Έκθεση Μοτοσυκλέτας 2019: Δεν θα πραγματοποιηθεί – Χρονικό κι αιτίες

Απόφαση που δεν είναι ούτε έκπληξη ούτε ανησυχητική για το μέλλον...
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

5/12/2018

Τα μέλη του Κλάδου Εισαγωγέων Δικύκλων εντός του ΣΕΑΑ, ψήφησαν την περασμένη εβδομάδα παίρνοντας οριστικά πλέον την απόφαση να μην γίνει η Έκθεση Μοτοσυκλέτας για το 2019, με ψήφους –κατά πληροφορίες- οκτώ κατά και τρεις υπέρ. Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία να ψάξει κανείς ποιος ήταν υπέρ και ποιος κατά, καθώς πρόκειται για μία αναμενόμενη εξέλιξη από την στιγμή που οι φωνές του «όχι» ξεπερνούσαν το 50% ήδη από το Σεπτέμβριο. Χωρίς αυτό να είναι έκπληξη ακόμη και τότε. Η πραγματική έκπληξη ήταν που πραγματοποιήθηκε Έκθεση Μοτοσυκλέτας 2018, καθώς ήδη από το 2017 που ο Κλάδος Δικύκλων αποφάσισε να επαναφέρει την Έκθεση μετά παρόδου εννέα ετών, η αρχική εκτίμηση ήταν πως θα διοργανώνεται ανά διετία. Ωστόσο μία άνοδος στις πωλήσεις μοτοσυκλετών ακριβώς τέτοια εποχή έναν χρόνο πριν, τόνωσε προσωρινά το ηθικό των εισαγωγέων που πίστεψαν πως οι πωλήσεις του ’18 θα συνεχίσουν με την ώθηση που τους έδωσε το άλμα στο τέλος του ’17, παίρνοντας έτσι την απόφαση να πραγματοποιήσουν τα γενναία έξοδα για την διοργάνωση μίας νέας Έκθεσης.

Κι όμως, το πισωγύρισμα της αγοράς στην αρχή του 2018 ήταν τέτοιο, που μπήκαν στην διαδικασία να ανιχνεύσουν την πιθανότητα μίας ακύρωσης της απόφασής τους, παρόλο που πλέον είχαν ολοκληρωθεί οι αρχικές διεργασίες. Σε περίπτωση που η απόφαση για την Έκθεση Μοτοσυκλέτας 2018 λαμβανόταν τον περασμένο Ιανουάριο, τότε το πιο πιθανό σενάριο θα ήταν να την αφήσουν για το επόμενο έτος, δηλαδή για το 2019…

Αυτή η σειρά των γεγονότων, λίγο ή πολύ, επεξηγεί και την τωρινή απόφαση, αν και για κάθε έναν που ψήφησε «όχι» συντρέχουν μία σειρά από διαφορετικούς λόγους και σίγουρα όχι ένας και μόνο. Σε κάθε περίπτωση η παράλειψη μίας χρονιάς ή η καθιέρωση σε διετή εμφάνιση της Έκθεσης Μοτοσυκλέτας δεν είναι παρά μία σωστή λύση για το μέγεθος της αγοράς στην Ελλάδα αυτή την στιγμή. Άλλωστε ήταν η τεράστια καθίζηση που την εξαφάνισε για εννέα συνεχή χρόνια, πριν επανέλθει για πρώτη φορά το 2017.

Ας πάρουμε το δικό μας παράδειγμα, το παράδειγμα του περιοδικού MOTO, που στις τελευταίες δύο Εκθέσεις διατηρούσε το μεγαλύτερο περίπτερο του Ειδικού Τύπου και αναλάμβανε την διενέργεια των Test Ride εκ μέρους της διοργανώτριας. Απασχολώντας 12 άτομα το ελάχιστο κατά ημέρα, διαχειριζόμασταν έναν στόλο πλέον των 40 μοτοσυκλετών, ενώ παράλληλα είχαμε προετοιμάσει και διανέμαμε δωρεάν, μία ειδική έκδοση με τα μοντέλα της Έκθεσης, που από μόνη της ήταν σαν να νοικιάζουμε ένα ακόμη περίπτερο. Το δυσανάλογο αυτό έξοδο γινόταν φυσικά για να προβάλλουμε το περιοδικό και το site σε μία όμως εποχή που δεν υπάρχει σοβαρό διαφημιστικό έσοδο και οι μόνοι που συντηρούν την αυτονομία ενός εντύπου είναι λίγοι (αλλά αρκετοί ευτυχώς) αναγνώστες, με τους υπόλοιπους να χάνονται στην βαβούρα της διαδικτυακής κίνησης. Προσμετρήστε και το γεγονός πως ένα μήνα μετά την Έκθεση το περιοδικό διοργανώνει και το μεγαλύτερο Test Ride Event της Ευρώπης δεσμεύοντας την πίστα των Μεγάρων –με ένα μεγάλο κόστος- και τα μαθηματικά γίνονται πολύ σκληρά για να μην δώσουν αρνητικό πρόσημο...

