Έχει παρουσιαστεί το Kawasaki H2R στην Ελλάδα;

Από τον

Βασίλη Καραχάλιο

20/4/2016

Όταν βρίσκομαι με ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με τον χώρο της μοτοσυκλέτας, και με ρωτάνε τι δουλειά κάνω, σχεδόν ντρέπομαι να πω δημοσιογράφος. Γιατί θα αρχίσουν οι ερωτήσεις, σε ποια εφημερίδα, σε ποιο κανάλι, μαζί με την πάντα παρούσα υπόνοια πως δημοσιογράφος = διαπλοκή. Ειδικός τύπος λέω, περιοδικό ΜΟΤΟ, καμία σχέση, εμείς με μοτοσυκλέτες ασχολούμαστε. Κι είμαστε περήφανοι γι’ αυτό. Είμαστε περήφανοι εδώ στο ΜΟΤΟ γιατί στα 30 χρόνια της ιστορίας μας κάνουμε την δουλειά μας με το κεφάλι ψηλά. Και δουλειά μας είναι να ενημερώνουμε τους αναγνώστες μας αμερόληπτα και χωρίς επιρροή από τις αντιπροσωπείες, άσχετα με το αν μας βάζουν διαφήμιση ή όχι. Η κάθε αντιπροσωπεία κάνει την δουλειά της όπως νομίζει, βάζει διαφήμιση ή δεν βάζει, δίνει μοτοσυκλέτες για τεστ ή δεν δίνει. Το ΜΟΤΟ έχει αποδείξει όλα αυτά τα χρόνια πως έχει ευθύνη απέναντι στους αναγνώστες του, άσχετα με την πολιτική της κάθε αντιπροσωπείας. Και τις μοτοσυκλέτες θα βρει να παρουσιάσει και να δοκιμάσει, και τα δελτία τύπου τους θα βάλει, χωρίς ποτέ να έχει εκβιάσει καταστάσεις με απειλές του τύπου "δεν πρόκειται να δεις τις μοτοσυκλέτες σου αν δεν μας βάλεις διαφήμιση ". Έχουμε φτάσει στο σημείο να αγοράσουμε μοτοσυκλέτες για τεστ, είναι πάγια τακτική μας να πληρώνουμε συνεργάτες μας από το εξωτερικό για να μπορούν να ενημερωθούν οι αναγνώστες μας για μοτοσυκλέτες που για οποιονδήποτε λόγο δεν μπορούσαμε να οδηγήσουμε. Φυσικά και δεν λειτουργούν όλοι με αυτόν τον τρόπο.

Και φτάνω στην αφορμή γι’ αυτό το κείμενο: Στην έκθεση SMF που έγινε στην Θεσσαλονίκη, υπήρχε σε μια γωνιά ένα Kawasaki Η2R, με υπογραφή της 3P Racing, της επιχείρησης του Λευτέρη Ποιμενίδη. Το Kawasaki ανήκει σε φίλο του, κι είναι η ίδια μοτοσυκλέτα που είχαμε οδηγήσει στις Σέρρες (ΜΟΤΟ τ. 551, Track Day Dreams).

Ο διοργανωτής της έκθεσης δημοσίευσε στην ιστοσελίδα του την πληροφορία πως "Το τέρας των 300 ίππων θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά (με καθυστέρηση ενός έτους) στο κοινό". Από κει, διάφοροι άλλοι αναδημοσίευσαν την πληροφορία. Μετά από επισήμανση της αντιπροσωπείας σε έναν από αυτούς πως δεν είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζεται στην Ελλάδα, και την αλλαγή του κειμένου τους σε: "Το τέρας των 300 ίππων θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά από το SMF στο κοινό του" ξεκίνησε μια σειρά επιθέσεων και λασπολογίας εναντίον της αντιπροσωπείας της Kawasaki, ΤΕΟΜΟΤΟ Α.Ε., αλλά και εναντίον του υπεύθυνου Marketing και Δημοσίων Σχέσεων προσωπικά!

Γιατί όμως; Ήταν μόνο η διαφωνία για το αν η παρουσία του H2R στην έκθεση SMF ήταν η πρώτη στην Ελλάδα ή όχι; Για να τα ξεκαθαρίζουμε ένα - ένα:

Η πρώτη εμφάνιση του Kawasaki Η2R στην Ελλάδα (13/5/2015) έγινε στις εγκαταστάσεις της αντιπροσωπείας της Kawasaki στην Ελλάδα, ΤΕΟΜΟΤΟ Α.Ε. , τόσο στον εσωτερικό χώρο όσο και στον υπαίθριο, κάτι απαραίτητο για να μπορεί να πάρει μπρος η μοτοσυκλέτα. Όσοι ήταν εκεί, κατάλαβαν το γιατί, όταν άκουσαν τον απόκοσμο και εκκωφαντικό ήχο της. Προσκεκλημένοι ήταν ΟΛΟΙ, κοινό και δημοσιογράφοι, και οι περισσότεροι ήρθαν, αφού και η αντιπροσωπεία με την σειρά της είχε προσκαλέσει κάθε μέσο ξεχωριστά, με e-mail. Όλοι ήταν ενήμεροι λοιπόν. Το αν κάποιος επέλεξε να έρθει ή όχι ήταν δικό του θέμα.

Και ναι, στην παρουσίαση αυτή οι μοτοσυκλέτες είχαν πάνω τους αυτοκόλλητα του ΜΟΤΟ, αφού το ΜΟΤΟ ήταν το μόνο μέσο που είχε επιλεγεί από την TEOMOTO A.E. για μια συνεργασία όπου η παρουσίαση των μοτοσυκλετών στο κοινό και τους δημοσιογράφους ήταν μόνο το πρώτο μέρος. Κι αυτό ήταν από την αρχή ξεκάθαρο: "Το ΜΟΤΟ σας προσκαλεί" έλεγε η πρόσκληση που απεύθυνε το ΜΟΤΟ μέσω του site του και του facebook, οπότε κανείς δεν μπορεί να κάνει εκ των υστέρων τον έκπληκτο.

Μετά την πρώτη αυτή παρουσίαση στην Ελλάδα, η H2R έμεινε στα χέρια του ΜΟΤΟ: Κάναμε την δεύτερη δυναμομέτρηση H2R που έγινε παγκόσμια, την λύσαμε για να δούμε πως είναι φτιαγμένη, κλείσαμε το στρατιωτικό αεροδρόμιο στο Τατόι και την οδηγήσαμε εκεί, σε έναν ιστορικό για την μοτοσυκλέτα στην Ελλάδα χώρο. Τα άρθρα μας δημοσιεύθηκαν σε μια σειρά τευχών, αφίσα με την H2R διανεμήθηκε μέσω του ΜΟΤΟ, τα video από την ενασχόλησή μας με την H2R έχουν πάνω από 100.000 views.

Η Η2 της ΤΕΟΜΟΤΟ Α.Ε. είχε κάνει και την πρώτη της εμφάνιση στην πίστα των Σερρών τότε, ένα χρόνο πριν, κατά τη διάρκεια track day, όπου και πάλι το κοινό είχε ελεύθερα την ευκαιρία να την δει από κοντά. Επιπλέον, το ΜΟΤΟ είχε οδηγήσει και την συγκεκριμένη H2R, που ανήκει σε ιδιώτη, στην πίστα των Σερρών. Οι αναγνώστες μας, οι επισκέπτες του site μας και οι φίλοι μας στο facebook τα ξέρουν όλα αυτά, και κάποια στιγμή μάλλον θα είχαν πάθει λίγο Η2R overdose, αντί να πιστεύουν πως η μοτοσυκλέτα δεν έχει ποτέ παρουσιαστεί στην Ελλάδα.

