Έχει παρουσιαστεί το Kawasaki H2R στην Ελλάδα;

Από τον

Βασίλη Καραχάλιο

20/4/2016

Όταν βρίσκομαι με ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με τον χώρο της μοτοσυκλέτας, και με ρωτάνε τι δουλειά κάνω, σχεδόν ντρέπομαι να πω δημοσιογράφος. Γιατί θα αρχίσουν οι ερωτήσεις, σε ποια εφημερίδα, σε ποιο κανάλι, μαζί με την πάντα παρούσα υπόνοια πως δημοσιογράφος = διαπλοκή. Ειδικός τύπος λέω, περιοδικό ΜΟΤΟ, καμία σχέση, εμείς με μοτοσυκλέτες ασχολούμαστε. Κι είμαστε περήφανοι γι’ αυτό. Είμαστε περήφανοι εδώ στο ΜΟΤΟ γιατί στα 30 χρόνια της ιστορίας μας κάνουμε την δουλειά μας με το κεφάλι ψηλά. Και δουλειά μας είναι να ενημερώνουμε τους αναγνώστες μας αμερόληπτα και χωρίς επιρροή από τις αντιπροσωπείες, άσχετα με το αν μας βάζουν διαφήμιση ή όχι. Η κάθε αντιπροσωπεία κάνει την δουλειά της όπως νομίζει, βάζει διαφήμιση ή δεν βάζει, δίνει μοτοσυκλέτες για τεστ ή δεν δίνει. Το ΜΟΤΟ έχει αποδείξει όλα αυτά τα χρόνια πως έχει ευθύνη απέναντι στους αναγνώστες του, άσχετα με την πολιτική της κάθε αντιπροσωπείας. Και τις μοτοσυκλέτες θα βρει να παρουσιάσει και να δοκιμάσει, και τα δελτία τύπου τους θα βάλει, χωρίς ποτέ να έχει εκβιάσει καταστάσεις με απειλές του τύπου "δεν πρόκειται να δεις τις μοτοσυκλέτες σου αν δεν μας βάλεις διαφήμιση ". Έχουμε φτάσει στο σημείο να αγοράσουμε μοτοσυκλέτες για τεστ,  είναι πάγια τακτική μας να πληρώνουμε συνεργάτες μας από το εξωτερικό για να μπορούν να ενημερωθούν οι αναγνώστες μας για μοτοσυκλέτες που για οποιονδήποτε λόγο δεν μπορούσαμε να οδηγήσουμε. Φυσικά και δεν λειτουργούν όλοι με αυτόν τον τρόπο. 

 

Και φτάνω στην αφορμή γι’ αυτό το κείμενο: Στην έκθεση SMF που έγινε στην Θεσσαλονίκη, υπήρχε σε μια γωνιά ένα Kawasaki Η2R, με υπογραφή της 3P Racing, της επιχείρησης του Λευτέρη Ποιμενίδη. Το Kawasaki ανήκει σε φίλο του, κι είναι η ίδια μοτοσυκλέτα που είχαμε οδηγήσει στις Σέρρες (ΜΟΤΟ τ. 551, Track Day Dreams).

Ο διοργανωτής της έκθεσης δημοσίευσε στην ιστοσελίδα του την πληροφορία πως "Το τέρας των 300 ίππων θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά (με καθυστέρηση ενός έτους) στο κοινό". Από κει, διάφοροι άλλοι αναδημοσίευσαν την πληροφορία. Μετά από επισήμανση της αντιπροσωπείας σε έναν από αυτούς πως δεν είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζεται στην Ελλάδα, και την αλλαγή του κειμένου τους σε: "Το τέρας των 300 ίππων θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά από το SMF στο κοινό του" ξεκίνησε μια σειρά επιθέσεων και λασπολογίας εναντίον της αντιπροσωπείας της Kawasaki, ΤΕΟΜΟΤΟ Α.Ε., αλλά και εναντίον του υπεύθυνου Marketing και Δημοσίων Σχέσεων προσωπικά!  