Δυσανάλογο λοιπόν έξοδο για κάθε έναν που βρισκόταν στο Κέντρο Ξιφασκίας, που έφτασε να μην χωρά τους εκθέτες προσπαθώντας να αυξήσει έσοδα προσθέτοντας περίπτερα, φτάνοντας ακόμη κι έτσι, να μένουν εταιρίες εκτός, και τα παράπονα εκατέρωθεν να αρχίσουν να διαφαίνονται. Το κόστος λοιπόν είναι ο πρώτος και κυρίαρχος λόγος που δεν θα πραγματοποιηθεί φέτος, κι έπειτα είναι όλες οι υπόλοιπες λεπτομέρειες, από το γεγονός πως η Αθήνα πάσχει σε Εκθεσιακούς χώρους, πως το Κέντρο Ξιφασκίας φλερτάρει με την κατεδάφιση σε περίπτωση που το πρώην αεροδρόμιο γίνει τελικά πάρκο, Καζίνο και πολυκατοικίες, και όχι μία πίστα – για παράδειγμα, πράγμα που θα μας έκανε όλους υπερβολικά ευτυχισμένους - Και που είναι πιο ρεαλιστικό σενάριο αν θέλετε, καθώς βολικά ξεχνάνε όλοι να μας πουν πως για να αντέχει την προσγείωση ο διάδρομος, υπάρχουν από κάτω τεράστιοι ογκόλιθοι από μπετόν που φτάνουν στα οκτώ μέτρα και κατά την τοποθέτησή τους ξηλώθηκαν και τα άγκιστρά τους… ότι πρέπει για να γίνει πίστα δηλαδή, διότι αυτά από εκεί δεν βγαίνουν!

Με το Κέντρο Ξιφασκίας να φλερτάρει με την εξαφάνιση αλλά και αδυνατώντας να εξυπηρετήσει το σύνολο, οι επόμενες πιθανές τοποθεσίες απλά αυξάνουν το κόστος ακόμη περισσότερο. Από εκεί και πέρα έρχονται μία σειρά άλλων λόγων κι αιτιών, καθώς κάθε εταιρία έκανε την αποτίμησή της, προσπαθώντας να βρει λόγους για μία ετήσια Έκθεση. Στην Ελλάδα -ακόμη και τώρα – το λεγόμενο “hard sale” η πώληση δηλαδή κατευθείαν από το περίπτερο της Έκθεσης ή τις αμέσως επόμενες ημέρες από κάποιον που έχει «ψηθεί» στους διαδρόμους της, εξακολουθεί να είναι ένα μέτρο, παρόλο που ο κόσμος έχει από καιρό σταματήσει να αγοράζει με αυτό τον τρόπο. Από την άλλη οι εταιρίες φαίνεται πως προσμένουν σε κάτι τέτοιο γιατί τα λειτουργικά έξοδο καλύπτονται με δυσκολία, έχοντας συμπιέσει τις τιμές των μοντέλων, προσπαθώντας να απορροφήσουν τους υψηλότερους δασμούς και την φορολογία, με τους υποψήφιους πελάτες στο τέλος να μην είναι και ικανοποιημένοι, συγκρίνοντας τελική τιμή μεγαλύτερη από άλλες χώρες. Και φυσικά το παράπονό τους θα το πουν εκεί, στην κάθε εταιρία, διότι το Υπουργείο Οικονομικών δεν έχει περίπτερο στην Έκθεση Μοτοσυκλέτας…

Ωστόσο επισκέπτες υπάρχουν και μάλιστα μπόλικοι, ο κόσμος θέλει και την Έκθεση να δει και τα μοντέλα και τον εξοπλισμό αναβάτη, αλλά δυσκολεύεται να κάνει το επόμενο βήμα. Είναι θέμα αδυναμίας και όχι αδιαφορίας κι εκεί έγκειται το θεμελιώδες πρόβλημα, όλοι θέλουμε την Έκθεση Μοτοσυκλέτας, εμείς να σας υποδεχόμαστε στα περίπτερα κι εσείς να έρχεστε να μας βλέπετε, αλλά μόνο για αυτό υπάρχουν κι άλλοι, λιγότεροι πολυέξοδοι τρόποι!

