Ελληνική πρόκριση: Το Γερμανικό MOTORRAD εκθειάζει DCR-018!

Θα εκτεθούν στο MOTO Test Ride Event 2019!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

10/5/2019

Απίθανο αφιέρωμα στην ειδική έκδοση του MOTORRAD που ξεκινά από το εξώφυλλο με τις λέξεις Ελληνική, Θεϊκή και Λαμπρή για να επεκταθεί ακόμη πιο διθυραμβικά σε ένα μεγάλο αφιέρωμα στις επόμενες σελίδες κλείνοντας με ένα «ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ»!

Μιας και δεν είσαστε όλοι αναγνώστες της έντυπης έκδοσης του ΜΟΤΟ, διότι αν ήσασταν θα είχατε ήδη αντιληφθεί πως οι Γερμανοί λένε λίγα και όχι υπερβολές, να κάνουμε μία πολύ σύντομη εξήγηση για το πώς έφτασαν οι ξένοι ένας-ένας να παθαίνουν υστερία: Διότι δεν είναι Έλληνες! Ορίστε, τώρα το έχουμε εξηγήσει...

Ο κύκλος των αναγνωστών που παρακολουθεί σε κάθε τεύχος την δημιουργία της DCR-018 -κατά αποκλειστικότητα- από την σχεδίαση, το σετάρισμα των μηχανημάτων, την δημιουργία των ειδικών εργαλείων και όλα τα υπόλοιπα - αντιλαμβάνεται πως είναι ένα μικρό θαύμα όταν κατεβάζεις μία μοτοσυκλέτα που έχει τόση πολύ δουλειά από τον πάγκο, και δύο αναβάτες με διαφορετικό ύψος την καβαλούν με μηδέν χιλιόμετρα και πηγαίνουν γρήγορα, πραγματικά γρήγορα!

Αυτό σημαίνει ένα πράγμα, πως ότι έχει γίνει, έχει γίνει αλάνθαστα! Παρουσιάζουμε αρκετές custom μοτοσυκλέτες στο περιοδικό, εξαιρετικές δουλειές που τις οδηγούμε πρώτα ή που έχουμε παρακολουθήσει την εξέλιξή τους, όπως και των δύο DCR. Μία τέτοια περίπτωση είναι του Πέτρου Χατζηροδέλη και των πανέμορφων custom μοτοσυκλετών που επίσης τους κάναμε τα πρώτα τους χιλιόμετρα.

Για αυτό και όταν εμείς λέμε πως δεν είναι το ίδιο, θα πρέπει να γίνει αποδεκτό.

Η DCR-018 είναι μία περίπτωση που αντίστοιχη δεν έχει υπάρξει στην Ελλάδα, και για αυτό ίσως θα δει κανείς κάποιους που αδυνατούν να καταλάβουν για πιο λόγο εκστασιάζονται οι υπόλοιποι, εμείς και ο ξένος ειδικός τύπος, για την ιδιαίτερη σε εμφάνιση DCR-018. Δεν είναι μία μοτοσυκλέτα που φτιάχτηκε για να λες τι όμορφη που είναι.

Δεν πωλείται - εκτός κι αν κάποιος θέλει να ξοδέψει μία μικρή περιουσία – δεν είναι στατική επίσης.

Δουλεύει εξαιρετικά και εκκωφαντικά μπορούμε να σας πούμε, και ο στόχος της ήταν να αποκαλύψει την κατασκευαστική δεινότητα της DNA Filters και να τραβά τον κόσμο, δηλώνοντας την παρουσία της. Να αναδεικνύει τα καλύτερα φίλτρα του κόσμου, τα ελληνικά. Κι αυτό το έχει καταφέρει πλήρως και με το παραπάνω! Κι αφιερώματα όπως αυτό στο MOTORRAD για μία εταιρία καθαρά εξαγωγική, όπως η ελληνική DNA, είναι εργαλεία για την δουλειά της.