Ας σημειωθεί πως είτε πρόκειται για στατική παρουσίαση μιας μοτοσυκλέτας στην Ελλάδα, είτε για οδηγική, είτε για αποστολή στο εξωτερικό, η κάθε αντιπροσωπεία επιλέγει ποιους θα καλέσει. Πολλές φορές έχει συμβεί να μην προσκληθεί το ΜΟΤΟ, κι αυτό το αναφέρω για να μην υπάρχει κάποια εντύπωση πως το ΜΟΤΟ μονοπωλεί τις παρουσιάσεις. Η διαφορά ήθους και χαρακτήρα είναι στο μετά, στο πως θα καταφέρεις να πας στην επόμενη. Η δική μας μέθοδος πάντως, τα δικά μας επιχειρήματα, έχουν σχέση με την αξία της δουλειάς μας και μόνο. Κι αυτή ήταν που εκτίμησε η TEOMOTO A.E. για να δώσει αποκλειστικά στο ΜΟΤΟ την H2R. Και μεταξύ μας, ποιός άλλος στην Ελλάδα θα μπορούσε να τα κάνει;

Που οφείλεται λοιπόν η επιλεκτική μνήμη των συντακτών των δημοσιευμάτων της ιστοσελίδας του φεστιβάλ SMF και η "κριτική" για ολιγωρία και ανεπάρκεια της αντιπροσωπείας της Kawasaki; (Υπεύθυνος τύπου του SMF είναι ο Ν. Βιτσιλάκης, που είχε επιλέξει να μην καλύψει την παρουσίαση του H2R στην ΤΕΟΜΟΤΟ Α.Ε.)

Που οφείλεται η πικρία αυτού που τα αναδημοσίευσε (Β. Σαρημπαλίδης στο zougla.gr) και κλήθηκε να αποκαταστήσει την αλήθεια;

Που οφείλεται η αυτόκλητη επίθεση τρίτου προς την αντιπροσωπεία και τον υπεύθυνο δημοσίων σχέσεών της; (Δ. Διατσίδης, σε υπεράσπιση του Β. Σαρημπαλίδη, στο motograndprix.gr )

Το αν οι προαναφερόμενοι συμφωνούν ή όχι με την επιλογή του ΜΟΤΟ από την TEOMOTO A.E. για την παρουσίαση και δοκιμή του Kawasaki Η2R στην Ελλάδα, είναι κάτι που δεν μας ενδιαφέρει. Είναι χαρακτηριστικό πάντως πως ένα χρόνο τώρα δεν έχουν κάνει κάποια κριτική για την δουλειά μας, οπότε μάλλον δεν είναι αυτό το θέμα τους. Γιατί όμως επιλέγουν να ισχυρίζονται πως η H2R δεν έχει παρουσιαστεί στην Ελλάδα, προσπαθώντας να μειώσουν τόσο την δουλειά του ΜΟΤΟ όσο και τις ενέργειες της αντιπροσωπείας;

Έχουν τα παραπάνω σχέση με το γεγονός πως η ΤΕΟΜΟΤΟ Α.Ε. έχει αρνηθεί να συμμετάσχει στο συγκεκριμένο φεστιβάλ; Έχουν σχέση με το γεγονός πως η ΤΕΟΜΟΤΟ Α.Ε. έχει επιλέξει να μην διαφημίζεται στα μέσα όπου εργάζονται;

ΥΓ: Γιατί επιλέξαμε να ασχοληθούμε μ’ αυτό το θέμα; Πρώτον, γιατί θεωρούμε τουλάχιστον άδικο να μειώνεται η αξία της δουλειάς μας και του περιοδικού μας.

Δεύτερον, γιατί οι επιθέσεις σε όσους προσπαθούν να κάνουν το καλύτερο σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς, δεν είναι ο τρόπος που θέλουμε να δουλεύουμε, και δεν το έχουμε κάνει ποτέ. Και κατά καιρούς, έχουμε διαφωνήσει με όλους, οπότε είχαμε πολλές ευκαιρίες αν θέλαμε.

Και τρίτον, θέλουμε να είμαστε περήφανοι για το επάγγελμά μας και το περιοδικό μας. Και είμαστε.

https://bit.ly/MOTO_673

Επικαιρότητα

Continental TKC80 2026: Ιστορική αλλαγή για ένα από τα πιο πετυχημένα ON-OFF ελαστικά!

Υπήρξε το ελαστικό των MEGA TEST ON-OFF με τα περισσότερα χρόνια!