Με την ευκαιρία ο θεσμός του περιοδικού μας, το Test Ride Event, παραμένει και θα διοργανωθεί και την επόμενη χρονιά, ενώ όπως όλοι όσοι έρχονται λένε, είναι σαν μία ζωντανή έκθεση από την στιγμή που όλα τα νέα μοντέλα είναι μπροστά σου, τα ακούς και τα οδηγείς! Παράλληλα κι άλλες εκδηλώσεις, όπως οι «Ημέρες Μοτοσυκλέτας», θα έχουν το 2019 αναβαθμισμένο ρόλο να επιτελέσουν, από την στιγμή που δεν θα γίνει η Έκθεση Μοτοσυκλέτας του Κλάδου Δικύκλου στον ΣΕΑΑ… Ας αφήσουμε μία πιθανότητα ανοικτή, μήπως γίνει τον Ιανουάριο ακριβώς το αντίθετο με πέρσι και εξαιτίας ξαφνικών γενναίων πωλήσεων να αποφασίσουν εκτάκτως να την επαναφέρουν… κι ας προετοιμαζόμαστε έτσι κι αλλιώς για το 2020, εκεί που όπως διαβάζετε στο τρέχον τεύχος με τις εξελίξεις της EICMA, η γκάμα των εταιριών θα αρχίσει να αλλάζει ριζικά, με κορύφωση το 2022 και ορίζοντα το 2025…

Kawasaki: Δίπλωμα ευρεσιτεχνίας δείχνει τον δρόμο για σκούτερ και περισσότερα υβριδικά μοντέλα!

Νέα διάταξη στοχεύει στην βελτιστοποίηση ψύξης της μπαταρίας
Kawa Hybrid Patent
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

19/12/2025

Τα νέα σχέδια πατέντας αποκαλύπτουν μια εναλλακτική αρχιτεκτονική για τα υβριδικά της Kawasaki, με έμφαση στη θερμική διαχείριση και πιθανή εφαρμογή σε scooter μεγάλου κυβισμού.

Τα Ninja 7 Hybrid και Z7 Hybrid μπορεί να μην σαρώνουν εμπορικά, όμως τα υβριδικά της Kawasaki έχουν καταφέρει να τραβήξουν το ενδιαφέρον ολόκληρης της βιομηχανίας. Ανταγωνιστές, όπως η Yamaha, εργάζονται ήδη πάνω σε παρόμοιες λύσεις, ενώ ένα νέο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας δείχνει ότι η Kawasaki συνεχίζει να εξελίσσει ενεργά την τεχνολογία, αναζητώντας νέους τρόπους ενσωμάτωσής της.

Kawa Hybrid Patent

Η ταυτόχρονη παρουσία δύο συστημάτων κίνησης μέσα στον περιορισμένο όγκο ενός πλαισίου μοτοσυκλέτας αποτελεί τεράστια πρόκληση. Ακόμη και με μικρότερο θερμικό κινητήρα και αξιοποίηση ηλεκτροκινητήρα για υποβοήθηση, η εύρεση χώρου για ηλεκτροκινητήρα και μεγάλη μπαταρία παράλληλα με τα απαραίτητα εξαρτήματα ενός συμβατικού κινητήρα δημιουργεί χωροταξικά ζητήματα. Προσθέτοντας σε αυτά τα συστήματα ψύξης, τις μονάδες ελέγχου, και  μηχανισμούς συνδυασμού και εναλλαγής των δύο πηγών ισχύος, στην περίπτωση της Kawasaki αυτό γίνεται μέσω αυτόματου συμπλέκτη και κιβωτίου ταχυτήτων, καθιστούν απαραίτητη την αύξηση κάποιων διαστάσεων, όπως το μεταξόνιο για την εύρεση χώρου.

Ωστόσο, η λύση που χρησιμοποιείται στα Z7 και Ninja 7 Hybrid δεν ταιριάζει σε κάθε τύπο μοτοσυκλέτας. Τα συγκεκριμένα μοντέλα διαθέτουν ρεζερβουάρ στην συνήθη θέση, με όλα τα ηλεκτρονικά (κινητήρα, μπαταρία και μονάδα ελέγχου) συγκεντρωμένα πάνω από το κιβώτιο και κάτω από τη σέλα. Η Kawasaki έχει ήδη αρχίσει να εξερευνά εναλλακτικές διατάξεις για μοντέλα με διαφορετικές απαιτήσεις. Πέρσι είχαν αποκαλυφθεί πατέντες για μελλοντικά Eliminator Hybrid και Versys Hybrid, όπου η μπαταρία μεταφερόταν πάνω από τον κινητήρα, στη θέση του ρεζερβουάρ, με το καύσιμο να αποθηκεύεται σε ειδικά διαμορφωμένες δεξαμενές γύρω από το μοτέρ. Στην περίπτωση του Versys, το ρεζερβουάρ εκτεινόταν προς τα εμπρός, κάτω από το τιμόνι, ενσωματωμένο στο εμπρός fairing.