 

Γιατί όμως;  Ήταν μόνο η διαφωνία για το αν η παρουσία του H2R στην έκθεση SMF ήταν η πρώτη στην Ελλάδα ή όχι; Για να τα ξεκαθαρίζουμε ένα - ένα:

Η πρώτη εμφάνιση του Kawasaki Η2R στην Ελλάδα (13/5/2015) έγινε στις εγκαταστάσεις της αντιπροσωπείας της Kawasaki στην Ελλάδα, ΤΕΟΜΟΤΟ Α.Ε. , τόσο στον εσωτερικό χώρο όσο και στον υπαίθριο, κάτι απαραίτητο για να μπορεί να πάρει μπρος η μοτοσυκλέτα. Όσοι ήταν εκεί, κατάλαβαν το γιατί, όταν άκουσαν τον απόκοσμο και εκκωφαντικό ήχο της. Προσκεκλημένοι ήταν ΟΛΟΙ, κοινό και δημοσιογράφοι, και οι περισσότεροι ήρθαν, αφού και η αντιπροσωπεία με την σειρά της είχε προσκαλέσει κάθε μέσο ξεχωριστά, με e-mail. Όλοι ήταν ενήμεροι λοιπόν. Το αν κάποιος επέλεξε να έρθει ή όχι ήταν δικό του θέμα.

 

 

Και ναι, στην παρουσίαση αυτή οι μοτοσυκλέτες είχαν πάνω τους αυτοκόλλητα του ΜΟΤΟ, αφού το ΜΟΤΟ ήταν το μόνο μέσο που είχε επιλεγεί από την TEOMOTO A.E. για μια συνεργασία όπου η παρουσίαση των μοτοσυκλετών στο κοινό και τους δημοσιογράφους ήταν μόνο το πρώτο μέρος. Κι αυτό ήταν από την αρχή ξεκάθαρο: "Το ΜΟΤΟ σας προσκαλεί" έλεγε η πρόσκληση που απεύθυνε το ΜΟΤΟ μέσω του site του και του facebook, οπότε κανείς δεν μπορεί να κάνει εκ των υστέρων τον έκπληκτο.

Μετά την πρώτη αυτή παρουσίαση στην Ελλάδα, η H2R έμεινε στα χέρια του ΜΟΤΟ: Κάναμε την δεύτερη δυναμομέτρηση H2R που έγινε παγκόσμια, την λύσαμε για να δούμε πως είναι φτιαγμένη, κλείσαμε το στρατιωτικό αεροδρόμιο στο Τατόι και την οδηγήσαμε εκεί, σε έναν ιστορικό για την μοτοσυκλέτα στην Ελλάδα χώρο. Τα άρθρα μας δημοσιεύθηκαν σε μια σειρά τευχών, αφίσα με την H2R διανεμήθηκε μέσω του ΜΟΤΟ, τα video από την ενασχόλησή μας με την H2R έχουν πάνω από 100.000 views.

 

 

 

 

 

 

 

 

Η Η2 της ΤΕΟΜΟΤΟ Α.Ε. είχε κάνει και την πρώτη της εμφάνιση στην πίστα των Σερρών τότε, ένα χρόνο πριν, κατά τη διάρκεια track day, όπου και πάλι το κοινό είχε ελεύθερα την ευκαιρία να την δει από κοντά. Επιπλέον, το ΜΟΤΟ είχε οδηγήσει και την συγκεκριμένη H2R, που ανήκει σε ιδιώτη, στην πίστα των Σερρών. Οι αναγνώστες μας, οι επισκέπτες του site μας και οι φίλοι μας στο facebook τα ξέρουν όλα αυτά, και κάποια στιγμή μάλλον θα είχαν πάθει λίγο Η2R overdose, αντί να πιστεύουν πως η μοτοσυκλέτα δεν έχει ποτέ παρουσιαστεί στην Ελλάδα.