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

10/12/2025

Δεν υπάρχει άλλο ελαστικό σε αυτή την κατηγορία που να έχει αντέξει τόσο μεγάλο διάστημα και μάλιστα σε αυτή την εποχή που τα ελαστικά μεικτής χρήσης σηκώνουν την πιο βαριά εξέλιξη, ακόμη και από τα ασφάλτινα αγωνιστικά. Αυτό από μόνο του δείχνει πόσο καλό ελαστικό έχει υπάρξει στο παρελθόν TKC80, χωρίς να χρειάζεται καμία άλλη δήλωση από την πλευρά της Continental. Από την δική μας πλευρά ήταν το ελαστικό με τις περισσότερες συμμετοχές στο επικό συγκριτικό MEGA TEST ON-OFF. Επίσης κι αυτό λέει πολλά για τις ικανότητες του TKC 80 κυρίως αν το συνδέσει κανείς με το παρακάτω: Η μόνη κατηγορία που έχει αλλάξει τόσο πολύ σε απαιτήσεις την τελευταία δεκαετία, είναι οι Adventure μοτοσυκλέτες. Αυτό λένε οι ίδιες οι εταιρείες ελαστικών, διότι το να κερδίσουν τα superbike πενήντα άλογα, δεν σημαίνει πως πρέπει να εφεύρουν εκ νέου το ελαστικό, χρειάζεται απλά να το βελτιώσουν. Αντιθέτως το να υπάρχουν ξαφνικά μοντέλα που έχουν 170 ίππους και μπορούν να πατήσουν σε χωματόδρομο, να έχουν αναρτήσεις που τους επιτρέπουν να στρίβουν με φόρα σε επαρχιακούς, αντίστοιχης μίας sport μοτοσυκλέτας και ταυτόχρονα ταξιδιωτικές ικανότητες εξαιτίας των οποίων ολοένα και περισσότεροι αναβάτες γράφουν πλέον ημέρες ταξιδιών με χίλια χιλιόμετρα αυτοκινητόδρομου, έχουν δημιουργήσει τις συνθήκες όλα αυτά μαζί για τελείως νέες απαιτήσεις.

Και ναι, όταν λέμε πως πρέπει να πατούν χώμα κανείς, ποτέ, δεν εννοεί την Enduro χρήση (προφανώς) αν και υπό προϋποθέσεις, υπάρχει και αυτό, όπως είναι η έκδοση R του Super Adventure και μόνο στα χέρια λίγων αναβατών. Ωστόσο η πρόσφυση στο χώμα πρέπει να θεωρείται δεδομένη στην περίπτωση αυτών των ελαστικών. Χώρια που οι μεγάλες ON-OFF είναι μόνο ένα από τα πεδία εφαρμογής τους, για αυτό και το ελαστικό θα πρέπει να έχει πραγματικές εκτός δρόμου δυνατότητες, ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί και στις απαιτήσεις της μικρότερης κατηγορίας, όπως είναι πλέον η αναζωογονημένη μικρομεσαία των 450MT, 390 Adventure κτλ.

Την τελευταία δεκαετία τα στελέχη στις ομάδες εξέλιξης των κατασκευαστών ελαστικών, μας αναφέρουν το ίδιο ακριβώς: Πόσο τεράστιος κόπο απαιτεί αυτή η κατηγορία. Ένα ήταν εκείνο όμως που αποτελούσε σταθερή αξία, τουλάχιστον σε ότι αφορά την πρόσφυση στο χώμα, καθώς ολοένα έχανε πόντους στην άσφαλτο αλλά κυρίως, ολοένα και γινόταν μεγαλύτερο πρόβλημα η διάρκεια ζωής.

