το 1964 για λογαριασμό της Ferrari.

Ο Surtees γεννήθηκε το 1934 και ενηλικιώθηκε δουλεύοντας στο συνεργείο μοτοσυκλετών του πατέρα του στο νότιο Λονδίνο. Για πρώτη φορά αγωνίστηκε σε ηλικία 14 ετών, ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρα του προς τη νίκη, αλλά αποκλείστηκε λόγω του νεαρού της ηλικίας του! Παράτησε το σχολείο στα 15 του και ξεκίνησε να τρέχει αγώνες στο χώμα, αλλά λίγο αργότερα ξεκίνησε συνεργασία με το εργοστάσιο της Victory τρέχοντας σε αγώνες δρόμου, δημιουργώντας ένα σερί νικών πάνω σε ένα Grey Flash 500 που προετοίμαζε ο ίδιος.

Ο πρώτος του αγώνας στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ήταν το 1952, πάνω σε ένα Norton Manx 500 και το 1955 ο Sutrees πήρε τις πρώτες του εργοστασιακές συμμετοχές με την Norton, κερδίζοντας 69 από τους 75 αγώνες που έτρεξε στην Βρετανία, ενώ στο GP του Ulster πήρε την πρώτη του νίκη σε παγκόσμιο επίπεδο στην κατηγορία των 250cc. Την επόμενη χρονιά, κι αφού η Norton αποσύρθηκε από τους αγώνες, συνεργάστηκε με την MV Agusta κερδίζοντας το Senior TT πάνω σε ένα τετρακύλινδρο MV (η πρώτη του νίκη στο ΙοΜ), ενώ κέρδισε συνολικά έξι φορές τις εφτά χρονιές που συμμετείχε. Μέχρι τα 22 του χρόνια, είχε πετύχει το ασύλληπτο ρεκόρ των εφτά παγκόσμιων τίτλων, παρά το γεγονός μάλιστα ότι μία σεζόν του τέλειωσε νωρίς εξαιτίας ενός σπασμένου χεριού στο γερμανικό GP.

Το 1957 τα Agusta δεν μπορούσαν να κερδίσουν τα πολύ καλά Gilera και ο Surtees μετά βίας κατάφερε να τερματίσει τρίτος στο πρωτάθλημα των 500cc. Έδωσε μεγάλο αγώνα για να πείσει τον Κόμη Agusta να βελτιώσει την αξιοπιστία των τετρακύλινδρων  μοτοσυκλετών, με αποτέλεσμα να επέλθει ρήξη και να εγκαταλείψει την εταιρεία για να συνεργαστεί με την Moto Guzzi. Πριν όμως καν προλάβει να ξεκινήσει, η Moto Guzzi ανακοίνωσε ότι μαζί με την Gilera και την Mondial, θα εγκατέλειπαν κι αυτοί τους αγώνες. Μετά απ' αυτό επέστρεψε στην MV Agusta κερδίζοντας όλα τα GP στα οποία ξεκίνησε το 1958 και το 1959 με ένα σερί 25 νικών!

Το 1960, όντας εκνευρισμένος από την απόφαση του Κόμη να μην του επιτρέψει να τρέξει με τις μοτοσυκλέτες της εταιρείας σε αγώνες εκτός των παγκόσμιων πρωταθλημάτων, αποφάσισε να συνδυάσει τους αγώνες μοτοσυκλετών με των αυτοκινήτων, κάνοντας το ντεμπούτο του στη F1 με την ομάδα της Lotus στο GP του Μονακό. Εκεί εγκατέλειψε λόγω βλάβης στην μετάδοση και μετέβη στο Isle of Man όπου πέτυχε την τελευταία του νίκη στο Νησί. Αργότερα εγκατέλειψε οριστικά την MV Agusta και τους αγώνες μοτοσυκλετών, αλλά πιο πριν είχε φροντίσει να κάνει άλλο ένα ρεκόρ τρέχοντας την ίδια μέρα με μοτοσυκλέτα και αυτοκίνητο. Αυτό συνέβη στις 24 Ιουλίου του 1960, όπου ο Surtees κέρδισε στο γερμανικό GP στα 500cc έξω από την Στουτγάρδη και στη συνέχεια οδήγησε μέχρι την Porsche του Rob walker στην Formula 2, σε αγώνα που έγινε στην ίδια πίστα λίγο αργότερα!

Το 1963 μπήκε στην ομάδα της Ferrari και το 1964 κέρδισε τον παγκόσμιο τίτλο για την Scuderia. Μάλιστα εκτός από πιλότος ήταν και μηχανικός, καθώς λόγω της κακής οργάνωσης της ομάδας και τις συνεχόμενες απεργίες στην Ιταλία, ήταν ο μοναδικός που μπορούσε να κάνει κολλήσεις και να φτιάξει ένα βοηθητικό ρεζερβουάρ, ώστε το αμάξι του να καταφέρει να τελειώσει τον αγώνα και να μην μείνει από καύσιμα, αφού δεν μπορούσε να κάνει ανεφοδιασμό!

Ο Surtees ήταν ένας σκληρός αλλά δίκαιος άνθρωπος, που έθετε πάντα υψηλά στάνταρ

Αργότερα έφτιαξε την δική του ομάδα, αλλά τα απανωτά οικονομικά προβλήματα έφεραν το τέλος της προσπάθειας το 1978. Οι μοτοσυκλέτες παρέμειναν ως η μοναδική του αγάπη, τρέχοντας τον τελευταίο του αγώνα το 1986 στο Paul Ricard σε έναν αγώνα Ιστορικών GP, ως παράλληλη διοργάνωση του GP της Γαλλίας των 500cc.

Ο Surtees ήταν ένας σκληρός αλλά δίκαιος άνθρωπος, που έθετε πάντα υψηλά στάνταρ για τον εαυτό του αλλά και για τους συνεργάτες του. Δεν φοβόταν να αντιπαρατεθεί με τους ισχυρούς, ακόμη κι αν ήξερε πως δεν είχε ελπίδα να περάσει τη γνώμη του, ενώ η επιμονή του στις απόψεις του, του στοίχησε πολλές περισσότερες επιτυχίες από αυτές που ήδη είχε καταφέρει, ειδικά στο σκοτεινό περιβάλλον της F1. Παρά την ταπεινή καταγωγή του, τα επιτεύγματά του στην μοτοσυκλέτα και το αυτοκίνητο ήταν ιδιαίτερα σημαντικά, κάνοντας πολύ φτωχότερα και τα δύο με τον θάνατό του.

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani
JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.

Ετικέτες