Kawa Hybrid Patent

Το πιο πρόσφατο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας αποκαλύπτει ακόμη μία παραλλαγή, σχεδιασμένη κυρίως για τη βελτίωση της ψύξης της μπαταρίας, και φαίνεται να προορίζεται για ένα υβριδικό όχημα, ενδεχομένως κάποιο μεγάλο scooter.

Σύμφωνα με τα σχέδια, το εμπρός τμήμα του πλαισίου χωροδικτυώματος επιμηκύνεται, μεταφέροντας τον λαιμό του τιμονιού πιο μπροστά, ενώ το ψυγείο του κινητήρα, μετακινείται χαμηλότερα. Έτσι δημιουργείται ένας διευρυμένος χώρος μπροστά από την κυλινδροκεφαλή, όπου τοποθετείται η μπαταρία. Εκεί, μοιράζεται τη βάση στήριξης με το ψυγείο και επωφελείται από σημαντικά βελτιωμένη ροή αέρα γύρω από το περίβλημα και τα πτερύγια της.

Η βελτιωμένη ψύξη θα μπορούσε να επιτρέψει στο σύστημα E-Boost των Z7 και Ninja 7 Hybrid, το οποίο προσφέρει πλήρη ισχύ μπαταρίας για λίγα δευτερόλεπτα με το πάτημα ενός κουμπιού στο τιμόνι, να λειτουργεί για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα χωρίς υπερθέρμανση.

Η μεταφορά της μπαταρίας από τη θέση κάτω από τη σέλα ελευθερώνει αυτόν τον χώρο, τον οποίο η Kawasaki επιλέγει να αξιοποιήσει για το ρεζερβουάρ. Αυτό υποδηλώνει ότι, παρότι η πατέντα δεν απεικονίζει την τελικό μορφή, το μοντέλο θα έχει διάταξη πιο κοντά στην λογική των scooter. Είναι εμφανές μάλιστα ένα διάμηκες επίπεδο στο ύψος του κινητήρα, που μάλλον πρόκειται για πάτωμα ποδιών, στηριζόμενο εμπρός στο ίδιο στήριγμα με το ψυγείο και πίσω στο πλαίσιο, κάτω από τον άξονα του ψαλιδιού.

Kawa Hybrid Patent

Το ρεζερβουάρ, όπως φαίνεται στα σχέδια, διαθέτει καμπύλο πίσω τμήμα ώστε να δημιουργείται αποθηκευτικός χώρος κάτω από τη σέλα, διαμόρφωση που φαίνεται να υπάρχει για να υποδεχτεί κράνος. Έτσι, αν και όχι άμεσα συγκρίσιμο σε χωρητικότητα με ένα συμβατικό maxi-scooter, το υβριδικό μοντέλο θα παραμένει πρακτικό στην καθημερινή χρήση.

Ένα μεγάλο scooter αποτελεί, από πολλές απόψεις, ιδανική πλατφόρμα για ένα υβριδικό σύστημα κίνησης. Με ολοένα και περισσότερες πόλεις παγκοσμίως να επιβάλλουν ζώνες χαμηλών ή μηδενικών εκπομπών, ένα υβριδικό που μπορεί να εναλλάσσεται μεταξύ θερμικής και ηλεκτρικής λειτουργίας προσφέρει αυτονομία και επιδόσεις που δύσκολα μπορεί να πετύχει ένα αμιγώς ηλεκτρικό όχημα. Παράλληλα, τα maxi-scooter συνοδεύονται από χαμηλότερες απαιτήσεις σε θέματα επιδόσεων και οδικής συμπεριφοράς σε σχέση με τις μοτοσυκλέτες, ενώ η αγορά έχει ήδη αποδείξει ότι αποδέχεται υψηλές τιμές στην κατηγορία.

Ενδεικτικά, στην Ευρώπη ένα Yamaha TMax Tech Max 560 ή ένα Honda X-ADV ξεπερνά σε κόστος απόκτησης την Tracer 9 ή την Transalp 750. Τοποθετώντας την υβριδική της τεχνολογία σε ένα scooter, η Kawasaki ενδέχεται να βρει μια πιο εύκολη και ίσως κερδοφόρα διέξοδο από ό,τι με τα Ninja 7 και Z7 Hybrid, τα οποία καλούνται να ανταγωνιστούν οικονομικότερες, ταχύτερες και ελαφρύτερες συμβατικές μοτοσυκλέτες.