EICMA 2023: Fantic Stealth και Imola – Γυμνό παραγωγής και supersport πρωτότυπο

Μπαίνει σε νέα ασφάλτινα μονοπάτια
Fantic Imola Concept - Stealth 125
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

6/11/2023

Η Fantic έχει αλλάξει επίπεδο τα τέσσερα τελευταία χρόνια, καθώς η συνεργασία της με την Yamaha, αναλαμβάνοντας πλήρως τον τομέα του αγωνιστικού enduro, της έχει δώσει προβολή έξω από τα στενά όρια της Ιταλικής αγοράς. Η γκάμα των μοτοσυκλετών της διαρκώς επεκτείνεται στις αγωνιστικές Off-Road μοτοσυκλέτες, ενώ η εμπορική της δραστηριότητα στις μοτοσυκλέτες καθημερινής χρήσης, περιοριζόταν στην οικογένεια των Caballero, από τα 125 έως και τα 700 κυβικά, όλα τους με κινητήρες Minarelli-Yamaha. Όμως το 2023 η Fantic θα κάνει άλλη μια έκπληξη, συμμετέχοντας στην κατηγορία Moto2 των MotoGP, σημειώνοντας μάλιστα μια ιστορική pole position και μια νίκη!  

2

Η εξήγηση για αυτό το “ξαφνικό” ενδιαφέρον της για τους αγώνες ταχύτητας βρίσκεται στις φωτογραφίες που βλέπετε και συγκεκριμένα στο Stealth 125 που είναι κανονικό μοντέλο παραγωγής για το 2024 και το Imola 125 που είναι ένα πρωτότυπο μεν, αλλά όχι τόσο μακριά από τις γραμμές παραγωγής, αφού όλα τα κρίσιμα μηχανικά του μέρη προέρχονται από το Stealth 125.

Ξεκινώντας από τον κινητήρα, ο τετράχρονος υγρόψυκτος μονοκύλινδρος των 125 κυβικών κατασκευάζεται από την Minarelli, όμως είναι ίδιος με εκείνον που έχουν τα νέα Yamaha XSR/MT 125. Πρόκειται για έναν από τους πιο μοντέρνους σχεδιαστικά κινητήρες της κατηγορίας του, καθώς διαθέτει σύστημα μεταβλητού χρονισμού! Επίσης είναι και ένας από τους πιο ζωηρούς σε απόδοση κινητήρες στην Α1 κατηγορία, προσφέροντας στο Stealth τις επιδόσεις που ταιριάζουν στην διαστημική εμφάνισή του.

3

Εδώ όμως σταματάνε οι ομοιότητες με τα αντίστοιχα 125 της Yamaha, αφού το πλαίσιο, οι αναρτήσεις και τα φρένα του Stealth το φέρνουν στο ίδιο επίπεδο με τις premium μοτοσυκλέτες της Α1 κατηγορίας, όπως είναι το KTM 125 Duke.

Το πλαίσιο ακολουθεί την φιλοσοφία των μοτοσυκλετών της MV Agusta, δηλαδή είναι υβριδικό ατσάλινο χωροδικτύωμα με δύο αλουμινένιες πλάκες ενίσχυσης στην περιοχή του άξονα του ψαλιδιού και αφαιρούμενο υποπλαίσιο. Το ψαλίδι είναι κούφιο ατσάλινο χυτό και οι ζάντες έχουν ειδικό minimal σχεδιασμό με στόχο την μείωση του μη-αναρτώμενου βάρους και οποιασδήποτε μορφής αδράνειας. Στο χρυσό upside/down πιρούνι έχουμε μια ακτινική δαγκάνα της ByBre.

5

Ο premium προσανατολισμός του Stelth τονίζεται από την έγχρωμη TFT οθόνη των 5” με Bluetooth, αλλά και από τα κορυφαία ηλεκτρονικά βοηθήματα ενεργητικής ασφάλειας όπως είναι το Cornering ABS και το Traction Control.

6

Εννοείται πως όλα τα φώτα είναι LED… Πιθανόν η ελληνική αγορά να μην έχει χώρο για τα σπορ και ακριβά 125 όπως η υπόλοιπη Ευρώπη, όμως η Fantic λέει πως τόσο το Stealth, όσο και το Imola αποτελούν την αρχή και πως θα ακολουθήσουν σύντομα street μοτοσυκλέτες για την Α2 κατηγορία και στην πορεία ακόμα μεγαλύτερου κυβισμού μοντέλα. Όσο περισσότεροι, τόσο το καλύτερο λέμε εμείς και ανυπομονούμε να δούμε την άποψη της Fantic για της μοτοσυκλέτες δρόμου σε όλες τις κατηγορίες κυβισμού.  

911

 

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani
JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.

Ετικέτες