Από την σχεδίαση ενός πλαισίου που είναι ρεζερβουάρ, είναι ταυτόχρονα και φαίρινκγ, είναι και το βασικό δομικό στοιχείο για έναν κινητήρα που μέχρι πριν αποτελούσε ενεργό μέρος του πλαισίου, που δυσκολεύει τα πράγματα όταν δεν έχεις σχεδιάσει ο ίδιος και τον κινητήρα, μέχρι την επιλογή των γεωμετρικών στοιχείων, των αναρτήσεων, των φρένων και όλου του R&D που απαιτεί κάτι τέτοιο, ώστε να καταλήξεις να έχεις ένα έκθεμα που ταυτόχρονα αποτελεί μαγεία στον δρόμο, ο δρόμος που πρέπει να περάσεις δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, και δεν είναι ευθεία.

Πολλοί μπορούν να σχεδιάσουν, λίγοι να κατασκευάσουν, και ένας-δύο να φτιάξουν κάτι που δεν έχει λάθη και τραβά τα βλέμματα όλου του κόσμου. Και μέχρι τώρα δεν υπάρχει άλλος Έλληνας που να έχει καταφέρει κάτι αντίστοιχο!

Ο Ντίνος και ο Μάριος Νικολαΐδης δεν απολαμβάνουν αυτή την μοναξιά, για αυτό και σπαταλούν ακόμη περισσότερο από τον χρόνο τους για να αναλύσουν σε εμάς κάθε βήμα και για αυτό και εμείς καθόμαστε και ξημεροβραδιαζόμαστε για να τα μεταφέρουμε στο περιοδικό, ώστε στο τέλος να υπάρχει βήμα-βήμα όλη τους η εμπειρία αποτυπωμένη!

Βασικά και θεμελιώδη πράγματα, όπως το από που ξεκινούν να σχεδιάζουν, που τοποθετούν την τελεία στον τρισδιάστατο ψηφιακό κενό, μέχρι την γεωμετρία, το πώς μετρούν και ξανά μετρούν έναν εφιστάμενο κινητήρα, πως φτιάχνουν έναν άξονα ψαλιδιού που η BMW δεν έχει και στηρίζεται σε ρουλεμάν μόνο… όλα αυτά, είναι μαθήματα αποτυπωμένα που εξηγούν τα βήματα της DCR…

Οι Γερμανοί στο MOTORRAD -ναι και για αυτό- τράβηξαν το βλέμμα τους μόλις είδαν μπόξερ. Ξέρουν όμως να αναγνωρίζουν τι σημαίνουν οι κυψέλες που βλέπουν, αντιλαμβάνονται από τις φωτογραφίες ακόμη την μοναδικότητα και την κατασκευαστική αρτιότητα, διαφορετικά θα του έκαναν μία παρουσίαση ή και καθόλου. Ούτε ειδικές εκδόσεις, ούτε και εξώφυλλα.

Αυτά είναι για τους λίγους, κι εκεί ανήκει η DCR-018!

Το MOTORRAD δεν είναι το πρώτο, ούτε και το τελευταίο. Βλέπετε η DCR-018 από την ημέρα που παρουσιάστηκε στην EICMA δεν έχει σταματήσει να τραβά την δημοσιότητα, ενώ για πρώτη φορά σε ευρύ κοινό στην Ελλάδα θα εκτεθεί τώρα άμεσα, στο TEST RIDE EVENT του MOTO!

Αμέσως μετά αναχωρεί για το εξωτερικό όπου έχει προσκληθεί για μία σειρά από τα μεγαλύτερα events και εκθέσεις μοτοσυκλέτας, εκεί όπου θα την ξανά βρούμε κι εμείς…

Όσοι έρθετε στο MOTO Test Ride Event θα έχετε την ευκαιρία να την δείτε από κοντά μαζί με την μεγαλύτερη εξαδέλφη της, την DCR-017 και τρομάρα όλων μας… να την ακούσετε κιόλας!

 

 

Holy Bastard - Δίχρονος «κανίβαλος» με 50 ίππους για 92 κιλά! 

Το δεύτερο ακραίο δίχρονο project του Tony Mοckel - Παλιά ήταν... Simson!
Holy Bastard - Tony Mockel 2025
Από το

motomag

30/4/2025

Αυτό το ακραίο δίχρονο project που βασίζεται σε ένα Simson επονομαζόμενο και ως “Holy Bastard” του Tony Mοckel ζυγίζει λιγότερο από 100 κιλά και έχει στόχο να παράγει 50 ίππους!