 

 

 

 

Ας σημειωθεί πως είτε πρόκειται για στατική παρουσίαση μιας μοτοσυκλέτας στην Ελλάδα, είτε για οδηγική, είτε για αποστολή στο εξωτερικό, η κάθε αντιπροσωπεία επιλέγει ποιους θα καλέσει. Πολλές φορές έχει συμβεί να μην προσκληθεί το ΜΟΤΟ, κι αυτό το αναφέρω για να μην υπάρχει κάποια εντύπωση πως το ΜΟΤΟ μονοπωλεί τις παρουσιάσεις. Η διαφορά ήθους και χαρακτήρα είναι στο μετά, στο πως θα καταφέρεις να πας στην επόμενη. Η δική μας μέθοδος πάντως, τα δικά μας επιχειρήματα, έχουν σχέση με την αξία της δουλειάς μας και μόνο. Κι αυτή ήταν που εκτίμησε η TEOMOTO A.E. για να δώσει αποκλειστικά στο ΜΟΤΟ την H2R. Και μεταξύ μας, ποιός άλλος στην Ελλάδα θα μπορούσε να τα κάνει;

 

 

 

 

 

Που οφείλεται λοιπόν η επιλεκτική μνήμη των συντακτών των δημοσιευμάτων της ιστοσελίδας του φεστιβάλ SMF και η "κριτική" για ολιγωρία και ανεπάρκεια της αντιπροσωπείας της Kawasaki; (Υπεύθυνος τύπου του SMF είναι ο Ν. Βιτσιλάκης, που είχε επιλέξει να μην καλύψει την παρουσίαση του H2R στην ΤΕΟΜΟΤΟ Α.Ε.)

Που οφείλεται η πικρία αυτού που τα αναδημοσίευσε (Β. Σαρημπαλίδης στο zougla.gr) και κλήθηκε να αποκαταστήσει την αλήθεια;

Που οφείλεται η αυτόκλητη επίθεση τρίτου προς την αντιπροσωπεία και τον υπεύθυνο δημοσίων σχέσεών της; (Δ. Διατσίδης, σε υπεράσπιση του Β. Σαρημπαλίδη, στο motograndprix.gr )  

 

Το αν οι προαναφερόμενοι συμφωνούν ή όχι με την επιλογή του ΜΟΤΟ από την TEOMOTO A.E. για την παρουσίαση και δοκιμή του Kawasaki Η2R στην Ελλάδα, είναι κάτι που δεν μας ενδιαφέρει. Είναι χαρακτηριστικό πάντως πως ένα χρόνο τώρα δεν έχουν κάνει κάποια κριτική για την δουλειά μας, οπότε μάλλον δεν είναι αυτό το θέμα τους. Γιατί όμως επιλέγουν να ισχυρίζονται πως η H2R δεν έχει παρουσιαστεί στην Ελλάδα, προσπαθώντας να μειώσουν τόσο την δουλειά του ΜΟΤΟ όσο και τις ενέργειες της αντιπροσωπείας;

 

 Έχουν τα παραπάνω σχέση με το γεγονός πως η ΤΕΟΜΟΤΟ Α.Ε. έχει αρνηθεί να συμμετάσχει στο συγκεκριμένο φεστιβάλ;  Έχουν σχέση με το γεγονός πως η ΤΕΟΜΟΤΟ Α.Ε. έχει επιλέξει να μην διαφημίζεται στα μέσα όπου εργάζονται;  

 

 

ΥΓ: Γιατί επιλέξαμε να ασχοληθούμε μ’ αυτό το θέμα; Πρώτον, γιατί θεωρούμε τουλάχιστον άδικο να μειώνεται η αξία της δουλειάς μας και του περιοδικού μας.

Δεύτερον, γιατί οι επιθέσεις σε όσους προσπαθούν να κάνουν το καλύτερο σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς, δεν είναι ο τρόπος που θέλουμε να δουλεύουμε, και δεν το έχουμε κάνει ποτέ. Και κατά καιρούς, έχουμε διαφωνήσει με όλους, οπότε είχαμε πολλές ευκαιρίες αν θέλαμε.

Και τρίτον, θέλουμε να είμαστε περήφανοι για το επάγγελμά μας και το περιοδικό μας. Και είμαστε.  