Περιμένουμε λοιπόν να δούμε τι έχει κάνει η Continental για την προσαρμογή των ελαστικών αυτών στα νέα δεδομένα. Με 170 ίππους στο χωματόδρομο, το μόνο εύκολο, ακόμη και για έναν αρχάριο, είναι να καταστρέφει πίσω ελαστικά σπινάροντας. Ένας απολύτως βατός χωματόδρομος που πηγαίνουν όλα τα IX, είναι ικανός να φάει τα τακούνια σε ένα τέτοιο ελαστικό αν σπινάρεις συνεχώς με την ευκολία που δίνει η ιπποδύναμη στις μεγάλες νέες μοτοσυκλέτες. Δεν χρειάζεται ένα πιο απαιτητικό τερέν ή να κολλήσεις την ποδιά σε έναν βράχο, καίγοντας το ελαστικό στην προσπάθειά σου να περάσεις από πάνω.

Η πρώτη γενιά των TKC 80 έζησε λοιπόν τις τεράστιες αλλαγές της κατηγορίας, μπήκε στο ποτάμι και πέρασε και απέναντι με λίγα λόγια. Για τους υπόλοιπους κατασκευαστές τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Μπήκαν στο ποτάμι και παρασύρθηκαν, η βάρκα που είχαν δεν ήταν αρκετή και έπρεπε να φτιάξουν κάτι διαφορετικό για να βγουν απέναντι. Κι ευτυχώς το βρήκαν βελτιώνοντας τα δεδομένα της κατηγορίας και αυξάνοντας τον ανταγωνισμό. Κάπως έτσι βρέθηκε το TKC 80 να μην είναι η πρώτη επιλογή πλέον, ιδιαίτερα από την στιγμή που εμφανίστηκαν ελαστικά που είχαν διπλάσια και τριπλάσια μάλιστα διάρκεια ζωής, την αχίλλειο πτέρνα του TKC 80 όσο ανέβαινε η ιπποδύναμη των μοτοσυκλετών, που παραδόξως, όπως είπαμε, δεν θυσίαζαν πολύ από την πρόσφυση στο χώμα.

Μετά από 18 χρόνια πορείας και ενώ έχει μείνει 14 χρόνια ίδιο, το TKC 80 έχει έρθει η ώρα να ανανεωθεί καθώς η Continental, η εταιρεία που κάποτε μου εξηγούσε στο κέντρο έρευνας και εξέλιξης στη Γερμανία πως καταλήγει να δοκιμάζει έως και 25 συνταγές για κάθε αλλαγή γόμας, έχει πλέον βρει το επόμενο συστατικό που θα την κάνει να μπορεί να παλέψει για την κορυφή. Ένα σημείο που είχε κατακτήσει και μόνο αν βρει τον τρόπο να ξανά περάσει τον ανταγωνισμό θα καταφέρει να διεκδικήσει ξανά.

Το πρώτο πράγμα που δοκίμασαν στην Continental ήταν να του προσδώσουν μεγαλύτερη σταθερότητα ώστε να μπορεί να διαχειριστεί τις νέες ιπποδυνάμεις. Παράλληλα θα μπορούσαν να πετύχουν δύο σε ένα αν κατάφερναν να του προσθέσουν και λίγο μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Το μεγαλύτερο πρόβλημα του TKC 80 ήταν πώς δεν μπορούσε να αντέξει σε ταχύτητες αυτοκινητόδρομου, ώστε να φτάσεις γρήγορα στον προορισμό και να ξεκινήσεις από εκεί την εξερεύνηση. Η κάλυψη αποστάσεων είναι ο μόνος τρόπος να εκμεταλλευτείς τις Adventure μοτοσυκλέτες πλήρως, διαφορετικά αρκούν και λίγα κυβικά, όπως και λίγα κιλά.

Υποτίθεται πως θα προτιμήσει κανείς μία μεσαία ή μεγάλη Adventure για να περάσει μία χωμάτινη διαδρομή, γιατί θέλει να διασχίσει τις πιο μακρινές ταξιδεύοντας γρήγορα, ώστε να απολαύσει περισσότερο χρόνο στον προορισμό. Σε αυτό ακριβώς τον τομέα ήταν που τα TKC 80 έπασχαν περισσότερο. Εκείνο που είχαμε τονίσει εμείς ήταν πως μπορούσες να συνδυάσεις το πίσω ελαστικό από το TKC 70 χωρίς να χάσεις από την αναλογία της κορόνας που έχει το κάθε ένα, καταλήγοντας με μία μοτοσυκλέτα που δεν συμπεριφέρεται σωστά οδηγώντας σβέλτα στην άσφαλτο. Αντιθέτως, ο συνδυασμός εμπρός TKC 80 και TKC 70 δούλευε άψογα και μπορούσες έτσι να ταξιδεύεις σε μακρινές αποστάσεις και να πατήσεις χώμα στον προορισμό σου έχοντας ακόμη μπόλικο λάστιχο.