Ο Tony Mοckel μας εντυπωσίασε το 2024 με το “Orange Monster” του που βασίστηκε σε ένα 40 ετών Simson S 51. Ο δίχρονος αερόψυκτος κινητήρας του απέδιδε 32 ίππους και οι λάτρεις των δίχρονων κινητήρων δήλωναν ενθουσιασμένοι. Το 2025, ο Tony ξεκίνησε το δεύτερο project του, αυτή τη φορά σε ματ κίτρινο χρώμα και σχεδόν δύο φορές πιο δυνατό.

Tony Mockel - Holy Bastard 2025

Η βάση για το Holy Bastard του Mοckel είναι επίσης ένα Simson S 51, βέβαια ελάχιστα μέρη του δεν έχουν πειραχτεί. Με το λογότυπο Hoonigan και number plate το 43, αυτό το project είναι αφιερωμένο στον θρυλικό οδηγό αγώνων και stuntman Ken Block.

Tony Mockel - Holy Bastard 2025

Το Holy Bastard φέρει έναν δίχρονο κινητήρα 125 κυβικών, το αλουμίνιο περίβλημα του κινητήρα είναι σκαλισμένο σε CNC και ο κύλινδρος είναι τύπου Rotax dd2. Ο κινητήρας ψύχεται από δύο διαφορετικά ψυγεία και η ηλεκτρική αντλία νερού προέρχεται από ένα VW T6 ενώ την τροφοδοσία αναλαμβάνει ένα καρμπυρατέρ Smartcarb 38 χλστ.  Το σύστημα εξαγωγής είναι της SA-Tuning.

Tony Mockel - Holy Bastard 2025

Η μοτοσυκλέτα φέρει ένα κιβώτιο ταχυτήτων 5 σχέσεων με υδραυλικά υποβοηθούμενο συμπλέκτη. Όμως η τελική μετάδοση δεν γίνεται με τη συνηθισμένη αλυσίδα αλλά με έναν οδοντωτό ιμάντα τύπου Gates με ειδικά σχεδιασμένες τροχαλίες.

Ο ιδιοκτήτης του Holy Bastard αναφέρει πως η τελική του ταχύτητα υπολογίζεται σε 150 πραγματικά χλμ./ώρα ή και λίγο παραπάνω. Όπως είναι αντιληπτό για να επιτευχθεί η συγκεκριμένη τελική με ασφάλεια, το πλαίσιο, οι αναρτήσεις και τα φρένα έχουν τροποποιηθεί καταλλήλως. Το πλαίσιο είναι Simson GP με πρόσθετα ενισχυτικά. Τα φρένα αναλαμβάνουν τρεις δίσκοι της Brembo – δύο μπροστά και ένας πίσω - διαμέτρου 320 χιλιοστών ο καθένας. Όσον αφορά τις αναρτήσεις, μπροστά, το ανάποδο τηλεσκοπικό πιρούνι της WP είναι από KTM 1290 Super Duke R και πίσω συναντάμε δύο ρυθμιζόμενα αμορτισέρ από την YSS.

Tony Mockel - Holy Bastard 2025

Οι τροχοί της μοτοσυκλέτας έχουν διαστάσεις 90/90-17 εμπρός και 110/70-17 πίσω και τα ελαστικά που καλούνται να διαχειριστούν την αυξημένη ιπποδύναμη είναι τα Continental Race Attack 2 Street. Οι στενοί τροχοί βοηθούν στο να κρατηθεί το βάρος σε χαμηλά επίπεδα καθώς σύμφωνα με τον Tony Möckel, η μοτοσυκλέτα χωρίς καύσιμα ζυγίζει ακριβώς 92 κιλά.

Το ντεπόζιτο είναι ειδική παραγγελία και προέρχεται από ένα Simson S 50. Ιδιαίτερη είναι επίσης και η σέλα του Holy Bastard που προέρχεται από το κάθισμα Recaro Podium, με πλάκα βάσης από άνθρακα. Η μάσκα προβολέων του Holy Bastard περιέχει δύο LED σώματα για μεσαία και μεγάλη σκάλα που είναι τοποθετημένα το ένα πάνω από το άλλο.

Tony Mockel - Holy Bastard 2025

Οι θαυμαστές του Simson και οι λάτρεις των δίχρονων ονειρεύονται τώρα το Holy Bastard όπως ο Tony Möckel ονειρεύεται την έγκριση τύπου δρόμου.

Tony Mockel - Holy Bastard 2025


 

Ετικέτες