 

Ρεκόρ ανάβασης στη Μ. Βρετανία με BMW R 1300 GS - Κρατούσε για 15 χρόνια

Στο Bouley Bay Hill Climb της νήσου Jersey, με αναβάτη τον Greg Mansell - Μπροστά από Tuono V4 και ΚΤΜ 1290 Super Duke
mansell-bmw
Από τον

Παύλο Καρατζά

2/9/2025

Η BMW R 1300 GS αποτελεί την adventure ναυαρχίδα της βαυαρικής εταιρείας και είναι από τις πιο δημοφιλείς adventure παγκοσμίως, αυτό όμως δεν σημαίνει πως μια τέτοια μοτοσυκλέτα δεν μπορεί να γίνει και πολύ γρήγορη σε μία ανάβαση έχοντας της κατάλληλες τροποποιήσεις.

Το project ήταν ιδέα του Greg Mansell (γιου του θρύλου της F1 Nigel Mansell και CEO της Mansell Collection), ο οποίος συμμετείχε για πρώτη φορά στην ανάβαση Bouley Bay Hill Climb που πραγματοποιείται με στη βρετανική νήσο Jersey με μια στάνταρ R 1250 GS Adventure.

“Οδηγούσα μια R 1250 GS Adventure και για πλάκα, την πήγα στο Bouley Bay πριν από περίπου δύο χρόνια. Η GS ήταν με κανονικά ελαστικά δρόμου, για να αποδείξω ότι είναι εξαιρετικές μοτοσυκλέτες σε πραγματικές συνθήκες, και καταλήξαμε να πάμε λίγο πιο γρήγορα από ό,τι περιμέναμε”, εξήγησε ο Greg.

Αφού παρακολούθησαν την παρουσίαση της R 1300 GS στη Μάλαγα, όπου ο Mansell και ένας συνάδελφός του δοκίμασαν τη νέα μοτοσυκλέτα σε δρόμο αλλά και εκτός δρόμου, γεννήθηκε η ιδέα να δοκιμάσουν το νέο μοντέλο της BMW σε αγώνες.

“Σκεφτήκαμε: γιατί να μην τη δοκιμάσουμε στο Bouley Bay και να δούμε πόσο πιο γρήγορη είναι από την προηγούμενη μοτοσυκλέτα; Αυτό μας έφερε ένα δευτερόλεπτο από το ρεκόρ όλων των εποχών με ένα νορμάλ GS, αλλάζοντας τον εμπρός τροχός με έναν 17 ιντσών”.

Η ομάδα της αντιπροσωπείας του Mansell συνεργάστηκε στενά με την BMW Motorrad για να τροποποιήσει τη μοτοσυκλέτα δοκιμάζοντας σταδιακά όλο και περισσότερα εξαρτήματα για το μετατρέψει στο τέλος σε ένα μεγάλο supermoto με 17άρη εμπρός τροχό, διαφορετική τελική σχέση μετάδοσης, άλλα αμορτισέρ εμπρός και πίσω, νέα ECU της Hilltop Motorcycles και νέο σύστημα εξαγωγής.

BMW

Στη φετινή ανάβαση ο Greg Mansell κατάφερε να σπάσει το 15χρονο ρεκόρ της κατηγορίας Unlimited στην τέταρτη και τελευταία από τις τέσσερεις προσπάθειές του στο Bouley Bay Hill με χρόνο 45,13 δευτερόλεπτα. Ξεπέρασε το προηγούμενο ρεκόρ κατά μόλις 0,02 δευτερόλεπτα και βρέθηκε μπροστά από το Aprilia Tuono V4 και το KTM 1290 Superduke του Ryan Hidrio και του Michael Milner αντίστοιχα. Ωστόσο δεν κατάφερε να κάνει και το απόλυτο ρεκόρ στην ανάβαση το οποίο και πέτυχε ο Adam Vibert στην κατηγορία 351-500 κ.εκ., όπου κυριαρχούν τα πραγματικά supermoto. Ο Vibert οδηγούσε ένα KTM SMR και έκανε χρόνο 42,93 δλ., ενώ ο Greg που έλαβε μέρος στην ίδια κατηφορία με το νέο supermoto της Ducati και χρόνο 47,11 δλ.