Για να ξεφύγει λοιπόν από το μειονέκτημα αυτό, η Contiental επανασχεδίασε τα τακούνια και πλέον δεν υπάρχουν κενά στον κάθετο ως προς τον δρόμο άξονα αλλά μόνο κατά μήκος. Η περιστροφή του τροχού φέρνει την άσφαλτο σε επαφή με ενιαία στοιχεία γόμας τα οποία ξεχωρίζουν μεταξύ τους με μεγάλες αυλακώσεις.

Στην πράξη όμως αυτός ο σχεδιασμός έφερε σύμφωνα πάντα με τους ίδιους, μία βελτίωση σε 2+1 τομείς. Μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, σταθερότητα στα πολλά χιλιόμετρα και καλύτερη συμπεριφορά στο βρεγμένο όπου τώρα υποστηρίζεται λίγο μεγαλύτερη γωνία κλίσης όπως και το σπινάρισμα από την απώλεια πρόσφυσης, έρχεται λιγότερο απότομα.

Στα παραπάνω συνδράμει, πάντα σύμφωνα με την Continental, και η νέα γόμα, μία τελείως νέα συνταγή, βάση και της προόδου της τεχνολογίας υλικών, όλα αυτά τα χρόνια.

Το νέο μίγμα της γόμας δηλώνει καλύτερες ιδιότητες ως προς την πρόσφυση σε κρύο και βρεγμένο έδαφος τόσο βάση χημικής σύστασης, όσο και μέσα από την μικροκινητικότητα των δεσμών στο μίγμα που βελτιώνουν και τον χρόνο που έρχεται σε θερμοκρασία λειτουργίας. Αυτό δεν επηρεάζει την σταθερότητα που πρέπει να έχει το τακούνι για να μπορείς να στρίψεις στην άσφαλτο με ασφάλεια έχοντας εμπιστοσύνη πως δεν θα υπάρξουν εκπλήξεις στην ακριβώς χειρότερη στιγμή για κάτι τέτοιο, έχοντας δηλαδή πλαγιάσει μέχρι τα μαρσπιέ. Το φαινόμενο της κινητικότητας πέλματος, που είναι έντονο σε ελαστικά 50-50 και ένας από τους λόγους που η πρώτη γενιά είχε μικρή διάρκεια ζωής, έχει περιοριστεί τώρα σε μεγάλο βαθμό. Με 17% αύξηση εμβαδού επαφής, την ίδια ώρα που το κενό μεταξύ αυλακώσεων δεν έχει μικρύνει, η σταθερότητα της νέας έκδοσης είναι σημαντικά αυξημένη. Το TKC 80 δεν είναι Radial αλλά έχει διαγώνια πλέξη σκελετού με ζώνες. Κατασκευάζεται στο νέο εργοστάσιο της Continental στην Ταϊλάνδη και θα βγει σε τέσσερις διαστάσεις για εμπρός, σε διάμετρο 19 και 21 και έξι διαστάσεις για πίσω στα αντίστοιχα 17 και 18.

Σχεδιασμένο για ακριβώς εκείνες τις μοτοσυκλέτες που παίρνουμε μαζί μας στο MEGA TEST ON-OFF, ανυπομονούμε να το δοκιμάσουμε στην πράξη καθώς αν επιβεβαιωθούν οι ισχυρισμοί της Continental θα έχουμε έναν νέο άξιο σύντροφο στο επικό αυτό ταξίδι-συγκριτικό-περιπέτεια που ταυτόχρονα είναι και η σκληρότερη δοκιμή για ένα ελαστικό, μιας και δοκιμάζεται ταυτόχρονα σε όλα τα μοντέλα από διαφορετικούς αναβάτες!