Erzbergrodeo 2013 – Ένα μάθημα, πέρα από τα όρια

Από το

Μαύρο Σκύλο

4/6/2013

Επέστρεψε η ελληνική συμμετοχή της εταιρίας North Star, από τον απαιτητικό αγώνα Erzbergrodeo. Ο σκληρότερος αγώνας enduro έμελε να γίνει φέτος ακόμα πιο δύσκολος, εξαιτίας των δυσμενών καιρικών συνθηκών και έφτασε μάλιστα ένα βήμα πριν την ματαίωση. Η εκκίνηση τελικά δόθηκε μέσα σε μια τεράστια λίμνη λάσπης όπου βυθίζονταν οι τροχοί των μοτοσυκλετών, μετατρέποντας την πορεία για την ανάβαση σε ένα άθλο. Στην βάση του λατομείου, από όπου σταθερά τα τελευταία 19 χρόνια δίνεται η εκκίνηση για το κυρίως μέρος του αγώνα, νερά συσσωρευμένα από την ασταμάτητη βροχή των τελευταίων ημερών είχαν δημιουργήσει μία τεράστια λίμνη καφέ λάσπης.

Ο Ανδρέας Παραγιός με τον αριθμό 138 (λόγω αντίστοιχης πρόκρισης από τον Πρόλογο), έφτασε λίγο μετά την μέση της πρώτης αδύνατης ανηφόρας, μέχρι που η μοτοσυκλέτα ενός συναθλητή του, του ανέκοψε την πορεία. Κι από κάπου εκεί άρχισαν τα προβλήματα. Σε ένα βούρκο κυλιόμενης λάσπης, μέσα στην οποία η μπότα χωνόταν μέχρι τον αστράγαλο και το κάτω μέρος των ελαστικών εξαφανιζόταν, ο Ανδρέας κατάφερε τελικά να ανέβει την πρώτη ανηφόρα μετά από μερικές προσπάθειες και μία καλή πτώση, για να διαπιστώσει τελικά πως η πτώση αυτή είχε προκαλέσει μια ανεπανόρθωτη μηχανική βλάβη.

Η βάση της προστατευτικής χούφτας στο Gas Gas του Ανδρέα, είχε πληγώσει το σωληνάκι του συμπλέκτη, κι έτσι η όποια πίεση από τη μανέτα χανόταν. Χωρίς αίσθηση και λειτουργία στον συμπλέκτη, ο Ανδρέας συνέχισε πέρα από τα όριά του, καταφέρνοντας στο τέλος του χρόνου των τεσσάρων ωρών, να φτάσει μέχρι το έβδομο checkpoint του αγώνα, με το όνομα “The Machine”. Χωρίς να μπορεί να οδηγήσει στο ρυθμό που ήθελε, ο αναβάτης της North Star ολοκλήρωσε την προσπάθειά του στο πιο απαιτητικό αγώνα του παγκόσμιου extreme enduro και ξεκίνησε τον μακρύ δρόμο της επιστροφής. Θερμά συγχαρητήρια στην ομάδα για την προσπάθειά της και για την συμμετοχή σε μια τέτοια διοργάνωση!

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: